ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เกิดเรื่อง
\"สวัสดีจ๊ะ ^^ ทุกคนพบกับฉันแล้วน่ะจ๊ะแต่ขอแนะจำอย่างเป็นทางการแล้วกันชื่อของฉันคือ Ms.จีน ส่วนคนที่รับพวกเธอเข้าโรงเรียนเมื่อเช้านี้ชื่อ Mr.โร \"Mr.จีนบอก
\"ส่วนคุณครูคนอื่นๆพวกเธอจะพบกับพวกเขาในห้องเรียนจ๊ะ\"เธอกล่าวอีกครั้ง
\"ส่วนเรื่องห้องพักเราได้ชี้แจงไปกับทุกคนแล้ว\"รุ่นพี่ที่เป็นหัวหน้าในปีนี้พูด
\"ฮ้าว = = \"จินไนหาว
ควับ!
ทุกคนมองมาทีต้นเสียงส่วนพวกคิดส์กับกัสก็เอาหน้าไปมุดกับปีปแล้ว
\"เอาล่ะพวกเธอคงเหนื่อยกันมากแล้วไปที่ห้องพักได้จ๊ะ\"Ms.จีนบอกเพราะดูจากลักษณะของจินไน
\"เฮ้ย! จินไนนายอย่าสร้างปัญหาให้กับพวกฉันได้ไหม\"คิดส์ถามเพราะนายคนนี้ถ้าจะมีเรื่องมาก
\"อือ จะพยายามน่ะ\"แล้วจินไนก็เดินไปที่คนอื่นๆเพื่อที่จะได้ไปทักทาย
\" Hi! หวัดดีพวกนายชื่อ\' ไรอ่ะ\"จินไนถาม
\"อือ สวัสดีเราชื่อ เดฟ\"นายคนที่จนิไนถามตอบแล้วเดินผ่านไป
\"แล้วเราชื่อ.......
\"จินไน\"เดฟพูดก่อนที่จินไนจะบอกแล้วเดินเลยผ่านไป
\"อือ อือแล้วเจอกันน่ะบาย\"จินไนบอกแล้วเดินออกมา
\"นี่ๆ แล้วพวกนายชื่ออะไรกันบ้าง\"จินไนถามกัสแล้วคิดส์
\"กัซ\"นายนั้นตอบ
\"นี่กัซกับคิดส์นายมาที่นี้ได้ไงอ่ะ\"คิดส์กับกัสหันมองหน้ากันโดยอัตโนมัต
\"ก็นั้นรถน่ะสิ\"ทั้งสองตอบพร้อมกันจินไนพยักหน้างิกๆ(- -)(_ _)(- -)แสดงว่ารับรู้และคิดว่าคงมีแต่เขาที่มีจุดมุ่งหมายไม่เหมือนคนอื่นพอคิดเสร็จก็คิดว่าถึงเวลาที่ต้องนอนเสียทีเพราะมันง่วงเหลือเกิน Zzzzzz
\"Zzzzzz\"เสียงประหลาดที่ทำเอาคนที่คุยกันอยู่หันมามองทั้งสองคิดแล้วก็ปลง
......................................
รุ่งขึ้น
\"นี่กัสจินไนตื่นหรือยัง\"คิตส์ถาม
\"ยัง\"กัสตอบแบบสั้นๆเหมือนเดิม
\"ห๊ะ! O๐O นี่มันนอนก่อนคนอื่นยังไม่ตื่นอีกหรอ\"คิตส์ตกใจ
\"..........\"ไม่มีคำตอบจากกัสและด้วยความหมันไส้ของคิดส์ก็ทำให้เขาคิดอะไรออกเขาเดินไปที่เตียงของจินไนและยกเท้าเตะเตียง
โครม!
ทั้งคนทั้งเตียงลงมากองที่พื้นหมดและคงเป็นไปไม่ได้ที่คนที่นอนอยู๋จะไม่ตื่น
\"โอ๊ย\"เสียงจินไนโอดครวญครางและเค้ากำลังฝันดีแต่ที่ไหนได้ดันตกลงมากองที่พื้น
\"ไปๆ ตื่นได้แล้ว\"คิดส์บอกแล้วทำท่าบัดมือแล้วคิดว่าเจ้านี้มันคงเป็นคนทำสงสัยอิจฉาคนหล่อแต่ก็ต้องถามออกไปว่า
\"เช้าแล้วหรอ\"ก็ทุกทีมันนอนได้นานกว่านี้นะ
\"ใช่นะสิไปๆ ไปอาบน้ำได้แล้ว\"คิดส์บ่น
\"ผู้ชายอะไรว่ะบ่นเหมือนผู้หญิงเลย\"จินไนพูดกับตัวเอง
\"นายว่าอะไรน่ะ\"คิดส์หันมาถาม
\"เปล่าๆไม่มีอะไร\"จินไนแก้ตัวตามนิสัย
1 นาทีผ่านไป
\"โอ๊ยหนาวๆนี่คิดส์ กัสไปกินข้าวกัน\"จินไนชวน
\"เฮ้ย! อาบเสร็จแล้วหรอ\"คิดส์ทำหน้าตกใจ
\"อือ อือ หิวข้าวจะแย่แล้วไปกันเถอะกัซก็หิวใช่ไหม\"จินไนถามแบบมีความหวังว่าจะได้ไปกินข้าวเร็วๆ
\"อือ ไปกินข้าวกันเถอะ\"กัซพูดพลางสบตาสื่อภาษาใจกับคิดส์สองคน
โรงอาหารรวม
\"โห! ใหญ่จัง\"จินไนทำตาโต
\"ที่นี่เนี่ยนะใหญ่ เล็กจะตาย\"กัสพูดเพราะกัสเป็นเจ้าชายของเมืองซาเทิร์น
\"ใช่ๆ ฉันเห็นด้วย\"คิดส์ก็เห็นด้วยก่ะกัสก็เพราะคิดส์เป็นเจ้าชายคนรองของเมืองบารอน
\"เนี่ยนะ ไม่ใหญ่พวกนายอยู่ที่ไหนกันเนี่ย?\"จินไนสงสัย
\"ก็อยู่ที่เมืองบารอนไง\"คิดส์บอก
\"เมืองซาเทิร์น\"กัสบอกพอทั้งสองหันไปอีกทีจินไนก็หายแวบไปที่โต๊ะอาหารพร้อมกับทำความรู้จักกับเพื่อนใหม่
\"มันนี่จริงๆเลยกล้าปล่อยให้เจ้าชายอย่างเราพูดอยู่คนเดียว\"พอดีมีคนแถวนั้นได้ยินก็เลยมาทัก
\"นายใช่คิดส์ เกรเดเวลเดอะปริ้นซ์ ออฟ บารอนใช่ไหม\"นายนั้นถาม
\"ใช่ แล้วนายชื่ออะไร\"คิดส์ถามกลับบ้างเพราะเค้าไม่ชอบให้ใครมาสักเค้าอยู่ฝ่ายเดียว
\"ฉันหรอ\"นายคนนั้นชี้ไปที่ตัวเอง
\"อือ\"
\"ฉันชื่อจีซัส ไซโซเดอะวิซาร์ด ออฟ อลาบาสต้า\"นายจีซัสบอก
\"ส่วนนายกัส บัคแลนด์เดอะปริ้นซ์ ออฟซาเทิร์น\"จีซัสก็ยังหันมาถามกัสต่อ
\"นี่นายมีความสามารถรู้ถึงอดีตและอนาคตใช่ไหม\"กัซถามจีซัส
\"อือ นายสองคนก็ใช่ย่อยมีไอเวทมนตร์ไม่ธรรมดาเลย\"จีซัสบอก
\"แต่ฉันรู้สึกว่าพวกนายมีอีกคนไม่ใช่หรอ\"จีชัสบอก
\"อือ อยู่นั้นไง\"คิดส์บอกแล้วชี้ไปที่จินไน
\"ห๊ะ นั้นน่านะที่ได้คะแนนสุงสุดในหมู่พวกเรา\"จีซัสทำท่าตกใจ
\"ใช่\"ทั้งสองคนบอกพร้อมกัน
.....................................
\"โห!O_O ทำไมนายกินเยอะจัง\"กิลถาม(เพื่อนใหม่ของจินไน:น้อมนมัสการ)
\"อู้อืออาออย่\"(ก็มันอร่อย)จินไนบอกทั้งๆที่ข้าวอยู่เต็มปากเลยทำให้กระเด็นออกมาโดนหน้าพวกกิล
\"นี่! กินเสร็จค่อยพูดก็ได้\"เสียงของกัสดังมาจากข้างหลังเพราะทนความโสโครกไม่ไว้
\"แค่ก แค่ก ดูสิแกมาไม่ให้สุ่มให้เสียงสำลักหมด\"จินไนด่ากลับให้เพราะทำให้เค้สำสักพอพูดเสร็จคิดส์ก็เดินมานั่งด้วยพอดี
\"นี่นายยังไม่เลิกกินอีก มากินก่อนพวกฉันอีกไม่ใช่หรอ\"คิดส์ถาม
\"ก็ยังไม่อิ่ม ก่ะจะเอาอีกจานด้วย\"จินไนตอบแล้วจานที่กินอยู๋ก็กำลังจะหมดลงด้วย
\"นี่พวกนายใช่เพื่อนร่วมห้องของจินไนใช่ไหม\"กิลถามพวกกัสก่ะคิดส์
\"ใช่\"คิดส์ตอบแล้วก็เริ่มกิบข้าว
\"อ๋อใช่สิ เราชื่อคิดส์ เกรเดเวลส่วนนายนั้นชื่อกัส บัคแลนด์\"คิดส์บอกและแนะนำตัวให้กัสไปในตัว
\"นายคิดส์ นายหน้าตายกัสส่วนฉันชื่อกิล กรีน เดอะวากาบอนด์ ออฟวาโนล\"กิลตอบแต่คำว่าหน้าตายก็ไม่สามารถทำให้กัสกระทบกระเทือนได้
\"นายเป็นขอทาน\"กัสเอ่ย
\"ใช่\"^ ^กิลตอบโดยไม่สันว่าเค้าจะเป็นคนฐานะอะไรแต่ในขณะที่พวกกัส คิดส์ กิลคุยกันอยู่จินไนก็ลุกไปตักอาหารอีกหลายรอบ
\"พวกนายไปกันยัง\"จินไนถามเพราะอิ่มได้ที่แล้ว
\"อือ ไปกันเถอะได้เวลาเรียนแล้ว\"กัสบอก
\"นี่! O o Oนายกินไปกี่จาน\"คิดส์ถาม
\"เอาน่าไปเถอะ\"จินไนบอกล้วรีบเดินออกไป
ห้องเรียนเครื่องมือถอนพิษ(ในชั่วโมงแรกไม่มีการสอนอะไร:น้อมนมัสการ)
แถวหน้ามีคนจองเต็มแล้วพวกจินไนก็เลยนั่งข้างหลัง(ที่จริงจินไนก็จะนั่งหลังอยู่ดีไม่ว่าข้างหน้าจะเต็มหรือไม่:น้อมนมัสการ)แต่พอเริ่มชั่วโมงปุ๊บจินไนก็เริ่มคุยทักไปทั่ว
กริ๊ง.............
เสียงกริ่งดังหมดชั่วโมงจินไนก็ลุกออกจากห้องก่อนใครตรงไปที่ๆห้องนักเรียนหญิงเรียน(การเรียนแบ่งออกเป็นชาย หญิงแต่ก็มีบ้างกิจกรรมที่ทำร่วมกัน:น้อมนัสการ)พอพวกนักเรียนหญิงออกมาจินไนก็เดินเข้าทักไปเด็กหญิงหน้าตาจิ่มลิ้มหน้าเธอเป็นรูปเรียวไข่ตาหวานสีฟ้าผมสีทองปากเล็กดังกลีบกุหลาบน่ะดูดดื่ม
\"สวัสดีครับ ให้ช่วยไหม\"จินไนเข้าไปทัก
\"ไม่เป็นไรค่ะแต่คุณเป็นผู้ชาย\"เสียงที่ตอบกลับมาอ่อนหวานนุ่มนวนสมเป็นผู้หญิงแต่เสียงเวลาที่ตกใจก็น่ารักไม่แพ้กัน
\"ครับ ผมชื่อจินไนแล้วพวกคุณล่ะชื่ออะไรครับ\"จินไนถามเธอคนนั้นและเพื่อนๆของเธอ
\"ฉันชื่อเรน่า ส่วนคนนั้นชื่อเฟน่าค่ะ\"เรน่าแนะนำตัวเองและเพื่อนข้างเรน่า
\"คร้าบบบบ งั้นผมไปก่อนนะถ้ามีอะไรที่ผมช่วยได้ก็บอกนะ\"พูดจบจินไนก็วิ่งไปที่ห้องเรียนของตนเอง
ห้องเรียนการปรุงยา
\"ไปไหนมาละ\"คิดส์ถามอย่างเอาเรื่องก็เค้าบอกแล้วว่าอย่าก่อเรื่อง
\"ว่ะนายนี่แค่ไปขอชื่อสาวๆมาเองทำเป็นเรื่องใหญ่\"จินไนพูดแล้วทำหน้าแซ็งๆ
\"สวยไหมๆ\"กิลกระโดดมาจะโต๊ะข้างหน้ามานั่งข้างๆจินไน
\"สวยเดะ หน้าเป็นรูปเรียวไข่ตาสีฟ้าผมทองยาวปล่อยสลวยปากเล็กสวยอวบอิ่ม\"คำอธิบายของจินไนทำเอาเพื่อนๆยกเว้นกัสทำตาโตในชั่วโมงกัสเล่าเรื่องสาวสองคนให้กิลกับคิดส์ฟัง
ตอนเย็นของวันนั้น
\"นี่พวกเราไปนอกโรงเรียนกันเมะ\"จินไนชวนคิดส์และกัส
\"นายออกไปได้หรอ\"คิดส์ถามจินไน
\"โถ..ฉันนะระดับไหนแล้ว\"จินไนอวดตัวเองแล้วทำท่ายืดอก
\" O.K. งั้นฉันไป\"คิดส์บอกแล้วเดินออกไปแต่ก็ต้องหยุดชะงัดเพราะจินไนไม่เดินตามมา
\"นี่มาเร็วดิจะออกไปไม่ใช่หรอ\"คิดส์ถาม
\"เด๋วสิมีคนไม่กล้าไป\"จินไนบอกแล้วคำว่าไม่กล้าของจินไนก็ไม่สะดุดคนหน้าตายของกัส
\"นายนะกล้าไปหรือเปล่ากัส\"จินไนพูดกับกัส
\"นายกล้าท้าฉัน\"กัสบอกกับจินไน
\"ก็แล้วแต่นายจะคิด\"จินไนตอบแบบกวน TEEN
\"ถ้านายกล้าท้าฉันก็กล้าไป\"กัสตอบหน้าเ-หี้ยม
\"O.K.งั้นก็ Let Go!\"จินไนบอกแล้วเดินนำหน้าส่วนคิดส์ก็ส่ายหน้ากับความบ้าระห่ำของมันหน้าประตูของหอพักชายมีคนเฝ้าอยู่สองคนแต่ก็ไม่เป็นปัญหาของจินไน
พรึบ! โครม!
ร่างทั้งร่างของจินไนก็หายไปต่อหน้าต่อตาทั้งสองคน
\"ความเร็ว\"กัสพูด
\"ถ้าไม่ฝึกมาไม่มีทางทำได้แน่สงสัยนายจินไนคนมีอะไรมากกว่าที่เห็นแล้ว\"คิดส์ก็ร่วมวงด้วย
\"ไปกันเถอะ\"กัสเรียกแล้วเดินออกไปทิ้งคิดส์ให้งงคนเด๋วก็นายเจ้าชายกัสเเด๋วดีเย็นชาแล้วทั้งสองก็มาถึงผู้คุมประตูคิดส์กางเขตแดนแล้วเดินผ่านผู้คุมไปอย่างสบายๆส่วนกัสก็ลอยตัวขึ้นไปในอากาศแล้วสลายร่างกล่ายเป็นลมข้างนอกหอ
\"โห! พวกนายทำได้ไงเก่งชะมัด\"จินไนถามหลังจากหายตัวไปกว่า 10 นาที
\"แล้วนายไปไหนมา\"คิดส์ถามเพราะยืนรอมันตั้ง 10 นาที
\"........\"กัส
\"ก็..ไปสำรวจพื้นที่ไง\"จินไนตอบหน้าระรื่น^^
\"ไปกันได้หรือยัง\"กัสถาม - -
\"ไปๆทำใจร้อนไปได้\"จินไนบ่น
\"อ้อ! พวกนายทำให้คนสลบได้ไหม\"จินไนถาม^^
.........................................
เฮ้อ! เพราะคำถามอุบาสนั้นแท้ๆทำให้พวกเขาต้องมานั่งร่ายมนตร์ยาวเหยียดอยู่นี่คิดส์คิด
\"ทำไมต้องร่ายมนตร์\"คิดส์ถามเพราะเรื่องอะไรเค้าจะช่วยฟรีๆ
\"เพราะอะไรน่ะหรอ ก็เพื่อความปลอดภัยของพวกเราไง\"จินไนตอบแล้วนังถางหญ้าโรงเรียนเล่น(ดึงหญ้าออกมาเป็นกระจุกๆ:น้อมนมัสการ)
\"หมายความว่าไง\"กัสถามจินไน
\"พวกนายยังไม่ได้เห็นหน้าพวกผู้หญิงเลยยังไม่รู้\"จินไนบอกกัสแต่ยังไม่เลยถางหญ้า
\"ฉันก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี\"คิดส์ถาม(ร่ายมนตร์ไม่จำเป็นต้องต่อกันได้บ้างบทต้องท่องติดกัน:น้อมนมัสการ)
\"เพราะความสามารถของทุกคนที่ไม่ธรรมดาใช่ไหม\"กัสถามจินไน
\"นั้นล่ะถูกแผงเลย จำพวกสาวๆที่เล่าให้ฟังให้ฟังได้ไหม\"จินไนบอกคิดส์พยักหน้า(- -)(_ _)(- -)
\"พวกนั้นก็ใช่ย่อย ความสามารถท่วมท้นเลยล่ะ\"จินไนบอกกัสกับคิดส์
\"นายมีความสามารถอะไร\"กัสถามเพราะไอ้การที่รู้ว่าคนไหนๆมีพลังเป็นยังไงบ้างไม่ใช่เรื่องง่าย
\"ไม่รู้สิ\"จินไนตอบอย่างไม่ใส่ใจ - -
\"เสร็จแล้ว\"คิดส์เอ่ยหลังจาดการร่ายที่ยาวเยียด
\"งั้นตามฉันมาน่ะ\"จินไนบอกพวกนายนี่มันไม่ธรรมดาลเยจริงๆคิดส์คิด
ร้าน ไนโตร(Nirto)
\"นายแน่ใจน่ะว่าร้านนี้\"คิดส์ถามเพราะในร้านมีแต่ผู้ชายตัวบิ๊กบิ๊ก
\"อือ แน่ใจดิ\"จินไนตอบส่วนกัส
\"......\"เงียบตามฟอร์มจินไนเดินเข้าไปทักผู้ชายตัวโตคนหนึ่ง
\"ไง ไลก้ามาทำอะไรที่นี่\"จินไนถามผู้ชายคนนึง
\"นาย... มาทำอะไรที่นี่ละ\"ไลก้าถามบ้าง
\"พาเพื่อนมาเปิดหูเปิดตา\"จินไนบอกไลก้า
\"นายไปเรียนไม่ใช่หรอ\"ไลก้าสักอีก
\"ก็อย่างที่บอก นายไปยืมร่างใครมาอีกล่ะเนี่ย\"จินไนถาม
\"อ้อ แถวนี่แหละ ^^\"ไลก้าตอบ
\"อย่าลืมไปคืนล่ะ - -\"จินไนบอก
\"นี่เดี๋ยวก่อนนายจะไม่แนะนำให้เรารู้จักหรอ\"คิดส์ถามจินไนแล้วมองไลก้าอย่างสนใจ
\"ลืมนะโทษทีนี่ชื่อไลก้าเป็นเพื่อนฉันเอง\"จินไนบอก
\"หวัดดีครับ\"ไลก้าทักทายกัสกับคิดส์
\"เช่นกัน เราชื่อคิดส์ส่วนนั้นชื่อกัส\"คิดส์บอกก่ะไลก้า
\"นี่นายเป็นพวกอีนุไคใช่ไหม\"กัสถามไลก้าเพราะเค้าสัมผัสได้
\"เก่งนี่\"ไลก้าชมกัส
\"พวกอีนุไคไม่เหลือแล้วไม่ใช่หรอ\"คิดส์ถามกัส
\"ตัวนี่พิเศษน่ะ\"จินไนบอกกับคิดส์
\"พิเศษยังไง\"คิดส์สงสัย
\"ก็ปู่เป็นคนเก็บมาเลี้ยง\"จินไนตอบอย่างภูมิใจ
\"เก็บมาเลี้ยง\"คิดส์ทวน
\"ใช่นายท่านเป็นคนเก็บผมมาเลี้ยง\"ไลก้าตอบ
\"เรื่องนั้นช่างมันเถอะมาดูการแสดงดีกว่าวันนี่มาจากที่ไหนไลก้า\"จินไนถามไลก้า
\"อืม....เมืองเอรี่\"ไลก้าบอก
\"เมืองต้องคำสาป\"กัสบอกแต่ก็ไม่มีท่าทางตื่นเต้นอะไร
\"เมืองเอรี่เป็นเมืองต้องคำสาปก็จริงแต่สาวงามมาก\"ไลก้าบอกต่อ
\"จริงๆนะเมืองนี่สาวสวยจริงๆ\"จินไนบอกอีก
\"นายเคยไปหรือไง\"คิดส์ถามจินไนอย่างสงสัย
\"อือ ครั้งนึง\"จินไนบอก
ฟึบ!
เสียงดนตรีดังขึ้นไฟค่อยดับเหลือแต่แสงเทียนที่จุดไว้ตามโต๊ะเบียร์ต่างๆ
\"มาแล้ว\"จินไนบอกแล้วทำท่าระริกระรี่ แล้วเสียงเพรลก็ขึ้นติก ติก กิ้ง กิ้งสาวผมน้ำตาลค่อยๆเดินออกมาจากหลังผ้าม่านสีเบสทำให้บนเวทีกลายเป็นสวรรค์น้อยๆของชาย ณ ร้าน ไนโตรแห่งนี้เสื้อบางบนร่างของเจ้าหล่อนเข้ากับผิวราวเป็นเนื้อเดียวกันใบหน้าแม้ตอนนี้ยังแต่งเติมแต่ว่าถ้าล้างออกความสวยคงยังไม่หายไปไหนแต่ความคิดของจินไนกลับคิดว่าเคยเห็นที่ไหนแต่ความคิดก็ต้องหยุดเพราะสาวสวยมานั้งลงบนตักของเค้าเธอดึงจินไนเบาๆพอให้จินไนลุกตาแต่ในความคิดจินไนเหมือนเคยเห็นเธอคนนี้ที่ไหนสักที่
\"เฮ้อ จินไนได้ไปอีกแล้ว\"ไลก้าพูดแล้วถอนหายใจ
\"หมายความว่าไง\"คิดส์ถามกัสหันมามองหน้าไลก้าว่าต้องการคำตอบเหมือนกัน
\"ก็จินไนเป็นหนุ่มที่สาวทุกๆคนต้องการ\"ไลก้าบอก
\"ตรงไหน\"คิดส์แซก
\"รวมทั้งเมืองเอรี่หรือ\"กัสถามไลก้าแต่ให้ความสนใจไปที่จินไน
\"ใช่...ไม่รู้ทำไม\"ไลก้าตอบแล้วก็มองเจ้าหล่อนที่กำลังเต้นอยู่กับจินไนต้องมีอะไรแน่ๆกัสคิดสักพักจินไนก็กลับมานั่งที่
\"เป็นไงบ้าง\"คิดส์ถามด้วยความอยากรู้อยากเห็นตามภาษาผู้ชาย
\"ก็ธรรมดา\"จินไนบอกไม่มีรท่าทีตื่นเต้นเหมือนตอนแรก
\"เนี่ยนะธรรมดา\"คิดส์ถามจนิไน
\"นายไม่สังเกตเธอคนนี้ไม่ใช่คนเมืองเอรี่\"จินไนบอกคิดส์
\"หมายความว่าไง\"กัสถามอย่างงง
\"ก็อย่างที่บอก เธอคนนี่มีชื่อว่ารีช่า ฮาลาลู\"จินไนบอกทั้งคู้และไลก้า
\"นายรู้ได้ไง\"คิดส์ถามจินไน
\"ก็ตอนเต้นรำ เธอบอกว่าอยากให้พวกเราช่วยเธอ\"กัสกับคิดส์อึ้งไปพักนึง
\"พวกนายจะช่วยไหม\"จินไนถามแล้วรอคำตอบที่เค้าคิดว่าคงเป็น\' ไม่ \'
\"แน่นอนสาวขอทั้งที\"คิดส์บอกแกลับผิดคาด
\"อือ\"กัสก็ไม่เปลี่ยนสีหน้าเหมือนเดิมและจินไนคงคิดว่าคงเป็นใช่ล่ะมั่ง
\"ไลก้า นายหาของให้ฉันหน่อยเดะ\"จินไนบอกไลก้าที่นั่งฟังอยู่ทำให้สะดุ้งเล็กน้อย
\"ดะ...ได้\"ไลก้าบอก
\"นายคิดส์ไปร่ายมนตร์สร้างร่างของพวกเรา\"จินไนบอกคิดส์
\"อือ\"คิดส์บอกแล้วเดินออกไป
\"นายกัสไปเตรียมรถเราจะไปเมืองเดอะมูน\"จินไนสั่งแต่
\"ไปทางลมไม่ดีกว่าหรอ\"กัสถามจินไน
\"หือ\"
\"ลมนาเรีย\"กัสบอกจินไนอีกครั้ง
\"อะไรคือเลีย เลีย\"จินไนถามกัสเพราะอะไรเลีย เลียเค้ไม่รู้จัก
\"ลมใต้\"กัสตอบสีหน้าระอากับจินไน
\"เร็วเป็นใช้ได้\"จะรอดไหมเนี่ยจินไนคิด(กลัวความสูง:น้อมนมัสการ)
\"ไลก้าเอานี่ไปหาฉันให้เวลา 10 นาที\"จินไนบอกไลก้า
\"ได้\"ไลก้ารับแล้วออกไปด้วยการหายตัว
\"คิดส์เสร็จหรือยัง\"จินไนถามคิดส์แต่ไม่มีไม่มีเสียงตอบ
\"ยังไม่เสร็จ\"จินไนสรุปพอพูดจบจินไนก็เดินเข้าไปหลังร้าน
\"เป็นไง\"จินไนถาม
\"ก็โอเคค่ะ\"รีช่าตอบจินไนทั้งๆที่เธอไม่ได้รู้สึกเช่นนั้นเลย
\"นี่รีช่ามีอะไรบอกผมไม่งั้นผมช่วยไม่ได้\"จินไนกลมลงไปคุยก่ะรีช่า
\"คือ ฉันเป็นคนในราชวงศ์ของเมืองเดอะมูนตอนนี้เมืองเดอะมูนกำลังมีปัญหาพระราชถูกต้องคำสาปส่วนพระราชีนีก็เป็นคนของค่าศึก\"รีช่าพูดแล้วน้ำตาไหล
\"..........\"จินไน
\"ส่วนพี่น้องของฉันถูกพวกแม่ทัพศักดิ์สิทธิ์ของพวกเดเวทน์ฆ่า....ตายหมด\"รีช่าปล่อยน้ำตาที่กั้นอยู่ไหลโหออกมาจินไนเข้าไปปลอบรีช่าจนหยุดก็เป็นเวลานานพอสมควรที่พวกกัสเตรียมของเสร็จแล้ว
\"ของที่ขอได้ไหม\"จินไนถามไลก้า
\"ได้\"ไลก้าตอบพร้อมยืนถุงใบนึงให้จินไนแล้วจินไนก็เปิดดูแล้วปิดดังเดิม
\"คิดส์ ตุ๊กตาอยู่ได้กี่วัน\"จินไนถามคิดส์
\" 2 วันมากกว่านั้นอาจถูกจับได้\"คิดส์ตอบจินไน
\"กัสล่ะ\"จินไนถาม
\"อือ\"กัสบอกแต่สำหรับจินไน อือ คือทางที่พวกเค้าจะไปกัน(โง่จริงๆไม่เชื้อใครมาเนี่ย:น้อมนมัสการ)
\"นี่ไม่มีทางอือหรอ\"จินไนถาม
\"ทางนี่เร็วสุดทำไม\"กัสบอก
\"คือ.....\"จินไนจะพูดแต่รีชามาสะก่อน
\"ไปกันหรือยังค่ะ\"รีช่าออกมาตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้
\"ป่ะ..ไปสิ\"จินไนบอก
\"กัสนายนำ\"จินไนบอกกัสแล้วกัสเดินนำออกไปที่นอกร้านพร้อมกับ
ปรี้ด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
จากเสียงนั้นนกยักษ์สี่ตัวบินลงมาที่หน่าพวกเข้าเฮ้อ! จะรอดไหมเนี่ยความสูงระดับนี้จินไนคิด
\"เราต้องขึ้นไอ้นี่ไปจริงๆหรอ\"จินไนถาม
\"อือ\"กัสบอก
\"แล้วทำไมต้องแค่สี่ตัว\"จินไนถามกัส
\"นายนั่งกับผู้หญิง\"กัสบอก
\"ขอโทษที! ฉันก็มีชื่อค่ะไม่ได้ชื่อผู้หญิงน่ะค่ะ\"รีช่าว่ากัสเข้าให้ทำให้กัสหน้างอส่วนจินไนก็ทำท่าเหมือนไม่อยากขึ้น
\"ต้องหัวใจวายแน่นๆ\"จินไนพูดกับตัวเองส่วนรีช่าก็ขึ้นไปอยู่บนนกยักษ์แล้ว
\"คุณจินไนไม่สบายหรอค่ะหน้าซีดจัง\"รีช่าถามจินไน
\"ผมไม่เป็นไรหรอก\"จินไนตอบแบบรักษาศักดิ์ศรีแล้วใครมันจะไปบอกขนาดผู้หญิงยังไม่กลัวเลยพอขึ้นนกยักษ์กันทุกคนแล้วก็เดินทางไปเดอะมูนจินไนไม่ปริปากพูดสักคำเลยเพราะมัวแต่หลับตา><อยู่ตลอดเวลา
\"รีช่าถึงหรือยัง\"จินไนถามตายังไม่ลืม
\"ยังค่ะคุณจินไนกลัวความสูงหรอค่ะ\"รีช่าถาม
\"แหะ แหะอย่าบอกใครน่ะ\"จินไนพูดก่ะรีช่าแล้วทำปาก จุ๊ จุ๊กับรีช่าทำให้รีช่าหัวเราะออกมาได้ในหลายวันมานี้
....................................
ณ เมืองเดอะมูน
\"อ๊าก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!\"
\"เจ้าหญิงเมืองนี้หายไปคนนึง\"เสียงของแม่ทัพศักดิ์สิทธิ์ดังขึ้น
\"ไม่ต้องห่วงเธอกลับมาแน่น\"ราชีนีบอก
\"เฮ้อ\"จินไน
\"เป็นอะไรค่ะคุณจินไน\"รีช่าถามจินไน
\"ก็โล่งอกนะสิ\"จินไนกระซิบก่ะรีช่า
\"อ๋อค่ะนั้นสินะค่ะ\"รีช่าหัวเราะเบาๆ
\"เราจะเข้าไปข้างในได้ไง\"คิดส์ถามจินไน
\"เดี๋ยวฉันเข้าไปดูสถานะการก็\"พอพูดจบจินไนก็หายแวบไปเหมือนตอนที่อยู่ที่โรงเรียน
\"คุณจินไนหายไปไหนค่ะ!\"รีช่าตกใจ
\"อ๋อ จินไนเข้าใช้ความเร็วไปดูข้างในน่ะครับ\"คิดส์ตอบรีช่าเพราะเธอท่าทางเป็นห่วงมาก
\"คุณคิดส์กับคุณกัสพาฉันเข้าไปข้างในนะค่ะ\"รีช่าขอร้องกัสก่ะคิดส์
\"ว่าไงกัส\"คิดส์ถาม
\"ก็ถ้าเจ้าหญิงเขาอยากเข้าก็ตามสบาย\"กัสตอบ
\"งั้นนายร่ายเวท\"คิดส์บอกกัส
\"ทำไม\"กัสหันมามองถาม
\"ฉันใช้เวทไปเยอะแล้วตานายใช้บาง\"คิดส์บอก
\"ได้\"กัส
พรึ่บ!
ร่างทั้งหมดก็หายเข้าไปอยู่ในเขตของเมืองเดอะมูน
\"เฮ้ย!พวกนายมาอยู่นี่ได้ไง\"จินไนถามเมื่อเห็นทั้งหมดเข้ามาอยู่ในเมือง
\"ก็เจ้าหญิงเขาอยากเข้ามา\"กัสตอบจินไนเดินเข้าไปใกล้ๆกัสกับคิดส์แล้วกระซิบว่า
\"นายอยากให้เขาเห็นสภาพเมืองแบบคนตายเต็มเมือง เมืองเป็นทะเลเลือดหรือไง\"จินไนถามคิดส์
\"ว่าไงน่ะ ทะเลเลือด\"คิดส์ตะโกนเจ้าหญิงหันมาทันที
\"ว่าไงนะค่ะ\"รีช่าถามจินไน
\"เออ คือว่าที่เมืองเดอะมูนไม่มีคนรอดชีวิตเลย\"จินไนบอกรีช่าเบาๆ
\"วะ วะ ว่าไงน่ะค่ะ\"รีช่าเสียงสั่น
\"...........\"ทั้งสามคนเงียบไม่มีใครพูดอะไร
กว่า 10 นาทีแล้วรีช่าก็ทำลายความเงียบด้วยคำว่า
\"พารีช่าเข้าไปหน่อยคะ\"รีช่าบอกด้วยเสียงที่แน่วแน่
\"อะไรน่ะ\"จินไนกับคิดส์พูดออกมาพร้อมกัน
\"ค่ะได้ยินถูกแล้วพารีช่าเข้าไปข้างในรีช่าอยากเห็นว่าเมืองของรีช่าเป็นยังไง\"แล้วพวกจินไนก็เดินเข้าไปตามทางประตูเมืองรีช่าก็ทำท่าจร้องไห้หายครั้งเพราะมีทั้งคนที่เป็นญาติและเพื่องของเธอที่นอนตายทับกันอยู่ด้วยสภาพที่น่าเกลียดและแล้วก็ถึงปราสาทของเมืองเดอะมูนที่ที่เป็นที่อยู่ของพ่อแม่ของเธอ! ข้างในของปราสาทเมืองเดอะมูนมีทหารนอนตายอยู่เป็นระยะๆบางทีก็มีสาวรับใช้เป็นบางช่วง
\"เฮ้อ\"จินไนถอนหายใจออกรอบ
\"เป็นอะไร\"คิดส์ถามจินไน
\"ก็สงสารรีช่าเขานายกับกัสก็บอกแล้วว่าให้รออยู่งนอกไม่ฟังกันบ้าง\"จินไนบอกคิดส์แล้วหน้างอ
\"เอา ใครจะไปรู้นายไม่บอกฉันแล้วฉันจะไปรู้ได้ไงฉันไม่ได้มีพลังอ่านความคิดน่ะ\"คิดส์ตอกกลับให้
\"เอาฉันผิดอีกอ๋อไลก้าหายไปไหน\"จินไนถาม
\"ไปทำงานให้กัส\"คิดส์ตอบ
\"ทำอะไรไม่เห็นรู้เรื่อง\"จินไนบอกแล้วคิดใช่คนของเค้าได้ไง
\"จะรู้ได้ไงก็นายหายแวบไปก่อนที่กัสจะบอกไลก้านี่\"คิดส์บอกแล้วทั้ง 4 ก็มาหยุดลงที่ที่ห้องห้องหนึ่ง
\"ห้องนี้ล่ะค่ะ\"รีช่าบอกแล้วเอามือไปลูบที่ประตู
\"เขาไปกันเลยไหม\"จินไนถามรีช่าไม่ทันได้ตอบไลก้าก็แวบมาหา
\"ไม่ได้เรื่องเลยกัส\"ไลก้าบอกกัส
\"งั้นก็ไม่เป็นไร\"กัสบอกแต่ก็ไม่ได้สนใจเหมือนก่ะเค้ารู้อยู่แล้ว
\"ไม่ได้เรื่องอะไร\"จินไนถามไลก้า
\"ก็กัสให้ผมไปสืบเรื่องการทำลายเมืองเดอะมูนแต่ที่ไหนๆก็ไม่มีใครรู้\"ไลก้าบอกก่ะจินไน
\"แม้แต่ในป่า\"จินไนถามไลก้า
\"ครับไม่ใช่แค่ในป่าบนฟ้าหรือในน้ำก็ไม่มี\"ไลก้ารายงาน
\"พวกมันเป็นใครกันแน่\"คิดส์สงสัย
ปัง!
กัสเปิดประตูห้องทำให้เสียงดังไปทั้งปราสาท
\"เข้าไปข้างในกันเถอะ\"กัสเร่งแล้วทุกคนก็เดินเข้าไปอย่างเงียบๆจบพบกับศพพระราชและพี่ของรีช่า
\"รีช่า\"จินไนถามเรียกชื่อรีช่าเบาๆ
\"...............\"แต่ไม่มีเสียงตอบจากรีช่าและช็อกจนพูดไม่ออก
\"รีช่า ไม่เป็นไรน่ะ\"จินไนเรียกอีกครั้ง
\"ค่ะ รีช่าไม่เป็นไรน่ะ\"รีช่าตอบแต่สีหน้าเธอไม่ได้เป็นไปเช่นนั้นเลย
\"นี่ กัสพอจะรู้อะไรบ้างไหม\"จินไนถาม
\"นายดูนี่\"กัสยื่นใบที่มีสีดำสนิทตรงกลางมีรูปหัวกระโหลกอยู่ให้ก่ะจินไน
\"นี่มันอะไรเนี่ย\"จินไนถาม
\"นี่นายไม่รู้หรอว่าสัญลักษณ์นี่มันคืออะไร\"คิดส์ถามจินไน
\"แล้วมันคืออะไรล่ะ\"จินไนถามอีกครั้ง
\"มันก็คือใบประกาศสงคราม.....ของเดเวนท์\"คิดส์บอกจินไน
\"มันไม่ใช่กองทัพในตำนานหรอกหรอ\"จินไนบอกเพราะเท่าที่เค้ารู้มาไอ้กองทัพนี้มันโดนทำลายไปแล้ว
\"เมื่อก่อนมันเคยแพ้พวกเราและพวกเราได้ฝั่งมันไว้แต่พวกมันไม่ใช่มนุษย์ไม่ใช่คนและไม่มีวันตาย\"คิดส์บอก
\"สงครามได้เริ่มขึ่นแล้ว!\"กัสบอกแล้วทำหน้าตาโหดแบบยิ้มๆ
\"งั้นพวกเราก็ต้องกลับไปบอกที่โรงเรียนก่อนจะได้ช่วยกัน\"จินไนบอกและทำท่าจะเดินไปที่นกยักษ์แต่
\"ไม่ได้ตอนนี้ยังไม่มีใครรู้ข่าวไม่ว่าพวกเราจะพยายามแค่ไหนพวหเขาก็ไม่เชื่อเราหรอก\"กัสพูด
\"งั้นจะให้ทำไง\"คิดส์ถามแล้วทำท่าคิด
\"เราก็ต้องลุยเอง\"กัสบอกแล้วทำหน้าตามุ่งมัน
\"ห๊ะ! พวกเราไม่รู้ว่ามันอยู่ไหนจะไปลุยได้ไง\"คิดส์แย้งกัส
\"หึ หึ ใครว่าไม่รู้อยู่\"กัสพูด
\"ออกมาเถอะปิดพวกฉันไม่อยู่หรอก\"จินไนพูดบ้างเพราะเค้าก็รู้สึกได้ว่ามีแรงอาฆาตบางๆที่เหลืออยู่
\"รีช่าหลบไปก่อนนะ\"จินไนบอกแล้วเอามือดันรีช่าไปข้างหลัง
\"ค่ะ\"แล้วรีช่าก็เดินถอยหลังไป
\"นายทำอย่างนี่ได้ไง\"จินไนเริ่มถาม
\"ก็จะทำให้โลกนี่เป็นของเราไงหึ หึ หึ\"เจ้าตัวหน้าแตงโมตากับปากมีไฟออกมมาน่าเกลียดน่ากลัว
\"หรอแต่จะบอกให้โลกนี้ไม่ใช่ของนายและไม่เคยเป็นด้วยนับแต่นี้และตลอดไป\"จินไนตะโกนและกระโดดขึ่งไปพร้อมที่จะสู้กับเจ้าแตงโม
\"หึ หึ หึเข้ามาเลยเจ้าหนู\"
\"ใครเจ้าหนู\"จินไนฟิวซ์ขาดกระโจนใส่ด้วยความเร็วที่ตาหรืออะไรก็ไม่สามารถมองเห็น
ตูม!
หลังจากการระเบิดที่ตรงนั้นก็หายไปเป็นหลุมลึก!
\"อืม........ทำไหมควันมันเยอะอย่างนี้\"คิดส์พูดแล้วเอามือบักไปบัดมา
\"โอ๊ย\"รีช่าร้องเพราะไปชนกับอะไรบ้างอย่างเข้าเลยเป็นแผล
\"ไม่เป็นอะไรน่ะรีช่า\"คิดส์ถามรีช่า
\"ค่ะรีช่าไม่เป็นไร\"รีช่าบอก
\"กัสนายยังอยู่หรือเปล่า\"คิดส์ถาม
\".............\"ไม่มีคำตอบจากกัส
\"เฮ้ย! หรือว่าโดนแรงระเบิดกระเด็นหาย\"คิดส์ถามกวน กวน
\"แต่ฉันยังอยู่\"กัสตอบแต่ยังยื่นท่าโปรดของมัน(ท่ากดอก)
ตูม!
เสียงที่เรียกทุกคนให้กลับมาสนใจยกเว้นกัสที่สนใจอยู่แล้ว
\"ไอ้หัวแตงโมมีแรงแค่เนี่ยหรอ\"จินไนส่งคำถามยียวนไปหวังจะทำลายสมาธิของไอ้หัวแตงโม
\"เจ้าต่างหากมีแค่นี้รึ\"เจ้าหัวแตงโมถามกลับแต่จินไนไม่ดสติกลับเรื่องแค่นี่หรอก
\"ว่าอะไรนะเจ้าหัวแตงโม\"(อ้าว! ห๊ะ ห๊ะโทษO_O)
จินไนกระโจนเข้าไปโจมตีมันด้วยอีเล็กโทนิกกรากอน
เป็นท่าทีทำให้เจ้าหัวแตงโมกระเด็นไปติดกำแพงแต่ก็ไม่โดนเต็มๆเพาะวางโล่ป้องกันไว้ได้แต่ก็โดนหนักมากโดยฉะเพราะเลือดไหลออกมาเป็นทางอาจจะมากเกินไปแล้วก็ได้สำหรับมนุษย์แต่สำหรับไอ้พวกลงหลุมแล้วไม่ไปเนี่ยไม่ละคายผิวสักเท่าไรหรอก
\"หึ หึ หึ ฮะ ฮะ ฮ่าฮ่าฮ่า\"เจ้าแตงโมหัวเราะเสียงดัง
\"มันเป็นอะไรนะ\"คิดส์ถาม
\"เส้นตื้นมั้ง\"กัสตอบ
\"คงจะอย่างงั้นจริง จริงค่ะ โอ๊ย!\"รีช่าพูดเสร็จพร้อมกับเอามือกุมแผลที่โดนขูดเมื่อกี้
\"นายทำอะไรรีช่า\"จินไนถามเสียงเย็นชา
\"เปล่าก็แค่ทำตามคำสั่ง\"เจ้าหัวแตงโมตอบกวน กวน
\"ฉันถามว่านายทำอะไรรีช่า\"คราวนี้ไม่ใช้เสียงเน็ญชาอย่างเดียวแต่แฝงความน่ากลัวที่ไม่อาจจะยั้งคิดได้
\"ก็แค่เอายาพิษไปขูดกับมือเจ้าหญิงก็เท่านั้น\"คราวนี้เป้นเสียงของผู้หญิงที่เมื่อก่อนเป็นราชีนีของเมืองเดอะมูน
\"ทะ ทะ ท่านแม่\"เสียงเจ้าหญิงที่เรียกเธอคนนั้นชั้งเป็นเสียงที่แสดงควมรักมากมาย
\".................\"ไม่มีเสียงตอบ
\"ทำไหมท่านแม่ทำกับลูกเช่นนี้\"เจ้าหญิงถามด้วยต้องการคำตอบที่เป็นความหวังคำตอบที่ได้กับเป็นสายตาที่เย็นชาราวกับเธอผู้นั้นจะฆ่าถ้ายังไม่หยุดถาม
\"ทำไมน่ะหรอก็เพราะแกไม่ใช่ลูกฉันน่ะสิ\"เธอคนนั้นตอบป็ฯคำพูดที่เย็นชามากราวกับว่าที่อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เธอจำความได้ไม่มีความหมายกับท่านเลยสิ้นความคิดนั้นน้ำตาที่กลั้นเอาไว้นานก็ได้ล้นออกมาอย่างไม่มีที่ถ้าว่าจะหยุด
\"จินเรากลับกันเถอะ\"เธอที่เคยเป็นราชีนีของเมืองนี้เรียก
\"ครับนายท่าน\"นามแตงโมบอกจินไนตัวสั่นเทากับการที่ฟังทั้งคู่พูดกันนานแล้วตะโกนสุดเสียงว่า
\"ไปไหน ไม่ได้ทั้งนั้น\"จินไนบอกเสียงดัง
\"เธอพูดกับฉันหรอ\"ราชีนีจอมปลอมหันกลับมา
\"ใช่ ทำไมเธอต้องทำอย่างนี้\"จินไถมด้วยความโมโห
\"ทำไม อะไรเป็นคำถามที่เบื่อมากถามเพื่อนเธอดูแล้วกันถ้าจะรู้เรื่องดี\"ราชีนีจอมปลอมก็โยนคำถามทั้งหมดมาอยู่กับกัสจินไนเข้าไปดูแผลที่เริ่มรามมาถึงต้นแขนมันเป็นพิษที่จินไนรูจักดีแต่ไม่มียาถอนพิษเพราะมันเป็นพิษพิเศษที่มีไม่มากนักเพราะส่วนประกอบนั้นหายยากมาก่สวนรีช่าก็ทนไม่ไว้สลบไปแล้วกัสเดินมาดูข้างหลัง
\"พิษซาทัสเทีย\"กัสเอ่ย
\"ใช่เป็นพิษไม่มีทางแก้นายแก้ไดใช่ไหมฉันรู้\"จินไนถาม
\"ใช่ฉันแก้ได้\"กัสบอกหน้าตาย
\"รีช่า รีช่า\"เสียงของใครใครตะโกนตะโกนทำไมค่ะรีช่าไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อยแล้วทุกอย่างก็เป็นสีขาว
\"นี่กัสนายอย่าเล่นตัวได้ไหมรีช่าจะตายอยู่แล้วน่ะ\"จินไนโวยวาย
\"นายใจเย็นๆหน่อยสิ\"คิดส์บอกกับจินไน
\"ให้ใจเย็นไงไหวก็พิษนี่มันร้ายแรงน่ะ\"จินไนยังไม่วายอารมณ์เสีย
\"เออ......รู้ว่ามันร้ายอยู่ถ้านายอยากทำเร็วๆนักก็ทำเองเลยสิ\"คิดส์พูดแบบเสียดสี
\"เฮ้อ ถ้าทำได้ฉันฉันก้ทำไปนานเล่า\"จินไนถอนหายใจ
\"นายถอนพิษไม่ได้หรอ\"คิดส์แบบไม่เชื่อหูก็เห็นทุกทีมันทำแบบไม่ต้องมีใครช่วย
\"ใช่ฉันถอนไม่ได้ฉันน่ะถอนพิษนี่ไม่ได้จริงๆ\"พอพูดจบจินไนก็ซึมกระทือ
\"จินไนนายสามารถหาเครื่องมือถอนซาทัสเทียให้ได้ไหม\"กัสเอ่ยขึ้นมาหลังจากการดูรีช่าอยู่นาน
\"ได้ทำไมหรอ\"จินไนถาม
\"ฉันขอเดี๋ยวนี้เลย\"กัสบอก
\"จริง.....อ่ะได้ได้ได้เลย\"จินไนก็เรียกเครื่องมือถอนยาพิษออกมา
\"เอา\"จินไนยื่นให้กัสกัสรับมาหน้าตาเฉย(ก็ตามฟอร์ม)และเริ่มลงมือถอนยาพิษ
\"นี่จินไนนายมีอะไรกับรีช่าหรือเปล่า\"คิดส์ถาม
\"นายรู้ได้ไง\"จินไนถามคิดส์
\"ก็นายจ้องรีช่าตลอดเลยนี่หน่า\"คิดส์บอกแบบล้อๆ
\"ก็รีช่าเขาเคยรู้จักฉัน\"จินไนบอก
\"แล้ว?\"คิดส์ถามต่อ
\"เมื่อ 10 ปีที่แล้วฉันกับปู่เคยอยู่ที่นี่ตอนนั้นรีช่าเป็นเจ้าหญิงองค์น้อยที่ชอบออกมาวิ่งเล่นนอกวังกับพวกฉันและพี่ชายของรีช่าแต่ฉันก็เพิ่งมานึกออกตอนรีช่าบอกนี่ละ\"จินไนบอกกับคิดส์
\"นายก็เลยเป็นห่วงเธอ\"คิดส์รวมข้อความที่ได้จากจินไน
\"ไม่ใช่ประเด็นไม่ได้อยู่ตรงนั้นก็ฉันเป้นคนแร่ร่อนแต่เมื่อฉันถูกคนในวังจับข้อหาวิ่งราวคนใหญ่คนโตรีช่าก็ไปช่วยพูดให้ไม่งั้นฉันน่ะนะไม่งั้นฉันได้เป็นไอ้เดจแขนด้วนแล้ว\"จินไนบอก
\"อ๋อ มันติดที่ตรงนี่ใช่ไหม\"คิดส์ถาม
\"( _ _ ) ( - - ) ( _ _ )\"จินไนพยักหน้า
\"นายก็เลยคิดว่าเจ้าหญิงนั้นเป็นน้องสาวใช่ไหม\"คิดส์ยังถามต่อ
\"อือ น้องสาวที่ห่วงมากเสียด้วย\"จินไนแล้วหันหน้าไปทางกัสแล้วมองรีช่สแบบห่วงๆทางนี้ก็คุยกันอยู่พักใหญ่ส่วนทางรีช่ากัสก็ต้องค่อยๆถอนพิษเพราะไอ้พิษชนิดนี่ถ้าไปตีเชื้อมันแตกล่ะก็รีช่าคงแต่ไม่รอดแต่ฝีมือของไอ้กัสก็ใช้ย่อยมันมีความใจเย็นที่สมกับคนที่จะเรียนการถอนพิษแต่ที่จินไนเรียนไม่สำเร็จก็เพราะความใจร้อนของมันที่ถ้าถูกเร่งหน่อยสติมันก็จะแตกเพราะมันไม่มีความใจเย็น
\"เฮ้อ\"เสียงถอนหายใจของกัสเสียงถอนหารใจของกัสทำให้ทั้งสองคนหันมา
\"เป็นไงบ้าง\"จินไนยิงคำถาม
\"สบายใจได้ไม่เป็นไรแล้ว\"กัสบอก
\"นี่กัสนายรู้จักทางแถวนี้ไหม\"จินไนถาม
\"ทำไม\"กัสหันมาถาม
\"ก็ฉันจะตามไลก้าไปหาที่ซ่อนของเดเวนท์\"จินไนตอบ
\"ฉันไปด้วย\"คิดส์บอกเสียงใส
\"อือ\"จินไนตอบรับแต่
\"ไม่ได้นายคิดส์อยู่กับฉัน\"กัสบอกคิดส์ทำเอาคิดส์หน้าเบ้ไปเลย
\"ทำไมอ่ะ - - \"คิดส์ถาม
\"นายต้องช่วยฉันเฝ้าเจ้าหญิง\"กัสชี้แจงเหตุผลแบบที่จินไนต่อยอม
\"ก็ได้\"คิดส์ตอบรับแบบไม่เต็มใจ
\"งั้นไปล่ะ\"จินไนบอกแล้วไปด้วยความเร็วแต่ด้วยจิตสมาธิที่ไม่คงที่ทำให้เค้าเสียพลังเวทมนตร์ของเค้าลงลดอย่างรวดเร็ว
..........................................................
เสียงผ่างหูทำให้ได้ยินอะไรไม่ชัดเจนแต่สำหรับจินไนได้ยินดีเพราะเขามีประสาทที่ดีกว่าใครๆ\'นายกล้าทำกับเมื่องของน้องฉันอย่างนี้เดเวนท์นายไม่จบดีแน่\'
\"จินไน\"เสียงที่ทำให้จินไนสะดุ้งจากสิ่งที่กำลังคิดอยู่
\"ไงไลก้าทันไหม\"จินไนถาม
\"ทันอยู่ฉันมันเร็วระดับไงนายก็รู้\"พูดแล้วทำท่าอวด
\"ฮะ ฮะ งั้นที่ซุกมันอยู่ไหน\"จินไนถามหน้าเข้ม
\"นั้น\"ไลก้าชี้ตรงไปที่เมืองที่เป็นประเทศที่ใหญ่เป็นที่ 2 รองจากกัลเดียที่นั้นคือ เรม
\"ที่นั้นแน่ใจหรอ\"จินไนถามอีกครั้ง
\"ใช่ที่นั้นแน่นอน\"เสียงที่ยืนยันว่าเป็ที่นั้นแน่ทำให้หัวใจของจินไนตกไปที่ตาตุ่ม
\"ที่นั้นบ้านเกิดข้า\"จินไนพูดสายตาที่มองเมืองนั้นเป็นสายตาที่ไม่มีใครได้เห็นมานานแล้ว
\"ใช่บ้านเกิดเจ้า\"ไลก้าบอกจินไน
\"ถ้ามันทำอะไรที่นั้นแม้แต่นิดเดียวข้าจะฆ่ามัน!!\"เสียงที่จินไนพูดนั้นเป็นเสียงที่เยือกเย็นและแฝงความโกธรเอาไว้
\"ไปดูกันเถอะ\"จินไนพูดเสียงเย็นชาแล้วทั้งสองก็ลงไปดูบ้านเกิดของจินไนที่น้นทุกคนดูยังมีความสุกดีไม่รู้สึกแม้แต่สงครามที่กำลังใกล้เข้ามา!
\"เฮ้! นั้นเธอใช่เจ้าหนูหรือเปล่า\"เสียงของหญิงชราฟังดูคุ้นหู
\"ใช่ครับป้าใช่ป้าเกลนด้าใช่ไหม\"จินไนถาม
\"เจ้าหนูจริงๆด้วย\"ป้าเกลนด้าพูดพลางกอดจินไนที่กำลังดีใจเป็นที่สุดที่ได้เจอกับป้าที่เลี้ยงเขามากว่าปี
\"ป้าดูแก่ลงไปเยอะเลยนะ\"จินไนบอกแต่ใครบ้างล่ะที่อยากโดนว่าว่าแก่
โป๊ก!
\"โอ๊ย! เจ็บน่ะป้าโขกหัวผมทำไมอ่ะ\"จินไนพูดพลางลูบหัวไปมา
\"ใครแก่พูดให้มันดีๆ\"ป้าเกลนด้าโวยป้าเกลนด้านี่เหมือนปู่จริงๆ
\"ทุกคนจินไนกลับมาแล้ว\"ป้าเกลนด้าตะโกนบอกทุกๆคนทุกๆคนหันควบกับมามองจินไนอย่างไม่ได้นัดหมายและต่างร้องด้วยความดีใจที่ว่าเจ้าหนูของพวกเขากลับมาแล้ว
\"ไงจินไนไม่เจอกันซะนานโตเป็นหนุ่มหลอแล้วนี่\"คุณลุงคนนึงทักจินไน
\"อ้าว! ลุงกอนดอนเป็นยังไงบ้างครับ\"จินไนถามลุงกอนดอน
\"ก็ดีแล้วเจ้าล่ะเป็นยังไงบ้าง\"ลุงถาม
\"ก็ดี เจ้าก็จากบ้านเราไปนานเหมือนกัน\"ลุงถามเสียงคิดถึง
\"ครับ ตาเฒ่าอยู่ไหม\"จินไนถาม
\"ที่เดิม\"คำพูดนั้นทำให้จินไนมีความสุขมากที่ได้มาที่นี้ส่วนไลก้าก็มีคนพากันมาชมว่าขนสวยเป็นพันธ์ที่ดี
\"ไลก้า\"จินไนเรียก
\"ครับ\"ไลก้าขานรับ
\"ไปกันเถอะ\"จินไนบอก
\"ไปหาตาเฒ่าเกลเซล\"จินไนพูดแววมีความหวัง
\'นับตั้งแต่วันนั้นเจ้าก็ยังไม่มีอะไรคืบหน้า\'ความคิดของเขาอยู่ในห่วงของความฝัน
...........................................
\"เฮ้! กัสจินไนมันมาหรือยัง\"คิดส์ถามหลังจากไปกินข้าวกลับมา
\"ยัง\"กัสบอกหน้าตาย
\"ยัง! มันไปตกส้วมที่ไหนหรือเปล่าว่ะถึงได้ไปนานอย่างนี้\"คิดส์บ่นออกมาอย่างไม่เกรงสายตาของใคร
\"อือ! ท่านพี่ ท่านพี่\"เสียงของรีช่ายังมาทำให้ทั้งสองรีบวิ่งไปดู
\"เป็นอะไร\"คิดส์ถาม
\"ไข้ขึ้น\"กัสบอกกับตัวเอง
\"เวร เอาแล้วไง\"จินไนแกทิ้งภาระชิ้นโตไว้ให้
................................................
ณ เมืองเรม
\"นี่จินไนไม่ขอเขาก่อนเรอะ\"ไลก้าถาม
\"ไม่จำเป็น\"จินไนบอกทั้งสองเดินเข้าไปข้างในบ้านของตาเฒ่าเกลเซล
โป๊ก!
\"โอ๊ย! ตาอ่ะตีทำไม\"จินไนเหวก
\"ก็แกเข้ามาไม่ให้สุ่มให้เสียงนี่ถือว่ายังน้อย\"ตาบอกเคืองๆ
\"สวัสดีครับ\"เสียงของไลก้าดังมา
\"อือ.. เอ๋!เจ้าเป็นพวกอีนุไค\"ตาเฒ่าเอ่ย
\"ใช่ครับ\"ไลก้ารับ
\"เจ้ามาอยู่กะเจ้าหนูได้ไง\"ตาถามอีก
\"ก็ผมช่วยมาน่ะสิ\"เสียงจินไนพูดอย่างภาคภูมิใจ
\"ไม่ได้ถามเจ้า\"ตาเฒ่าตะโกนมา
\"ตาอ่ะ\"จินไนบ่นอุ้บอิบสักพักตาเฒ่าก็คุยกับไลก้าเสร็จตาเฒ่าก็เดินมาพร้อมกับไลก้า
\"นี่เจ้ามาทำไมมีเรื่องอะไร\"ตาหันมาถามจินไน
\"ก็ที่เมืองเดอะมูน\"จินไนเริ่ม
\"อือข้าได้ข่าวแล้วแต่ไม่รู้ว่าเป็นความจริงสักเท่าไร แต่ดูท่าจะเป็นความจริงสิน่ะ\"ตาถาม
\"ใช่ที่ผมมาที่นี่ก็มาเรื่องนี้\"จินไนบอกหน้าเครียด
\"มีอะไรที่เจ้ารู้บ้างบอกข้ามา\"ตาถามแล้วเดินไปนั่ง
\"ก็ที่เมืองเดอะมูนถูกโค่นลงแล้ง\"คำพูดนั้นทำให้ตาเฒ่าตกใจมาก
\"ไม่เหลือเลยสักคน?\"ตาถามอย่างหาความหวัง
\"สองคนเจ้าหญิงรีช่ากับราชีนี\"จินไนบอก
\"ส่วนคนอื่นตายเจ้าหญิงโดนพิษซาทัสเทียราชีนีวางแผน\"จินไนบอกต่ออีก
\"ห๊ะ! เป็นไปได้ไงแล้วเจ้าหญิงตายไหม\"ตาตกใจ
\"ไม่ตายคนแก้พิษได้ทัน\" จินไนบอกอีก
\"แล้วราชีนีวางแผนปลอบสังหารแล้วมีอะไรอีกไหม\"ตาถามอย่างเมามัน
\"นี่\"แล้วจินไนก็โยนแผนกระดาษสีดำให้ตา
\"เดเวทน์\"ตาเฒ่าพึมพำ
\"นี่แล้วตามีข่าวอะไรบ้าง\"จินไนเป็นฝ่ายถามบ้าง
\"ก็ที่กบดานมันอยู่ใกล้กับราชวังข้าส่งคนไปหลายทีแล้วแต่ไม่กลับมาสักคน\"ตาบอกหน้าครุ้นคิด
\"งั้นให้ผมไป\"จินไนบอก
\"ห๊ะ! ไม่ได้แกเป็นอะไรไปฉันทำคืนไม่ได้\"ตาบอกบ้าง
\"ตาอ่ะ! ผมลูกศิษย์ตาน่ะตาก็รู้ฝีมือผม\"
\"ฝีเท้าอ่ะสิ\"
\"อะไรนะ\"
\"ฮะ ฮะฮ่า\"
\"หัวเราะอะไรไลก้า\"
\"เปล่าก็คิดว่าทั้งสองคนเหมือนกันจัง\"
\"อือ เหรอ\"
10 วินาที
\"เฮ้ย! ได้ที่ไหน\"
\"นี่แกได้เชื้อสมองช้านี่มาจากใครเนี่ยที่แน่ๆไม่ใช่ฉันแน่\"
\"คือ........มีเรื่องอยากให้ตาช่วย\"
\"อะไร\"
\"ไปรับเพื่อนผมทีแล้วจัดการเรื่องที่โรงเรียนให้ด้วยน่ะ\"
\"ถ้าทำได้จะทำแต่ว่าไอ้โรงเรียนที่ว่าเนี่ยโรงเรียนไหน\"
\"ไอซ์แลนด์\"
\"ห๊ะ แกเข้าได้เรอะ\"
\"ตาบอกที่ซุกมันเถอะผมจะไปจัดการ\"\'ที่ภูเขาแห่งความตายที่ที่พวกมันซ่อนตัว\'เสียงของตายังดังอยู่ในสมอง
\"เฮ้อ กว่าจะมาถึงแทบตาย\"จินไนบ่น\'ให้หาสะตั้งนานเชียว\'
\'ที่ประตูหน้ามีคนเฝ้าสามคนดูท่าจะเป็นยามธรรมดา\'สิ้นความคิดจินไนก็วิ่งออกไปที่ประตูไม่ทันได้เอ่ยเสียงร้องร่างทั้งสามก็ได้ล้มลงไปกองอยู่กับพื้น
\"หึ สบายๆ\"ว่าเสร็จก็เดินเข้าไปง่ายๆโดยผ่านประตูหน้า
\"ว้าว! ข้างในสวยไม่เบา\"ด้วยความตะลึงจินไนหลุดเสียงออกไปแต่ก็ไม่มีใครออกมาเหมือนไม่มีคนอยู่
\".............\"
จินไนเดินสำรวจรอบๆภูเขาไม่มีอะไรผิดแปลกหรือพวกมันหนีไปแล้วตอนที่พวกเขาอยู่ที่เรมแต่ก็ไม่หน้าใช้
\"เจ้าทำงานไม่สำเร็จ\"เสียงตะโกนดังออกมาจากหองที่จินไนกำลังผ่านทำให้ความคิดที่กำลังคิดอยู่ต้องหยุดกึกแล้วไปสุ่มฟัง
\"ขะ ข้าน้อยขออภัย\"เสียงที่ถูกตำหนิสั่งเทาด้วยความกลัว
\"เจ้าไม่สำควรได้รับการอภัย\"ว่าเสร็จเจ้าของร่างที่ถูกตำหนิก็พันแตกกระจาย!
\"คริสเจามานี่หน่อยสิ\"
\"ขอรับมีอะไรหรือขอรับนายหญิง\"เสียงที่คงเป็นเจ้าผู้ถูกเรียกชื่อ คริส
\"ข้าอยากให้เจ้าส่งคนไปฆ่าเจ้าพวกที่ต่อสู้กับจิน\"นายหญิงสั่ง
\"แต่พวกมันอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้นะขอรับ\"คริสตอบผู้เป็นนายของเค้า
\"หึ หึ เจ้าไม่ต้องไปหาเพราะมันอยู่ที่นี่แล้ว\"เสร็จคำพูดนั้นประตูเจ้ากรรมถึงได้เปิดออก
\"เจ้า!\"คริสชี้หน้า
\"เป็นใคร\"คำที่ต่อนั้นทำใครเจ้าคนที่ไม่รู้ว่าเป็นใครโกธรเดือดดาล
\"เจ้าไม่ต้องรู้ดีกว่า\"จินไนตอบพลางข่มอารมณ์เอาไว้
\"เจ้าทำให้ข้าได้ไหมคริส\"เสียงผู้เป็นเจ้านายตอบ
\"ขอรับ\"คริสรับคำอย่างไม่ลังเล
ทำให้จินไนเงยหน้าขึ้นไปมองเสด็จแม่ของรีช่า!
\"ทำถึงทำอย่างนี่\"
\"เจ้าพูดกันข้ารึ\"
\"ทำไหมเจ้าทำกับรีช่าอย่างนั้น\"จินไนพูดอย่างอดทนเป็นที่สุดมือที่กำนั้นกำลังจิกเข้าไปในเนื้อ
\"อ๋อ รีช่าเป็นแค่หมากเดินเกมส์เท่านั้น\"เธอคนนั้นที่เป็นแม่ของรีช่า
\"แค่คนเดินหมาก\"เสียงที่พูดเบาราวกับพุดคนเดียวแต่เสียงนั้นแสดงถึงความโกธรและรังสีอำมหิตที่กำลังแผ่ออกมา
\"ใช่ เธอไม่มีค่าอะไรออกต่อไป\"
\'ไม่มีค่าอะไรต่อไป\'พลันความคิดนั้นก็เปลี่ยนเป็นพลังที่สะสมไว้พุ่งไปที่ร่างๆนั้นทันที่แต่ร่างนั้นก็มีคนมาบังก็ทำให้ไปไม่ถึงจุดหมาย
\"คู่ต่อสู้นายคือฉันไม่ใช่นายหญิง\"คริสผู้เป็นคนที่มาบังพูดประกาศเป็นการท้า!
\"...........\"ไม่มีคำตอบใดๆจากจินไน
อีกไม่นานการต่อสู้ก็เริ่มขึ้นส่วนคนที่ทำให้การต่อสู้เริ่มกับหายตัวไปเสียเฉยๆ
พรึ่บ!
ดาบที่อยู่ข้างตัวของคริสที่จินไนไม่ทันสังเกตถูกดึงออกมาใช้ก่อนที่จะออกท่าที่จะหมายทำลายคู่ต่อแต่คู่ต่อสู้ได้กางเวทป้องกันไว้ได้ทัน
เสียงที่ดาบปะทะกับโล่ดังกังวานทำให้ทั้งคู่ไม่อาจจะหยุดการต่อสู้ครั้งนี้ไว้ได้ออกต่อไปจินไนร่ายมนตร์เป็นดาบก่อนที่จะปะทะกันอีกรอบคราวนี้เป็นการดวลด้วยความเร็วทั้งคู่วิ่งเข้าใส่กันหมายที่จะออกท่าทำลายคู่ต่อสู้ให้เสร็จภายในครั้งเดียวแต่ก็ไม่สามารทำได้เพราะทั้งคู่ต่าง
รับเพลงกันและกันได้
\"ย้ากกกกกกกกกกกกก\"คริสร้องพร้อมกับวิ่งตรงเข้าไปกระโดดลงท่าไม้ตายเพลงดาบนาคาทวีที่เป็นท่าไม้ตายเพราะจินไนเปิดช่องว่าง
\"หึ\"ร่อยยิ้มท่ปรากฏบนรอยหน้า
\'เขาหลงกลซะแล้ว\'คริสพยายามที่จะเบื่ยงตัวแต่ก็ไม่พ้น
\"อ้าก\"เลือดไหลออกมาเป็นสายจากปากและลำตัวที่เค้าเป็นคนเปิดโอกาศให้ศตรูเห็นเขาทำให้เขาต้องจบชีวิตลงด้วยฝีมือตัวเอง
\"..............\"ไม่มีเสียงใดๆรอดมาจากปากของจินไน
ตึก ตึก ตึกเสียงเฝ้าเท้าคนกำลังวิ่งมาทางนี้ราวๆสองถึงสามร้อยคน
\"หึ มากันแล้วหรองั้นฉันก็คงได้เวลาไปเสียที\"และเขาก็ไม่ลืมที่จะเอาเอกสารสำคัญไปด้วยแผนการรบของพวกมัน!
\"เอ๋ เอ๋ ทำไมมันไม่มีพลังเลยอ่ะ\"จินไนคิด
\"โห นายคนนี้ทำให้เราใช้พลังเยอะขนาดนี้เชียวหรอ\"แต่พวกที่กำลังมานี่สิเค้าต้องแย่แน่ๆเลย
\"เฮ้! หยุดน่ะ\"ทหารคนนึงพูด
จินไนก็วิ่งสุดขีดเลยล่ะ\'ใครมันจะมาหยุดให้แกจับก็โง่เล่า\'ตามทางที่วิ่งออกมาทหารทั้ง 200 - 300 คนก็หลบให้ตลอดเลยO _ O
\"เฮ้ย เราบอกมันให้หยุดทำไมมันไม่หยุดอ่ะ\"ทหารคนเดิมถาม
โป๊ก!
\"โอ๊ย หัวหน้าตบหัวผมทำไมอ่ะ\"ทหารคนนั้นพูดพลางลูบหัวป๋อยๆ
\"ใครมันจะหยุดให้มึงจับเล่า แล้วพวกแกอีกหลบให้มันทำห่าหรอเห็นไหมมันไปแล้วยังไม่ตามจับอีก\"นายกองตะวาดลูกน้องให้ยกใหญ่
\"เอ๋าไม่ไปตามมันล่ะ\"
\"ครับ\"ทหารทั้งกองรับแล้วรีบวิ่งออกไป
\"โอ๊ย.....ลูกน้องกูจะไปรอดไหมเนี่ย\"นายกองพูดกับตัวเอง
\"รอดสิครับ\"เสียงทหารที่สุดยอดโง่ดังมา
\"ยังอยู่อีกหรอ\"
\"ครับ\"
\"ไปตามคนที่ลักลอบเข้ามาสิ\"นายกองตะโกนใส่นายทหารสมองทึบ
มาดูที่จินไนกันบ้างจินไนวิ่งสุดแรงเกิดเพื่อที่จะได้หนีจากกองกำลังเดเวทน์และเพื่อเก็บพลังไปในตัวด้วย
พรึบ!
\"หึ หึ มาสักทีพลังของฉัน\"ว่าเสร็จจินไนก็หายตัวไปด้วยความเร็วไปจนถึงหมู่บ้าน
บ้าตาเฒ่าเกลเซล(ถึงตัวเองจะว่าไม่แกก็เหอะ)
\"ไงได้อะไรมาไหม\"เสียงของคนที่นั่งจิบน้ำชาสบายดั่งมา
\"ได้สิตาผมน่ะระดับไหนแล้ว\"จินไนพูดแบบอวดสรรพคุณของตัวเอง(เป็นยารักษาโรคหรือไงก็ไม่รู้)
\"ไหนดูหน่อย\"ตาเดินเข้ามาของดูสิที่จินไนได้มา
\"โอ้ เก่งนี่ได้แผนที่...ปลอทมันมา\"จบประโยคก็ตามด้วยการตบกระโหลก
\"โถ ตาใครจะไปรู้เล่าแล้วเสียงเอ๋อะอะไรหน้าบ้าน\"
\"ก็เพื่อนสดท่รักแกไง พร้อมกับเจ้าหญิงแสนสวยอีกนึงพระองค์\"ตาทำหน้าล้อเลียน
\"เหอะไอ้พวกลูกขุนนางกับเจ้าชายตายมา\"คิดแล้วจินไนกุมขมับ
\"เฮ้ย! แกบังอาจทิ้งฉันแล้วไปบุกป้อมมันมาแล้วได้อะไรมาบ้าง\"คิดส์ถาม
\"แผนที่ปลอม\"เสียงคำตอบดังมาจากในบ้านโดยผู้กระจายข่าวเป็นใครไม่ได้นอกจากตาเฒ่าของเค้านั่นเอง
\"ห๊ะ แผนที่ปลอม ฮะ ฮะ ฮะ ฮ่า\"แล้วก็ตามมาด้วยเสียงหัวเราะอีกมากมายทำเองเค้าอยากจะไปกระทืบผู้กระจายข่าวสักทีสองที
\"นี่นายก็มาด้วยหรอกิลแล้วพวกนั้นใคร\"จินไนทำหน้านิ่ว
\"อ๋อ นั้นจีซัสเค้ารู้จักกัสกับคิดส์แล้วส่วนนั้นฮุคนั้นเดฟส่วนคนสุดท้ายไคร\"กิลแนะนำให้ทุกๆคนรู้จักกัน
\"แล้วพวกนายออกมาได้ไงก็ตาคนนั้นไปพูดกับอาจารย์ให้\"จินไนพยักหน้ารับรู้
\"มีอีกอย่างนายต้องทำรายงานเรื่องมารยาทผู้ดีไปส่งMs.จีนด้วย\"กิลบอก
\"ห๊ะ! น่าเบื่อแล้วทำไมพวกนายถึงมากัน\"จินไนถามด้วยความสงสัยเพราะความคิดเค้าในโรงเรียนนั้นคงมีแต่พวกผู้ดี
\"ก็พวกนั้นพอได้ยินเรื่องก็เลยอยากออกมาทำสงครามบ้างพวกบ้าเลือดน่ะคงเข้าใจ\"กิลบอกแบบละเอียดยิบ
\"นี่จินไนเธอคนนั้นน่ะใครหรอแนะนำใครพวกเรารู้จักบ้างสิ\"เดฟเดินเข้ามาแบบว่าติดใจสาวไม่ใช่อยากรบแล้ว
\"นั้นน้องสาวฉันเองล่ะเธอชื่อรีช่า\"พอจินไนแนะนำจบเท่านั้นล่ะไอ้พวกนี่ก็เดินไปหาสาวทันที
\"ไงลำบากไหม\"ฮุคเป้นคนเปิดประเด็นคุยกับสาว
\"ก็ไม่ลำบากเท่าไรค่ะคุณคิดส์กับคุณกัสช่วยอยู่ตลอดน่ะค่ะ\"รีช่าตอบทำเอาบ้างคนเกือบเข้าไปอยู่ในฝันทั้งๆทียังตื่นอยู่
\"ไอ้กัสกับคิดส์มันทำอะไรรีช่าหรือเปล่าครับเดี๋ยวพวกผมจะจัดการให้\"ไครพูดเอาหน้าบ้าง
\"เฮ้ย พูดให้มนดีๆใครทำอะไรรีช่า\"คิดส์หูไวหันมาด่ากลับให้
\"นี่ตาเราจะทำสงครามกับเขาไหม\"จินไนถามตาที่นั่งมองทุ่งหญ้า
\"ก็อาจจะน่ะ\"ตาตอบและสกิดใจกับคำถาม
\"ทำไมหรอจินไนที่ถามน่ะ\"ตายิงคำถามมา(ตายไหม)
\"ก็ทุกประเทศต้องร่วมมือกันแล้วถ้าเกิดไม่เป็นอย่างที่เราต้องการล่ะจะทำไง\"จินไนพูด
\"เฮ้อแกจินไนแกนี่เป็นอย่างนี้ตั้งแต่เด็กจนโตจริงๆน่ะ\"ตาคิดถึงอดีตเมื่อครั้งโน่น\'จินไนแม่ของเธอเขาตายแล้วน่ะ\'\'ไม่จริงแม่บอกกับผมว่าแม่จะอยู่กับผม ฮือ ฮือ ฮือ\'จินไนร้องไห้ไม่หยุดจนปู่ของเค้าเข้ามากอดแล้วบอกว่าปู่จะอยู่กับแกเองตั้งแต่ตอนนั้นจินไนก็เป็นเด็กที่กลัวการสูญเสียมากที่สุด
\"นี่ จินไนมีนี่สิ\"เสียงของกิลดังมา
\"มีอะไร\"จินไนถามแล้ววิ่งไป
\"หึ นี่มัน\"จินไนเห็นของเหลวสีแดงไหลมากับหลายน้ำ
\"ใช่ อย่างที่นายคิด\"เดฟบอก
\"พวกนายไปดูต้นน้ำหรือยัง\"จินไนถาม
\"ก็รอนายอยู่\"กัสตอบ
\"หึจริงอ่ะ\"
\"จริงเดะ\"ไครตอบ
\'คนพวกนี่จะต้องทำให้เค้ามีความสุขไปอีกนาน\'จินไนคิดแต่เขาก็ยังไม่รู้ว่าความชั่วร้ายที่กำลังคืบคลานมาจะทำให้เค้าต้องเสียใจมากมาย
จินไน กัส กิล คิดส์ ไครและฮุคเดินไปดูที่ต้นน้ำให้แน่ใจว่าเลือดนี้มาจากไหนพวกเค้าเดินไปได้สักพักก็เจอกับศพที่ยังใหม่อยู่ถ้าดูจากมานตาที่เปิดไม่มากแล้วคงตายได้สัก 1 - 2 วัน
\"ที่นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย\"เสียงของฮุคดังมา
\"นายเจออะไรงั้นหรอ\"ไครถาม
แล้วทุกคนก็เดินมาที่ที่ฮุคอยู่เป็นภาพที่ทำให้ทุกๆคนตกตลึงมันคงเป็นภาพการต่อสู้ที่เหลืออยู่ป่าทั้งแถบหายไปตามรอยพื้นเป็นคลื่นเหมือนถูกลูกไฟยักษ์ผ่านมีรอยเท้าที่ขนาดใหญ่มากๆๆๆๆๆอยู่ด้วยและมีรอยเท้าของคนที่คงเป็นคนที่ตายอยู่ด้วยการต่อสู้ครั้งนี้คงมีการวางแผมมาก่อนเพราะป่าที่พวกเค้าย่ำอยู่นั้นไม่ใช่จะเข้ามากันได้ง่ายๆ
\"หือ ฝีมือพวกไหนเนี่ย\"คิดส์ถาม
\"ที่แน่ๆไม่ใช่พวกเราไม่มีใครมาฝึกในป่านี่\"เดฟออกความคิดเห็นบ้าง
\"ฉันว่าคงเป็นพวกฆ่ากันอง\"กัสออกความเห็นหลังจากเงียบไปนาน
\"อาจจะใช่\"กิลตอบแลวสบตาสื่อภาษาใจกันสองคนแบบที่คนอื่นเค้าไม่รู้ทำเอาจินไนหงุดหงิด
\"นี่นายสองคนจะสื่อภาษาคนรักอีกนานไหมเนี่ย\"จินไนโผล่เข้าให้ทำเอาคนที่หาว่าเป็นคู่รักสำลักน้ำลายตัวเอง
\'ครั้งนี้เล่นนักนะจินไนไว้ฉันจะเอาคืนบ้าง\'กิลคิดส่วนกัสก็ส่งสายตาเยือกแข็งมาให้
\"ก็พวกเดเวท์คงจะฆ่าแย่งตำแหน่งกันเองหรือไม่ก็พวกทรยศ\"กิลอธิบาย
\"นี่แสดงว่าพวกมันเริ่มขยับตัวแล้ว\"เสียงมาจากข้างหลังทำให้ทุกคนตกใจ
\"อ้าว! มากันแล้วหรอ\"คิดส์ทัก
\"ก็อ๋อน่ะเด๋แกแม่งให้ฉันไปหาพวก\"จีซัสโวย
\"อ๋อ อ๋อ แล้วได้ไหมเนี่ย\"คิดส์ถามและมองหาที่ข้างหลังของจีซัส
\"ได้สิระดับไหนแล้ว\"จีซัสอวด(เพื่อนเป็นเหมือนกันหมดหรือไง)
\"เดี๋ยว เดี๋ยวนี่มันอะไรกันเนี่ย\"จินไนถามแบบงงงง\'ก็อะไรก็ไม่รู้มา พวก มันคืออะไร\'
\"ก็มีเพื่อนเยอะๆไม่ดีหรอ\"ไครถาม
\"ดีสิแต่เอ๋! หรือว่ายังจะมากันอีก\"จินไนถามแบบตกใจมากๆเพราะที่อยู่กันเนี่ยก็แทบหาเลี้ยงไม่ไหวแล้ว(ก็มันกินจุกันน่ะ)
\"ใช่\"กิล กัส(เป็นไปกับเขาด้วย) ไคร คิดส์ ฮุคและจีซัสตอบพร้อมกัน
\"นี่พวกนายจะมาถล่มบ้านฉันหรือไง\"จินไนบอก
\"ไม่ใช่บ้านนายนี่\"เสียงที่ตอบเรียบๆที่มาจากใครไม่ได้นอกจากกัส
\'กวนพระบาทสะจริงๆเลยเจ้าพวกนี่\'จินไนคิดและพยายามข่มสติอารมณ์
\"นี่พวกนายทำอะไรกันอยู่มานี่เร็วๆ\"เสียงตาดังมา
\"มีอะไรอีกล่ะตา\"จินไนถามและรีบตามไปโดยมีลูก เฮ้ย!ไม่ใช่โดยมีเพื่อนๆตามไปด้วย
\"นี่\"ตายืนซองจดหมายสีดำให้
\"นี่มัน\"จินไนคิดสองดำ ~สงคราม~จินไนค่อยๆเปิดซองนั้นและเริ่มอ่าน
\" พวกเราจะทำสงครามยึดครองโลกนี่
แต่พวกนายทำให้เรื่องมันยุ่งยากและ
ส่งคนมาบุกฐาน ฆ่านายพลทัพ
ทางควีนและคิงของเราจึงส่งมาเตือนว่า
ถ้าไม่เลิกพวกนายจะไม่เหลือ\"
พออ่านจบสองจดหมายก็กลายเป็นสัตว์ประหลาดยักษ์ที่มีหัวเป็นกิ้งก่าตัวเป็นงูมีแขนและขา!
\"หึ คำเตือน\"จีซัสพูกแล้วเริ่มโจมตีใส่สัตว์นั้นแต่ไม่ระคายผิวมันเลย!
\"ได้ออกกำลังสักที\"คิดส์พูดแล้ววิ่งเข้าสู่สัตว์นั้นทำให้ทุกคนมองมาเป็นตาเดียว!ร่างทั้งร่างหายเข้าไปในตัวสัตว์นั้นสักพักสัตว์นั้นก็เริ่มร้องอย่างเจ็บปวดและค่อยๆล้มลง!
\'ดีฝีมือดีๆกันทั้งนั้นแต่ต้องฝึกกันอีกเยอะ\'ตาคิดและเริ่มาหาทางให้เจ้าบ้าพวกนี้ฝึก
คิดส์ค่อยๆออกมาจากสัตว์ที่ล้มลงและตายโดยที่ไม่มีแผล!
\"นายทำยังไงน่ะ\"จินไนถามด้วยความตื่นเต้น
\"ก็แค่ไปบีบหัวใจมัน\"คิดส์ตอบอย่างหน่ายๆแต่ทำให้จินไนตื่นตาตื่นใจ
\"นะ นายทำไงสอนฉันบ้างสิสอนหน่อยน่ะ\"จินไนขอร้อง
\"เรื่องอะไรวิชาใครวิชามันเด๋\"คิดส์ตอบ
\"ถ้าอยากฝึกก็มานี่ฉันมีด่านให้ฝึก\"เสียงของตาดั่งมา
\'ฝึกของตาไม่เอาอ่ะกลัวตาย\'จินไนคิดแล้วเริ่มนึกถึงอดีต\'นี่ทำให้มันดีๆหน่อย\'เสียงของตาดุครั้งนั้นทำให้เค้าเกือบตายคาสนาม
\"ไม่เอาอ่ะ\"จินไนปฎิเสธคนแรก
\"ไม่ได้\"เสียงของตาบอกว่าต้องทุกๆคน
..............................................
\"นี่ตั้งใจกันหน่อย\"เสียงของตาตะโกนมา
\"การฝึก การฝึกโอ๊ยจะตายอยู่แล้ว\"จินไนตะโกนบอกแล้วนั่งพัก
ป้าบ!
\"ค่อยนี้ทำบ่นฝึกไป\"ตาตีป้าบเข้าที่หลังแล้วเพิ่มความยากในด้านของจินไนเข้าไปอีก
\"โอ๊ย! ตาแค่นี้ก็จะไม่ผ่านแล้วอย่าเพิ่งเพิ่มสิ\"จินไนตะโกนโวกเวกทำให้ตาหงุดหงิดเพิ่มความยากเข้าไปอีกเรื่อยๆจนกว่าจินไนมันจะไม่มีเวลามาบ่นแล้วก็เป็นผลสำเร็จจินไนมัวยุ่งอยู่กับการหลบซ้ายหลบขวาจนต้องเงียบสร้างความพอใจเป็นอย่างมากในตอนนี้ทุกๆคนกำลังฝึกการต่อสู้ที่ทุกคนถนัดโดยมีตาเฒ่าเกลเซลเป็นคนคุมทำให้ลานหน้าบ้านของตาเต็มไปด้วยเด็กมากมายที่กำลังฝึกซ้อมอย่างหนัก
\"นี่กิลคนที่โรงเรียนยังมีจะมาอีกไหม\"ตาถามกิล
\"ไม่แน่เหมือนกันอาจจะมาอีก\"กิลตอบขณะเสียบศัตรูตรงหน้าแล้วก็มีตัวใหม่เข้ามาอีกเรื่อยๆ
\"อืม....แต่ไม่ต้องมาอีกก็ได้เพราะถ้ามาโดยไม่ได้รับการฝึกส่งไปก็เหมือนส่งไปตาย\"ตาพูดเหมือนพูดอยู่กับตังเองแต่คำที่ว่า\'ตาย\'ยังดังอยู่ในหัวของทุกคนโดยฉะเพราะจินไน!
\"เอาไปพักกันได้เดี๋ยวมีซ้อมกำลังต่อ\"ตาประกาศแล้วก็เดินไปดูและเตรียมสถานที่ส่วนพวกจินไนก็เดินไปกินข้าวกินน้ำและคุยกันบ้างคนหลังจากการฝึกจากลูกเจี๋ยบก็กลายเป็นพญาเหยี่ยวแต่บางคนก็เหมือนไม่ได้อะไรเลยโดยฉะเพราะจินไน
\"นี่นายเป็นยังไงบ้างไอ้เรื่องที่ว่าน่ะ\"จินไนเข้าใกล้ๆกับกิลแล้วถาม
\"แล้วไอ้เรื่องที่ว่าน่ะอะไร\"กิลถามกลับบ้างแล้วจินไนก็กระซิบว่า\'ก็เรื่องที่จีซัสหลงเสน่ห์รีช่าน่ะ\'
\"อ๋อ มันเป็นเรื่องจริงอ่ะนะเห็นเค้าว่าจีซัสไปแอบดูรีช่าตอนพักทุกที่เลย\"ว่าแล้วจินไนก็ลองมองหาจีซัสตามที่ต่างๆเพื่อจะเจอ\'คงจะจริงลองไปดูบ้างดีกว่าเพื่อจะได้มีเรื่องคุย\'จินไนคิดแล้วทำท่าจะเดินออกไปดูบ้งแต่กัสก็เข้ามาดึงเข้าที่คอเสื้อไว้ก่อน
\"เฮ้ย! จับทำไมฟ่ะ\"จินไนตะโกนโวยวายแล้วก็ต้องเจอกับสายตาคมกริบ(คมกว่ามีดอีกน่ะ)
\"นายมาลองกับฉัน\"กัสพูด
\"ลองอะไร?\"จินไนงงแต่สีหน้าของเพื่อนๆแต่ล่ะคนเหงื่อตก?
\"ประลอง\"กัสพูดอีกที
\'ประลองกับนายใครจะไปเสี่ยง\'จินไนคิดแล้วส่ายหน้าทำเอาเพื่อนๆบางคนถอนหายใจว่าโล่งอก
\"ไม่เอาอ่ะนายเล่นแรง\"จินไนตอบแล้วคิดอีกทีเค้าเคยเห้นมันสู้ตอนไหนแต่ก็ชั่งมันเถอะ
\"นายไม่เคยเห็นฝีมือฉัน\"กัสจี้จุด
\"ไม่เอายังไงฉันก็ไม่อยากสู้กับนาย\"จินไนยังปฏิเสธ
\"แกต่องสู้กับกัส\"เสียงตาดังมา
\"ไม่เอา\"จินไนตะโกนลั่นทำท่าจะหนีแต่ก็โดนเชือกที่ทำด้วยอากาศรัดไว้ด้วยฝีมือของเจ้าอาคมและเวทมนตร์!และถูกส่งลงสนามโดยไม่ตั้งใจ
\"ไม่เอา ไม่เอาตาปล่อยผมนะ\"จินไนร้องทำท่าจะคลายเวทแต่ก็ทำไม่ได้เพราะไอเวทมันต่างกันส่วนกัสก็ลงไปทีสนามพร้อมแล้วจินไนก็ถูกจับลงสนามแบบพิเศษที่ตาสร้างขึ้น
\"วันนี้พักดูการแสดงแล้วพวกแกก็อย่าลืมจับศึกาด้วยล่ะ\"ตาพูกจบก็ส่งสัญญาณ์ให้ทั้งสองสู้และปลดเชือกเวทออกจากจินไนอย่างรวดเร็วกัสปล่อยพลังลมที่เค้าถนัดออกมาแต่เป็นในรูปแบบพายุ
\'ราคาเทลแมดทีออน\'กัสท่องเวทแล้วพายุก็โถมเข้าใส่จินไนแต่จินไนก็ใช้ความเร็วเคลื่อนที่เป็นวงกลมเพื่อที่จะได้พัดพายุออกไปแล้วกัสก็ส่งมาอีกรอบ\'ทารามาทอส\'คราวนี้จินไนก็ไม่อยู่เฉยเรียกดาบfullmoonออกมาทำให้คนที่ดูอยู่ตกใจเป็นแถวๆดาบfullmoonเป็นดาบที่หายสาบสูญไปนานหลายศัตวรรตแต่ทำไมมาอยู่กับจินไนได้ทุกคนคิดอยู่ในใจจนตาตอบคำถามให้
\"จินไนเป็นเด็กที่มาจาเมืองที่สาปสูญทำให้เค้ามีความหวังของผู้คนในเมืองติดอยู่กับตัวเค้าและการที่fullmoonมาอยู่กับเค้าคงไม่ใช่เรื่อง
บังเอิญ\"ตาบอกแต่คนข้างในนั้นยังสู้กันอย่างดุเดือด
\"ย้ากกกกกกกกกกกกก\"จินไนร้องแล้วโถมตัวเข้าไปกะแบบว่าเข้าไปแล้วฟันเปรี้ยงเดี๋ยวจบแต่ไม่เป็นอย่างนั้น
\"ไอ้เข้าไปอยางนั้นมีหวัง\"คิดส์ตะโกนบอกแต่ก็ไม่มีทางได้ยิน
ฉัวะ! จินไนถูกฟันเข้ากลางอกแต่ก็ยังยืนได้คราวนี้กัสเรียกดาบมาบ้างดาบของกัสก็คือดาบจันทราที่เค้าว่ากันว่าคนคนนั้นต้องมีจิตใจที่เข้มแข็งถึงจะใช้ได้เพราะดาบนั้นเมื่อยามใดก็ตามที่อ่อนแอดาบจะครอบงำวิญญาณ์ของคนคนนั้นกัสกระโดดขึ้นไปและลงดาบที่ตัวจินไนแต่
จินไนรับดาบได้ทำเอาคนเสียวเป็นแถบๆจินไนใช้เวทรักษาแผลให้เลือดหยุดไหลและเริ่มโจมตีกลับไปบ้างจินไนในดาบรวมกับความเร็วของเค้าทำให้เป็นดาบfastfullmoonและโจมตีกัสด้วยความเร็วที่มองแทบไม่ทันส่วนกัสก็รับดาบจินไนได้เกือบทุกดาบบ้างดาบก็ถูกตัวแต่ก็ไม่มากไม่ได้ทำให้กัสล้มแต่อย่างใดแต่ก็ลดกำลังของกัสลงไปได้บ้างทำให้จินไนที่เสียเปรียบเรื่องพลังมีโอกาสที่จะโจมตีได้มากขึ้นและอาจจะชนะ!
จินไนกระโดดออกมาตั้งหลังหลังจากเห็นว่ากัสตั้งท่าจะเรียกลมมาจัดการเค้าเค้าทั้งคู่ยืนห่างกันไม่มากแต่ก็ไม่มีใครขยับตัวพลันนั้นทั้งคู่ก็วิ่งเข้าใส่กันหวังจะล้มฝ่ายตรงข้าม!!
ตูม!!เสียงระเบิดระเบิดอย่างแรงทำให้สนามที่เป็นเจ้าอาคมและเวทสร้างสั่งสะเทือนแล้วทั้งสองก็กระเด็นออกมาติดสนามทั้งสองมีบาดแผลตามร่างกายมากมายบ้างทีอาจจะสลบไปอีกนานเลยก็ได้แต่ตาก็ยังไม่เอาพวกเค้าออกมาจากสนามเพราะตารู้ดีว่าจินไนและกัสไม่อ่อนแอขนาดทีต้องให้ใครเข้าไปช่วย
\"นี่ตาไม่ทำแรงไปหน่อยหรอ\"จีซัสพูด
\".............\"ตายังเงียบไม่ตอบแต่มีคนตอบแทนให้
\"นี่จีซัสดูดีๆสิที่สองคนนั้นน่ะ\"ฮุคบอก
\"ดูอะไร\"จีซัสถามเพราะเค้าเห็นแต่หมอก
\"ดูนั้นตรงนั้น\"ไครทนไม่ไหวเลยต้องมาชี้ให้ดูว่าสองคนนั้นยังเตรียมท่าจะสู้กันต่อโดยไม่มีใครจะใช้ท่าไม้ตายเพราะตาบอกว่า\'อาจจะมีพวกเราเป็นสปาย\'เลยไม่ให้ใช้ท่าไม้ตายให้ใช้แต่ความสามารถพิเศษที่ติดตัวมาตั้งแต่เกิด
\"นายนี่อึดใช่เล่นเลยน่ะ\"จินไนถามกัสแต่ตัวเองก็จะยื่นไม่อยู่อยู่แล้ว
\"นายด้วย\"กัสตอบแบบยอมรับเป็นครั้งแรกในชีวิตเพราะเค้าไม่เคยมีใครทำให้มีแผลได้เท่านี้นายก็ต้องมีฝีมือพอตัวเหมือนกัน
พรึ่บ!ทั้งสองฟื้นพลังอย่างรวดเร็วและก็เป็นที่น่าพอใจสำหรับตาเพราะสองคนนี้ควรรู้ฝีมือกันไว้เพราะเดเวทน์มีความสามารถที่แข็งแกร่งและดีกว่านี้หลายเท่าแต่พวกนี้ก็ใช่ย่อยมีฝีมือพอเอาตัวรอดจากทุกสถานะการแต่ต้องการการฝึกที่ดีเท่านั้นตูม! เสียงระเบิดอีกรอบคราวนี้เรียกความสนใจได้ทั้งเมืองผู้คนต่างมาดูการประลองของกัสและจินไนแต่ทั้งสองก็ไม่สนใจกับการมาของคนพวกนี้ยังอยู่ในสนามราวกับมีกันแค่สองคนที่สนามแห่งนี้
\"ราคาเทลแมดทีออน รา มัส เรย์ อู เดส\"ว่าแล้วกัสก็เอ่ยตำราอันเก่ากึกที่เค้าได้มามันเป็นตำรามารที่ผู้ใช้ต้องไม่มีความโลภหรืออะไรก็ตามที่เป็นกิเลส
\'หึ เวทอะไรไม่รู้รู้แต่ว่านายไม่ได้ใช้เวทเป็นคนเดียว\'จินไนคิดแล้วเก็บดาบครวนี้มาตั้งสมาธิแทนไอของจินไนที่เริ่มโพยพุ้งออกจากร่างของเค้าทำให้คนทั้งสนามขนผวาไปตามๆกันแต่คนตรงหน้ายังสงบนิ่งไม่มีทีท่าจะขยับไปไหนแล้ไอ้เวทประหลาดทำไหมมันไม่มีอะไรเกิดขึ้นจำได้ว่าเวทตอนต้นมันเหมือนเวทพายุที่เคยใช้นี่หน่า
\"คาทัส\"กัสตะโกนแล้วไอ้ลมจากที่ไหนก็ไม่รู้พัดมาจากทุกทิศทุกทางแต่เคยเจอเวทอย่างนี้ที่ไหนนะถึงจะไม่แรงขนาดนี้(ดูสิจะตายอยู่แล้วยังนึกถึงอดีต)อ๋อ นึกออกแล้วไอ้ตำรานี้มีจุดอ่อนตรงนี้จึก! เวทสีดำมาจากไหนก็ไม่รู้แต่มันเสียบเข้าตรงจุดที่เป็นจุดอันตรายแต่เค้าก็จะยังไม่ยอมแพ้หลอก\'ตาฉันบ้างน่ะถึงจะไม่ยอมแต่ก็ต้องแพ้\'ว่าแล้วจินไนก็เริ่มรายเวทของเค้าบ้าง
\"คาเลสซีออสคามารัสคาเลสตีเอียน\"พอท่องจบบทลมก็หายไปหมดแล้วก็มีอะไรบ้างอย่างมีเฉือนเข้าตามตัวของเค้าทำใหร่างทั้งร่างทรุดลงไปมันไม่ได้เฉือนอย่างเดียวแน่ทำไหมตัวถึงช้าอย่างนี้แล้วทุกๆอย่างก็พลันเป็นสีขาว
\"เฮ้ย! ไอ้จินไนมนบ้าไปแล้วหรือไงใช้เวทบทนั้นตายกันพอดี\"ตารีบกันพลังเวทของจินไนออกทันที่ที่เค้าใช้เวทที่เค้าชอบที่สุด\'เวทมนตร์ตรามารปิดตาย\'
โป๊ก!
\"โอ๊ย! ตาเขกหัวผมทำไหมอ่ะ\"จินไนบอกหน้าตาที่เข้มกลับมาเป็นเหมือนเดิม
\"แกก่ะจะให้ตายเลยหรือไง\"ตาบอกทั้งที่แขนทั้งสองยังเอาเวทมารของจินไนออกจากร่างของกัส\'ใครมันจะไปอึดทนทานอย่างมึงล่ะไอ้
จินไนนี่ลูกกษัตริย์น่ะโวยไม่ใช่แกถึงมีพลังมารติดตัวตอนสู้น่ะ\'ตาโวยวายอยู่ในใจใครมันจะไปถึกอย่างจินไนดูสิโดนเวทมารมาจากคนอีนกลับได้ติดตัวแถมยังไปชอบอีก เฮ้อ กูจะบ้าตาย
\"โอ๊ย!\"เสียงของจินไนร้องทำให้คนทั้งเมืองตกใจ
\"จะร้องทำไมก็ค่อยบอกแล้วใช่ไหมที่ไม่ให้ใช้เวทมนตร์ตรามารปิดตาย\"ตาโวยวายใส่จินไนที่กำลังหน้าจ๋อยเพราะทำกัสเกือบเม๋งเท่ง
\"ขอโทษคร้าบบบบบ\"จินไนลากเสียงยาวและส่งสายตาหวานแบบใครเห็นแล้วใจอ่อนส่วนตาก็ต่อถอนหายใจกับเจ้าหลานบุญธรรมคนนี้
\"อือ\"ตาตอบสั้นๆส่วนจินไนก็กระโดดดีใจเหย็งๆอยู่
..............................................
ที่ห้องของกัส
\"โอ๊ย....เกิดอะไรขึ้นเนี้ย\"กัสคิดแล้วก็พยายามนึก\'เค้าจำได้ว่าเค้าสู้กับจินไนอยู่แล้วจินไนก็ร่ายเวทอะไรก็ไม่รู้เข้าใส่เค้าแล้วหลังจากนั้นก็ไม่รู้อีกเลย\'
\"อ้าว ตื่นแล้วหรือค่ะ\"รีช่าถามแต่ก็ต้องตกใจเพราะคนที่ไม่น่ามาอย่กับมานั่งอยู่ด้วยเหมือนคุมอะไรบางอย่าง
\"นี่นายหลับไปตั้ง 3 วันเชียวนะไม่รู้หรือไง\"จีซัสบอก
\"ฉันหลับไป 3 วันเต็มๆเลยหรือ\"กัสถาม
\"ใช่นี่ศึกระหว่างเฝ้าเรากับเดเวทน์ก็จะเริ่มแล้วดีนะที่ตื่นทันไม่งั้นถูกปล่อยเกาะแน่\"จีซัพูด(บ่นมากกว่าเหมือนแม่เลย)
\"ศึกอะไรไม่เห็นจะรู้เรื่องเลย\"กัสถามแต่ก็ยังเอามือกุมขมับอยู่เพราะปวดหัว
\"ก็เดเวทน์มันส่งจดหมายกำหนดการปะทะกันมาให้เราแล้วล่ะ\"จีซัสบอก
\"หรอ เมื่อไร\"กัสถาม
\"อีกสองวัน\"จีซัสตอบคำถามแล้วก็หันไปคุยกับรีช่าว่าตอนที่เค้าไม่อยู่อย่าทำอะไรที่วุ่นวายล่ะ
\"...........\"กัสเงีบไปและก็นอนคิดว่าเค้าต้องสู้กับพวกเดเวทน์แล้วอีกสองวันเท่านั้น อีกสองวันเท่านั้น
ปัง!
เสียงประตูเปิดออกโดยคนที่ไม่มีมารยาท\'จินไน\'
\"ไง หายแล้วหรอ\"จินไนเดินเข้ามาถามพร้อมกับส่งยิ้มมาให้แบบมีความในว่า\'ขอโทษ\'
\"ก็ยังไม่ถึงกับหายเบ๋อ\"กัสตอบแต่ก็ยังจับหัวอยู่
\"นี่ไม่ตายก็ดีถมไปแล้ว\"ฮุคพูดแล้วก็ต้องโดนจินไนกระทุ้งท้องเพราะ\'ใครจะไปอยากโดนกัสฆ่ายัดห้องส้วมเล่า\'
\"ตาย?ฉันทำไมถึงตาย\"กัสถามอย่างงงงง
\"ไม่มีอะไรหรอก\"จินไนพูดพลางทำหน้าเจือยๆ
\"นี่นายไม่รู้สึกอะไรใช่ไหม\"จินไนยิงคำถามเข้าไปอีกและก็ยิ่งทำให้กัสงงด้วย
\"ไม่นี่\"กัสพูดแล้วจินไนก็เดินเข้ามาจับที่ข้อมือของเค้าแล้วก็ทำการตรวจอะไรบางอย่าง
\"ดีแล้วจะได้ไปทำสงครามด้วยกัน\"จินไนพูดแล้วทำท่าอะไรบางอย่างที่เค้าสงสัยว่าจินไนรักษาเค้าหรอ?แล้วคำถามที่ยังค้างอยู่ที่ยังไม่ได้ถามก็ได้คำตอบ
\"นายรู้ไหมว่าจินไนเค้ารักษานายนะกัส\"ฮุคพูดแล้วจินไนก็รีบตะคุบปอกไอ้ฮุคแทบไม่ทัน\'ใครจะไปอยากทำอย่างงั้น โดนตาบังคับมาต่างหาก\'จินไนคิดแต่ไม่มีใครรู้เพราะ\'เรื่องอะไรจะมาใครพวกมันร่อเค้า\'
\"นายรักษาฉันหรอ\"กัสตอบ
\"..........\"เงียบไม่มีคำตอบจากจินไน
\"งั้นก็ขอบคุณ\"กัสบอกแต่ทำให้จินไนมองหน้ากัส
\"นายขอบคุณฉัน\"จินไนทวนอย่างงงงงเพราะใครจะไปคิดว่าคนอย่างกัสจะขอบคุณใคนเป้นแล้วหน้าที่ขอบคุณก็ใช่ว่าจะไม่ตลกพูดมาได้ว่าขอบคุณหน้ากลับบอกว่าแกอย่ามาแตะตัวฉันนะเลยล่ะ
\"อือ\"แล้วคนขอบคุณก็ไปนอนต่อ
ปัง!!เสียงประตูดังอีกรอบ
\"จินไนเดเวทน์ส่งจดหมายมาตาให้มาตาม\"คิดส์วิ่งกระหืดกระหอบมา
\"อะไรนะ\"จินไนถามแล้วรีบวิ่งไปหาตา
\"ตาว่าไง ไหนจดหมาย\"จินไนถามเป็นชุดหลังจากวิ่งด้วยความเร็วสูงมา
\"นี่\"ตาพูดแล้วส่งมาให้ในนั้นเขียนว่า
\'เราบอกพวกนายแล้วแต่พวกนาย
ก็ไม่หยุดแต่ครั้งนี้ไม่ว่าใครว่าขวาง
ก็ต้องตาย! สวรรค์ของพวกเรามาแล้ว\'
พลันที่จินไนอ่านจดหมายเสร็จจดหมายก็ลุกเป็นไฟ
\"ตาเราจะพร้องอีกกี่วัน\"จินไนถามแต่หัวังคิดหาทางเอาชนะ
\"10 วันอย่างเร็ว\"ตาบอก
\"ถ้ามันโจมตีเราจะรับมือยังไงดีตา\"พูดจบจินไนก็นั่งลงหากระดาษมาวาดแผนที่ของบริเวณนี้
\"ถ้าโจมตีตอนนี้เราก็ได้แต่ตั้งรับแต่ก็อาจจะกลับได้บ้างแต่แกจะทำอะไร\"ตาตอบแล้วมองสิ่งที่จินไนทำอยู่แต่ก็คิดไม่ออกว่ามันจะทำอะไร
\"ตาถ้าเราจะออกจากเมืองไกลสักหน่อยเพื่อจะได้ไม่ให้ใครโดนลูกหลง\"จินไนบอก
\"อันนี้ตาก็รู้แต่จินไนแกจะทำอะไรห๊ะ\"ตาถาม
\"ก็เราจะสร้างฐานทัพไงตาแต่ผมไม่รู้ว่าจะออกแบบแบบไหนดี\"จินไนบอกแล้วก็ให้ดแผนที่ที่วาด
\"ก็เพื่อนแกไงถามได้ ไอ้พวกนั้นนะเก่งๆกันทั้งนั้น\"ตาบอกพอตาพูดจบจินไนก็รีบวิ่งออกไปเปล่าให้ตาอยู่คนเดียง(ดูมันได้ความคิดแล้วทิ้งเลย)
\"นี่ นี่กัส กิล จีซัสพวกแกมาช่วยฉันคิดหน่อย\"จินไนเรียกเพื่อนๆ
\"คิดอะไรไหนมาดูเดะ\"ฮุคเข้ามาก่อนเพื่อน(ขนาดไม่ได้เรียกนะเนี่ย)
\"นี่ไง\"จินไนส่งแผนที่ให้ดูแวทำท่าตื่นเต้น
\"นายจะสร้างฐานทัพ\"ไครบอก
\"ใช่\"จินไนบอก
\"แล้วจะสร้างแบบไหน\"คราวนี้กิลถามบ้าง
\"ก็ไม่รู้ถ้ามาถามพวกนายไงถ้ารู้จะมาถามเรอะ\"จินไนตอบกับไปทำเอาบางคนชักเส้นกระตุกอยากจะฆ่ายัดสวม
\"ถ้าทำก็หลายวัน\"คิดส์บอก
\"ใครให้ใช่มือทำ\"จินไนบอกทำเอาคิดส์สงสัย
\"แล้วแกจะให้ใช่อะไรทำ\"คิดส์ตอบแบเตรียมใจ
\"ไลก้าไง\"จินไนตอบแต่คิดส์คิดถึงไลก้าตัวจริงตัวแค่ฟุตครึ่งแถมมี 4 ขาอีกตั้งหาก
\"ไลก้าเนี่ยนะ\"คิดส์ถามอีก
\"อือ\"
.........................................
แล้ววันก็ผ่านไปจนถึงวันที่สร้างฐานเสร็จที่จริงก็แค่วันเดียว
\"โห ไลก้านายทำได้ไงอ่ะ\"คิดส์ถามเพราะไลก้าสร้างฐานทัพที่พวกกัสช่วยกันคิดเส็จภายในวันเดียว!
\"มีคนช่วยน่ะ\"ไลก้าบอกแล้วมงรอบๆแต่ก็ไหนใคร
\"ใครมาช่วย\"คิดส์ถาม
\"ก็ภูตพวกนี่ไง\"ไลก้าชี้ไปรอบๆตัวแต่ก็ไม่เห็นภูตที่ไลก้าว่า
\"...............\"คิดส์พยายามมองแต่ก้มองไม่เห็นจนจินไนเดินเข้ามา
\"ไง ไลก้า\"จินไนทัก
\"ก็ดีแล้วนายล่ะ\"ไลก้าถามบ้าง
\"ก็ไม่ดีไม่เลว\"จินไนตอบแล้วก็หันไปทักกลับสิ่งที่ว่างเปล่า
\"อ้าวมาด้วยหรอ\"จินไนถามภูตที่คิดส์มองไม่เห็น
\"จ๊ะ จินไนหล่อขึ้นตั้งเยอะเลยนะ\"เสียงเล็กๆที่สดใสดังขึ้นแต่มาจากไหนก็ไม่รู้
\"ขอบคุณ แต่จิลก็โตขึ้นมากเลยนะน่ารักขึ้นด้วย\"จินไนบอก
\"เออ...\"คิดส์ทำจะถาม
\"อะไรนี่นายมารู้จักจิลสิ\"จินไนเรียกคิดส์แต่ก็ต้องชะงักก็เพราะเสียงของจิลดังขึ้น
\"เค้าไม่เห็นเราหรอก\"จิลพูด
\"ทำไมล่ะ\"จินไนถามเพราะเค้าก็เห็นพวกจิลมาตั้งแต่เล็กๆ
\"ก็คือมันอธิบายไม่ถูก\"จิลบอก
\"แล้วมีวิธีที่ทำให้เห็นได้ไหม\"จินไนถามต่อ
\"มี จินไนก็ให้เยลล์เล็กๆที่จินไนมีกับเค้าสิ ใครเค้ากินนะ\"จิลตอบแล้วจินไนก็ให้คิดส์กินแล้วตาของคิดส์ก็แสบๆร้อนๆนิดหน่อยแล้วคิดส์ก็มองเห็นพวกจิล
\"นี่หรอภูตที่บอกน่ะไลก้า\"คิดส์ถาม
\"ใช่น่ารักไหมล่ะ\"ไลก้าถาม
\"น่ารักสิ\"คิดส์บอก
แล้วหลังจากนั้นหนึ่งวันพวกจินไนก็ย้ายเข้ามาอยู่โดยโดยมีพวกจิลอยู่ด้วยแต่หลังจากนี้ใครจะไปรู้การนองเลือดครั้งใหญ่กำลังคืบคลานเข้ามาใกล้พวกเค้าทุกทีทุกทีจัมีท้งภูต มนุษย์ สัตย์มากมายต้องตายไป
\"คุณจินไนค่ะ\"รีช่าพูดขึ้น
\"ว่าไง\"จินไนถามแต่ก็ไม่ได้สังเกตใบหน้าของรีช่าที่แสดงสีหน้ากังวน
\"คือ เดเวทน์จะบุกแล้ว...คือ...คือว่า\"รีช่าพูดติดติดขัดขัดจินไนจึงหันไปแล้วบอกกับรีช่าว่า
\"ไม่เป็นไรฉันจะปกป้องเองนะ\"จินไนอบร้อมกับส่งมือไปตะหัวเบาๆและส่งยิ้มหวานไปให้
\"จริงจริงนะค่ะ\"รีช่าตอบแล้วควากังวนก็หายไปหมดและคิดว่า\'พี่\'คนนี้จะต้องช่วยเธอได้แน่ๆ
ตูม!!!เสียงระเบิดดังขึ้นแล้วก็ตามด้วยสัญญาณและความชุลมุล
\"รีช่าอยู่ในนี่นะอยากออกไปไหน\"จินไนตะโกนบอกแล้วก็รีบวิ่งออกไปทิ้งรีช่าให้อยู่ในนั้นคนเดียวจินไนวิ่งไปทางออกที่ใกล้ที่สุดเพื่อไปหาตาส่วนคนอื่นๆก้ออกไปรับมือกับเดเวทน์ที่มาถ่ม
\"ตาเป็นไงบ้าง\"จินไนวิ่งหาตาจนเจอแล้วก้รีบช่วยตาให้ลุก
\"ไม่เป็นไร แล้วข้างนอกเป็นไงบ้าง\"ตาถามจินไน
\"ยังไม่ได้ไปดูเลยตาดูรีช่าด้วยแล้วผมจะไปกำจัดพวกมัน\"หลังจบประโยชน์จินไนก็รีบวิ่งไปไม่ให้ตาปฏิเสธ
\"เฮ้อ\"ตาถอนหายใจกบหลานคนนี้ทำอะไรต้องเป็นห่วงคนอื่นๆก่อนเสมอ
ที่หน้าฐานทัพ
\"นี่จิลพวกเธอกันให้เราได้อีกสัก10 วิไหม\"คิดส์ถามจิลที่ใช้พลังของภูตสร้างเป็นโล่งกันอยู่
\"ได้แต่ต้องรีบหน่อยนะ\"จิลตอบอย่างลำบาก
\"จินไน จินไนแกอยู่ไหนมาเร้ว\"คิดส์ตะโกนหาจินไนแต่ก้ไปไหนไม่ได้เพราะกัสและคนอื่นๆก็กำลังต่อสู้
พรึบ! จินไนมารับการโจมตีของศัตรูที่โจมตีใส่คิดส์จากด้านหลังแล้วอารมณ์เย็นของจินไนก็หมดลง\'มัน มัน(เผือกบ้างก็ได้)โถอารมณ์โกธรหายหมดพี่คนเขียนอ่ะ\'จินไนใช้ดาบfullmoonจัดการไปทีล่ะคนด้วยความรวดเร็วเพราะพวกมันบังอาจทำคนของเค้า\'เจ็บ\'
\"เฮ้อ\"ไครถอนหายใจหลังจากการจัดการพวกเดเวทน์ไปอีกคนแต่พวกนี้ดูเหมือนจะไปหมดไปสักทียิ่งฟันทิ้งก็ยิ่งเข้ามาเข้ามาราวกับท้าทายไม่กล้วตายฉึก!ไครถูกแทงจากข้างหลัง
\"อ้ากกกกกกกกก\"ไครร้องด้วยความเจ็บปวดเพราะมีดที่ถูกแทงมันเป็นมีดที่ถูกอาบอาคมและที่สำคัญ\'มันเป็นอาคมดำ\'
\"ไคร\"จินไนตะโกนมาและรีบจัดการกันคนตรงหน้าแล้ววิ่งมารับไครก่อนตกลงพื้น
\"นะ นายเป้นอะไรไหม\"จินไนถามพลางเอามือจะรักษาแผลให้โดยการท่ายเทพลังชีวิตแต่ไครกับยกมือห้ามแล้วบอกว่า
\"รักษาธรรมดาก็เพื่อฉันไม่เป็นไร\"ไครตอบพยายามจะขัดแต่ไครก็ไม่ยอมเลยต้องรกาธรรมดาให้ก่อนแล้วเค้าก้ปล่อยให้ไครพักฟื้นสักพักแล้วเค้าก็ไปจัดการกับไปพวกที่ทำคนของเค้าเจ็บหลังจากที่ฮุคโดนแทงอีกที่ใกล้ๆกับหัวใจจินไนถึงกับลืมตัวกลับเป็นมารร้ายที่อยู่ในตัวของเค้าแล้วพวกเดเวทน์ก็โดนจินไนกวาดเรียบแล้วจินไนก็สลบเพราะใช้พลังมากเกินไปกิลและคิดส์ช่วยพยุงเค้าเข้ามาในฐานแล้วให้ตารักษาแต่ก็คงอีกหลายวัยกว่าจะฟื้นเพราะมารจะกินวิญญารของจินไนอีก!แสงที่ส่องเข้ามาแยงตาของผู้ที่นอนอยู่ทำให้ไม่สามารถนอนต่อไปได้จึงต้องลืมตาขึ้นมา
\"อือ.. ทำไหมแดดแรงจัง\"จินไนพูดพลางเอามือมาปิดตาแล้วก็เริ่มปรับตาให้เข้ากับแสงสว่าง
\"ก็นี่เที่ยงของวันที่ 4 ที่แกนอนไปนะสิ\"ตาตอบมาทั้งๆที่ปากยังดูดไปร์
\"นอน?ผมนอนไปตั้งแต่เมื่อไร\"จินไนถามแล้วก็นึกมาได้\'ศึก\'
\"แล้วศึกล่ะตา\"จินไนพูดทำหน้าตาตั้ง(ยังกับกินข้าวตังหน้าตั้งมาแนะ)
\"จบไปนานแล้ว\"ตาบอกเสียงขุนๆแต่ก็แฝงความห่วงใย
\"แล้วผมเป็นอะไรไปเนี่ย\"จินไนพูดพลางมองซ้ายมองขวา
\"ก็แกมันน่านัก\"ตาพูดแล้วอารมณ์ก็พรุ้งปรีดดดเพราะไอ้คนที่ถามแต่พอจะตอบก้ไม่ฟังเอาแต่หันซ้ายทีขวาที
\"ไอ้จินไนหาอะไร\"ตาตะโกนใส่
\"ก็หิวนี่\"จินไนตอบ ทำหน้าเจือยๆ
\"แล้วก็ไม่บอก เอา\"ตาพูดแล้วผลไม้ที่อยู่ขอกห้องก็ลอยเข้ามา
\"แล้วฟังจินไนแกจำอะไรได้บ้าง\"ตาถามถึงเรื่องราวในวันนั้น
\"ก็ไครถูกแทงแล้วก็รักษา แต่ไครเป็นไงบ้าง\"จินไนถามกลับมาเรื่องของไคร
\"ไม่เป็นไรต่อ\"ตาพูดแบบปัดความรับผิดชอบ
\"หลังจากนั้นกิลก็ถูกแทงแล้ว....แล้ว..\"จินไนพูดส่วนตาลุ้น
\"แล้วอะไร\"ตาถามต่อ
\"แล้ว...ก็จำไมได้\"จินไนตอบแต่นั้นก็ทำเอาอารมณ์ของตาที่เย็นๆอยู่เกือบปะทุ
\"เฮ้อ จำอะไรไม่ได้เลยจะเล่าให้ฟังเอาไหม\"ตาถาจินไนก็พยักหน้าหงิงๆแต่ปากก็ยังเคี้ยวตุ้ยๆ\'ไม่เห็นเหมือนตอนนั้นเลยตาคิด
\"ก็หลังจากนั้นแกก็บ้าไปเลยจากคนธรรมดาก็กายเป็นมารร้ายท่องมนตราอะไรสักอย่างที่ตาเองก็ยังไม่รู้จักร่างของแกกลายเป็นสีม่วงลอยขึ้นโดยมีปีกอันใหญ่ข้างหลังตากลายเป็นสีแดงมีมีเล็บยาวมีเขาอีกต่างหาก\"ตาพูดยาวถูกจินไนในตอนนั้นแต่ไม่รู้เลยว่าจินไนนั้นกลืนผลไม้ไม่ลงแล้ว
\"ตาไอ้ที่ว่านะจริงหรอ\"จินไนพูด
\"เออ ก็จริงนะเดะ\"ตาพูดและส่งตาคาดคั้นไปให้จินไนว่าถามไม่บอกว่าได้ไอ้มารตัวนี้มายังไงแกน้วมแน่
\"ก็ตอนปีที่แล้วผมไปในห้องใต้ดิน\"จินไนเริ่มเล่าให้ฟัง
\"อือ เข้าไปขโมยของคนอื่นแล้วไง\"ตาบอกแบบแปลไทยเป็นไทย
\"ไม่ใช่ขโมยแค่ดูเอง\"จินไนแก้
\"เออต่อๆ\"ตารีบเร่ง
\"ก็ไปพบกับคนหรือไอ้ปีศาจที่ตาว่าอ่ะละ\"จินไนพูดแล้วก็หยุดไ
\"หยุดทำไม\"ตาถาม
\"ก็จบแล้ว ก็ตาถามว่าพบกันอย่างไงไม่ใช่หรอ\"จินไนพูด
\"เออ รายละเอียดล่ะ\"ตาถาต่อ
\"แบบทำสัญญากันว่าจะเป็นกันและกันแค่นั้นแมดโดก็มาอยู่ในนี่\"จินไนพูดพลางชี้ไปที่ตัว
\"แล้วสัญญาที่ว่าอะไร\"ตาถามแต่ก็ยังไม่ได้ทันตอบพวกเดเวทน์ก็ได้บุกอีกรอบ
ตูม!!เสียงปืนอารม์สตองดัง
\"เดียวค่อยบอกจินไนห้ามใช้อีกเด็ดขาดไม่ว่ายังไงก็ตาม\"ตาบอกแล้วทั้งสองก็รีบวิ่งออกไป
จินไนกับตารีบวิ่งออกไปข้างนอกทันทีแล้วก็ต้องพบกับคนที่บุกเพียงคนเดียวคือคนที่เค้าเคยเจอ...จิน
\"มากันแล้วแล้วหรอ\"จินถามแต่สายตายังจ้องไปที่ตัวของจินไนราวกับจะดูดวิญญาณของเค้า
\"นายมาอีกทำไม\"จินไนถามแล้วก็เริ่มเดินเข้าไปแต่มีมือนึงมาบังไว้ก่อน
\"ตา\"จินไนอุทานเบาๆแล้วก็มองหน้าตาแต่ตาส่ายหัวแล้วตาก็เดินเข้าไปเองแล้วก็ถามจินว่า
\"นายมาทำไม\"ตาถามเสียงเรียบๆแต่ก็เป็นเสียงที่ขู่ไปด้วยกัน(ทำยากนะ)
\"ก็แค่มาดูเฉยๆนะ\"จินตอบหน้าตาเรียบเหมือนตาแต่สายตายังมองไปรอบๆราวกับหาอะไรสักอย่าง
\"มาดูเฉยๆแล้วทำไมต้องทำลายข้าวของ\"ตาถาม
\"ก็....สนุก\"จินตอบหน้าบอกว่าสนุกสุดๆแต่สายตาก็ยังไม่วายหาของบางอย่าง
\"นายหาอะไร\"จินไนที่มองอยู่นานก็ถามขึ้นจินก็ตอบแบบอาจๆว่า
\"เจ้าหญิงเดอะมูน\"จินตอบแต่หน้าของจินไนก็เกรงขึ้นทันที\'รีช่า\'
\"ฉันไม่ให้แกจะทำไม\"จินไนถาม
\"ก็ไม่ทำไมแค่ต้องการเธอมากจริงๆ\"จินตอบแล้วก็นึกถึงควีนที่ว่า\'รีช่าจงไปนำเธอมาเธอมีพลังที่พิเศษ\'
\"จะเอาตัวเธอไปทำไม\"จินไนถามอีก\'ถามไปงั้นละถ่วงเวลา\'
\"ไม่ใช่เรื่องของนาย\"จินตอบแล้วก็เริ่มหารีช่าอย่างไม่เกรงใจจินไนจะปราดไปห้ามแต่ตาก็ห้ามเค้าไว้อีก
\"ตาห้ามผมทำไม\"จินไนถามตา
\"จินไนดู\"แล้วตาก็ไปที่จินแล้วร่างที่กำลังหาอะไรอยู่ก็หันมาพบกับตาที่ประจันที่หน้าเค้าโดยไม่รู้ตัวปึก!ตาผลักมือไปกลางหน้าอกของจินคนอื่นอาจจะดูเบาๆแต่จริงๆมาเหมือนโดนระเบิดยังไงยังงั้นเลยทีเดียวอัก!จินกระอักเลือดออกมาจากปากแล้วในร่างของเค้าก็เหมือนมีอะไรเข้ามาแลวมันก็เริ่มกัดกินส่วนต่างๆของเค้าโดยไม่มีวิธีเอาออกเพราะมันอยู่ข้างใน
\"อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกก\"จินเริ่มร้องเพราะมันเจ็บมากๆเลยล่ะอะไรก็ไม่รู้อยู่ในร่างแล้วก็ค่อยๆกินหัวใจของเค้า
\"ตามันตัวอะไร\"จินไนถามพลางมองจินที่กำลังล้มลงตายอย่างช้าๆ
\"ไฟทอส\"ตาบอกแล้วก็หันมามองจินไน
\"จินไนจำเอาไว้แกจะลงตรงไหนก็ได้แต่ถ้ามันป้องกันได้แกจะโดนเอง.....\"ตาหยุดแล้วก็พูดต่ออีก
\"คนส่วนมากที่ใช้จึงจ้องเอาที่หัวใจจุดเดียวเพราะเป้นส่วนทีไม่สามารถป้องกันได้ดีและยิ่งพวกนี้ยิ่งไม่ระวังใหญ่\"ตาบอกจินไนจึงรู้ที่ว่าคำคำนั้นหมายถึงว่าจงใช้วิชานี้แทนเพราะถ้าเจ้าใช้อีกมารนั้นจะต้องใช้วิญญาณของแกแล้วแกจะตาย
\"อ้ากกก มนุษย์ที่น่ารังเกลียดฮะ ฮะ ฮ่าแกไม่สามารถชนะท่านลอดได้หรอก\"จินพูดแล้วก็กำลังจะสิ้นใจตาจึงเดินเข้าไปถามว่า
\"แกพาใครมา\"ตาถาม
\"ฮะ ฮะเธอได้นำตัวเจ้าหญิงไปแล้ว\"จินพูดแล้วร่างนั้นก้กลายเป็นผง
\"โธ่ ยังไม่ได้ดูเลยสลายไปเสียแล้ว\"ไครพูดทำเอาคนข้างๆถึงสดุงเฮือก
\"นี่ฮุคฉันไม่ดูข้างในแกหรอกเสียเวลา เสียสายตา\"ไครพูดทำเอาฮุคฉุน
\"นี่ก็ดีกว่าวิปปริตอย่างแกแล้วกัน\"ฮุคพูดด่าแบบเฉือนๆบ้าง
\"มารนี่คืออะไรแล้วมันต้องการอะไรจากรีช่า\"เสียงเย็นชาของกัสดังขึ้น
\"มารในตัวฉันอะหรอ\"จินไนพูดทำเอาคนรอบด้านตกใจไปตามๆกันยกเว้นตาแต่ก็กุมขมับเหมือนกัน\'ไปบอกทำไหมไอ้พวกนี้ยิ่งใกล้จะเข้าโรงพยาบาลบ้าอยู่เดียวก็เจอผ่าดูข้างในหรอก\'ตาคิด
\"มีอะไร\"คิดส์ถามแบบงงงง
\"ก็พลังในวันนั้นใช่ไหม\"กิลถาม
\"พลังที่ออกมาจากตัวจินไนวันนั้นใช่ไหม\"ฮุคถาม
\"ใช่ไอ้ที่ไล่พวกเดเวทน์ไปใช้ไหม\"ไครก็หันมาสนใจเหมือนกัน
\"รู้กันแล้วนี่งั้นก็ไม่ต้องเล่า\"ตาบอกแล้วก็ทำท่าจะเดินไปแต่กัก็ห้ามไว้ก่อนแล้วก้บอกว่า
\"บอกไม่งั้นจะไม่ดี\"กัสพูด
\"................\"ตาเงียบแล้วก็ตัดสินใจว่ายังไงก็คงต้องบอกเพราะไม่ช้าก็เร็วก็ต้องรู้
\"อือแล้วนายรู้ได้ไง\"ตาถามกัสที่ทำน่าเฉย
\"บังเอิณได้ยิน\"กัสบอกแต่ตานี่รึจะเชื่อ\'แอบล่ะสิ\'
\"แล้วว่าไงเรื่องของจินไนน่ะ\"กิลถาม
\"ก็จินไนเนี่ยน่ะเมื่อก่อนเคยอยู่ที่นี่แล้ววันนึงก็มีคนที่บ้ามาที่นี่ตอนนั้นข้าไม่อยู่จินไนอยู่กับแม่และพ่อของมันแล้วเจ้านั้นก็มา\'ในตอนนั้น ก๊อก ก๊อก ครับมาแล้วครับมาหาใครครับ\'ฉึก! พ่อของจินไนถูกฟันหัวขาดกระเด็นส่วนแม่และจินไนก็อยู่ตรงนั้นด้วยแต่พ่อแม่ของจินไนไม่ใช่คนที่มีพลังวิเศษเลยถูกฆ่าแล้วเจ้านั้นก๋มองเห็นจินไนแต่จินไนในตอนนั้นกลับมีไอบางอย่างโพยพุ่งออกมาจากร่างกายเจ้านั้นหัวเราะแล้วก็พูดว่าเจ้าต้องถูกจำจัดเจ้ามีพลังที่มากเกินไปแล้วเจ้านั้นก็เรียกพลังมนตรามารปิดตายออกมาแต่แทนที่จินไนที่เป็นเด็กเล็กจะตายกลับแค่ดูดสับพลังนั้นมาเป็นของตัวเองส่วนเจ้านั้นก็ถูกมารที่อยู่กับพลังกินทั้งวิญญาณและร่างกายเข้าไปแต่ที่ข้าไม่รู้ก็คือจินไนมีมารถึง 2 ตน\"ตาเล่าเรื่องทั้งหมดโดจินไนก็เล่นกับจิลและภูตตนอื่น
\"ตกลงจินไนเป็นใครกันแน่น\"ฮุคถามขึ้นมา
\"ก็ไม่รู้เห็นคนที่เป็นพ่อกับแม่ว่าหนีมาจากที่ที่มีสงคราม\"ตาตอบและแสดงท่าทีไม่ใส่ใจแต่ความจริงเค้าก็กังวนอยู่ไม่น้อย
\"ตกลงจินไนเป็นใครก็ไม่รู้\"คิดส์สรุป
\"ก็มีอยู่คนนึงที่รู้\"ตาพูดแบบไม่ตั้งใจ
\"ใคร\"จีซัสถาม
\"ปู่มัน\"
..........................................
คืนของวันนั้น
\"นี่เบาๆหน่อย\"ไครพูดแบบให้เบาที่สุด
\"ก็เบาแล้ว\"ฮุคบอก
\"ก็เบากว่านี้อีก\"ไครว่าบอกอีกรอบ
\"ไอ้........\"
\"หยุดทั้งสองคนนั้นล่ะ\"คิดส์บอก
\"นายก็ด้วย\"กิลบอกแล้วทั้งหมดก็เงียบลงได้
\"นี่แต่จะไม่ชวนกัสหรอ\"จีซัสแทรกขึ้นมา
\"นายนั้นอะนะ\"ไครพูดแล้วคิดหยิ่งอย่างนั้นจะมาอยู่หรอ
\"ฉันทำไหม\"กัสพูดขึ้นมา
\"เฮ้ย\"ไครที่ตกใจกว่าทุกคนเพราะให้ความสำคัญพิเศษลับหลังอยู่(นินทาอ่ะล่ะอันนี้ยืมเข้ามานะ)
\"ปะเปล่า\"ไครพดแบบตะกุกตะกัก
\"งั้นจะไปได้ยัง\"กิลถาม
\"เดียวพวกนายจะไปไหน\"ฮุคถามขึ้นมา
\"เอา....จะรอดไหมเนี่ย\"กิลพูด
\"เราก็ไปสืบจินไน\"ไครพูดแล้วก็ต้องตกใจเพราะว่าคนที่พูดมาอยู่ข้างหลังโดยไม่ได้ตั้งตัว
\"สืบเค้าทำไมนะคะ\"จินไนพูดแบบน่ารักแบบติดน่ากลัว - -\"
....................................
\"ส่วนคุณครูคนอื่นๆพวกเธอจะพบกับพวกเขาในห้องเรียนจ๊ะ\"เธอกล่าวอีกครั้ง
\"ส่วนเรื่องห้องพักเราได้ชี้แจงไปกับทุกคนแล้ว\"รุ่นพี่ที่เป็นหัวหน้าในปีนี้พูด
\"ฮ้าว = = \"จินไนหาว
ควับ!
ทุกคนมองมาทีต้นเสียงส่วนพวกคิดส์กับกัสก็เอาหน้าไปมุดกับปีปแล้ว
\"เอาล่ะพวกเธอคงเหนื่อยกันมากแล้วไปที่ห้องพักได้จ๊ะ\"Ms.จีนบอกเพราะดูจากลักษณะของจินไน
\"เฮ้ย! จินไนนายอย่าสร้างปัญหาให้กับพวกฉันได้ไหม\"คิดส์ถามเพราะนายคนนี้ถ้าจะมีเรื่องมาก
\"อือ จะพยายามน่ะ\"แล้วจินไนก็เดินไปที่คนอื่นๆเพื่อที่จะได้ไปทักทาย
\" Hi! หวัดดีพวกนายชื่อ\' ไรอ่ะ\"จินไนถาม
\"อือ สวัสดีเราชื่อ เดฟ\"นายคนที่จนิไนถามตอบแล้วเดินผ่านไป
\"แล้วเราชื่อ.......
\"จินไน\"เดฟพูดก่อนที่จินไนจะบอกแล้วเดินเลยผ่านไป
\"อือ อือแล้วเจอกันน่ะบาย\"จินไนบอกแล้วเดินออกมา
\"นี่ๆ แล้วพวกนายชื่ออะไรกันบ้าง\"จินไนถามกัสแล้วคิดส์
\"กัซ\"นายนั้นตอบ
\"นี่กัซกับคิดส์นายมาที่นี้ได้ไงอ่ะ\"คิดส์กับกัสหันมองหน้ากันโดยอัตโนมัต
\"ก็นั้นรถน่ะสิ\"ทั้งสองตอบพร้อมกันจินไนพยักหน้างิกๆ(- -)(_ _)(- -)แสดงว่ารับรู้และคิดว่าคงมีแต่เขาที่มีจุดมุ่งหมายไม่เหมือนคนอื่นพอคิดเสร็จก็คิดว่าถึงเวลาที่ต้องนอนเสียทีเพราะมันง่วงเหลือเกิน Zzzzzz
\"Zzzzzz\"เสียงประหลาดที่ทำเอาคนที่คุยกันอยู่หันมามองทั้งสองคิดแล้วก็ปลง
......................................
รุ่งขึ้น
\"นี่กัสจินไนตื่นหรือยัง\"คิตส์ถาม
\"ยัง\"กัสตอบแบบสั้นๆเหมือนเดิม
\"ห๊ะ! O๐O นี่มันนอนก่อนคนอื่นยังไม่ตื่นอีกหรอ\"คิตส์ตกใจ
\"..........\"ไม่มีคำตอบจากกัสและด้วยความหมันไส้ของคิดส์ก็ทำให้เขาคิดอะไรออกเขาเดินไปที่เตียงของจินไนและยกเท้าเตะเตียง
โครม!
ทั้งคนทั้งเตียงลงมากองที่พื้นหมดและคงเป็นไปไม่ได้ที่คนที่นอนอยู๋จะไม่ตื่น
\"โอ๊ย\"เสียงจินไนโอดครวญครางและเค้ากำลังฝันดีแต่ที่ไหนได้ดันตกลงมากองที่พื้น
\"ไปๆ ตื่นได้แล้ว\"คิดส์บอกแล้วทำท่าบัดมือแล้วคิดว่าเจ้านี้มันคงเป็นคนทำสงสัยอิจฉาคนหล่อแต่ก็ต้องถามออกไปว่า
\"เช้าแล้วหรอ\"ก็ทุกทีมันนอนได้นานกว่านี้นะ
\"ใช่นะสิไปๆ ไปอาบน้ำได้แล้ว\"คิดส์บ่น
\"ผู้ชายอะไรว่ะบ่นเหมือนผู้หญิงเลย\"จินไนพูดกับตัวเอง
\"นายว่าอะไรน่ะ\"คิดส์หันมาถาม
\"เปล่าๆไม่มีอะไร\"จินไนแก้ตัวตามนิสัย
1 นาทีผ่านไป
\"โอ๊ยหนาวๆนี่คิดส์ กัสไปกินข้าวกัน\"จินไนชวน
\"เฮ้ย! อาบเสร็จแล้วหรอ\"คิดส์ทำหน้าตกใจ
\"อือ อือ หิวข้าวจะแย่แล้วไปกันเถอะกัซก็หิวใช่ไหม\"จินไนถามแบบมีความหวังว่าจะได้ไปกินข้าวเร็วๆ
\"อือ ไปกินข้าวกันเถอะ\"กัซพูดพลางสบตาสื่อภาษาใจกับคิดส์สองคน
โรงอาหารรวม
\"โห! ใหญ่จัง\"จินไนทำตาโต
\"ที่นี่เนี่ยนะใหญ่ เล็กจะตาย\"กัสพูดเพราะกัสเป็นเจ้าชายของเมืองซาเทิร์น
\"ใช่ๆ ฉันเห็นด้วย\"คิดส์ก็เห็นด้วยก่ะกัสก็เพราะคิดส์เป็นเจ้าชายคนรองของเมืองบารอน
\"เนี่ยนะ ไม่ใหญ่พวกนายอยู่ที่ไหนกันเนี่ย?\"จินไนสงสัย
\"ก็อยู่ที่เมืองบารอนไง\"คิดส์บอก
\"เมืองซาเทิร์น\"กัสบอกพอทั้งสองหันไปอีกทีจินไนก็หายแวบไปที่โต๊ะอาหารพร้อมกับทำความรู้จักกับเพื่อนใหม่
\"มันนี่จริงๆเลยกล้าปล่อยให้เจ้าชายอย่างเราพูดอยู่คนเดียว\"พอดีมีคนแถวนั้นได้ยินก็เลยมาทัก
\"นายใช่คิดส์ เกรเดเวลเดอะปริ้นซ์ ออฟ บารอนใช่ไหม\"นายนั้นถาม
\"ใช่ แล้วนายชื่ออะไร\"คิดส์ถามกลับบ้างเพราะเค้าไม่ชอบให้ใครมาสักเค้าอยู่ฝ่ายเดียว
\"ฉันหรอ\"นายคนนั้นชี้ไปที่ตัวเอง
\"อือ\"
\"ฉันชื่อจีซัส ไซโซเดอะวิซาร์ด ออฟ อลาบาสต้า\"นายจีซัสบอก
\"ส่วนนายกัส บัคแลนด์เดอะปริ้นซ์ ออฟซาเทิร์น\"จีซัสก็ยังหันมาถามกัสต่อ
\"นี่นายมีความสามารถรู้ถึงอดีตและอนาคตใช่ไหม\"กัซถามจีซัส
\"อือ นายสองคนก็ใช่ย่อยมีไอเวทมนตร์ไม่ธรรมดาเลย\"จีซัสบอก
\"แต่ฉันรู้สึกว่าพวกนายมีอีกคนไม่ใช่หรอ\"จีชัสบอก
\"อือ อยู่นั้นไง\"คิดส์บอกแล้วชี้ไปที่จินไน
\"ห๊ะ นั้นน่านะที่ได้คะแนนสุงสุดในหมู่พวกเรา\"จีซัสทำท่าตกใจ
\"ใช่\"ทั้งสองคนบอกพร้อมกัน
.....................................
\"โห!O_O ทำไมนายกินเยอะจัง\"กิลถาม(เพื่อนใหม่ของจินไน:น้อมนมัสการ)
\"อู้อืออาออย่\"(ก็มันอร่อย)จินไนบอกทั้งๆที่ข้าวอยู่เต็มปากเลยทำให้กระเด็นออกมาโดนหน้าพวกกิล
\"นี่! กินเสร็จค่อยพูดก็ได้\"เสียงของกัสดังมาจากข้างหลังเพราะทนความโสโครกไม่ไว้
\"แค่ก แค่ก ดูสิแกมาไม่ให้สุ่มให้เสียงสำลักหมด\"จินไนด่ากลับให้เพราะทำให้เค้สำสักพอพูดเสร็จคิดส์ก็เดินมานั่งด้วยพอดี
\"นี่นายยังไม่เลิกกินอีก มากินก่อนพวกฉันอีกไม่ใช่หรอ\"คิดส์ถาม
\"ก็ยังไม่อิ่ม ก่ะจะเอาอีกจานด้วย\"จินไนตอบแล้วจานที่กินอยู๋ก็กำลังจะหมดลงด้วย
\"นี่พวกนายใช่เพื่อนร่วมห้องของจินไนใช่ไหม\"กิลถามพวกกัสก่ะคิดส์
\"ใช่\"คิดส์ตอบแล้วก็เริ่มกิบข้าว
\"อ๋อใช่สิ เราชื่อคิดส์ เกรเดเวลส่วนนายนั้นชื่อกัส บัคแลนด์\"คิดส์บอกและแนะนำตัวให้กัสไปในตัว
\"นายคิดส์ นายหน้าตายกัสส่วนฉันชื่อกิล กรีน เดอะวากาบอนด์ ออฟวาโนล\"กิลตอบแต่คำว่าหน้าตายก็ไม่สามารถทำให้กัสกระทบกระเทือนได้
\"นายเป็นขอทาน\"กัสเอ่ย
\"ใช่\"^ ^กิลตอบโดยไม่สันว่าเค้าจะเป็นคนฐานะอะไรแต่ในขณะที่พวกกัส คิดส์ กิลคุยกันอยู่จินไนก็ลุกไปตักอาหารอีกหลายรอบ
\"พวกนายไปกันยัง\"จินไนถามเพราะอิ่มได้ที่แล้ว
\"อือ ไปกันเถอะได้เวลาเรียนแล้ว\"กัสบอก
\"นี่! O o Oนายกินไปกี่จาน\"คิดส์ถาม
\"เอาน่าไปเถอะ\"จินไนบอกล้วรีบเดินออกไป
ห้องเรียนเครื่องมือถอนพิษ(ในชั่วโมงแรกไม่มีการสอนอะไร:น้อมนมัสการ)
แถวหน้ามีคนจองเต็มแล้วพวกจินไนก็เลยนั่งข้างหลัง(ที่จริงจินไนก็จะนั่งหลังอยู่ดีไม่ว่าข้างหน้าจะเต็มหรือไม่:น้อมนมัสการ)แต่พอเริ่มชั่วโมงปุ๊บจินไนก็เริ่มคุยทักไปทั่ว
กริ๊ง.............
เสียงกริ่งดังหมดชั่วโมงจินไนก็ลุกออกจากห้องก่อนใครตรงไปที่ๆห้องนักเรียนหญิงเรียน(การเรียนแบ่งออกเป็นชาย หญิงแต่ก็มีบ้างกิจกรรมที่ทำร่วมกัน:น้อมนัสการ)พอพวกนักเรียนหญิงออกมาจินไนก็เดินเข้าทักไปเด็กหญิงหน้าตาจิ่มลิ้มหน้าเธอเป็นรูปเรียวไข่ตาหวานสีฟ้าผมสีทองปากเล็กดังกลีบกุหลาบน่ะดูดดื่ม
\"สวัสดีครับ ให้ช่วยไหม\"จินไนเข้าไปทัก
\"ไม่เป็นไรค่ะแต่คุณเป็นผู้ชาย\"เสียงที่ตอบกลับมาอ่อนหวานนุ่มนวนสมเป็นผู้หญิงแต่เสียงเวลาที่ตกใจก็น่ารักไม่แพ้กัน
\"ครับ ผมชื่อจินไนแล้วพวกคุณล่ะชื่ออะไรครับ\"จินไนถามเธอคนนั้นและเพื่อนๆของเธอ
\"ฉันชื่อเรน่า ส่วนคนนั้นชื่อเฟน่าค่ะ\"เรน่าแนะนำตัวเองและเพื่อนข้างเรน่า
\"คร้าบบบบ งั้นผมไปก่อนนะถ้ามีอะไรที่ผมช่วยได้ก็บอกนะ\"พูดจบจินไนก็วิ่งไปที่ห้องเรียนของตนเอง
ห้องเรียนการปรุงยา
\"ไปไหนมาละ\"คิดส์ถามอย่างเอาเรื่องก็เค้าบอกแล้วว่าอย่าก่อเรื่อง
\"ว่ะนายนี่แค่ไปขอชื่อสาวๆมาเองทำเป็นเรื่องใหญ่\"จินไนพูดแล้วทำหน้าแซ็งๆ
\"สวยไหมๆ\"กิลกระโดดมาจะโต๊ะข้างหน้ามานั่งข้างๆจินไน
\"สวยเดะ หน้าเป็นรูปเรียวไข่ตาสีฟ้าผมทองยาวปล่อยสลวยปากเล็กสวยอวบอิ่ม\"คำอธิบายของจินไนทำเอาเพื่อนๆยกเว้นกัสทำตาโตในชั่วโมงกัสเล่าเรื่องสาวสองคนให้กิลกับคิดส์ฟัง
ตอนเย็นของวันนั้น
\"นี่พวกเราไปนอกโรงเรียนกันเมะ\"จินไนชวนคิดส์และกัส
\"นายออกไปได้หรอ\"คิดส์ถามจินไน
\"โถ..ฉันนะระดับไหนแล้ว\"จินไนอวดตัวเองแล้วทำท่ายืดอก
\" O.K. งั้นฉันไป\"คิดส์บอกแล้วเดินออกไปแต่ก็ต้องหยุดชะงัดเพราะจินไนไม่เดินตามมา
\"นี่มาเร็วดิจะออกไปไม่ใช่หรอ\"คิดส์ถาม
\"เด๋วสิมีคนไม่กล้าไป\"จินไนบอกแล้วคำว่าไม่กล้าของจินไนก็ไม่สะดุดคนหน้าตายของกัส
\"นายนะกล้าไปหรือเปล่ากัส\"จินไนพูดกับกัส
\"นายกล้าท้าฉัน\"กัสบอกกับจินไน
\"ก็แล้วแต่นายจะคิด\"จินไนตอบแบบกวน TEEN
\"ถ้านายกล้าท้าฉันก็กล้าไป\"กัสตอบหน้าเ-หี้ยม
\"O.K.งั้นก็ Let Go!\"จินไนบอกแล้วเดินนำหน้าส่วนคิดส์ก็ส่ายหน้ากับความบ้าระห่ำของมันหน้าประตูของหอพักชายมีคนเฝ้าอยู่สองคนแต่ก็ไม่เป็นปัญหาของจินไน
พรึบ! โครม!
ร่างทั้งร่างของจินไนก็หายไปต่อหน้าต่อตาทั้งสองคน
\"ความเร็ว\"กัสพูด
\"ถ้าไม่ฝึกมาไม่มีทางทำได้แน่สงสัยนายจินไนคนมีอะไรมากกว่าที่เห็นแล้ว\"คิดส์ก็ร่วมวงด้วย
\"ไปกันเถอะ\"กัสเรียกแล้วเดินออกไปทิ้งคิดส์ให้งงคนเด๋วก็นายเจ้าชายกัสเเด๋วดีเย็นชาแล้วทั้งสองก็มาถึงผู้คุมประตูคิดส์กางเขตแดนแล้วเดินผ่านผู้คุมไปอย่างสบายๆส่วนกัสก็ลอยตัวขึ้นไปในอากาศแล้วสลายร่างกล่ายเป็นลมข้างนอกหอ
\"โห! พวกนายทำได้ไงเก่งชะมัด\"จินไนถามหลังจากหายตัวไปกว่า 10 นาที
\"แล้วนายไปไหนมา\"คิดส์ถามเพราะยืนรอมันตั้ง 10 นาที
\"........\"กัส
\"ก็..ไปสำรวจพื้นที่ไง\"จินไนตอบหน้าระรื่น^^
\"ไปกันได้หรือยัง\"กัสถาม - -
\"ไปๆทำใจร้อนไปได้\"จินไนบ่น
\"อ้อ! พวกนายทำให้คนสลบได้ไหม\"จินไนถาม^^
.........................................
เฮ้อ! เพราะคำถามอุบาสนั้นแท้ๆทำให้พวกเขาต้องมานั่งร่ายมนตร์ยาวเหยียดอยู่นี่คิดส์คิด
\"ทำไมต้องร่ายมนตร์\"คิดส์ถามเพราะเรื่องอะไรเค้าจะช่วยฟรีๆ
\"เพราะอะไรน่ะหรอ ก็เพื่อความปลอดภัยของพวกเราไง\"จินไนตอบแล้วนังถางหญ้าโรงเรียนเล่น(ดึงหญ้าออกมาเป็นกระจุกๆ:น้อมนมัสการ)
\"หมายความว่าไง\"กัสถามจินไน
\"พวกนายยังไม่ได้เห็นหน้าพวกผู้หญิงเลยยังไม่รู้\"จินไนบอกกัสแต่ยังไม่เลยถางหญ้า
\"ฉันก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี\"คิดส์ถาม(ร่ายมนตร์ไม่จำเป็นต้องต่อกันได้บ้างบทต้องท่องติดกัน:น้อมนมัสการ)
\"เพราะความสามารถของทุกคนที่ไม่ธรรมดาใช่ไหม\"กัสถามจินไน
\"นั้นล่ะถูกแผงเลย จำพวกสาวๆที่เล่าให้ฟังให้ฟังได้ไหม\"จินไนบอกคิดส์พยักหน้า(- -)(_ _)(- -)
\"พวกนั้นก็ใช่ย่อย ความสามารถท่วมท้นเลยล่ะ\"จินไนบอกกัสกับคิดส์
\"นายมีความสามารถอะไร\"กัสถามเพราะไอ้การที่รู้ว่าคนไหนๆมีพลังเป็นยังไงบ้างไม่ใช่เรื่องง่าย
\"ไม่รู้สิ\"จินไนตอบอย่างไม่ใส่ใจ - -
\"เสร็จแล้ว\"คิดส์เอ่ยหลังจาดการร่ายที่ยาวเยียด
\"งั้นตามฉันมาน่ะ\"จินไนบอกพวกนายนี่มันไม่ธรรมดาลเยจริงๆคิดส์คิด
ร้าน ไนโตร(Nirto)
\"นายแน่ใจน่ะว่าร้านนี้\"คิดส์ถามเพราะในร้านมีแต่ผู้ชายตัวบิ๊กบิ๊ก
\"อือ แน่ใจดิ\"จินไนตอบส่วนกัส
\"......\"เงียบตามฟอร์มจินไนเดินเข้าไปทักผู้ชายตัวโตคนหนึ่ง
\"ไง ไลก้ามาทำอะไรที่นี่\"จินไนถามผู้ชายคนนึง
\"นาย... มาทำอะไรที่นี่ละ\"ไลก้าถามบ้าง
\"พาเพื่อนมาเปิดหูเปิดตา\"จินไนบอกไลก้า
\"นายไปเรียนไม่ใช่หรอ\"ไลก้าสักอีก
\"ก็อย่างที่บอก นายไปยืมร่างใครมาอีกล่ะเนี่ย\"จินไนถาม
\"อ้อ แถวนี่แหละ ^^\"ไลก้าตอบ
\"อย่าลืมไปคืนล่ะ - -\"จินไนบอก
\"นี่เดี๋ยวก่อนนายจะไม่แนะนำให้เรารู้จักหรอ\"คิดส์ถามจินไนแล้วมองไลก้าอย่างสนใจ
\"ลืมนะโทษทีนี่ชื่อไลก้าเป็นเพื่อนฉันเอง\"จินไนบอก
\"หวัดดีครับ\"ไลก้าทักทายกัสกับคิดส์
\"เช่นกัน เราชื่อคิดส์ส่วนนั้นชื่อกัส\"คิดส์บอกก่ะไลก้า
\"นี่นายเป็นพวกอีนุไคใช่ไหม\"กัสถามไลก้าเพราะเค้าสัมผัสได้
\"เก่งนี่\"ไลก้าชมกัส
\"พวกอีนุไคไม่เหลือแล้วไม่ใช่หรอ\"คิดส์ถามกัส
\"ตัวนี่พิเศษน่ะ\"จินไนบอกกับคิดส์
\"พิเศษยังไง\"คิดส์สงสัย
\"ก็ปู่เป็นคนเก็บมาเลี้ยง\"จินไนตอบอย่างภูมิใจ
\"เก็บมาเลี้ยง\"คิดส์ทวน
\"ใช่นายท่านเป็นคนเก็บผมมาเลี้ยง\"ไลก้าตอบ
\"เรื่องนั้นช่างมันเถอะมาดูการแสดงดีกว่าวันนี่มาจากที่ไหนไลก้า\"จินไนถามไลก้า
\"อืม....เมืองเอรี่\"ไลก้าบอก
\"เมืองต้องคำสาป\"กัสบอกแต่ก็ไม่มีท่าทางตื่นเต้นอะไร
\"เมืองเอรี่เป็นเมืองต้องคำสาปก็จริงแต่สาวงามมาก\"ไลก้าบอกต่อ
\"จริงๆนะเมืองนี่สาวสวยจริงๆ\"จินไนบอกอีก
\"นายเคยไปหรือไง\"คิดส์ถามจินไนอย่างสงสัย
\"อือ ครั้งนึง\"จินไนบอก
ฟึบ!
เสียงดนตรีดังขึ้นไฟค่อยดับเหลือแต่แสงเทียนที่จุดไว้ตามโต๊ะเบียร์ต่างๆ
\"มาแล้ว\"จินไนบอกแล้วทำท่าระริกระรี่ แล้วเสียงเพรลก็ขึ้นติก ติก กิ้ง กิ้งสาวผมน้ำตาลค่อยๆเดินออกมาจากหลังผ้าม่านสีเบสทำให้บนเวทีกลายเป็นสวรรค์น้อยๆของชาย ณ ร้าน ไนโตรแห่งนี้เสื้อบางบนร่างของเจ้าหล่อนเข้ากับผิวราวเป็นเนื้อเดียวกันใบหน้าแม้ตอนนี้ยังแต่งเติมแต่ว่าถ้าล้างออกความสวยคงยังไม่หายไปไหนแต่ความคิดของจินไนกลับคิดว่าเคยเห็นที่ไหนแต่ความคิดก็ต้องหยุดเพราะสาวสวยมานั้งลงบนตักของเค้าเธอดึงจินไนเบาๆพอให้จินไนลุกตาแต่ในความคิดจินไนเหมือนเคยเห็นเธอคนนี้ที่ไหนสักที่
\"เฮ้อ จินไนได้ไปอีกแล้ว\"ไลก้าพูดแล้วถอนหายใจ
\"หมายความว่าไง\"คิดส์ถามกัสหันมามองหน้าไลก้าว่าต้องการคำตอบเหมือนกัน
\"ก็จินไนเป็นหนุ่มที่สาวทุกๆคนต้องการ\"ไลก้าบอก
\"ตรงไหน\"คิดส์แซก
\"รวมทั้งเมืองเอรี่หรือ\"กัสถามไลก้าแต่ให้ความสนใจไปที่จินไน
\"ใช่...ไม่รู้ทำไม\"ไลก้าตอบแล้วก็มองเจ้าหล่อนที่กำลังเต้นอยู่กับจินไนต้องมีอะไรแน่ๆกัสคิดสักพักจินไนก็กลับมานั่งที่
\"เป็นไงบ้าง\"คิดส์ถามด้วยความอยากรู้อยากเห็นตามภาษาผู้ชาย
\"ก็ธรรมดา\"จินไนบอกไม่มีรท่าทีตื่นเต้นเหมือนตอนแรก
\"เนี่ยนะธรรมดา\"คิดส์ถามจนิไน
\"นายไม่สังเกตเธอคนนี้ไม่ใช่คนเมืองเอรี่\"จินไนบอกคิดส์
\"หมายความว่าไง\"กัสถามอย่างงง
\"ก็อย่างที่บอก เธอคนนี่มีชื่อว่ารีช่า ฮาลาลู\"จินไนบอกทั้งคู้และไลก้า
\"นายรู้ได้ไง\"คิดส์ถามจินไน
\"ก็ตอนเต้นรำ เธอบอกว่าอยากให้พวกเราช่วยเธอ\"กัสกับคิดส์อึ้งไปพักนึง
\"พวกนายจะช่วยไหม\"จินไนถามแล้วรอคำตอบที่เค้าคิดว่าคงเป็น\' ไม่ \'
\"แน่นอนสาวขอทั้งที\"คิดส์บอกแกลับผิดคาด
\"อือ\"กัสก็ไม่เปลี่ยนสีหน้าเหมือนเดิมและจินไนคงคิดว่าคงเป็นใช่ล่ะมั่ง
\"ไลก้า นายหาของให้ฉันหน่อยเดะ\"จินไนบอกไลก้าที่นั่งฟังอยู่ทำให้สะดุ้งเล็กน้อย
\"ดะ...ได้\"ไลก้าบอก
\"นายคิดส์ไปร่ายมนตร์สร้างร่างของพวกเรา\"จินไนบอกคิดส์
\"อือ\"คิดส์บอกแล้วเดินออกไป
\"นายกัสไปเตรียมรถเราจะไปเมืองเดอะมูน\"จินไนสั่งแต่
\"ไปทางลมไม่ดีกว่าหรอ\"กัสถามจินไน
\"หือ\"
\"ลมนาเรีย\"กัสบอกจินไนอีกครั้ง
\"อะไรคือเลีย เลีย\"จินไนถามกัสเพราะอะไรเลีย เลียเค้ไม่รู้จัก
\"ลมใต้\"กัสตอบสีหน้าระอากับจินไน
\"เร็วเป็นใช้ได้\"จะรอดไหมเนี่ยจินไนคิด(กลัวความสูง:น้อมนมัสการ)
\"ไลก้าเอานี่ไปหาฉันให้เวลา 10 นาที\"จินไนบอกไลก้า
\"ได้\"ไลก้ารับแล้วออกไปด้วยการหายตัว
\"คิดส์เสร็จหรือยัง\"จินไนถามคิดส์แต่ไม่มีไม่มีเสียงตอบ
\"ยังไม่เสร็จ\"จินไนสรุปพอพูดจบจินไนก็เดินเข้าไปหลังร้าน
\"เป็นไง\"จินไนถาม
\"ก็โอเคค่ะ\"รีช่าตอบจินไนทั้งๆที่เธอไม่ได้รู้สึกเช่นนั้นเลย
\"นี่รีช่ามีอะไรบอกผมไม่งั้นผมช่วยไม่ได้\"จินไนกลมลงไปคุยก่ะรีช่า
\"คือ ฉันเป็นคนในราชวงศ์ของเมืองเดอะมูนตอนนี้เมืองเดอะมูนกำลังมีปัญหาพระราชถูกต้องคำสาปส่วนพระราชีนีก็เป็นคนของค่าศึก\"รีช่าพูดแล้วน้ำตาไหล
\"..........\"จินไน
\"ส่วนพี่น้องของฉันถูกพวกแม่ทัพศักดิ์สิทธิ์ของพวกเดเวทน์ฆ่า....ตายหมด\"รีช่าปล่อยน้ำตาที่กั้นอยู่ไหลโหออกมาจินไนเข้าไปปลอบรีช่าจนหยุดก็เป็นเวลานานพอสมควรที่พวกกัสเตรียมของเสร็จแล้ว
\"ของที่ขอได้ไหม\"จินไนถามไลก้า
\"ได้\"ไลก้าตอบพร้อมยืนถุงใบนึงให้จินไนแล้วจินไนก็เปิดดูแล้วปิดดังเดิม
\"คิดส์ ตุ๊กตาอยู่ได้กี่วัน\"จินไนถามคิดส์
\" 2 วันมากกว่านั้นอาจถูกจับได้\"คิดส์ตอบจินไน
\"กัสล่ะ\"จินไนถาม
\"อือ\"กัสบอกแต่สำหรับจินไน อือ คือทางที่พวกเค้าจะไปกัน(โง่จริงๆไม่เชื้อใครมาเนี่ย:น้อมนมัสการ)
\"นี่ไม่มีทางอือหรอ\"จินไนถาม
\"ทางนี่เร็วสุดทำไม\"กัสบอก
\"คือ.....\"จินไนจะพูดแต่รีชามาสะก่อน
\"ไปกันหรือยังค่ะ\"รีช่าออกมาตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้
\"ป่ะ..ไปสิ\"จินไนบอก
\"กัสนายนำ\"จินไนบอกกัสแล้วกัสเดินนำออกไปที่นอกร้านพร้อมกับ
ปรี้ด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
จากเสียงนั้นนกยักษ์สี่ตัวบินลงมาที่หน่าพวกเข้าเฮ้อ! จะรอดไหมเนี่ยความสูงระดับนี้จินไนคิด
\"เราต้องขึ้นไอ้นี่ไปจริงๆหรอ\"จินไนถาม
\"อือ\"กัสบอก
\"แล้วทำไมต้องแค่สี่ตัว\"จินไนถามกัส
\"นายนั่งกับผู้หญิง\"กัสบอก
\"ขอโทษที! ฉันก็มีชื่อค่ะไม่ได้ชื่อผู้หญิงน่ะค่ะ\"รีช่าว่ากัสเข้าให้ทำให้กัสหน้างอส่วนจินไนก็ทำท่าเหมือนไม่อยากขึ้น
\"ต้องหัวใจวายแน่นๆ\"จินไนพูดกับตัวเองส่วนรีช่าก็ขึ้นไปอยู่บนนกยักษ์แล้ว
\"คุณจินไนไม่สบายหรอค่ะหน้าซีดจัง\"รีช่าถามจินไน
\"ผมไม่เป็นไรหรอก\"จินไนตอบแบบรักษาศักดิ์ศรีแล้วใครมันจะไปบอกขนาดผู้หญิงยังไม่กลัวเลยพอขึ้นนกยักษ์กันทุกคนแล้วก็เดินทางไปเดอะมูนจินไนไม่ปริปากพูดสักคำเลยเพราะมัวแต่หลับตา><อยู่ตลอดเวลา
\"รีช่าถึงหรือยัง\"จินไนถามตายังไม่ลืม
\"ยังค่ะคุณจินไนกลัวความสูงหรอค่ะ\"รีช่าถาม
\"แหะ แหะอย่าบอกใครน่ะ\"จินไนพูดก่ะรีช่าแล้วทำปาก จุ๊ จุ๊กับรีช่าทำให้รีช่าหัวเราะออกมาได้ในหลายวันมานี้
....................................
ณ เมืองเดอะมูน
\"อ๊าก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!\"
\"เจ้าหญิงเมืองนี้หายไปคนนึง\"เสียงของแม่ทัพศักดิ์สิทธิ์ดังขึ้น
\"ไม่ต้องห่วงเธอกลับมาแน่น\"ราชีนีบอก
\"เฮ้อ\"จินไน
\"เป็นอะไรค่ะคุณจินไน\"รีช่าถามจินไน
\"ก็โล่งอกนะสิ\"จินไนกระซิบก่ะรีช่า
\"อ๋อค่ะนั้นสินะค่ะ\"รีช่าหัวเราะเบาๆ
\"เราจะเข้าไปข้างในได้ไง\"คิดส์ถามจินไน
\"เดี๋ยวฉันเข้าไปดูสถานะการก็\"พอพูดจบจินไนก็หายแวบไปเหมือนตอนที่อยู่ที่โรงเรียน
\"คุณจินไนหายไปไหนค่ะ!\"รีช่าตกใจ
\"อ๋อ จินไนเข้าใช้ความเร็วไปดูข้างในน่ะครับ\"คิดส์ตอบรีช่าเพราะเธอท่าทางเป็นห่วงมาก
\"คุณคิดส์กับคุณกัสพาฉันเข้าไปข้างในนะค่ะ\"รีช่าขอร้องกัสก่ะคิดส์
\"ว่าไงกัส\"คิดส์ถาม
\"ก็ถ้าเจ้าหญิงเขาอยากเข้าก็ตามสบาย\"กัสตอบ
\"งั้นนายร่ายเวท\"คิดส์บอกกัส
\"ทำไม\"กัสหันมามองถาม
\"ฉันใช้เวทไปเยอะแล้วตานายใช้บาง\"คิดส์บอก
\"ได้\"กัส
พรึ่บ!
ร่างทั้งหมดก็หายเข้าไปอยู่ในเขตของเมืองเดอะมูน
\"เฮ้ย!พวกนายมาอยู่นี่ได้ไง\"จินไนถามเมื่อเห็นทั้งหมดเข้ามาอยู่ในเมือง
\"ก็เจ้าหญิงเขาอยากเข้ามา\"กัสตอบจินไนเดินเข้าไปใกล้ๆกัสกับคิดส์แล้วกระซิบว่า
\"นายอยากให้เขาเห็นสภาพเมืองแบบคนตายเต็มเมือง เมืองเป็นทะเลเลือดหรือไง\"จินไนถามคิดส์
\"ว่าไงน่ะ ทะเลเลือด\"คิดส์ตะโกนเจ้าหญิงหันมาทันที
\"ว่าไงนะค่ะ\"รีช่าถามจินไน
\"เออ คือว่าที่เมืองเดอะมูนไม่มีคนรอดชีวิตเลย\"จินไนบอกรีช่าเบาๆ
\"วะ วะ ว่าไงน่ะค่ะ\"รีช่าเสียงสั่น
\"...........\"ทั้งสามคนเงียบไม่มีใครพูดอะไร
กว่า 10 นาทีแล้วรีช่าก็ทำลายความเงียบด้วยคำว่า
\"พารีช่าเข้าไปหน่อยคะ\"รีช่าบอกด้วยเสียงที่แน่วแน่
\"อะไรน่ะ\"จินไนกับคิดส์พูดออกมาพร้อมกัน
\"ค่ะได้ยินถูกแล้วพารีช่าเข้าไปข้างในรีช่าอยากเห็นว่าเมืองของรีช่าเป็นยังไง\"แล้วพวกจินไนก็เดินเข้าไปตามทางประตูเมืองรีช่าก็ทำท่าจร้องไห้หายครั้งเพราะมีทั้งคนที่เป็นญาติและเพื่องของเธอที่นอนตายทับกันอยู่ด้วยสภาพที่น่าเกลียดและแล้วก็ถึงปราสาทของเมืองเดอะมูนที่ที่เป็นที่อยู่ของพ่อแม่ของเธอ! ข้างในของปราสาทเมืองเดอะมูนมีทหารนอนตายอยู่เป็นระยะๆบางทีก็มีสาวรับใช้เป็นบางช่วง
\"เฮ้อ\"จินไนถอนหายใจออกรอบ
\"เป็นอะไร\"คิดส์ถามจินไน
\"ก็สงสารรีช่าเขานายกับกัสก็บอกแล้วว่าให้รออยู่งนอกไม่ฟังกันบ้าง\"จินไนบอกคิดส์แล้วหน้างอ
\"เอา ใครจะไปรู้นายไม่บอกฉันแล้วฉันจะไปรู้ได้ไงฉันไม่ได้มีพลังอ่านความคิดน่ะ\"คิดส์ตอกกลับให้
\"เอาฉันผิดอีกอ๋อไลก้าหายไปไหน\"จินไนถาม
\"ไปทำงานให้กัส\"คิดส์ตอบ
\"ทำอะไรไม่เห็นรู้เรื่อง\"จินไนบอกแล้วคิดใช่คนของเค้าได้ไง
\"จะรู้ได้ไงก็นายหายแวบไปก่อนที่กัสจะบอกไลก้านี่\"คิดส์บอกแล้วทั้ง 4 ก็มาหยุดลงที่ที่ห้องห้องหนึ่ง
\"ห้องนี้ล่ะค่ะ\"รีช่าบอกแล้วเอามือไปลูบที่ประตู
\"เขาไปกันเลยไหม\"จินไนถามรีช่าไม่ทันได้ตอบไลก้าก็แวบมาหา
\"ไม่ได้เรื่องเลยกัส\"ไลก้าบอกกัส
\"งั้นก็ไม่เป็นไร\"กัสบอกแต่ก็ไม่ได้สนใจเหมือนก่ะเค้ารู้อยู่แล้ว
\"ไม่ได้เรื่องอะไร\"จินไนถามไลก้า
\"ก็กัสให้ผมไปสืบเรื่องการทำลายเมืองเดอะมูนแต่ที่ไหนๆก็ไม่มีใครรู้\"ไลก้าบอกก่ะจินไน
\"แม้แต่ในป่า\"จินไนถามไลก้า
\"ครับไม่ใช่แค่ในป่าบนฟ้าหรือในน้ำก็ไม่มี\"ไลก้ารายงาน
\"พวกมันเป็นใครกันแน่\"คิดส์สงสัย
ปัง!
กัสเปิดประตูห้องทำให้เสียงดังไปทั้งปราสาท
\"เข้าไปข้างในกันเถอะ\"กัสเร่งแล้วทุกคนก็เดินเข้าไปอย่างเงียบๆจบพบกับศพพระราชและพี่ของรีช่า
\"รีช่า\"จินไนถามเรียกชื่อรีช่าเบาๆ
\"...............\"แต่ไม่มีเสียงตอบจากรีช่าและช็อกจนพูดไม่ออก
\"รีช่า ไม่เป็นไรน่ะ\"จินไนเรียกอีกครั้ง
\"ค่ะ รีช่าไม่เป็นไรน่ะ\"รีช่าตอบแต่สีหน้าเธอไม่ได้เป็นไปเช่นนั้นเลย
\"นี่ กัสพอจะรู้อะไรบ้างไหม\"จินไนถาม
\"นายดูนี่\"กัสยื่นใบที่มีสีดำสนิทตรงกลางมีรูปหัวกระโหลกอยู่ให้ก่ะจินไน
\"นี่มันอะไรเนี่ย\"จินไนถาม
\"นี่นายไม่รู้หรอว่าสัญลักษณ์นี่มันคืออะไร\"คิดส์ถามจินไน
\"แล้วมันคืออะไรล่ะ\"จินไนถามอีกครั้ง
\"มันก็คือใบประกาศสงคราม.....ของเดเวนท์\"คิดส์บอกจินไน
\"มันไม่ใช่กองทัพในตำนานหรอกหรอ\"จินไนบอกเพราะเท่าที่เค้ารู้มาไอ้กองทัพนี้มันโดนทำลายไปแล้ว
\"เมื่อก่อนมันเคยแพ้พวกเราและพวกเราได้ฝั่งมันไว้แต่พวกมันไม่ใช่มนุษย์ไม่ใช่คนและไม่มีวันตาย\"คิดส์บอก
\"สงครามได้เริ่มขึ่นแล้ว!\"กัสบอกแล้วทำหน้าตาโหดแบบยิ้มๆ
\"งั้นพวกเราก็ต้องกลับไปบอกที่โรงเรียนก่อนจะได้ช่วยกัน\"จินไนบอกและทำท่าจะเดินไปที่นกยักษ์แต่
\"ไม่ได้ตอนนี้ยังไม่มีใครรู้ข่าวไม่ว่าพวกเราจะพยายามแค่ไหนพวหเขาก็ไม่เชื่อเราหรอก\"กัสพูด
\"งั้นจะให้ทำไง\"คิดส์ถามแล้วทำท่าคิด
\"เราก็ต้องลุยเอง\"กัสบอกแล้วทำหน้าตามุ่งมัน
\"ห๊ะ! พวกเราไม่รู้ว่ามันอยู่ไหนจะไปลุยได้ไง\"คิดส์แย้งกัส
\"หึ หึ ใครว่าไม่รู้อยู่\"กัสพูด
\"ออกมาเถอะปิดพวกฉันไม่อยู่หรอก\"จินไนพูดบ้างเพราะเค้าก็รู้สึกได้ว่ามีแรงอาฆาตบางๆที่เหลืออยู่
\"รีช่าหลบไปก่อนนะ\"จินไนบอกแล้วเอามือดันรีช่าไปข้างหลัง
\"ค่ะ\"แล้วรีช่าก็เดินถอยหลังไป
\"นายทำอย่างนี่ได้ไง\"จินไนเริ่มถาม
\"ก็จะทำให้โลกนี่เป็นของเราไงหึ หึ หึ\"เจ้าตัวหน้าแตงโมตากับปากมีไฟออกมมาน่าเกลียดน่ากลัว
\"หรอแต่จะบอกให้โลกนี้ไม่ใช่ของนายและไม่เคยเป็นด้วยนับแต่นี้และตลอดไป\"จินไนตะโกนและกระโดดขึ่งไปพร้อมที่จะสู้กับเจ้าแตงโม
\"หึ หึ หึเข้ามาเลยเจ้าหนู\"
\"ใครเจ้าหนู\"จินไนฟิวซ์ขาดกระโจนใส่ด้วยความเร็วที่ตาหรืออะไรก็ไม่สามารถมองเห็น
ตูม!
หลังจากการระเบิดที่ตรงนั้นก็หายไปเป็นหลุมลึก!
\"อืม........ทำไหมควันมันเยอะอย่างนี้\"คิดส์พูดแล้วเอามือบักไปบัดมา
\"โอ๊ย\"รีช่าร้องเพราะไปชนกับอะไรบ้างอย่างเข้าเลยเป็นแผล
\"ไม่เป็นอะไรน่ะรีช่า\"คิดส์ถามรีช่า
\"ค่ะรีช่าไม่เป็นไร\"รีช่าบอก
\"กัสนายยังอยู่หรือเปล่า\"คิดส์ถาม
\".............\"ไม่มีคำตอบจากกัส
\"เฮ้ย! หรือว่าโดนแรงระเบิดกระเด็นหาย\"คิดส์ถามกวน กวน
\"แต่ฉันยังอยู่\"กัสตอบแต่ยังยื่นท่าโปรดของมัน(ท่ากดอก)
ตูม!
เสียงที่เรียกทุกคนให้กลับมาสนใจยกเว้นกัสที่สนใจอยู่แล้ว
\"ไอ้หัวแตงโมมีแรงแค่เนี่ยหรอ\"จินไนส่งคำถามยียวนไปหวังจะทำลายสมาธิของไอ้หัวแตงโม
\"เจ้าต่างหากมีแค่นี้รึ\"เจ้าหัวแตงโมถามกลับแต่จินไนไม่ดสติกลับเรื่องแค่นี่หรอก
\"ว่าอะไรนะเจ้าหัวแตงโม\"(อ้าว! ห๊ะ ห๊ะโทษO_O)
จินไนกระโจนเข้าไปโจมตีมันด้วยอีเล็กโทนิกกรากอน
เป็นท่าทีทำให้เจ้าหัวแตงโมกระเด็นไปติดกำแพงแต่ก็ไม่โดนเต็มๆเพาะวางโล่ป้องกันไว้ได้แต่ก็โดนหนักมากโดยฉะเพราะเลือดไหลออกมาเป็นทางอาจจะมากเกินไปแล้วก็ได้สำหรับมนุษย์แต่สำหรับไอ้พวกลงหลุมแล้วไม่ไปเนี่ยไม่ละคายผิวสักเท่าไรหรอก
\"หึ หึ หึ ฮะ ฮะ ฮ่าฮ่าฮ่า\"เจ้าแตงโมหัวเราะเสียงดัง
\"มันเป็นอะไรนะ\"คิดส์ถาม
\"เส้นตื้นมั้ง\"กัสตอบ
\"คงจะอย่างงั้นจริง จริงค่ะ โอ๊ย!\"รีช่าพูดเสร็จพร้อมกับเอามือกุมแผลที่โดนขูดเมื่อกี้
\"นายทำอะไรรีช่า\"จินไนถามเสียงเย็นชา
\"เปล่าก็แค่ทำตามคำสั่ง\"เจ้าหัวแตงโมตอบกวน กวน
\"ฉันถามว่านายทำอะไรรีช่า\"คราวนี้ไม่ใช้เสียงเน็ญชาอย่างเดียวแต่แฝงความน่ากลัวที่ไม่อาจจะยั้งคิดได้
\"ก็แค่เอายาพิษไปขูดกับมือเจ้าหญิงก็เท่านั้น\"คราวนี้เป้นเสียงของผู้หญิงที่เมื่อก่อนเป็นราชีนีของเมืองเดอะมูน
\"ทะ ทะ ท่านแม่\"เสียงเจ้าหญิงที่เรียกเธอคนนั้นชั้งเป็นเสียงที่แสดงควมรักมากมาย
\".................\"ไม่มีเสียงตอบ
\"ทำไหมท่านแม่ทำกับลูกเช่นนี้\"เจ้าหญิงถามด้วยต้องการคำตอบที่เป็นความหวังคำตอบที่ได้กับเป็นสายตาที่เย็นชาราวกับเธอผู้นั้นจะฆ่าถ้ายังไม่หยุดถาม
\"ทำไมน่ะหรอก็เพราะแกไม่ใช่ลูกฉันน่ะสิ\"เธอคนนั้นตอบป็ฯคำพูดที่เย็นชามากราวกับว่าที่อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เธอจำความได้ไม่มีความหมายกับท่านเลยสิ้นความคิดนั้นน้ำตาที่กลั้นเอาไว้นานก็ได้ล้นออกมาอย่างไม่มีที่ถ้าว่าจะหยุด
\"จินเรากลับกันเถอะ\"เธอที่เคยเป็นราชีนีของเมืองนี้เรียก
\"ครับนายท่าน\"นามแตงโมบอกจินไนตัวสั่นเทากับการที่ฟังทั้งคู่พูดกันนานแล้วตะโกนสุดเสียงว่า
\"ไปไหน ไม่ได้ทั้งนั้น\"จินไนบอกเสียงดัง
\"เธอพูดกับฉันหรอ\"ราชีนีจอมปลอมหันกลับมา
\"ใช่ ทำไมเธอต้องทำอย่างนี้\"จินไถมด้วยความโมโห
\"ทำไม อะไรเป็นคำถามที่เบื่อมากถามเพื่อนเธอดูแล้วกันถ้าจะรู้เรื่องดี\"ราชีนีจอมปลอมก็โยนคำถามทั้งหมดมาอยู่กับกัสจินไนเข้าไปดูแผลที่เริ่มรามมาถึงต้นแขนมันเป็นพิษที่จินไนรูจักดีแต่ไม่มียาถอนพิษเพราะมันเป็นพิษพิเศษที่มีไม่มากนักเพราะส่วนประกอบนั้นหายยากมาก่สวนรีช่าก็ทนไม่ไว้สลบไปแล้วกัสเดินมาดูข้างหลัง
\"พิษซาทัสเทีย\"กัสเอ่ย
\"ใช่เป็นพิษไม่มีทางแก้นายแก้ไดใช่ไหมฉันรู้\"จินไนถาม
\"ใช่ฉันแก้ได้\"กัสบอกหน้าตาย
\"รีช่า รีช่า\"เสียงของใครใครตะโกนตะโกนทำไมค่ะรีช่าไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อยแล้วทุกอย่างก็เป็นสีขาว
\"นี่กัสนายอย่าเล่นตัวได้ไหมรีช่าจะตายอยู่แล้วน่ะ\"จินไนโวยวาย
\"นายใจเย็นๆหน่อยสิ\"คิดส์บอกกับจินไน
\"ให้ใจเย็นไงไหวก็พิษนี่มันร้ายแรงน่ะ\"จินไนยังไม่วายอารมณ์เสีย
\"เออ......รู้ว่ามันร้ายอยู่ถ้านายอยากทำเร็วๆนักก็ทำเองเลยสิ\"คิดส์พูดแบบเสียดสี
\"เฮ้อ ถ้าทำได้ฉันฉันก้ทำไปนานเล่า\"จินไนถอนหายใจ
\"นายถอนพิษไม่ได้หรอ\"คิดส์แบบไม่เชื่อหูก็เห็นทุกทีมันทำแบบไม่ต้องมีใครช่วย
\"ใช่ฉันถอนไม่ได้ฉันน่ะถอนพิษนี่ไม่ได้จริงๆ\"พอพูดจบจินไนก็ซึมกระทือ
\"จินไนนายสามารถหาเครื่องมือถอนซาทัสเทียให้ได้ไหม\"กัสเอ่ยขึ้นมาหลังจากการดูรีช่าอยู่นาน
\"ได้ทำไมหรอ\"จินไนถาม
\"ฉันขอเดี๋ยวนี้เลย\"กัสบอก
\"จริง.....อ่ะได้ได้ได้เลย\"จินไนก็เรียกเครื่องมือถอนยาพิษออกมา
\"เอา\"จินไนยื่นให้กัสกัสรับมาหน้าตาเฉย(ก็ตามฟอร์ม)และเริ่มลงมือถอนยาพิษ
\"นี่จินไนนายมีอะไรกับรีช่าหรือเปล่า\"คิดส์ถาม
\"นายรู้ได้ไง\"จินไนถามคิดส์
\"ก็นายจ้องรีช่าตลอดเลยนี่หน่า\"คิดส์บอกแบบล้อๆ
\"ก็รีช่าเขาเคยรู้จักฉัน\"จินไนบอก
\"แล้ว?\"คิดส์ถามต่อ
\"เมื่อ 10 ปีที่แล้วฉันกับปู่เคยอยู่ที่นี่ตอนนั้นรีช่าเป็นเจ้าหญิงองค์น้อยที่ชอบออกมาวิ่งเล่นนอกวังกับพวกฉันและพี่ชายของรีช่าแต่ฉันก็เพิ่งมานึกออกตอนรีช่าบอกนี่ละ\"จินไนบอกกับคิดส์
\"นายก็เลยเป็นห่วงเธอ\"คิดส์รวมข้อความที่ได้จากจินไน
\"ไม่ใช่ประเด็นไม่ได้อยู่ตรงนั้นก็ฉันเป้นคนแร่ร่อนแต่เมื่อฉันถูกคนในวังจับข้อหาวิ่งราวคนใหญ่คนโตรีช่าก็ไปช่วยพูดให้ไม่งั้นฉันน่ะนะไม่งั้นฉันได้เป็นไอ้เดจแขนด้วนแล้ว\"จินไนบอก
\"อ๋อ มันติดที่ตรงนี่ใช่ไหม\"คิดส์ถาม
\"( _ _ ) ( - - ) ( _ _ )\"จินไนพยักหน้า
\"นายก็เลยคิดว่าเจ้าหญิงนั้นเป็นน้องสาวใช่ไหม\"คิดส์ยังถามต่อ
\"อือ น้องสาวที่ห่วงมากเสียด้วย\"จินไนแล้วหันหน้าไปทางกัสแล้วมองรีช่สแบบห่วงๆทางนี้ก็คุยกันอยู่พักใหญ่ส่วนทางรีช่ากัสก็ต้องค่อยๆถอนพิษเพราะไอ้พิษชนิดนี่ถ้าไปตีเชื้อมันแตกล่ะก็รีช่าคงแต่ไม่รอดแต่ฝีมือของไอ้กัสก็ใช้ย่อยมันมีความใจเย็นที่สมกับคนที่จะเรียนการถอนพิษแต่ที่จินไนเรียนไม่สำเร็จก็เพราะความใจร้อนของมันที่ถ้าถูกเร่งหน่อยสติมันก็จะแตกเพราะมันไม่มีความใจเย็น
\"เฮ้อ\"เสียงถอนหายใจของกัสเสียงถอนหารใจของกัสทำให้ทั้งสองคนหันมา
\"เป็นไงบ้าง\"จินไนยิงคำถาม
\"สบายใจได้ไม่เป็นไรแล้ว\"กัสบอก
\"นี่กัสนายรู้จักทางแถวนี้ไหม\"จินไนถาม
\"ทำไม\"กัสหันมาถาม
\"ก็ฉันจะตามไลก้าไปหาที่ซ่อนของเดเวนท์\"จินไนตอบ
\"ฉันไปด้วย\"คิดส์บอกเสียงใส
\"อือ\"จินไนตอบรับแต่
\"ไม่ได้นายคิดส์อยู่กับฉัน\"กัสบอกคิดส์ทำเอาคิดส์หน้าเบ้ไปเลย
\"ทำไมอ่ะ - - \"คิดส์ถาม
\"นายต้องช่วยฉันเฝ้าเจ้าหญิง\"กัสชี้แจงเหตุผลแบบที่จินไนต่อยอม
\"ก็ได้\"คิดส์ตอบรับแบบไม่เต็มใจ
\"งั้นไปล่ะ\"จินไนบอกแล้วไปด้วยความเร็วแต่ด้วยจิตสมาธิที่ไม่คงที่ทำให้เค้าเสียพลังเวทมนตร์ของเค้าลงลดอย่างรวดเร็ว
..........................................................
เสียงผ่างหูทำให้ได้ยินอะไรไม่ชัดเจนแต่สำหรับจินไนได้ยินดีเพราะเขามีประสาทที่ดีกว่าใครๆ\'นายกล้าทำกับเมื่องของน้องฉันอย่างนี้เดเวนท์นายไม่จบดีแน่\'
\"จินไน\"เสียงที่ทำให้จินไนสะดุ้งจากสิ่งที่กำลังคิดอยู่
\"ไงไลก้าทันไหม\"จินไนถาม
\"ทันอยู่ฉันมันเร็วระดับไงนายก็รู้\"พูดแล้วทำท่าอวด
\"ฮะ ฮะ งั้นที่ซุกมันอยู่ไหน\"จินไนถามหน้าเข้ม
\"นั้น\"ไลก้าชี้ตรงไปที่เมืองที่เป็นประเทศที่ใหญ่เป็นที่ 2 รองจากกัลเดียที่นั้นคือ เรม
\"ที่นั้นแน่ใจหรอ\"จินไนถามอีกครั้ง
\"ใช่ที่นั้นแน่นอน\"เสียงที่ยืนยันว่าเป็ที่นั้นแน่ทำให้หัวใจของจินไนตกไปที่ตาตุ่ม
\"ที่นั้นบ้านเกิดข้า\"จินไนพูดสายตาที่มองเมืองนั้นเป็นสายตาที่ไม่มีใครได้เห็นมานานแล้ว
\"ใช่บ้านเกิดเจ้า\"ไลก้าบอกจินไน
\"ถ้ามันทำอะไรที่นั้นแม้แต่นิดเดียวข้าจะฆ่ามัน!!\"เสียงที่จินไนพูดนั้นเป็นเสียงที่เยือกเย็นและแฝงความโกธรเอาไว้
\"ไปดูกันเถอะ\"จินไนพูดเสียงเย็นชาแล้วทั้งสองก็ลงไปดูบ้านเกิดของจินไนที่น้นทุกคนดูยังมีความสุกดีไม่รู้สึกแม้แต่สงครามที่กำลังใกล้เข้ามา!
\"เฮ้! นั้นเธอใช่เจ้าหนูหรือเปล่า\"เสียงของหญิงชราฟังดูคุ้นหู
\"ใช่ครับป้าใช่ป้าเกลนด้าใช่ไหม\"จินไนถาม
\"เจ้าหนูจริงๆด้วย\"ป้าเกลนด้าพูดพลางกอดจินไนที่กำลังดีใจเป็นที่สุดที่ได้เจอกับป้าที่เลี้ยงเขามากว่าปี
\"ป้าดูแก่ลงไปเยอะเลยนะ\"จินไนบอกแต่ใครบ้างล่ะที่อยากโดนว่าว่าแก่
โป๊ก!
\"โอ๊ย! เจ็บน่ะป้าโขกหัวผมทำไมอ่ะ\"จินไนพูดพลางลูบหัวไปมา
\"ใครแก่พูดให้มันดีๆ\"ป้าเกลนด้าโวยป้าเกลนด้านี่เหมือนปู่จริงๆ
\"ทุกคนจินไนกลับมาแล้ว\"ป้าเกลนด้าตะโกนบอกทุกๆคนทุกๆคนหันควบกับมามองจินไนอย่างไม่ได้นัดหมายและต่างร้องด้วยความดีใจที่ว่าเจ้าหนูของพวกเขากลับมาแล้ว
\"ไงจินไนไม่เจอกันซะนานโตเป็นหนุ่มหลอแล้วนี่\"คุณลุงคนนึงทักจินไน
\"อ้าว! ลุงกอนดอนเป็นยังไงบ้างครับ\"จินไนถามลุงกอนดอน
\"ก็ดีแล้วเจ้าล่ะเป็นยังไงบ้าง\"ลุงถาม
\"ก็ดี เจ้าก็จากบ้านเราไปนานเหมือนกัน\"ลุงถามเสียงคิดถึง
\"ครับ ตาเฒ่าอยู่ไหม\"จินไนถาม
\"ที่เดิม\"คำพูดนั้นทำให้จินไนมีความสุขมากที่ได้มาที่นี้ส่วนไลก้าก็มีคนพากันมาชมว่าขนสวยเป็นพันธ์ที่ดี
\"ไลก้า\"จินไนเรียก
\"ครับ\"ไลก้าขานรับ
\"ไปกันเถอะ\"จินไนบอก
\"ไปหาตาเฒ่าเกลเซล\"จินไนพูดแววมีความหวัง
\'นับตั้งแต่วันนั้นเจ้าก็ยังไม่มีอะไรคืบหน้า\'ความคิดของเขาอยู่ในห่วงของความฝัน
...........................................
\"เฮ้! กัสจินไนมันมาหรือยัง\"คิดส์ถามหลังจากไปกินข้าวกลับมา
\"ยัง\"กัสบอกหน้าตาย
\"ยัง! มันไปตกส้วมที่ไหนหรือเปล่าว่ะถึงได้ไปนานอย่างนี้\"คิดส์บ่นออกมาอย่างไม่เกรงสายตาของใคร
\"อือ! ท่านพี่ ท่านพี่\"เสียงของรีช่ายังมาทำให้ทั้งสองรีบวิ่งไปดู
\"เป็นอะไร\"คิดส์ถาม
\"ไข้ขึ้น\"กัสบอกกับตัวเอง
\"เวร เอาแล้วไง\"จินไนแกทิ้งภาระชิ้นโตไว้ให้
................................................
ณ เมืองเรม
\"นี่จินไนไม่ขอเขาก่อนเรอะ\"ไลก้าถาม
\"ไม่จำเป็น\"จินไนบอกทั้งสองเดินเข้าไปข้างในบ้านของตาเฒ่าเกลเซล
โป๊ก!
\"โอ๊ย! ตาอ่ะตีทำไม\"จินไนเหวก
\"ก็แกเข้ามาไม่ให้สุ่มให้เสียงนี่ถือว่ายังน้อย\"ตาบอกเคืองๆ
\"สวัสดีครับ\"เสียงของไลก้าดังมา
\"อือ.. เอ๋!เจ้าเป็นพวกอีนุไค\"ตาเฒ่าเอ่ย
\"ใช่ครับ\"ไลก้ารับ
\"เจ้ามาอยู่กะเจ้าหนูได้ไง\"ตาถามอีก
\"ก็ผมช่วยมาน่ะสิ\"เสียงจินไนพูดอย่างภาคภูมิใจ
\"ไม่ได้ถามเจ้า\"ตาเฒ่าตะโกนมา
\"ตาอ่ะ\"จินไนบ่นอุ้บอิบสักพักตาเฒ่าก็คุยกับไลก้าเสร็จตาเฒ่าก็เดินมาพร้อมกับไลก้า
\"นี่เจ้ามาทำไมมีเรื่องอะไร\"ตาหันมาถามจินไน
\"ก็ที่เมืองเดอะมูน\"จินไนเริ่ม
\"อือข้าได้ข่าวแล้วแต่ไม่รู้ว่าเป็นความจริงสักเท่าไร แต่ดูท่าจะเป็นความจริงสิน่ะ\"ตาถาม
\"ใช่ที่ผมมาที่นี่ก็มาเรื่องนี้\"จินไนบอกหน้าเครียด
\"มีอะไรที่เจ้ารู้บ้างบอกข้ามา\"ตาถามแล้วเดินไปนั่ง
\"ก็ที่เมืองเดอะมูนถูกโค่นลงแล้ง\"คำพูดนั้นทำให้ตาเฒ่าตกใจมาก
\"ไม่เหลือเลยสักคน?\"ตาถามอย่างหาความหวัง
\"สองคนเจ้าหญิงรีช่ากับราชีนี\"จินไนบอก
\"ส่วนคนอื่นตายเจ้าหญิงโดนพิษซาทัสเทียราชีนีวางแผน\"จินไนบอกต่ออีก
\"ห๊ะ! เป็นไปได้ไงแล้วเจ้าหญิงตายไหม\"ตาตกใจ
\"ไม่ตายคนแก้พิษได้ทัน\" จินไนบอกอีก
\"แล้วราชีนีวางแผนปลอบสังหารแล้วมีอะไรอีกไหม\"ตาถามอย่างเมามัน
\"นี่\"แล้วจินไนก็โยนแผนกระดาษสีดำให้ตา
\"เดเวทน์\"ตาเฒ่าพึมพำ
\"นี่แล้วตามีข่าวอะไรบ้าง\"จินไนเป็นฝ่ายถามบ้าง
\"ก็ที่กบดานมันอยู่ใกล้กับราชวังข้าส่งคนไปหลายทีแล้วแต่ไม่กลับมาสักคน\"ตาบอกหน้าครุ้นคิด
\"งั้นให้ผมไป\"จินไนบอก
\"ห๊ะ! ไม่ได้แกเป็นอะไรไปฉันทำคืนไม่ได้\"ตาบอกบ้าง
\"ตาอ่ะ! ผมลูกศิษย์ตาน่ะตาก็รู้ฝีมือผม\"
\"ฝีเท้าอ่ะสิ\"
\"อะไรนะ\"
\"ฮะ ฮะฮ่า\"
\"หัวเราะอะไรไลก้า\"
\"เปล่าก็คิดว่าทั้งสองคนเหมือนกันจัง\"
\"อือ เหรอ\"
10 วินาที
\"เฮ้ย! ได้ที่ไหน\"
\"นี่แกได้เชื้อสมองช้านี่มาจากใครเนี่ยที่แน่ๆไม่ใช่ฉันแน่\"
\"คือ........มีเรื่องอยากให้ตาช่วย\"
\"อะไร\"
\"ไปรับเพื่อนผมทีแล้วจัดการเรื่องที่โรงเรียนให้ด้วยน่ะ\"
\"ถ้าทำได้จะทำแต่ว่าไอ้โรงเรียนที่ว่าเนี่ยโรงเรียนไหน\"
\"ไอซ์แลนด์\"
\"ห๊ะ แกเข้าได้เรอะ\"
\"ตาบอกที่ซุกมันเถอะผมจะไปจัดการ\"\'ที่ภูเขาแห่งความตายที่ที่พวกมันซ่อนตัว\'เสียงของตายังดังอยู่ในสมอง
\"เฮ้อ กว่าจะมาถึงแทบตาย\"จินไนบ่น\'ให้หาสะตั้งนานเชียว\'
\'ที่ประตูหน้ามีคนเฝ้าสามคนดูท่าจะเป็นยามธรรมดา\'สิ้นความคิดจินไนก็วิ่งออกไปที่ประตูไม่ทันได้เอ่ยเสียงร้องร่างทั้งสามก็ได้ล้มลงไปกองอยู่กับพื้น
\"หึ สบายๆ\"ว่าเสร็จก็เดินเข้าไปง่ายๆโดยผ่านประตูหน้า
\"ว้าว! ข้างในสวยไม่เบา\"ด้วยความตะลึงจินไนหลุดเสียงออกไปแต่ก็ไม่มีใครออกมาเหมือนไม่มีคนอยู่
\".............\"
จินไนเดินสำรวจรอบๆภูเขาไม่มีอะไรผิดแปลกหรือพวกมันหนีไปแล้วตอนที่พวกเขาอยู่ที่เรมแต่ก็ไม่หน้าใช้
\"เจ้าทำงานไม่สำเร็จ\"เสียงตะโกนดังออกมาจากหองที่จินไนกำลังผ่านทำให้ความคิดที่กำลังคิดอยู่ต้องหยุดกึกแล้วไปสุ่มฟัง
\"ขะ ข้าน้อยขออภัย\"เสียงที่ถูกตำหนิสั่งเทาด้วยความกลัว
\"เจ้าไม่สำควรได้รับการอภัย\"ว่าเสร็จเจ้าของร่างที่ถูกตำหนิก็พันแตกกระจาย!
\"คริสเจามานี่หน่อยสิ\"
\"ขอรับมีอะไรหรือขอรับนายหญิง\"เสียงที่คงเป็นเจ้าผู้ถูกเรียกชื่อ คริส
\"ข้าอยากให้เจ้าส่งคนไปฆ่าเจ้าพวกที่ต่อสู้กับจิน\"นายหญิงสั่ง
\"แต่พวกมันอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้นะขอรับ\"คริสตอบผู้เป็นนายของเค้า
\"หึ หึ เจ้าไม่ต้องไปหาเพราะมันอยู่ที่นี่แล้ว\"เสร็จคำพูดนั้นประตูเจ้ากรรมถึงได้เปิดออก
\"เจ้า!\"คริสชี้หน้า
\"เป็นใคร\"คำที่ต่อนั้นทำใครเจ้าคนที่ไม่รู้ว่าเป็นใครโกธรเดือดดาล
\"เจ้าไม่ต้องรู้ดีกว่า\"จินไนตอบพลางข่มอารมณ์เอาไว้
\"เจ้าทำให้ข้าได้ไหมคริส\"เสียงผู้เป็นเจ้านายตอบ
\"ขอรับ\"คริสรับคำอย่างไม่ลังเล
ทำให้จินไนเงยหน้าขึ้นไปมองเสด็จแม่ของรีช่า!
\"ทำถึงทำอย่างนี่\"
\"เจ้าพูดกันข้ารึ\"
\"ทำไหมเจ้าทำกับรีช่าอย่างนั้น\"จินไนพูดอย่างอดทนเป็นที่สุดมือที่กำนั้นกำลังจิกเข้าไปในเนื้อ
\"อ๋อ รีช่าเป็นแค่หมากเดินเกมส์เท่านั้น\"เธอคนนั้นที่เป็นแม่ของรีช่า
\"แค่คนเดินหมาก\"เสียงที่พูดเบาราวกับพุดคนเดียวแต่เสียงนั้นแสดงถึงความโกธรและรังสีอำมหิตที่กำลังแผ่ออกมา
\"ใช่ เธอไม่มีค่าอะไรออกต่อไป\"
\'ไม่มีค่าอะไรต่อไป\'พลันความคิดนั้นก็เปลี่ยนเป็นพลังที่สะสมไว้พุ่งไปที่ร่างๆนั้นทันที่แต่ร่างนั้นก็มีคนมาบังก็ทำให้ไปไม่ถึงจุดหมาย
\"คู่ต่อสู้นายคือฉันไม่ใช่นายหญิง\"คริสผู้เป็นคนที่มาบังพูดประกาศเป็นการท้า!
\"...........\"ไม่มีคำตอบใดๆจากจินไน
อีกไม่นานการต่อสู้ก็เริ่มขึ้นส่วนคนที่ทำให้การต่อสู้เริ่มกับหายตัวไปเสียเฉยๆ
พรึ่บ!
ดาบที่อยู่ข้างตัวของคริสที่จินไนไม่ทันสังเกตถูกดึงออกมาใช้ก่อนที่จะออกท่าที่จะหมายทำลายคู่ต่อแต่คู่ต่อสู้ได้กางเวทป้องกันไว้ได้ทัน
เสียงที่ดาบปะทะกับโล่ดังกังวานทำให้ทั้งคู่ไม่อาจจะหยุดการต่อสู้ครั้งนี้ไว้ได้ออกต่อไปจินไนร่ายมนตร์เป็นดาบก่อนที่จะปะทะกันอีกรอบคราวนี้เป็นการดวลด้วยความเร็วทั้งคู่วิ่งเข้าใส่กันหมายที่จะออกท่าทำลายคู่ต่อสู้ให้เสร็จภายในครั้งเดียวแต่ก็ไม่สามารทำได้เพราะทั้งคู่ต่าง
รับเพลงกันและกันได้
\"ย้ากกกกกกกกกกกกก\"คริสร้องพร้อมกับวิ่งตรงเข้าไปกระโดดลงท่าไม้ตายเพลงดาบนาคาทวีที่เป็นท่าไม้ตายเพราะจินไนเปิดช่องว่าง
\"หึ\"ร่อยยิ้มท่ปรากฏบนรอยหน้า
\'เขาหลงกลซะแล้ว\'คริสพยายามที่จะเบื่ยงตัวแต่ก็ไม่พ้น
\"อ้าก\"เลือดไหลออกมาเป็นสายจากปากและลำตัวที่เค้าเป็นคนเปิดโอกาศให้ศตรูเห็นเขาทำให้เขาต้องจบชีวิตลงด้วยฝีมือตัวเอง
\"..............\"ไม่มีเสียงใดๆรอดมาจากปากของจินไน
ตึก ตึก ตึกเสียงเฝ้าเท้าคนกำลังวิ่งมาทางนี้ราวๆสองถึงสามร้อยคน
\"หึ มากันแล้วหรองั้นฉันก็คงได้เวลาไปเสียที\"และเขาก็ไม่ลืมที่จะเอาเอกสารสำคัญไปด้วยแผนการรบของพวกมัน!
\"เอ๋ เอ๋ ทำไมมันไม่มีพลังเลยอ่ะ\"จินไนคิด
\"โห นายคนนี้ทำให้เราใช้พลังเยอะขนาดนี้เชียวหรอ\"แต่พวกที่กำลังมานี่สิเค้าต้องแย่แน่ๆเลย
\"เฮ้! หยุดน่ะ\"ทหารคนนึงพูด
จินไนก็วิ่งสุดขีดเลยล่ะ\'ใครมันจะมาหยุดให้แกจับก็โง่เล่า\'ตามทางที่วิ่งออกมาทหารทั้ง 200 - 300 คนก็หลบให้ตลอดเลยO _ O
\"เฮ้ย เราบอกมันให้หยุดทำไมมันไม่หยุดอ่ะ\"ทหารคนเดิมถาม
โป๊ก!
\"โอ๊ย หัวหน้าตบหัวผมทำไมอ่ะ\"ทหารคนนั้นพูดพลางลูบหัวป๋อยๆ
\"ใครมันจะหยุดให้มึงจับเล่า แล้วพวกแกอีกหลบให้มันทำห่าหรอเห็นไหมมันไปแล้วยังไม่ตามจับอีก\"นายกองตะวาดลูกน้องให้ยกใหญ่
\"เอ๋าไม่ไปตามมันล่ะ\"
\"ครับ\"ทหารทั้งกองรับแล้วรีบวิ่งออกไป
\"โอ๊ย.....ลูกน้องกูจะไปรอดไหมเนี่ย\"นายกองพูดกับตัวเอง
\"รอดสิครับ\"เสียงทหารที่สุดยอดโง่ดังมา
\"ยังอยู่อีกหรอ\"
\"ครับ\"
\"ไปตามคนที่ลักลอบเข้ามาสิ\"นายกองตะโกนใส่นายทหารสมองทึบ
มาดูที่จินไนกันบ้างจินไนวิ่งสุดแรงเกิดเพื่อที่จะได้หนีจากกองกำลังเดเวทน์และเพื่อเก็บพลังไปในตัวด้วย
พรึบ!
\"หึ หึ มาสักทีพลังของฉัน\"ว่าเสร็จจินไนก็หายตัวไปด้วยความเร็วไปจนถึงหมู่บ้าน
บ้าตาเฒ่าเกลเซล(ถึงตัวเองจะว่าไม่แกก็เหอะ)
\"ไงได้อะไรมาไหม\"เสียงของคนที่นั่งจิบน้ำชาสบายดั่งมา
\"ได้สิตาผมน่ะระดับไหนแล้ว\"จินไนพูดแบบอวดสรรพคุณของตัวเอง(เป็นยารักษาโรคหรือไงก็ไม่รู้)
\"ไหนดูหน่อย\"ตาเดินเข้ามาของดูสิที่จินไนได้มา
\"โอ้ เก่งนี่ได้แผนที่...ปลอทมันมา\"จบประโยคก็ตามด้วยการตบกระโหลก
\"โถ ตาใครจะไปรู้เล่าแล้วเสียงเอ๋อะอะไรหน้าบ้าน\"
\"ก็เพื่อนสดท่รักแกไง พร้อมกับเจ้าหญิงแสนสวยอีกนึงพระองค์\"ตาทำหน้าล้อเลียน
\"เหอะไอ้พวกลูกขุนนางกับเจ้าชายตายมา\"คิดแล้วจินไนกุมขมับ
\"เฮ้ย! แกบังอาจทิ้งฉันแล้วไปบุกป้อมมันมาแล้วได้อะไรมาบ้าง\"คิดส์ถาม
\"แผนที่ปลอม\"เสียงคำตอบดังมาจากในบ้านโดยผู้กระจายข่าวเป็นใครไม่ได้นอกจากตาเฒ่าของเค้านั่นเอง
\"ห๊ะ แผนที่ปลอม ฮะ ฮะ ฮะ ฮ่า\"แล้วก็ตามมาด้วยเสียงหัวเราะอีกมากมายทำเองเค้าอยากจะไปกระทืบผู้กระจายข่าวสักทีสองที
\"นี่นายก็มาด้วยหรอกิลแล้วพวกนั้นใคร\"จินไนทำหน้านิ่ว
\"อ๋อ นั้นจีซัสเค้ารู้จักกัสกับคิดส์แล้วส่วนนั้นฮุคนั้นเดฟส่วนคนสุดท้ายไคร\"กิลแนะนำให้ทุกๆคนรู้จักกัน
\"แล้วพวกนายออกมาได้ไงก็ตาคนนั้นไปพูดกับอาจารย์ให้\"จินไนพยักหน้ารับรู้
\"มีอีกอย่างนายต้องทำรายงานเรื่องมารยาทผู้ดีไปส่งMs.จีนด้วย\"กิลบอก
\"ห๊ะ! น่าเบื่อแล้วทำไมพวกนายถึงมากัน\"จินไนถามด้วยความสงสัยเพราะความคิดเค้าในโรงเรียนนั้นคงมีแต่พวกผู้ดี
\"ก็พวกนั้นพอได้ยินเรื่องก็เลยอยากออกมาทำสงครามบ้างพวกบ้าเลือดน่ะคงเข้าใจ\"กิลบอกแบบละเอียดยิบ
\"นี่จินไนเธอคนนั้นน่ะใครหรอแนะนำใครพวกเรารู้จักบ้างสิ\"เดฟเดินเข้ามาแบบว่าติดใจสาวไม่ใช่อยากรบแล้ว
\"นั้นน้องสาวฉันเองล่ะเธอชื่อรีช่า\"พอจินไนแนะนำจบเท่านั้นล่ะไอ้พวกนี่ก็เดินไปหาสาวทันที
\"ไงลำบากไหม\"ฮุคเป้นคนเปิดประเด็นคุยกับสาว
\"ก็ไม่ลำบากเท่าไรค่ะคุณคิดส์กับคุณกัสช่วยอยู่ตลอดน่ะค่ะ\"รีช่าตอบทำเอาบ้างคนเกือบเข้าไปอยู่ในฝันทั้งๆทียังตื่นอยู่
\"ไอ้กัสกับคิดส์มันทำอะไรรีช่าหรือเปล่าครับเดี๋ยวพวกผมจะจัดการให้\"ไครพูดเอาหน้าบ้าง
\"เฮ้ย พูดให้มนดีๆใครทำอะไรรีช่า\"คิดส์หูไวหันมาด่ากลับให้
\"นี่ตาเราจะทำสงครามกับเขาไหม\"จินไนถามตาที่นั่งมองทุ่งหญ้า
\"ก็อาจจะน่ะ\"ตาตอบและสกิดใจกับคำถาม
\"ทำไมหรอจินไนที่ถามน่ะ\"ตายิงคำถามมา(ตายไหม)
\"ก็ทุกประเทศต้องร่วมมือกันแล้วถ้าเกิดไม่เป็นอย่างที่เราต้องการล่ะจะทำไง\"จินไนพูด
\"เฮ้อแกจินไนแกนี่เป็นอย่างนี้ตั้งแต่เด็กจนโตจริงๆน่ะ\"ตาคิดถึงอดีตเมื่อครั้งโน่น\'จินไนแม่ของเธอเขาตายแล้วน่ะ\'\'ไม่จริงแม่บอกกับผมว่าแม่จะอยู่กับผม ฮือ ฮือ ฮือ\'จินไนร้องไห้ไม่หยุดจนปู่ของเค้าเข้ามากอดแล้วบอกว่าปู่จะอยู่กับแกเองตั้งแต่ตอนนั้นจินไนก็เป็นเด็กที่กลัวการสูญเสียมากที่สุด
\"นี่ จินไนมีนี่สิ\"เสียงของกิลดังมา
\"มีอะไร\"จินไนถามแล้ววิ่งไป
\"หึ นี่มัน\"จินไนเห็นของเหลวสีแดงไหลมากับหลายน้ำ
\"ใช่ อย่างที่นายคิด\"เดฟบอก
\"พวกนายไปดูต้นน้ำหรือยัง\"จินไนถาม
\"ก็รอนายอยู่\"กัสตอบ
\"หึจริงอ่ะ\"
\"จริงเดะ\"ไครตอบ
\'คนพวกนี่จะต้องทำให้เค้ามีความสุขไปอีกนาน\'จินไนคิดแต่เขาก็ยังไม่รู้ว่าความชั่วร้ายที่กำลังคืบคลานมาจะทำให้เค้าต้องเสียใจมากมาย
จินไน กัส กิล คิดส์ ไครและฮุคเดินไปดูที่ต้นน้ำให้แน่ใจว่าเลือดนี้มาจากไหนพวกเค้าเดินไปได้สักพักก็เจอกับศพที่ยังใหม่อยู่ถ้าดูจากมานตาที่เปิดไม่มากแล้วคงตายได้สัก 1 - 2 วัน
\"ที่นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย\"เสียงของฮุคดังมา
\"นายเจออะไรงั้นหรอ\"ไครถาม
แล้วทุกคนก็เดินมาที่ที่ฮุคอยู่เป็นภาพที่ทำให้ทุกๆคนตกตลึงมันคงเป็นภาพการต่อสู้ที่เหลืออยู่ป่าทั้งแถบหายไปตามรอยพื้นเป็นคลื่นเหมือนถูกลูกไฟยักษ์ผ่านมีรอยเท้าที่ขนาดใหญ่มากๆๆๆๆๆอยู่ด้วยและมีรอยเท้าของคนที่คงเป็นคนที่ตายอยู่ด้วยการต่อสู้ครั้งนี้คงมีการวางแผมมาก่อนเพราะป่าที่พวกเค้าย่ำอยู่นั้นไม่ใช่จะเข้ามากันได้ง่ายๆ
\"หือ ฝีมือพวกไหนเนี่ย\"คิดส์ถาม
\"ที่แน่ๆไม่ใช่พวกเราไม่มีใครมาฝึกในป่านี่\"เดฟออกความคิดเห็นบ้าง
\"ฉันว่าคงเป็นพวกฆ่ากันอง\"กัสออกความเห็นหลังจากเงียบไปนาน
\"อาจจะใช่\"กิลตอบแลวสบตาสื่อภาษาใจกันสองคนแบบที่คนอื่นเค้าไม่รู้ทำเอาจินไนหงุดหงิด
\"นี่นายสองคนจะสื่อภาษาคนรักอีกนานไหมเนี่ย\"จินไนโผล่เข้าให้ทำเอาคนที่หาว่าเป็นคู่รักสำลักน้ำลายตัวเอง
\'ครั้งนี้เล่นนักนะจินไนไว้ฉันจะเอาคืนบ้าง\'กิลคิดส่วนกัสก็ส่งสายตาเยือกแข็งมาให้
\"ก็พวกเดเวท์คงจะฆ่าแย่งตำแหน่งกันเองหรือไม่ก็พวกทรยศ\"กิลอธิบาย
\"นี่แสดงว่าพวกมันเริ่มขยับตัวแล้ว\"เสียงมาจากข้างหลังทำให้ทุกคนตกใจ
\"อ้าว! มากันแล้วหรอ\"คิดส์ทัก
\"ก็อ๋อน่ะเด๋แกแม่งให้ฉันไปหาพวก\"จีซัสโวย
\"อ๋อ อ๋อ แล้วได้ไหมเนี่ย\"คิดส์ถามและมองหาที่ข้างหลังของจีซัส
\"ได้สิระดับไหนแล้ว\"จีซัสอวด(เพื่อนเป็นเหมือนกันหมดหรือไง)
\"เดี๋ยว เดี๋ยวนี่มันอะไรกันเนี่ย\"จินไนถามแบบงงงง\'ก็อะไรก็ไม่รู้มา พวก มันคืออะไร\'
\"ก็มีเพื่อนเยอะๆไม่ดีหรอ\"ไครถาม
\"ดีสิแต่เอ๋! หรือว่ายังจะมากันอีก\"จินไนถามแบบตกใจมากๆเพราะที่อยู่กันเนี่ยก็แทบหาเลี้ยงไม่ไหวแล้ว(ก็มันกินจุกันน่ะ)
\"ใช่\"กิล กัส(เป็นไปกับเขาด้วย) ไคร คิดส์ ฮุคและจีซัสตอบพร้อมกัน
\"นี่พวกนายจะมาถล่มบ้านฉันหรือไง\"จินไนบอก
\"ไม่ใช่บ้านนายนี่\"เสียงที่ตอบเรียบๆที่มาจากใครไม่ได้นอกจากกัส
\'กวนพระบาทสะจริงๆเลยเจ้าพวกนี่\'จินไนคิดและพยายามข่มสติอารมณ์
\"นี่พวกนายทำอะไรกันอยู่มานี่เร็วๆ\"เสียงตาดังมา
\"มีอะไรอีกล่ะตา\"จินไนถามและรีบตามไปโดยมีลูก เฮ้ย!ไม่ใช่โดยมีเพื่อนๆตามไปด้วย
\"นี่\"ตายืนซองจดหมายสีดำให้
\"นี่มัน\"จินไนคิดสองดำ ~สงคราม~จินไนค่อยๆเปิดซองนั้นและเริ่มอ่าน
\" พวกเราจะทำสงครามยึดครองโลกนี่
แต่พวกนายทำให้เรื่องมันยุ่งยากและ
ส่งคนมาบุกฐาน ฆ่านายพลทัพ
ทางควีนและคิงของเราจึงส่งมาเตือนว่า
ถ้าไม่เลิกพวกนายจะไม่เหลือ\"
พออ่านจบสองจดหมายก็กลายเป็นสัตว์ประหลาดยักษ์ที่มีหัวเป็นกิ้งก่าตัวเป็นงูมีแขนและขา!
\"หึ คำเตือน\"จีซัสพูกแล้วเริ่มโจมตีใส่สัตว์นั้นแต่ไม่ระคายผิวมันเลย!
\"ได้ออกกำลังสักที\"คิดส์พูดแล้ววิ่งเข้าสู่สัตว์นั้นทำให้ทุกคนมองมาเป็นตาเดียว!ร่างทั้งร่างหายเข้าไปในตัวสัตว์นั้นสักพักสัตว์นั้นก็เริ่มร้องอย่างเจ็บปวดและค่อยๆล้มลง!
\'ดีฝีมือดีๆกันทั้งนั้นแต่ต้องฝึกกันอีกเยอะ\'ตาคิดและเริ่มาหาทางให้เจ้าบ้าพวกนี้ฝึก
คิดส์ค่อยๆออกมาจากสัตว์ที่ล้มลงและตายโดยที่ไม่มีแผล!
\"นายทำยังไงน่ะ\"จินไนถามด้วยความตื่นเต้น
\"ก็แค่ไปบีบหัวใจมัน\"คิดส์ตอบอย่างหน่ายๆแต่ทำให้จินไนตื่นตาตื่นใจ
\"นะ นายทำไงสอนฉันบ้างสิสอนหน่อยน่ะ\"จินไนขอร้อง
\"เรื่องอะไรวิชาใครวิชามันเด๋\"คิดส์ตอบ
\"ถ้าอยากฝึกก็มานี่ฉันมีด่านให้ฝึก\"เสียงของตาดั่งมา
\'ฝึกของตาไม่เอาอ่ะกลัวตาย\'จินไนคิดแล้วเริ่มนึกถึงอดีต\'นี่ทำให้มันดีๆหน่อย\'เสียงของตาดุครั้งนั้นทำให้เค้าเกือบตายคาสนาม
\"ไม่เอาอ่ะ\"จินไนปฎิเสธคนแรก
\"ไม่ได้\"เสียงของตาบอกว่าต้องทุกๆคน
..............................................
\"นี่ตั้งใจกันหน่อย\"เสียงของตาตะโกนมา
\"การฝึก การฝึกโอ๊ยจะตายอยู่แล้ว\"จินไนตะโกนบอกแล้วนั่งพัก
ป้าบ!
\"ค่อยนี้ทำบ่นฝึกไป\"ตาตีป้าบเข้าที่หลังแล้วเพิ่มความยากในด้านของจินไนเข้าไปอีก
\"โอ๊ย! ตาแค่นี้ก็จะไม่ผ่านแล้วอย่าเพิ่งเพิ่มสิ\"จินไนตะโกนโวกเวกทำให้ตาหงุดหงิดเพิ่มความยากเข้าไปอีกเรื่อยๆจนกว่าจินไนมันจะไม่มีเวลามาบ่นแล้วก็เป็นผลสำเร็จจินไนมัวยุ่งอยู่กับการหลบซ้ายหลบขวาจนต้องเงียบสร้างความพอใจเป็นอย่างมากในตอนนี้ทุกๆคนกำลังฝึกการต่อสู้ที่ทุกคนถนัดโดยมีตาเฒ่าเกลเซลเป็นคนคุมทำให้ลานหน้าบ้านของตาเต็มไปด้วยเด็กมากมายที่กำลังฝึกซ้อมอย่างหนัก
\"นี่กิลคนที่โรงเรียนยังมีจะมาอีกไหม\"ตาถามกิล
\"ไม่แน่เหมือนกันอาจจะมาอีก\"กิลตอบขณะเสียบศัตรูตรงหน้าแล้วก็มีตัวใหม่เข้ามาอีกเรื่อยๆ
\"อืม....แต่ไม่ต้องมาอีกก็ได้เพราะถ้ามาโดยไม่ได้รับการฝึกส่งไปก็เหมือนส่งไปตาย\"ตาพูดเหมือนพูดอยู่กับตังเองแต่คำที่ว่า\'ตาย\'ยังดังอยู่ในหัวของทุกคนโดยฉะเพราะจินไน!
\"เอาไปพักกันได้เดี๋ยวมีซ้อมกำลังต่อ\"ตาประกาศแล้วก็เดินไปดูและเตรียมสถานที่ส่วนพวกจินไนก็เดินไปกินข้าวกินน้ำและคุยกันบ้างคนหลังจากการฝึกจากลูกเจี๋ยบก็กลายเป็นพญาเหยี่ยวแต่บางคนก็เหมือนไม่ได้อะไรเลยโดยฉะเพราะจินไน
\"นี่นายเป็นยังไงบ้างไอ้เรื่องที่ว่าน่ะ\"จินไนเข้าใกล้ๆกับกิลแล้วถาม
\"แล้วไอ้เรื่องที่ว่าน่ะอะไร\"กิลถามกลับบ้างแล้วจินไนก็กระซิบว่า\'ก็เรื่องที่จีซัสหลงเสน่ห์รีช่าน่ะ\'
\"อ๋อ มันเป็นเรื่องจริงอ่ะนะเห็นเค้าว่าจีซัสไปแอบดูรีช่าตอนพักทุกที่เลย\"ว่าแล้วจินไนก็ลองมองหาจีซัสตามที่ต่างๆเพื่อจะเจอ\'คงจะจริงลองไปดูบ้างดีกว่าเพื่อจะได้มีเรื่องคุย\'จินไนคิดแล้วทำท่าจะเดินออกไปดูบ้งแต่กัสก็เข้ามาดึงเข้าที่คอเสื้อไว้ก่อน
\"เฮ้ย! จับทำไมฟ่ะ\"จินไนตะโกนโวยวายแล้วก็ต้องเจอกับสายตาคมกริบ(คมกว่ามีดอีกน่ะ)
\"นายมาลองกับฉัน\"กัสพูด
\"ลองอะไร?\"จินไนงงแต่สีหน้าของเพื่อนๆแต่ล่ะคนเหงื่อตก?
\"ประลอง\"กัสพูดอีกที
\'ประลองกับนายใครจะไปเสี่ยง\'จินไนคิดแล้วส่ายหน้าทำเอาเพื่อนๆบางคนถอนหายใจว่าโล่งอก
\"ไม่เอาอ่ะนายเล่นแรง\"จินไนตอบแล้วคิดอีกทีเค้าเคยเห้นมันสู้ตอนไหนแต่ก็ชั่งมันเถอะ
\"นายไม่เคยเห็นฝีมือฉัน\"กัสจี้จุด
\"ไม่เอายังไงฉันก็ไม่อยากสู้กับนาย\"จินไนยังปฏิเสธ
\"แกต่องสู้กับกัส\"เสียงตาดังมา
\"ไม่เอา\"จินไนตะโกนลั่นทำท่าจะหนีแต่ก็โดนเชือกที่ทำด้วยอากาศรัดไว้ด้วยฝีมือของเจ้าอาคมและเวทมนตร์!และถูกส่งลงสนามโดยไม่ตั้งใจ
\"ไม่เอา ไม่เอาตาปล่อยผมนะ\"จินไนร้องทำท่าจะคลายเวทแต่ก็ทำไม่ได้เพราะไอเวทมันต่างกันส่วนกัสก็ลงไปทีสนามพร้อมแล้วจินไนก็ถูกจับลงสนามแบบพิเศษที่ตาสร้างขึ้น
\"วันนี้พักดูการแสดงแล้วพวกแกก็อย่าลืมจับศึกาด้วยล่ะ\"ตาพูกจบก็ส่งสัญญาณ์ให้ทั้งสองสู้และปลดเชือกเวทออกจากจินไนอย่างรวดเร็วกัสปล่อยพลังลมที่เค้าถนัดออกมาแต่เป็นในรูปแบบพายุ
\'ราคาเทลแมดทีออน\'กัสท่องเวทแล้วพายุก็โถมเข้าใส่จินไนแต่จินไนก็ใช้ความเร็วเคลื่อนที่เป็นวงกลมเพื่อที่จะได้พัดพายุออกไปแล้วกัสก็ส่งมาอีกรอบ\'ทารามาทอส\'คราวนี้จินไนก็ไม่อยู่เฉยเรียกดาบfullmoonออกมาทำให้คนที่ดูอยู่ตกใจเป็นแถวๆดาบfullmoonเป็นดาบที่หายสาบสูญไปนานหลายศัตวรรตแต่ทำไมมาอยู่กับจินไนได้ทุกคนคิดอยู่ในใจจนตาตอบคำถามให้
\"จินไนเป็นเด็กที่มาจาเมืองที่สาปสูญทำให้เค้ามีความหวังของผู้คนในเมืองติดอยู่กับตัวเค้าและการที่fullmoonมาอยู่กับเค้าคงไม่ใช่เรื่อง
บังเอิญ\"ตาบอกแต่คนข้างในนั้นยังสู้กันอย่างดุเดือด
\"ย้ากกกกกกกกกกกกก\"จินไนร้องแล้วโถมตัวเข้าไปกะแบบว่าเข้าไปแล้วฟันเปรี้ยงเดี๋ยวจบแต่ไม่เป็นอย่างนั้น
\"ไอ้เข้าไปอยางนั้นมีหวัง\"คิดส์ตะโกนบอกแต่ก็ไม่มีทางได้ยิน
ฉัวะ! จินไนถูกฟันเข้ากลางอกแต่ก็ยังยืนได้คราวนี้กัสเรียกดาบมาบ้างดาบของกัสก็คือดาบจันทราที่เค้าว่ากันว่าคนคนนั้นต้องมีจิตใจที่เข้มแข็งถึงจะใช้ได้เพราะดาบนั้นเมื่อยามใดก็ตามที่อ่อนแอดาบจะครอบงำวิญญาณ์ของคนคนนั้นกัสกระโดดขึ้นไปและลงดาบที่ตัวจินไนแต่
จินไนรับดาบได้ทำเอาคนเสียวเป็นแถบๆจินไนใช้เวทรักษาแผลให้เลือดหยุดไหลและเริ่มโจมตีกลับไปบ้างจินไนในดาบรวมกับความเร็วของเค้าทำให้เป็นดาบfastfullmoonและโจมตีกัสด้วยความเร็วที่มองแทบไม่ทันส่วนกัสก็รับดาบจินไนได้เกือบทุกดาบบ้างดาบก็ถูกตัวแต่ก็ไม่มากไม่ได้ทำให้กัสล้มแต่อย่างใดแต่ก็ลดกำลังของกัสลงไปได้บ้างทำให้จินไนที่เสียเปรียบเรื่องพลังมีโอกาสที่จะโจมตีได้มากขึ้นและอาจจะชนะ!
จินไนกระโดดออกมาตั้งหลังหลังจากเห็นว่ากัสตั้งท่าจะเรียกลมมาจัดการเค้าเค้าทั้งคู่ยืนห่างกันไม่มากแต่ก็ไม่มีใครขยับตัวพลันนั้นทั้งคู่ก็วิ่งเข้าใส่กันหวังจะล้มฝ่ายตรงข้าม!!
ตูม!!เสียงระเบิดระเบิดอย่างแรงทำให้สนามที่เป็นเจ้าอาคมและเวทสร้างสั่งสะเทือนแล้วทั้งสองก็กระเด็นออกมาติดสนามทั้งสองมีบาดแผลตามร่างกายมากมายบ้างทีอาจจะสลบไปอีกนานเลยก็ได้แต่ตาก็ยังไม่เอาพวกเค้าออกมาจากสนามเพราะตารู้ดีว่าจินไนและกัสไม่อ่อนแอขนาดทีต้องให้ใครเข้าไปช่วย
\"นี่ตาไม่ทำแรงไปหน่อยหรอ\"จีซัสพูด
\".............\"ตายังเงียบไม่ตอบแต่มีคนตอบแทนให้
\"นี่จีซัสดูดีๆสิที่สองคนนั้นน่ะ\"ฮุคบอก
\"ดูอะไร\"จีซัสถามเพราะเค้าเห็นแต่หมอก
\"ดูนั้นตรงนั้น\"ไครทนไม่ไหวเลยต้องมาชี้ให้ดูว่าสองคนนั้นยังเตรียมท่าจะสู้กันต่อโดยไม่มีใครจะใช้ท่าไม้ตายเพราะตาบอกว่า\'อาจจะมีพวกเราเป็นสปาย\'เลยไม่ให้ใช้ท่าไม้ตายให้ใช้แต่ความสามารถพิเศษที่ติดตัวมาตั้งแต่เกิด
\"นายนี่อึดใช่เล่นเลยน่ะ\"จินไนถามกัสแต่ตัวเองก็จะยื่นไม่อยู่อยู่แล้ว
\"นายด้วย\"กัสตอบแบบยอมรับเป็นครั้งแรกในชีวิตเพราะเค้าไม่เคยมีใครทำให้มีแผลได้เท่านี้นายก็ต้องมีฝีมือพอตัวเหมือนกัน
พรึ่บ!ทั้งสองฟื้นพลังอย่างรวดเร็วและก็เป็นที่น่าพอใจสำหรับตาเพราะสองคนนี้ควรรู้ฝีมือกันไว้เพราะเดเวทน์มีความสามารถที่แข็งแกร่งและดีกว่านี้หลายเท่าแต่พวกนี้ก็ใช่ย่อยมีฝีมือพอเอาตัวรอดจากทุกสถานะการแต่ต้องการการฝึกที่ดีเท่านั้นตูม! เสียงระเบิดอีกรอบคราวนี้เรียกความสนใจได้ทั้งเมืองผู้คนต่างมาดูการประลองของกัสและจินไนแต่ทั้งสองก็ไม่สนใจกับการมาของคนพวกนี้ยังอยู่ในสนามราวกับมีกันแค่สองคนที่สนามแห่งนี้
\"ราคาเทลแมดทีออน รา มัส เรย์ อู เดส\"ว่าแล้วกัสก็เอ่ยตำราอันเก่ากึกที่เค้าได้มามันเป็นตำรามารที่ผู้ใช้ต้องไม่มีความโลภหรืออะไรก็ตามที่เป็นกิเลส
\'หึ เวทอะไรไม่รู้รู้แต่ว่านายไม่ได้ใช้เวทเป็นคนเดียว\'จินไนคิดแล้วเก็บดาบครวนี้มาตั้งสมาธิแทนไอของจินไนที่เริ่มโพยพุ้งออกจากร่างของเค้าทำให้คนทั้งสนามขนผวาไปตามๆกันแต่คนตรงหน้ายังสงบนิ่งไม่มีทีท่าจะขยับไปไหนแล้ไอ้เวทประหลาดทำไหมมันไม่มีอะไรเกิดขึ้นจำได้ว่าเวทตอนต้นมันเหมือนเวทพายุที่เคยใช้นี่หน่า
\"คาทัส\"กัสตะโกนแล้วไอ้ลมจากที่ไหนก็ไม่รู้พัดมาจากทุกทิศทุกทางแต่เคยเจอเวทอย่างนี้ที่ไหนนะถึงจะไม่แรงขนาดนี้(ดูสิจะตายอยู่แล้วยังนึกถึงอดีต)อ๋อ นึกออกแล้วไอ้ตำรานี้มีจุดอ่อนตรงนี้จึก! เวทสีดำมาจากไหนก็ไม่รู้แต่มันเสียบเข้าตรงจุดที่เป็นจุดอันตรายแต่เค้าก็จะยังไม่ยอมแพ้หลอก\'ตาฉันบ้างน่ะถึงจะไม่ยอมแต่ก็ต้องแพ้\'ว่าแล้วจินไนก็เริ่มรายเวทของเค้าบ้าง
\"คาเลสซีออสคามารัสคาเลสตีเอียน\"พอท่องจบบทลมก็หายไปหมดแล้วก็มีอะไรบ้างอย่างมีเฉือนเข้าตามตัวของเค้าทำใหร่างทั้งร่างทรุดลงไปมันไม่ได้เฉือนอย่างเดียวแน่ทำไหมตัวถึงช้าอย่างนี้แล้วทุกๆอย่างก็พลันเป็นสีขาว
\"เฮ้ย! ไอ้จินไนมนบ้าไปแล้วหรือไงใช้เวทบทนั้นตายกันพอดี\"ตารีบกันพลังเวทของจินไนออกทันที่ที่เค้าใช้เวทที่เค้าชอบที่สุด\'เวทมนตร์ตรามารปิดตาย\'
โป๊ก!
\"โอ๊ย! ตาเขกหัวผมทำไหมอ่ะ\"จินไนบอกหน้าตาที่เข้มกลับมาเป็นเหมือนเดิม
\"แกก่ะจะให้ตายเลยหรือไง\"ตาบอกทั้งที่แขนทั้งสองยังเอาเวทมารของจินไนออกจากร่างของกัส\'ใครมันจะไปอึดทนทานอย่างมึงล่ะไอ้
จินไนนี่ลูกกษัตริย์น่ะโวยไม่ใช่แกถึงมีพลังมารติดตัวตอนสู้น่ะ\'ตาโวยวายอยู่ในใจใครมันจะไปถึกอย่างจินไนดูสิโดนเวทมารมาจากคนอีนกลับได้ติดตัวแถมยังไปชอบอีก เฮ้อ กูจะบ้าตาย
\"โอ๊ย!\"เสียงของจินไนร้องทำให้คนทั้งเมืองตกใจ
\"จะร้องทำไมก็ค่อยบอกแล้วใช่ไหมที่ไม่ให้ใช้เวทมนตร์ตรามารปิดตาย\"ตาโวยวายใส่จินไนที่กำลังหน้าจ๋อยเพราะทำกัสเกือบเม๋งเท่ง
\"ขอโทษคร้าบบบบบ\"จินไนลากเสียงยาวและส่งสายตาหวานแบบใครเห็นแล้วใจอ่อนส่วนตาก็ต่อถอนหายใจกับเจ้าหลานบุญธรรมคนนี้
\"อือ\"ตาตอบสั้นๆส่วนจินไนก็กระโดดดีใจเหย็งๆอยู่
..............................................
ที่ห้องของกัส
\"โอ๊ย....เกิดอะไรขึ้นเนี้ย\"กัสคิดแล้วก็พยายามนึก\'เค้าจำได้ว่าเค้าสู้กับจินไนอยู่แล้วจินไนก็ร่ายเวทอะไรก็ไม่รู้เข้าใส่เค้าแล้วหลังจากนั้นก็ไม่รู้อีกเลย\'
\"อ้าว ตื่นแล้วหรือค่ะ\"รีช่าถามแต่ก็ต้องตกใจเพราะคนที่ไม่น่ามาอย่กับมานั่งอยู่ด้วยเหมือนคุมอะไรบางอย่าง
\"นี่นายหลับไปตั้ง 3 วันเชียวนะไม่รู้หรือไง\"จีซัสบอก
\"ฉันหลับไป 3 วันเต็มๆเลยหรือ\"กัสถาม
\"ใช่นี่ศึกระหว่างเฝ้าเรากับเดเวทน์ก็จะเริ่มแล้วดีนะที่ตื่นทันไม่งั้นถูกปล่อยเกาะแน่\"จีซัพูด(บ่นมากกว่าเหมือนแม่เลย)
\"ศึกอะไรไม่เห็นจะรู้เรื่องเลย\"กัสถามแต่ก็ยังเอามือกุมขมับอยู่เพราะปวดหัว
\"ก็เดเวทน์มันส่งจดหมายกำหนดการปะทะกันมาให้เราแล้วล่ะ\"จีซัสบอก
\"หรอ เมื่อไร\"กัสถาม
\"อีกสองวัน\"จีซัสตอบคำถามแล้วก็หันไปคุยกับรีช่าว่าตอนที่เค้าไม่อยู่อย่าทำอะไรที่วุ่นวายล่ะ
\"...........\"กัสเงีบไปและก็นอนคิดว่าเค้าต้องสู้กับพวกเดเวทน์แล้วอีกสองวันเท่านั้น อีกสองวันเท่านั้น
ปัง!
เสียงประตูเปิดออกโดยคนที่ไม่มีมารยาท\'จินไน\'
\"ไง หายแล้วหรอ\"จินไนเดินเข้ามาถามพร้อมกับส่งยิ้มมาให้แบบมีความในว่า\'ขอโทษ\'
\"ก็ยังไม่ถึงกับหายเบ๋อ\"กัสตอบแต่ก็ยังจับหัวอยู่
\"นี่ไม่ตายก็ดีถมไปแล้ว\"ฮุคพูดแล้วก็ต้องโดนจินไนกระทุ้งท้องเพราะ\'ใครจะไปอยากโดนกัสฆ่ายัดห้องส้วมเล่า\'
\"ตาย?ฉันทำไมถึงตาย\"กัสถามอย่างงงงง
\"ไม่มีอะไรหรอก\"จินไนพูดพลางทำหน้าเจือยๆ
\"นี่นายไม่รู้สึกอะไรใช่ไหม\"จินไนยิงคำถามเข้าไปอีกและก็ยิ่งทำให้กัสงงด้วย
\"ไม่นี่\"กัสพูดแล้วจินไนก็เดินเข้ามาจับที่ข้อมือของเค้าแล้วก็ทำการตรวจอะไรบางอย่าง
\"ดีแล้วจะได้ไปทำสงครามด้วยกัน\"จินไนพูดแล้วทำท่าอะไรบางอย่างที่เค้าสงสัยว่าจินไนรักษาเค้าหรอ?แล้วคำถามที่ยังค้างอยู่ที่ยังไม่ได้ถามก็ได้คำตอบ
\"นายรู้ไหมว่าจินไนเค้ารักษานายนะกัส\"ฮุคพูดแล้วจินไนก็รีบตะคุบปอกไอ้ฮุคแทบไม่ทัน\'ใครจะไปอยากทำอย่างงั้น โดนตาบังคับมาต่างหาก\'จินไนคิดแต่ไม่มีใครรู้เพราะ\'เรื่องอะไรจะมาใครพวกมันร่อเค้า\'
\"นายรักษาฉันหรอ\"กัสตอบ
\"..........\"เงียบไม่มีคำตอบจากจินไน
\"งั้นก็ขอบคุณ\"กัสบอกแต่ทำให้จินไนมองหน้ากัส
\"นายขอบคุณฉัน\"จินไนทวนอย่างงงงงเพราะใครจะไปคิดว่าคนอย่างกัสจะขอบคุณใคนเป้นแล้วหน้าที่ขอบคุณก็ใช่ว่าจะไม่ตลกพูดมาได้ว่าขอบคุณหน้ากลับบอกว่าแกอย่ามาแตะตัวฉันนะเลยล่ะ
\"อือ\"แล้วคนขอบคุณก็ไปนอนต่อ
ปัง!!เสียงประตูดังอีกรอบ
\"จินไนเดเวทน์ส่งจดหมายมาตาให้มาตาม\"คิดส์วิ่งกระหืดกระหอบมา
\"อะไรนะ\"จินไนถามแล้วรีบวิ่งไปหาตา
\"ตาว่าไง ไหนจดหมาย\"จินไนถามเป็นชุดหลังจากวิ่งด้วยความเร็วสูงมา
\"นี่\"ตาพูดแล้วส่งมาให้ในนั้นเขียนว่า
\'เราบอกพวกนายแล้วแต่พวกนาย
ก็ไม่หยุดแต่ครั้งนี้ไม่ว่าใครว่าขวาง
ก็ต้องตาย! สวรรค์ของพวกเรามาแล้ว\'
พลันที่จินไนอ่านจดหมายเสร็จจดหมายก็ลุกเป็นไฟ
\"ตาเราจะพร้องอีกกี่วัน\"จินไนถามแต่หัวังคิดหาทางเอาชนะ
\"10 วันอย่างเร็ว\"ตาบอก
\"ถ้ามันโจมตีเราจะรับมือยังไงดีตา\"พูดจบจินไนก็นั่งลงหากระดาษมาวาดแผนที่ของบริเวณนี้
\"ถ้าโจมตีตอนนี้เราก็ได้แต่ตั้งรับแต่ก็อาจจะกลับได้บ้างแต่แกจะทำอะไร\"ตาตอบแล้วมองสิ่งที่จินไนทำอยู่แต่ก็คิดไม่ออกว่ามันจะทำอะไร
\"ตาถ้าเราจะออกจากเมืองไกลสักหน่อยเพื่อจะได้ไม่ให้ใครโดนลูกหลง\"จินไนบอก
\"อันนี้ตาก็รู้แต่จินไนแกจะทำอะไรห๊ะ\"ตาถาม
\"ก็เราจะสร้างฐานทัพไงตาแต่ผมไม่รู้ว่าจะออกแบบแบบไหนดี\"จินไนบอกแล้วก็ให้ดแผนที่ที่วาด
\"ก็เพื่อนแกไงถามได้ ไอ้พวกนั้นนะเก่งๆกันทั้งนั้น\"ตาบอกพอตาพูดจบจินไนก็รีบวิ่งออกไปเปล่าให้ตาอยู่คนเดียง(ดูมันได้ความคิดแล้วทิ้งเลย)
\"นี่ นี่กัส กิล จีซัสพวกแกมาช่วยฉันคิดหน่อย\"จินไนเรียกเพื่อนๆ
\"คิดอะไรไหนมาดูเดะ\"ฮุคเข้ามาก่อนเพื่อน(ขนาดไม่ได้เรียกนะเนี่ย)
\"นี่ไง\"จินไนส่งแผนที่ให้ดูแวทำท่าตื่นเต้น
\"นายจะสร้างฐานทัพ\"ไครบอก
\"ใช่\"จินไนบอก
\"แล้วจะสร้างแบบไหน\"คราวนี้กิลถามบ้าง
\"ก็ไม่รู้ถ้ามาถามพวกนายไงถ้ารู้จะมาถามเรอะ\"จินไนตอบกับไปทำเอาบางคนชักเส้นกระตุกอยากจะฆ่ายัดสวม
\"ถ้าทำก็หลายวัน\"คิดส์บอก
\"ใครให้ใช่มือทำ\"จินไนบอกทำเอาคิดส์สงสัย
\"แล้วแกจะให้ใช่อะไรทำ\"คิดส์ตอบแบเตรียมใจ
\"ไลก้าไง\"จินไนตอบแต่คิดส์คิดถึงไลก้าตัวจริงตัวแค่ฟุตครึ่งแถมมี 4 ขาอีกตั้งหาก
\"ไลก้าเนี่ยนะ\"คิดส์ถามอีก
\"อือ\"
.........................................
แล้ววันก็ผ่านไปจนถึงวันที่สร้างฐานเสร็จที่จริงก็แค่วันเดียว
\"โห ไลก้านายทำได้ไงอ่ะ\"คิดส์ถามเพราะไลก้าสร้างฐานทัพที่พวกกัสช่วยกันคิดเส็จภายในวันเดียว!
\"มีคนช่วยน่ะ\"ไลก้าบอกแล้วมงรอบๆแต่ก็ไหนใคร
\"ใครมาช่วย\"คิดส์ถาม
\"ก็ภูตพวกนี่ไง\"ไลก้าชี้ไปรอบๆตัวแต่ก็ไม่เห็นภูตที่ไลก้าว่า
\"...............\"คิดส์พยายามมองแต่ก้มองไม่เห็นจนจินไนเดินเข้ามา
\"ไง ไลก้า\"จินไนทัก
\"ก็ดีแล้วนายล่ะ\"ไลก้าถามบ้าง
\"ก็ไม่ดีไม่เลว\"จินไนตอบแล้วก็หันไปทักกลับสิ่งที่ว่างเปล่า
\"อ้าวมาด้วยหรอ\"จินไนถามภูตที่คิดส์มองไม่เห็น
\"จ๊ะ จินไนหล่อขึ้นตั้งเยอะเลยนะ\"เสียงเล็กๆที่สดใสดังขึ้นแต่มาจากไหนก็ไม่รู้
\"ขอบคุณ แต่จิลก็โตขึ้นมากเลยนะน่ารักขึ้นด้วย\"จินไนบอก
\"เออ...\"คิดส์ทำจะถาม
\"อะไรนี่นายมารู้จักจิลสิ\"จินไนเรียกคิดส์แต่ก็ต้องชะงักก็เพราะเสียงของจิลดังขึ้น
\"เค้าไม่เห็นเราหรอก\"จิลพูด
\"ทำไมล่ะ\"จินไนถามเพราะเค้าก็เห็นพวกจิลมาตั้งแต่เล็กๆ
\"ก็คือมันอธิบายไม่ถูก\"จิลบอก
\"แล้วมีวิธีที่ทำให้เห็นได้ไหม\"จินไนถามต่อ
\"มี จินไนก็ให้เยลล์เล็กๆที่จินไนมีกับเค้าสิ ใครเค้ากินนะ\"จิลตอบแล้วจินไนก็ให้คิดส์กินแล้วตาของคิดส์ก็แสบๆร้อนๆนิดหน่อยแล้วคิดส์ก็มองเห็นพวกจิล
\"นี่หรอภูตที่บอกน่ะไลก้า\"คิดส์ถาม
\"ใช่น่ารักไหมล่ะ\"ไลก้าถาม
\"น่ารักสิ\"คิดส์บอก
แล้วหลังจากนั้นหนึ่งวันพวกจินไนก็ย้ายเข้ามาอยู่โดยโดยมีพวกจิลอยู่ด้วยแต่หลังจากนี้ใครจะไปรู้การนองเลือดครั้งใหญ่กำลังคืบคลานเข้ามาใกล้พวกเค้าทุกทีทุกทีจัมีท้งภูต มนุษย์ สัตย์มากมายต้องตายไป
\"คุณจินไนค่ะ\"รีช่าพูดขึ้น
\"ว่าไง\"จินไนถามแต่ก็ไม่ได้สังเกตใบหน้าของรีช่าที่แสดงสีหน้ากังวน
\"คือ เดเวทน์จะบุกแล้ว...คือ...คือว่า\"รีช่าพูดติดติดขัดขัดจินไนจึงหันไปแล้วบอกกับรีช่าว่า
\"ไม่เป็นไรฉันจะปกป้องเองนะ\"จินไนอบร้อมกับส่งมือไปตะหัวเบาๆและส่งยิ้มหวานไปให้
\"จริงจริงนะค่ะ\"รีช่าตอบแล้วควากังวนก็หายไปหมดและคิดว่า\'พี่\'คนนี้จะต้องช่วยเธอได้แน่ๆ
ตูม!!!เสียงระเบิดดังขึ้นแล้วก็ตามด้วยสัญญาณและความชุลมุล
\"รีช่าอยู่ในนี่นะอยากออกไปไหน\"จินไนตะโกนบอกแล้วก็รีบวิ่งออกไปทิ้งรีช่าให้อยู่ในนั้นคนเดียวจินไนวิ่งไปทางออกที่ใกล้ที่สุดเพื่อไปหาตาส่วนคนอื่นๆก้ออกไปรับมือกับเดเวทน์ที่มาถ่ม
\"ตาเป็นไงบ้าง\"จินไนวิ่งหาตาจนเจอแล้วก้รีบช่วยตาให้ลุก
\"ไม่เป็นไร แล้วข้างนอกเป็นไงบ้าง\"ตาถามจินไน
\"ยังไม่ได้ไปดูเลยตาดูรีช่าด้วยแล้วผมจะไปกำจัดพวกมัน\"หลังจบประโยชน์จินไนก็รีบวิ่งไปไม่ให้ตาปฏิเสธ
\"เฮ้อ\"ตาถอนหายใจกบหลานคนนี้ทำอะไรต้องเป็นห่วงคนอื่นๆก่อนเสมอ
ที่หน้าฐานทัพ
\"นี่จิลพวกเธอกันให้เราได้อีกสัก10 วิไหม\"คิดส์ถามจิลที่ใช้พลังของภูตสร้างเป็นโล่งกันอยู่
\"ได้แต่ต้องรีบหน่อยนะ\"จิลตอบอย่างลำบาก
\"จินไน จินไนแกอยู่ไหนมาเร้ว\"คิดส์ตะโกนหาจินไนแต่ก้ไปไหนไม่ได้เพราะกัสและคนอื่นๆก็กำลังต่อสู้
พรึบ! จินไนมารับการโจมตีของศัตรูที่โจมตีใส่คิดส์จากด้านหลังแล้วอารมณ์เย็นของจินไนก็หมดลง\'มัน มัน(เผือกบ้างก็ได้)โถอารมณ์โกธรหายหมดพี่คนเขียนอ่ะ\'จินไนใช้ดาบfullmoonจัดการไปทีล่ะคนด้วยความรวดเร็วเพราะพวกมันบังอาจทำคนของเค้า\'เจ็บ\'
\"เฮ้อ\"ไครถอนหายใจหลังจากการจัดการพวกเดเวทน์ไปอีกคนแต่พวกนี้ดูเหมือนจะไปหมดไปสักทียิ่งฟันทิ้งก็ยิ่งเข้ามาเข้ามาราวกับท้าทายไม่กล้วตายฉึก!ไครถูกแทงจากข้างหลัง
\"อ้ากกกกกกกกก\"ไครร้องด้วยความเจ็บปวดเพราะมีดที่ถูกแทงมันเป็นมีดที่ถูกอาบอาคมและที่สำคัญ\'มันเป็นอาคมดำ\'
\"ไคร\"จินไนตะโกนมาและรีบจัดการกันคนตรงหน้าแล้ววิ่งมารับไครก่อนตกลงพื้น
\"นะ นายเป้นอะไรไหม\"จินไนถามพลางเอามือจะรักษาแผลให้โดยการท่ายเทพลังชีวิตแต่ไครกับยกมือห้ามแล้วบอกว่า
\"รักษาธรรมดาก็เพื่อฉันไม่เป็นไร\"ไครตอบพยายามจะขัดแต่ไครก็ไม่ยอมเลยต้องรกาธรรมดาให้ก่อนแล้วเค้าก้ปล่อยให้ไครพักฟื้นสักพักแล้วเค้าก็ไปจัดการกับไปพวกที่ทำคนของเค้าเจ็บหลังจากที่ฮุคโดนแทงอีกที่ใกล้ๆกับหัวใจจินไนถึงกับลืมตัวกลับเป็นมารร้ายที่อยู่ในตัวของเค้าแล้วพวกเดเวทน์ก็โดนจินไนกวาดเรียบแล้วจินไนก็สลบเพราะใช้พลังมากเกินไปกิลและคิดส์ช่วยพยุงเค้าเข้ามาในฐานแล้วให้ตารักษาแต่ก็คงอีกหลายวัยกว่าจะฟื้นเพราะมารจะกินวิญญารของจินไนอีก!แสงที่ส่องเข้ามาแยงตาของผู้ที่นอนอยู่ทำให้ไม่สามารถนอนต่อไปได้จึงต้องลืมตาขึ้นมา
\"อือ.. ทำไหมแดดแรงจัง\"จินไนพูดพลางเอามือมาปิดตาแล้วก็เริ่มปรับตาให้เข้ากับแสงสว่าง
\"ก็นี่เที่ยงของวันที่ 4 ที่แกนอนไปนะสิ\"ตาตอบมาทั้งๆที่ปากยังดูดไปร์
\"นอน?ผมนอนไปตั้งแต่เมื่อไร\"จินไนถามแล้วก็นึกมาได้\'ศึก\'
\"แล้วศึกล่ะตา\"จินไนพูดทำหน้าตาตั้ง(ยังกับกินข้าวตังหน้าตั้งมาแนะ)
\"จบไปนานแล้ว\"ตาบอกเสียงขุนๆแต่ก็แฝงความห่วงใย
\"แล้วผมเป็นอะไรไปเนี่ย\"จินไนพูดพลางมองซ้ายมองขวา
\"ก็แกมันน่านัก\"ตาพูดแล้วอารมณ์ก็พรุ้งปรีดดดเพราะไอ้คนที่ถามแต่พอจะตอบก้ไม่ฟังเอาแต่หันซ้ายทีขวาที
\"ไอ้จินไนหาอะไร\"ตาตะโกนใส่
\"ก็หิวนี่\"จินไนตอบ ทำหน้าเจือยๆ
\"แล้วก็ไม่บอก เอา\"ตาพูดแล้วผลไม้ที่อยู่ขอกห้องก็ลอยเข้ามา
\"แล้วฟังจินไนแกจำอะไรได้บ้าง\"ตาถามถึงเรื่องราวในวันนั้น
\"ก็ไครถูกแทงแล้วก็รักษา แต่ไครเป็นไงบ้าง\"จินไนถามกลับมาเรื่องของไคร
\"ไม่เป็นไรต่อ\"ตาพูดแบบปัดความรับผิดชอบ
\"หลังจากนั้นกิลก็ถูกแทงแล้ว....แล้ว..\"จินไนพูดส่วนตาลุ้น
\"แล้วอะไร\"ตาถามต่อ
\"แล้ว...ก็จำไมได้\"จินไนตอบแต่นั้นก็ทำเอาอารมณ์ของตาที่เย็นๆอยู่เกือบปะทุ
\"เฮ้อ จำอะไรไม่ได้เลยจะเล่าให้ฟังเอาไหม\"ตาถาจินไนก็พยักหน้าหงิงๆแต่ปากก็ยังเคี้ยวตุ้ยๆ\'ไม่เห็นเหมือนตอนนั้นเลยตาคิด
\"ก็หลังจากนั้นแกก็บ้าไปเลยจากคนธรรมดาก็กายเป็นมารร้ายท่องมนตราอะไรสักอย่างที่ตาเองก็ยังไม่รู้จักร่างของแกกลายเป็นสีม่วงลอยขึ้นโดยมีปีกอันใหญ่ข้างหลังตากลายเป็นสีแดงมีมีเล็บยาวมีเขาอีกต่างหาก\"ตาพูดยาวถูกจินไนในตอนนั้นแต่ไม่รู้เลยว่าจินไนนั้นกลืนผลไม้ไม่ลงแล้ว
\"ตาไอ้ที่ว่านะจริงหรอ\"จินไนพูด
\"เออ ก็จริงนะเดะ\"ตาพูดและส่งตาคาดคั้นไปให้จินไนว่าถามไม่บอกว่าได้ไอ้มารตัวนี้มายังไงแกน้วมแน่
\"ก็ตอนปีที่แล้วผมไปในห้องใต้ดิน\"จินไนเริ่มเล่าให้ฟัง
\"อือ เข้าไปขโมยของคนอื่นแล้วไง\"ตาบอกแบบแปลไทยเป็นไทย
\"ไม่ใช่ขโมยแค่ดูเอง\"จินไนแก้
\"เออต่อๆ\"ตารีบเร่ง
\"ก็ไปพบกับคนหรือไอ้ปีศาจที่ตาว่าอ่ะละ\"จินไนพูดแล้วก็หยุดไ
\"หยุดทำไม\"ตาถาม
\"ก็จบแล้ว ก็ตาถามว่าพบกันอย่างไงไม่ใช่หรอ\"จินไนพูด
\"เออ รายละเอียดล่ะ\"ตาถาต่อ
\"แบบทำสัญญากันว่าจะเป็นกันและกันแค่นั้นแมดโดก็มาอยู่ในนี่\"จินไนพูดพลางชี้ไปที่ตัว
\"แล้วสัญญาที่ว่าอะไร\"ตาถามแต่ก็ยังไม่ได้ทันตอบพวกเดเวทน์ก็ได้บุกอีกรอบ
ตูม!!เสียงปืนอารม์สตองดัง
\"เดียวค่อยบอกจินไนห้ามใช้อีกเด็ดขาดไม่ว่ายังไงก็ตาม\"ตาบอกแล้วทั้งสองก็รีบวิ่งออกไป
จินไนกับตารีบวิ่งออกไปข้างนอกทันทีแล้วก็ต้องพบกับคนที่บุกเพียงคนเดียวคือคนที่เค้าเคยเจอ...จิน
\"มากันแล้วแล้วหรอ\"จินถามแต่สายตายังจ้องไปที่ตัวของจินไนราวกับจะดูดวิญญาณของเค้า
\"นายมาอีกทำไม\"จินไนถามแล้วก็เริ่มเดินเข้าไปแต่มีมือนึงมาบังไว้ก่อน
\"ตา\"จินไนอุทานเบาๆแล้วก็มองหน้าตาแต่ตาส่ายหัวแล้วตาก็เดินเข้าไปเองแล้วก็ถามจินว่า
\"นายมาทำไม\"ตาถามเสียงเรียบๆแต่ก็เป็นเสียงที่ขู่ไปด้วยกัน(ทำยากนะ)
\"ก็แค่มาดูเฉยๆนะ\"จินตอบหน้าตาเรียบเหมือนตาแต่สายตายังมองไปรอบๆราวกับหาอะไรสักอย่าง
\"มาดูเฉยๆแล้วทำไมต้องทำลายข้าวของ\"ตาถาม
\"ก็....สนุก\"จินตอบหน้าบอกว่าสนุกสุดๆแต่สายตาก็ยังไม่วายหาของบางอย่าง
\"นายหาอะไร\"จินไนที่มองอยู่นานก็ถามขึ้นจินก็ตอบแบบอาจๆว่า
\"เจ้าหญิงเดอะมูน\"จินตอบแต่หน้าของจินไนก็เกรงขึ้นทันที\'รีช่า\'
\"ฉันไม่ให้แกจะทำไม\"จินไนถาม
\"ก็ไม่ทำไมแค่ต้องการเธอมากจริงๆ\"จินตอบแล้วก็นึกถึงควีนที่ว่า\'รีช่าจงไปนำเธอมาเธอมีพลังที่พิเศษ\'
\"จะเอาตัวเธอไปทำไม\"จินไนถามอีก\'ถามไปงั้นละถ่วงเวลา\'
\"ไม่ใช่เรื่องของนาย\"จินตอบแล้วก็เริ่มหารีช่าอย่างไม่เกรงใจจินไนจะปราดไปห้ามแต่ตาก็ห้ามเค้าไว้อีก
\"ตาห้ามผมทำไม\"จินไนถามตา
\"จินไนดู\"แล้วตาก็ไปที่จินแล้วร่างที่กำลังหาอะไรอยู่ก็หันมาพบกับตาที่ประจันที่หน้าเค้าโดยไม่รู้ตัวปึก!ตาผลักมือไปกลางหน้าอกของจินคนอื่นอาจจะดูเบาๆแต่จริงๆมาเหมือนโดนระเบิดยังไงยังงั้นเลยทีเดียวอัก!จินกระอักเลือดออกมาจากปากแล้วในร่างของเค้าก็เหมือนมีอะไรเข้ามาแลวมันก็เริ่มกัดกินส่วนต่างๆของเค้าโดยไม่มีวิธีเอาออกเพราะมันอยู่ข้างใน
\"อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกก\"จินเริ่มร้องเพราะมันเจ็บมากๆเลยล่ะอะไรก็ไม่รู้อยู่ในร่างแล้วก็ค่อยๆกินหัวใจของเค้า
\"ตามันตัวอะไร\"จินไนถามพลางมองจินที่กำลังล้มลงตายอย่างช้าๆ
\"ไฟทอส\"ตาบอกแล้วก็หันมามองจินไน
\"จินไนจำเอาไว้แกจะลงตรงไหนก็ได้แต่ถ้ามันป้องกันได้แกจะโดนเอง.....\"ตาหยุดแล้วก็พูดต่ออีก
\"คนส่วนมากที่ใช้จึงจ้องเอาที่หัวใจจุดเดียวเพราะเป้นส่วนทีไม่สามารถป้องกันได้ดีและยิ่งพวกนี้ยิ่งไม่ระวังใหญ่\"ตาบอกจินไนจึงรู้ที่ว่าคำคำนั้นหมายถึงว่าจงใช้วิชานี้แทนเพราะถ้าเจ้าใช้อีกมารนั้นจะต้องใช้วิญญาณของแกแล้วแกจะตาย
\"อ้ากกก มนุษย์ที่น่ารังเกลียดฮะ ฮะ ฮ่าแกไม่สามารถชนะท่านลอดได้หรอก\"จินพูดแล้วก็กำลังจะสิ้นใจตาจึงเดินเข้าไปถามว่า
\"แกพาใครมา\"ตาถาม
\"ฮะ ฮะเธอได้นำตัวเจ้าหญิงไปแล้ว\"จินพูดแล้วร่างนั้นก้กลายเป็นผง
\"โธ่ ยังไม่ได้ดูเลยสลายไปเสียแล้ว\"ไครพูดทำเอาคนข้างๆถึงสดุงเฮือก
\"นี่ฮุคฉันไม่ดูข้างในแกหรอกเสียเวลา เสียสายตา\"ไครพูดทำเอาฮุคฉุน
\"นี่ก็ดีกว่าวิปปริตอย่างแกแล้วกัน\"ฮุคพูดด่าแบบเฉือนๆบ้าง
\"มารนี่คืออะไรแล้วมันต้องการอะไรจากรีช่า\"เสียงเย็นชาของกัสดังขึ้น
\"มารในตัวฉันอะหรอ\"จินไนพูดทำเอาคนรอบด้านตกใจไปตามๆกันยกเว้นตาแต่ก็กุมขมับเหมือนกัน\'ไปบอกทำไหมไอ้พวกนี้ยิ่งใกล้จะเข้าโรงพยาบาลบ้าอยู่เดียวก็เจอผ่าดูข้างในหรอก\'ตาคิด
\"มีอะไร\"คิดส์ถามแบบงงงง
\"ก็พลังในวันนั้นใช่ไหม\"กิลถาม
\"พลังที่ออกมาจากตัวจินไนวันนั้นใช่ไหม\"ฮุคถาม
\"ใช่ไอ้ที่ไล่พวกเดเวทน์ไปใช้ไหม\"ไครก็หันมาสนใจเหมือนกัน
\"รู้กันแล้วนี่งั้นก็ไม่ต้องเล่า\"ตาบอกแล้วก็ทำท่าจะเดินไปแต่กัก็ห้ามไว้ก่อนแล้วก้บอกว่า
\"บอกไม่งั้นจะไม่ดี\"กัสพูด
\"................\"ตาเงียบแล้วก็ตัดสินใจว่ายังไงก็คงต้องบอกเพราะไม่ช้าก็เร็วก็ต้องรู้
\"อือแล้วนายรู้ได้ไง\"ตาถามกัสที่ทำน่าเฉย
\"บังเอิณได้ยิน\"กัสบอกแต่ตานี่รึจะเชื่อ\'แอบล่ะสิ\'
\"แล้วว่าไงเรื่องของจินไนน่ะ\"กิลถาม
\"ก็จินไนเนี่ยน่ะเมื่อก่อนเคยอยู่ที่นี่แล้ววันนึงก็มีคนที่บ้ามาที่นี่ตอนนั้นข้าไม่อยู่จินไนอยู่กับแม่และพ่อของมันแล้วเจ้านั้นก็มา\'ในตอนนั้น ก๊อก ก๊อก ครับมาแล้วครับมาหาใครครับ\'ฉึก! พ่อของจินไนถูกฟันหัวขาดกระเด็นส่วนแม่และจินไนก็อยู่ตรงนั้นด้วยแต่พ่อแม่ของจินไนไม่ใช่คนที่มีพลังวิเศษเลยถูกฆ่าแล้วเจ้านั้นก๋มองเห็นจินไนแต่จินไนในตอนนั้นกลับมีไอบางอย่างโพยพุ่งออกมาจากร่างกายเจ้านั้นหัวเราะแล้วก็พูดว่าเจ้าต้องถูกจำจัดเจ้ามีพลังที่มากเกินไปแล้วเจ้านั้นก็เรียกพลังมนตรามารปิดตายออกมาแต่แทนที่จินไนที่เป็นเด็กเล็กจะตายกลับแค่ดูดสับพลังนั้นมาเป็นของตัวเองส่วนเจ้านั้นก็ถูกมารที่อยู่กับพลังกินทั้งวิญญาณและร่างกายเข้าไปแต่ที่ข้าไม่รู้ก็คือจินไนมีมารถึง 2 ตน\"ตาเล่าเรื่องทั้งหมดโดจินไนก็เล่นกับจิลและภูตตนอื่น
\"ตกลงจินไนเป็นใครกันแน่น\"ฮุคถามขึ้นมา
\"ก็ไม่รู้เห็นคนที่เป็นพ่อกับแม่ว่าหนีมาจากที่ที่มีสงคราม\"ตาตอบและแสดงท่าทีไม่ใส่ใจแต่ความจริงเค้าก็กังวนอยู่ไม่น้อย
\"ตกลงจินไนเป็นใครก็ไม่รู้\"คิดส์สรุป
\"ก็มีอยู่คนนึงที่รู้\"ตาพูดแบบไม่ตั้งใจ
\"ใคร\"จีซัสถาม
\"ปู่มัน\"
..........................................
คืนของวันนั้น
\"นี่เบาๆหน่อย\"ไครพูดแบบให้เบาที่สุด
\"ก็เบาแล้ว\"ฮุคบอก
\"ก็เบากว่านี้อีก\"ไครว่าบอกอีกรอบ
\"ไอ้........\"
\"หยุดทั้งสองคนนั้นล่ะ\"คิดส์บอก
\"นายก็ด้วย\"กิลบอกแล้วทั้งหมดก็เงียบลงได้
\"นี่แต่จะไม่ชวนกัสหรอ\"จีซัสแทรกขึ้นมา
\"นายนั้นอะนะ\"ไครพูดแล้วคิดหยิ่งอย่างนั้นจะมาอยู่หรอ
\"ฉันทำไหม\"กัสพูดขึ้นมา
\"เฮ้ย\"ไครที่ตกใจกว่าทุกคนเพราะให้ความสำคัญพิเศษลับหลังอยู่(นินทาอ่ะล่ะอันนี้ยืมเข้ามานะ)
\"ปะเปล่า\"ไครพดแบบตะกุกตะกัก
\"งั้นจะไปได้ยัง\"กิลถาม
\"เดียวพวกนายจะไปไหน\"ฮุคถามขึ้นมา
\"เอา....จะรอดไหมเนี่ย\"กิลพูด
\"เราก็ไปสืบจินไน\"ไครพูดแล้วก็ต้องตกใจเพราะว่าคนที่พูดมาอยู่ข้างหลังโดยไม่ได้ตั้งตัว
\"สืบเค้าทำไมนะคะ\"จินไนพูดแบบน่ารักแบบติดน่ากลัว - -\"
....................................
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น