คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : งอนว้อยยยย>0
คิตตี้ t@lk
หลังจากที่ยัยยิบซีสลบไปคาโต๊ะฉันก็เดินคุยกับทาโร่แปปเดียวก็ขอตัวไปหาเดย์กับเวียเพราะยัยพวกนั้นมันอาจจะรู้ว่ายัยยิบซีมันเป็นบ้าอะไรของมัน- + - ระหว่างทางก็เห็นพวกตัวเมียกำลังมุงดูอะไรอยู่ไม่รู้แล้วก็กรี๊ดๆๆกันอยู่นั้นแหละ จะมีเหรอที่คนอย่างฉันจะไม่เข้าไปดูไม่มีทางหรอก โหะๆๆ
แต่เมื่อเห็นบุคคลที่ยัยพวกนั้นกรี๊ดๆกันอยู่ก็ทำให้ฉันอยากจะเป็นลมก็ไอดาร์คพี่เลวๆของเดย์นั้นแหละและเมื่อมันเห็นฉันก็รีบวิ่งมาพร้อมกับตะโกนเสียงดังว่า
"ที่รักๆๆแหมทำไมวันนี้ถึงไม่ยอมไปหาดาร์คละคับรู้ป่าวว่าดาร์คคิดถึงตัวเองมากๆเลยน้า"มันวิ่งเข้ามาแล้วกอดฉัน
ฉันเริ่มเข้าใจแผนของมันที่อยากให้ฉันซวยเพราะจะโดนพวกแฟนคลับปัญญานิ่มของมันรุ่มทึ้งเอาแหมๆรู้จักคิตตี้น้อยไปซะแล้ว หึหึ
"กรี๊ด มาหลอกแตะอั๋งฉันเหรอไอบ้ากามช่วยด้วยค่ะกรี๊ดดดดดดดดดด"ฉันกรี๊ดสุดความสามารถเลยเพราะอย่าคิดนะว่าฉันไม่มีแฟนคลับนะ หุหุหุ
"เฮ้ยแกดูเดะมันมาหลอกแตะอั๋งคิตตี้ของเรานะ"
"เออๆจริงด้วยว่ะ"
"ไปช่วยนางฟ้าของพวกเรากัน"แหมๆการมีแฟนคลับก็ดีอย่างนี้แหละค่ะ อาโหะๆๆๆๆ
"แกคิดว่าดังแล้วทำอะไรได้เหรอะปล่อยคิตตี้ของพวกเราเดี๋ยวนี้นะ"เยี่ยมๆๆๆฆ่ามันๆๆๆ
"นี้พวกนายมาว่าพี่ดาร์คอย่างงั้นได้งัยยะ ไม่เห็นเหตุการณ์แล้วทำเป็นพูดนังบ้านี้วิ่งเข้ามาแล้วกอดพี่ดาร์คก่อนตั้งหาก
เฮ้ยยัยพวกชะนีมาว่าฉันอย่างงั้นได้งัยวะหนอยๆเราต้องทำตัวเป็นนางเอกเว้ยเงียบไว้ก่อนปะป๋าสอนไว้
"จริงหรือคับคิตตี้"พวกแฟนคลับของฉันเริ่มหันมาถาม ว้อยยยไอพวกบ้าเชื่อฉันหน่อยสิโง่จริงๆไอพวกสมองเท่าจิ้งหรีดคิดนะค่ะมันเป็นเพียงแค่ความคิด
"ก็จริงอะเดะยัยบ้านี้มันมากอดฉันก่อนแล้วอยู่ดีๆก็ตะโกนโวยวายให้พวกฉันนายมาช่วยนะ"
หนอยไอบ้าได้ทีเอาใหญ่เลยนะแบบนี้ต้องใช้ไม้ตายแล้วเพราะเริ่มเห็นไอพวกแฟนคลับของฉันมันร้องไห้บ้างน่าซีดบ้าง
"ฮือๆๆๆทำไมคะ ฮึก ทำไมถึงไม่เชื่อในตัวของคิตบ้างเลย ฮือๆโหๆๆๆ"ฉันบีบน้ำตาและเริ่มร้องไห้อย่างเอาเป็นเอาตายทุกคนที่เห็นเริ่มตกใจโดยเฉพาะไอมืดนั้น หึหึรู้ไว้ซะบ้างว่าเล่นกับใครไม่เล่นมาเล่นกับคนอย่างคิตตี้>0< แล้วก็มาถึงจังหวะที่ฉันรอมานานไอมืดนั้นปล่อยตัวที่กอดฉันอยู่ฉันก็วิ่งหนีไปพร้อมน้ำตาโหะๆๆฉันเหมาะเป็นนางเอกมากกว่ายัยยิบซีอีก จำไว้เลยนะ55+ว่าผู้หญิงนะเค้ามีหลายน่าเฟ้ยยยโหะๆๆๆ>0<ยกนี้ฉันก็ชนะอีกแล้วว้อยยยไอดาร์ค
ดาร์ค t@lk
หลังจากที่ยัยคิตตี้ตัวแซบวิ่งไปพวกคนในเหตุการณ์กำลังยืนอึ้งกันอยู่ผมก็รู้แล้วละครับว่ายกนี้ผมก็แพ้อีกแล้วยัยนี้เป็นคนที่ร้ายจนผมยอมซูหกเพราะไม่ค่อยมีหรอกครับพวกที่เกลียดผมมากแล้วมาตั้งตัวเป็นศัตตรูของผมแบบยัยนี้นะแถมเป็นผู้หญิงคนแรกที่ผมทะเลาะไม่ชนะซะด้วยเมื่อครั้งแรกที่เราพบกันนะแล้วโดนยัยนั้นถีบน้องหนูผมอย่างแรงรู้ไหมครับว่าผมนะเจ็บไปกี่วัน 3วันเลยฮะขอบอกผมเริ่มจะสนใจในตัวยัยนี้จริงๆแล้วละถึงแม้ผมจะแพ้เธอทั้งสองยกแต่นี้มันแค่เริ่มต้นฮะ!!ทุกคนเป็นกำลังใจให้ผมด้วยนะครับ!!!!!
IมIปิ้ล t@lk
วันนี้เมื่อมาถึงโรงเรียนก็ต้องพบกับความประหลาดใจเพราะเห็นยัยเพื่อนตัวดีของฉันยิบซีนอนสลบเหมือดอยู่ที่โต๊ะแล้วยัยคิตตี้ก็หายไป ตอนหลังฉันได้รู้เรื่องว่ายัยเพื่อนรักของฉันไปมีเรื่องกับรุ่นพี่ที่แก่กว่าพวกเรา 1ปีนั้นก็คือดาร์คพี่แท้ๆของยัยเดย์นั้นเองช่งคิตตี้ก่อนมาดูยัยยิบซีที่นอนหลับเหมือนคนอดหลับอดนอนมาทั้งคืนกันดีกว่าฉันจึงเดินเข้าไปแล้วเขย่าๆตัวเพื่อนมันแรงๆและตะโกนว่า
"ยิบซีตายแล้ว คิตตี้เป็นลมสลบไปน่าห้องตอนนี้อยู่ห้องพยาบาล!!!"ถ้าพูดถึงขนาดนี้แล้วมันยังไม่ตื่นแสดงว่ามันไม่รักเพื่อนเอาซะเลยแล้วถ้าจะถามว่าทำไมไม่ใช้มุขไฟไหม้หรือน้ำท่วมโลกละก็
แหมๆมันเฉยไปแล้วค่ะแต่ผลที่ได้กลับเป็น..
"ตกลงฉันตายแล้วหรือยัยคิตตี้มันสลบหรือว่าทั้ง 2อย่างละ???ถ้าเป็นเรื่องแรกฉันจะตื่นหรอกนะแล้วจะพังโรงศพออกมาให้ดูด้วยแรงซุปเปอร์ไซย่า อาห้าๆๆนี้แหละแต่ถ้าเรื่องที่สองก็ปล่อยมันไปเหอะยัยถึกนั้นมันไม่ตายง่ายๆหรอกรับรอง"มันพูดเร็วมากแล้วก็สลบลงไปอีกรอบ
ให้ตายเดะมันช่างรักเพื่อนจริงๆเลย - 3 –
"ถ้าแกไม่ตื่นตอนนี้ฉันจะขอให้ทา..."มันรีบเอามือมาอุดปากฉันไว้
"แกจะบ้าเหรอถ้าใครได้ยินแกจะทำงัยหรือว่าแกจะไปทำมันท้องแล้วฆ่าหมกท้อให้ถ้าจะทำให้แกก็เชิญพูดไปเลย"มันพูดเสร็จแล้วนอนต่อ ไอขี้เซา
"เชอะๆๆถ้าแกหลับนะเราจะบอกเพื่อนทั้งห้องเลยว่าแกชอบใคร"ฉันขู่มัน
"ว้อยยย ตื่นก็ตื่น แกมีธุระอะไรสำคัญนักนาวะ ถ้าไม่มีแกตาย"มันลุกขึ้นมาอย่างงัวเงียๆ
"แกไม่คิดจะเล่าเลยเหรอว่าเป็นอะไรถึงมานอนสลบเหมือดที่โต๊ะแบบนี้"
"แปลกตรงไหนก็คนมันง่วงนิ"มันตอบแบบตอแหลสุดๆ
"เรารู้ว่าปกตินะยิบซีเป็นคนที่มีความเป็นผู้ดีสูงหน้าไม่ด้านมียางอายและมีหัวคิดพอที่จะไม่นอนเมือนคนบ้าในห้องเรียน"ฉันได้กัดมันแล้วโอ้ววว เย โอ้วเย โอ้วๆเย
"แกกำลังด่าเราใช่มะ"
"อยากรับก็รับไปดิ"ฉันตอบมัน
"ไปตายซะ"แล้วมันก็วิ่งไล้ฉันจนไปชนกับอาจารย์
"นี้พวกเธอเล่นอะไรกันอย่างกับเด็กปัญญาอ่อนเลยนี้มันในชั้นเรียนนะ"
"แล้วเค้าห้ามวิ่งเล่นเหรอค่ะเนี้ยหนูไม่รู้มาก่อนเลย"ยัยบ้านั้นพูดแล้วทำหน้าไรเดียงสาใสซื่อมาก
"แหมๆๆไม่รู้หรืองัยเรื่องแค่นี้ก็ต้องให้บอก"อาจารย์พูดแบบไม่ได้โกรดอะไรมากมายเพราะยัยบ้านั้นปรอยรอยยิ้มให้อาจารย์อย่างกับนางสาวไทยแนะ
"ค่ะๆขอโทดจริงค่ะคือหนูขอตัวไปห้องน้ำค่ะมันปวดมากเลยทีหลังหนูจะไม่วิ่งแล้วค่ะสัญญา"
"จ๊ะๆเชิญๆแต่หนูอีกคนนะอยู่ก่อน"เฮ้ยยไอยิบซีมันทิ้งกันนี้หว่า
แล้วมันก็วิ่งไปแล้วหันมาแลบลิ้นให้ฉัน หนอยยแกจำไว้เยนะยะยัยแปะยิ้ม!!!
ยิUซี t@lk
หลังจากที่ทิ้งยัยเมเปิ้ลให้อยู่กับอาจารย์แก่ๆคนนั้นก็เดินกลับห้องไปที่ห้องเพราะตอนนี้ฉันไม่มีอารมณ์จะมานั่งเสวนากับใครนี้ แล้วฉันก็มานั่งสัปหงกที่ห้องต่อพยายามจะหลับแต่กลับเห็นแต่น่าของใครบางคนลอยวนเวียนในสมอง
"ออกไปๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆออกไปจากหัวสมองที่มีค่าของฉันน้า!!!"ฉันพูและเริ่มลุกขึ้นกระโดดขึ้นลงๆๆให้ภาพของใครบางคนหลุดออกไปใช่ตอนนี้ฉันพยายามจะลืมเรื่องทั้งหมด
"เธอ เป็นบ้าอะไรเนี้ย"แล้วไอคนที่ฉันพยายามจะลืมมันก็ยื่นน่าเข้ามาใกล้ๆฉัน
"ออกไปๆๆๆๆ แกไปไกลๆๆช้านน้า"ฉันพูดแล้วพลางก็ยกมือขึ้นกุมหัวตัวเอง แต่มันดันพลาดไปโดหน้าของไอทาโร่ดังลั่นเลย0.0
".........."มันเงียบแล้วเอามือมาจับที่แก้มของมันที่แดงแปร๊ดและยังเป็นลอยมือด้วย
"เออ..คือฉันข."ฉันจะพูดขอโทดแต่ด้วยความมีศักศริสูงมากกกกกกกกกจึงพูดออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจว่า
"นายโง่เองนะเอาหน้ามาให้โดนมือฉันนะ"ฉันพูดพร้อมกับเบื่อนหน้าหนีออกไปอีกทางนึง
"อือ ฉันผิดเองแหละยิบซีฉันทำผิดทุกอย่างและ!!ผิด ผิดมาก ที่ไปดันชอบคนอย่างเธอนะ!!!!!"มันพูดขึ้นเสียงดังลั้น ว่า...ว่าชอบฉันเหรอเนี้ย0.0โอ้!!!!ฉันอึ้งจนเป็นรูปปั้นไปเลยอะ ให้ตายเดะ อยากจะกรี๊ดดังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ดีใจจนไม่รู้จะพูดอะไรเลยแหละ
แต่มันไม่ได้น่าแดงอะไรเลยแต่ทำหน้าแบบว่าคือไม่รู้ว่าจะเสียใจดี หรือว่าน้อยใจดีอืมมผสมอายไปด้วยก็ได้นะ
"ไปนายไปไกลๆไปว้อยยยไป!!!"ฉันตะโกนออกไปเสียงดังออกไป
วันนี้ฉันเรียนไม่รู้เรื่องเลยให้ตายเดะแต่โดนโกรดซะงั้นทั้งที่ฉันไม่ผิดเลยจริงมะ- + -
ฉันหันไปมองหน้ามันบ่อยมากแต่มันกลับหันมามองหน้าฉันแบบเหมือนไม่เคยรู้จักกันมาก่อนเลยซึ่งทำให้หัวใจมันเหมือนจะหยุดเต้นเลยอะ เศร้าจิตรอย่างแรงเลย
แต่ฉันไม่ผิดเลยสักนิดอะ เชอะๆๆๆ
"นางสาวพัทรียาเป็นอะไรยะ มองใครอยู่ได้ ลุกขึ้นซิ"อาจารย์แก่ๆคนนึงพูดขึ้น
"ไรละค่ะอาจารย์ ถ้าเรื่องที่เรียนมันไม่น่าสนใจใครมันจะสนใจละ"ฉันพูดขึ้นอย่างที่แบบว่าทุกคนหันมามองหมดเลยว่าแกขุดหลุมฟังตัวเองชัดๆเลย
"นี่!!!! ไม่ทีมารยาทเอาซะเลยนะ"อาจารย์พูดเสียงดังลั่นเลย
"ก็มันจริงนี่ค่ะ ลองถามเพื่อนดูซิค่ะ ถ้าเพื่อนไม่เห็นด้วยละก็หนูจาก้มลงแล้วกราบอาจารย์เดี๋ยวนี้แหละแต่ถ้าเพื่อนเห็นด้วยละก็หายกันไปละกันนะค่ะ"ฉันพูดอย่างใจกล้า
"หนูเถียงอาจารย์อยู่นะจ้ะ หนูน้อย : )"อาจารย์พูดอมยิ้มสยองๆไว้
"ครูค่ะหนูว่ามันไม่น่าสนใจจริงๆนะค่ะ"ยัยเมเปิ้ลช่วยฉันตามมาด้วย...
"ค่ะๆหนูเห็นด้วย"คิตตี้อีกคน พวกแกคือเพื่อนแท้เว้ยรักจิงๆT0T
"ว่างัยนะ!!!"ยัยอาจารย์แทบกรี๊ดแล้วพูดต่อว่า
"ฉันจะไม่ปล่อยพวกเธอจนกว่ายัย 3 คนนี้จะมาขอโทดและบอกว่าเรื่องที่ฉันวอนมันน่าสนใจ"อาจารย์บอกแล้วคาบนี้มันก่อนเลิกเรียนอะ>0<
"แล้วทำไมอาจารย์ไม่จับไปลงโทษแค่3คนนั้นละครับโดยการขัดห้องน้ำหญิงละครับแล้วปล่อยคนทั้งห้องที่ไม่เกี่ยวเลยกลับบ้านละครับ"ไอบูดพูดขึ้นแล้วโปรยยิ้มให้อาจารย์
ไอตอแหล!!!!!!!!!!><
เเล้วสรุปอาจารยืก็เห็นด้วยอย่างยิ่งเเล้วสั่งให้พวกฉันไปขัดส้วมมม
ฟากไว้ก่อนเถอะไอชะมด!!!
ความคิดเห็น