คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ภวังค์ 1 "ความเจ็บปวด"
ภวั์ 1
“เท็ ั้นเ็บท้อ”
เหื่อเม็เป้ใหลออมาาหน้าผา อนาอรีหิท้อแ่ที่ำลัเ็บปวทรมาน
ราวับร่าทั้ร่าำลัะถูีออเป็นิ้นๆ ภายในบ้านทรไทยสอั้นริมแม่น้ำแวน้อย ายาวอเมริันผู้เป็นสามีำลัหยิบอใ้ที่ำเป็นอย่าเร่รีบ ถึเาะไ้เรียมารเอาไว้เป็นเือนแล้วแ่ภรรยาอเาปวท้อ่อนำหนถึ
2 เือน อะไรๆึูุระหุไปเสียหม
“ที่รัทนหน่อย
ใล้เสร็แล้ว พี่ยอับรถให้ผมที”
เท็
นำสัมภาระ่าๆเ้าไปไว้ท้ายรถแล้วโยนุแรถให้ับยอ ยอเป็นพี่ายอภรรยา และเป็นเพื่อนสนิทอเา้วย านั้น็วิ่ึ้นไปอุ้มภรรยาลมาาบ้าน
“ุพ่อุแม่
รอฟั่าวที่บ้านนะรับ
พายุำลัมาอย่าเพิ่ามไปเลย”
บิาออรี
วิ่ไปเอาสร้อยทอที่ห้อย้วยี้ที่เป็นอัมีสีฟ้าเหลือบทอ มาให้ลูเย
“เอ้า....
เอาสร้อยนี้ให้ อรใส่ะไ้อุ่นใ”
เท็
ึ่ให้วามเารพพ่อาเ่นเียวับบิาอน รับสร้อยมาล้ออให้ภรรยาแล้วอุ้มเธอเ้าไปนั่ในรถทันที
รถรอบรัวสีำ พุ่ทยานออาลาน อรถหน้าบ้าน
มุ่นหน้าไปยัปาทาท่ามลาลมพายุที่โหมระหนำอย่าบ้าลั่
เสียฟ้าผ่าัสนั่นราวับว่าเป็นารส่สัานบาอย่าาวามมื
ยอับพวมาลัยรถไว้มั่น และใ้สิที่มีอยู่ับรถฝ่าพายุฝนระหน่ำอย่าระมัระวั
เท็ โอบประอภรรยา
และอยให้ำลัใเธอ ปิภรรยาอเาเป็นหิแร่ไม่เยร้อโอโอยเมื่อเอปัหาใๆ แ่วันนี้ท่าทาเธอัวลและูหวาลัวนเาเป็นห่ว
“เท็
ั้นเป็นห่วลู มันาม ระวันะที่รั”
อรีเริ่มพูประโยที่เาไม่่อยะเ้าในัอีแล้ว
หลายรั้ที่ภรรยาอเามัะบอเาว่ามีนหรืออะไรบาอย่าที่น่าลัว
อยิามเธอั้แ่อยู่ที่อเมริา
แ่เาไม่เยสนใเพราะิว่าเป็นมุที่ภรรยาอบแล้เาเสียมาว่า นระทั่เธอั้ท้อเธอไม่พูถึมันอี แ่็เริ่มพูาน้อยล และวัอ่อนใอะไร่ายๆ แ่็เป็นอาารัวลอนใล้ลอเาึโอบระำร่าภรรยาเอาไว้อย่าสุรั
เธอหายใแรึ้นนหอบร้อว่าปวๆ อยู่ลอเวลา
“เปรี้ย”
ทุนในรถสะุ้เฮือพร้อมับเสียฟ้าผ่าัึ้อัมปนาท
ประายไฟนาให่ที่้านบนอเสาไฟฟ้า้าทา
เสาไฟฟ้านั้น่อยเอนล้าๆ แล้วล้มึลมาวาถนนในที่สุพื้นสะเทือนามแรระทบ
“ึ้ !”
ยอเหยียบเบรระทันหันโยสามารถหยุัวรถไว้ไ้่อนที่ะถู เสาไฟฟ้านาย่อมล้มลมาใล้รถอพวเา
เาหันมอ้ายวา เห็น่อว่าอีฟาอถนน
โยไม่รอ้าเาหัพวมาลัยับเบี่ยออไปอย่ารีบเร่
เสียรีร้ออน้อสาวยััอยู่อย่า่อเนื่อ เท็บไหล่อยอเบาๆเป็นารอบุในารัสินใอเา รถพุ่ทยานอีรั้ท่ามลาสายฝนระหน่ำอย่าไม่ลืมหูลืมา
ถ้าำนวนไม่ผิไม่เิน 10 นาที่เราะถึโรพยาบาลอย่าแน่นอน
“รี๊...........”
อรีส่เสียร้ออย่าหวาลัว
เมื่อมอเห็นบาสิ่ใ้มือที่ผอมและเหี่ยวย่น ผิวหนัอมันำยิ่ว่าถ่าน
แ่็ูแ็ระ้าน่าลัวเาะอยู่ที่ระหน้า่ารถรปลายเท้าอหล่อน
มัน่อยๆยับเ้ามาใล้มันลุมัว้วยผ้าสีำที่พริ้วไหวเหมือนสายหมอำทะมึนพริ้วสะบัไปามแรลม เธอหวาลัวสุี
พยายามิ้นรนหาทั้สอ้าให้ใลห่าาหน้า่ามาทีเท่าที่ะทำไ้
“ที่รัเป็นอะไรไป ทนอีนินะใล้ะถึโรพยาบาลแล้ว”
เท็ อภรรยาไว้แน่นอย่าระหน
แ่็ไม่มีทีท่าว่าภรรยาะหยุิ้น เธอบีบแนเาอย่าแรนเล็บอเธอฝัลไปในเนื้ออเา
มันเป็นราไม่ีเอาเสียเลยถึอย่าไรเาะไม่ปล่อยให้ภรรยาและลูเป็นอะไรไปเ็า
ทันในั้นเสียเบร็ัึ้นภาพที่เาเห็นือรถูระาอย่าแราอะไรบาอย่าที่มีแรมหาสาร
ัวรถหมุนว้าอยู่ลาถนนทุนในรถถูเหวี่ยหมุนไปอย่าแรามรถที่สูเสียารวบุมโยสิ้นเิ ยอพยายามอย่าสุีวิที่ะบัับพวมาลัยให้ลับมาเป็นปริ
แ่สายไปเสียแล้วระบบทุอย่าในรถูเหมือนะพร้อมใันหยุารทำานแ่เพียเท่านี้มีเพียแรเหวี่ยวอย่ามหาสารที่ำลัำเนิน่อไป
เท็ใ้ลำัวบัภรรยาท้อแ่เอาไว้มิให้ระทบับสิ่่าๆรอบัว
ส่วนอีมือหนึ่็เหนี่ยวับเ้าอี้นับล๊อเอาไว้ระวัมิให้ถูเหวี่ยวระเ็นออนอัวรถโยเ็าหูอเาอื้อไปหมบรรยาาศรอบัวสุหมุนเว้น่อยๆหยุลในที่สุ
รถทั้ันเอียระเท่เล่เาไ้ลิ่นุนอน้ำมันเบนิน
.นาบาศ.
ความคิดเห็น