ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    **-**ชุลมุนวุ่น รัก ยัย6ตัวแสบ**-**

    ลำดับตอนที่ #2 : สารภาพ[รีใหม่เเล้วนะคะ]

    • อัปเดตล่าสุด 19 พ.ค. 49


    คิตตี้ t@lk >0<

    หลังจากฉันไปเดินชนดาร์คพี่ชั่วๆของเดย์เข้าก็รีบวิ่งกลับมาที่โต๊ะ

    "แกไปซื้อถึงตุระกีหรืองัยวะโคดนานเลย"ยิบซีพูดขึ้น

    "เออๆโทดๆ"ฉันรบขอโทดเพื่อนๆเเล้ววางขนมลงบนโต๊ะ
    เมื่อพวกมันเห็นขนมก็ไม่สนใจอะไรทั้งสิ้นรีบกระซ้วกลงท้องเหมือนคนไม่ได้กินข้าวมาเป็นปีๆ- -นี่ฉันเป็นเพื่อนกับปอปหรือป่าววะเนี้ย

    เมื่อผ่านไปได้สัก1 0นาทีทุกอย่างที่ฉันซื้อมาก็หมดเกลี้ยงไม่เหลือซากเเล้วเมก็พูดขึ้นมาว่า
    "
    ไปเดินเล่นกันมะ"มันถามพร้อมกับลุกขึ้นมาบิดขี้เกียด
    "
    เออเอาดิ"ยิบซีตอบรับเป็นอย่างดีเเล้วฉุดกระชากลากถูพวกเราไปเดินเล่นกัน

    ยิUซี t@lk

    ฉันกับไอ้เมเเยกมานั่งที่สนามเด็กเล่นเพราะว่ายัยพวกนั้นมันมาเดินได้ 5 นาทีก็รีบขึ้นห้องไปลอกการบ้านของวิชาต่อไปกันหมดเเล้วเลวจิงๆเล้ยเพื่อนชั้นเเล้วฉันก็หันหน้าไปทางสนามบอลเห็นไอเน่าเล่นฟุตบอลอยู่ฉันก็จ้องมองมันเล่นอย่างเหม่อลอย

    "แกมองใครอยู่วะ"ไอเมเปิ้ลถามขึ้นฉันรีบหันกลับมาทันที

    "เปล่าย่ะ"ฉันรีบปฏิเสธทันที

    "ไม่บอกก็ตามใจงั้นฉันขอไปห้องนำหน่อยนะเดี๊ยวมาเเปปนึง"มันพูดเเล้วรีบวิ่งไปเข้าห้องนำทันทีปล่อยให้ฉันนั่งเหม่อลอยต่อไปเรื่อยๆ

    ผ่านไป15นาทีไอเมก็ยังๆไม่โผล่มาเลยเเม้เเต่เงาฉันจึงเดินไปตามมันเเล้วก็ชนเข้ากับคนที่ไม่อยากชนด้วยมากที่สุด

    "งัยๆๆๆแปะยิ้มเดินทำอะไรอยู่แถวนี้ละ"ไอบูดพูดขึ้น อย่างคนมีอัธยาสัยดีเป็นเลิศ[ไปด่าเค้าซะงั้นเลยยัยยิบซี]

    "แกจะมาหลอกหลอนอะไรฉันนักนาหะถามจริงเหอะ"ฉันพูดขึ้นอย่างเบื่อๆ

    "เฮ้อออวันนี้ไม่มีเวลามานั่งทะเลาะกะเธอหรอกนะไปดีกว่าทีมต้องการฉัน"มันพูดขึ้นอย่างให้ความสำคัญกับตัวเองเป็นเลิศเลยเชอะ!!

    "เชิญ ไม่มีใครฉุดหรอก"ฉันตอบมันไปอย่างไม่สนใจ

    ฉันทะเลาะกับมันแล้วก็รู้สึกแปลกๆจริงๆหัวใจมันเต้นผิดจังหวะยังไงก็ไม่รู้สิ

    แล้วฉันก็ลืมไปเลยว่าต้องเดินไปตามไอเมเลยนั่งจุมปุกอยู่ที่เดิม

    "แก..แกไม่ได้ไปตามชั้นเลยนะไอยิบซี เชอะ!!!"เมพูดเเล้วทำเเก้มป่องอย่างน้อยใจ

    "เออๆโทดที ลืมไปว่าเเกมีชีวิตอยู่"ฉันพูดขณะที่ตาก็กำลังจับจ้องอยู่ที่สนามบอล

    "แกมองใครอยู่วะตั้งแต่เมื่อกี้และ"เมเปิ้ลถามหลังจากเเก้มมันยุบเข้าที่เเล้ว

    "หึหึ มองไอทาโร่อะดิ"ไอคิตตี้ที่ไม่รู้โผล่มาจากไหนพูดขึ้นข้างหลังฉันอย่างล้อๆ

    "จริงเดะ"เพื่อนทุกคนถามฉันอ่าวสรุปมันมากันหมดเลยนี่หว่า- * -

    "บ้าฉันจะมองมันไปทำไมให้เปลืองลูกกะตา" ฉันตอบมันพวกมันไปเเล้วพลางก็เอามือมากอดอก

    "แกนี้ปากแข็งวะไอยิบซี"เดย์บอกพลางส่ายหน้าไปมา

    "บอกว่าไม่ได้มองก็ไม่ได้มองเดะวะ" ฉันปฏิเสธเสียงเเข็ง
    "
    เชอะไม่บอกก็ตามใจอย่าให้รู้เองล่ะ"ไอคิตตี้พูดเเล้วทำหน้างอนๆ

    IIIคล  t@lk*3*

    วันนี้ตั้งแต่ได้เห็นยัยยิบซีจ้องทาโร่ตาเขม็งน่ะพวกเราทุกคนก็รู้หมดเเล้วล่ะว่ามันชอบใครเเบบไม่ต้องสงสัยเลย บ้าจริงเชียวใยเพื่อนรักของฉันปากเเข็งยิ่งกว่าเหล็กซะอีกเเต่จะดูๆไปมันไม่ได้เปลี่ยนนิสัยตัวเองเลยเเม้เเต่น้อยมันยังคงทะเลาะกับทาโร่เหมือนเคยไม่มีเปลี่ยนฉันเเละเพื่อนๆจึงค่อนข้างจะเเปลกใน  เเละในที่สุดไอคิตตี้ที่เป็นคนมีความอดทนน้อยที่สุดจึงได้เอ่ยถามยิบซีไปในที่สุดยิบซีก็สารภาพออกมาค่อยๆว่าชอบมั้งมันเบามากขนาดที่ถ้ามีหนูเดินผ่านตอนนี้ก็คงจะไม่ได้ยินเสียงของยัยเพื่อนคนนี้หรอกฉันเเละกลุ้มกับนิสัยที่เเปลกพิลึกของมันจริงๆปกติหน้าด้านซะยิ่งกว่าปูณตาช้างพอมาเรื่องนี้หน้ากลับบางซะยิ่งกว่าเครบเสียอีก!!!!!

    ยิUซี t@lk

    วันนี้ฉันกลับบ้านด้วยใจที่รู้สึกพองโตมากจนจะล้นออกมานอกอกของฉันอยู่แล้วเพราะวันนี้ฉันได้เจอทาโร่หลังจากที่หยุดไปหลายวันตอนปิดเทอร์มจน ฉันขอสารภาพว่าลืมน่ามันไปเล็กน้อยแล้ว

    แต่คนสวยทำอะไรก็ไม่ผิดอยู่แล้วละจริงมะ โหะๆๆ

    "กลับมาแล้วป้าพราวมีอะไรให้กินบ้างค่ะหิวมากๆเลยค่"ฉันบ่นกระปอดกระแปดพร้อมกับเดินไปหาป้าพราว

    "ขนมอยู่บนโต๊ะค่ะคุณหนูยิบซี อ๋อวันนี้คุณหญิงไม่อยู่นะค่ะไปทำงาที่อิตาลีส่วนนายท่านอยู่ที่บริษัทยังไม่กลับบ้านค่ะ"ป้าพราวบอก

    "ช่างเถอะค่ะก็เป็นปกติอยู่แล้วนี้ค่ะ"ฉันบอก

    ฉันไปในห้องอาหารที่มีแต่พี่เชอร์รี่กับพี่ชมพูยืนอยู่

    "คุณหนูค่อยๆกินสิค่ะเดี๋ยวติดขอหรอก.."พี่ชมพูพูดขึ้นพร้อมกับวิ่งเข้ามา

    "แค่กๆๆ"พี่ชมพูกับพี่เชอร์รี่รีบวิ่งเข้ามาลูบหลังให้

    "บอกแล้วไม่เชื่อ"พี่ชมพูบ่น

    "เอ้าน้ำค่ะคุณหนู"พี่เชอร์รี่ยื่นแก้วน้ำมาให้ฉัน

    "เฮ้ออค่อยยังชั้วขอบคุณค่ะพี่เชอร์รี่พี่ชมพูขอตัวนะ"เมื่อหายสำลักก็รีบวิ่งขึ้นห้องไป
    เมื่อมาถึงห้องฉันก็รีบขึ้นไปบนเตียงเเล้วกระโดดโลดเต้นไปมาเเล้วหยิบหมอนขึ้นมาฟาดๆกับผนังเอ ฉันมีงานอดิเรกที่ค่อนข้างโรคจิตรเเหะ- -
    ;;เมื่อเสร็จภารกิจการทำให้บ้านเละเทะไปด้วยขนนกยัดหมอนเเล้วฉันจึงเปิดคอมเข้าไปดูเวบรุ่นของระดับก็เห็นกระทู้นึงเด่นหลาอยู่บนหน้าจอมันเขียนว่า

    "คริสตัลสาวน้อยเเสนสวยประจำระดับเลิกกับเเฟนเเล้วกลับไปหาเเฟนเก่า!!!"

    เชอะไอพวกระดับฉันเนี้ยจะอะไรหนักหนาเรื่องเเบบนี้ยังไปสอดรู้สอดเห็นอีกฉันคิดอย่างหงุดหงิดเเต่ก็คลิกเข้าไปดูเหมือนกัน อิอิเเล้วเมื่ออ่านรายละเอียดจบฉันก็เเทบช็อกเนื้อความมันมีอยู่ว่า

    "สาวน้อยที่เรารู้จักกันดีในฐานะนักเรียนดีเด่นและหลีดสาวแสนสวยคริสตัลไปบอกเลิกกับแฟนหนุ่มเฟหนุ่มเพลย์บอยสุดเหี้ยวประจำโรงเรียนอย่างไร้เยื่อใยแล้วกลับไปหาแฟนเก่าทาโร่หนุ่มน้อยสุดป๊อป!!"

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×