คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : เกลียด 04 เป็นห่วง
เลีย
04
แบมแบมื่นึ้นมาในอนเ้า้วยอาารปวเนื้อปวัวเหมือนทุรั้หลัาที่มีอะไรับมาร์แ่วันนี้ับมีบาอย่าเพิ่มเ้ามา
เารู้สึเ็บที่ท้อน้อยมันเ็บไม่มาแ่็เ็บทุรั้ที่ยับัวแล้วอาารเวียนหัวอยาอ้วนี้อีอาเป็นเพราะเมื่อวานไม่ไ้ินอะไรแน่ๆถึเป็นแบบนี้
"อึ"แบมแบมรีบเอามือปิปาัวเอเอาไว้เมื่ออเ่ามันทำท่าะย้อนออมาแ่ิที่มาร์อเาเอาไว้แน่นทำไห้แบมแบม้อใ้มืออี้าผลัมาร์ออาัวแล้ววิ่เาห้อน้ำไปอ้ว
อ้ว
แบมแบมอ้วเอาน้ำใส่ๆอออย่าเอาเป็นเอาาย อ้วทั้ที่ไม่มีอะไระอ้วมันทำให้แบมแบมทรมานนร้อไห้ออมา
มาร์เอ็ื่นมาอย่าๆว่าแบมแบมเป็นอะไรแ่ถึอย่านั้นมาร์็ไม่ไ้ลุึ้นมาูแบมแบม
อ้ว
แบมแบมโ่ออ้วอยู่นาน่อนะลุึ้นมาที่หน้าระม้วนปาล้าหน้าแล้วเินออมาาห้อน้ำเา็ยัเห็นมาร์นอนอยู่ที่เิม
เ็บที่ไม่เยไ้รับวามห่วใย
"เย็นนีู้ไปรับที่โรเรียนรอ้วย"มาร์พูึ้นเมื่อแบมแบมทำท่าะออไปาห้อนั้นทำให้แบมแบมหยุเินแล้วหันลับมามอมาร์ที่อนนี้ยอมลืมามอเาแล้ว
ถ้าไม่มีอะไระพูมาร์็ไม่ิะสนใเาสินะ
"ผมมีสิทธิปิเสธ้วยหรือไ"แบมแบมพูประนั้นทำให้มาร์หยิบหมอนที่อยู่้าๆัวโยนใส่แบมแบมอย่าไม่พอใที่โนแบมแบมประ
เาไม่อบนประเาแบบนี้และแบมแบม็ไม่มีสิทธิทำ
เป็นแ่อายที่ไร้่าไม่มีสิทธิมาพูแบบนี้ับเา
"อึ"แบมแบมเถอยหลัเล็น้อยเมื่อมาร์โยนใส่เารำแหน่ท้อที่ำลัเ็บทำให้แบมแบมยมือุมท้อัวเอแล้วมอมาร์อย่าน้อยใ
วามน้อยใที่นใร้ายอย่ามาร์ไม่มีทาสนใมัน
"อย่ามาทำเป็นสำออยูโยนไม่แรนานั้น ไปไหน็ไปเห็นหน้ามึูหุหิวะ
ไปสิ"มาร์ออปาไล่แบมแบม อย่าไม่ใยี่อนะล้มัวลนอนเหมือนเิมนั้นทำให้แบมแบมำหมัแน่นมอมาร์
เาเลีย เลียผู้ายอย่ามาร์้วนที่สุ
"ผมเลียพี่"แบมแบมพูเท่านั้น็หันหลัเินออาห้ออย่าเสียใในท่าทีเยาอมาร์
ปั!
แบมแบมระแทประูปิลเสียัามอารม์
มาร์ที่หลับาอยู่ึลืมาึ้นมามอประูที่ปิไปแล้ว้วยสายาสับสน
"เลียูนั้นแหละีแล้ว แบมแบม"มาร์พูเท่านั้น็หลับาลอีรั้
‘’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’
ปั ปั
แบมแบมโยนลูบาสลห่วอย่าเอาเป็นเอาายนเพื่อนๆในทีมไ้แ่มออย่าเป็นห่วเพราะั้แ่มาแบมแบม็เอาแ่เียบแล้วั้หน้าั้า้อมนทุนไม่ล้าเินเ้าไปห้าม แบมแบมเห็นน่ารัแบบนี้แ่เวลาโธร็น่าลัวไม่น้อยแ่ในนไม่ล้า็ยัมีนล้า
นที่พึ่เ้ามานที่พึ่รู้ัแบมแบม นที่มอเห็นว่าร่าเล็ำลัะไม่ไหวเพราะฝืนัวเออยู่
"พอแล้ว"ยูยอมเินเ้ามาึลูบาสออามือแบมแบม้วยท่าทีนิ่ๆนั้นทำให้แบมแบมมอเพื่อนใหม่รหน้าอย่าไม่พอใ
"เอาืนมา"แบมแบมพูพร้อมับพยายามึลูบาสืนายูยอมแ่ยูยอมับโยนมันทิ้ไป
"พอเเล้ว ันไม่รู้ว่านายเออะไรมาแ่พอไ้แล้ว ืนนายยัเล่นไมู่ัวเอแบบนี้ร่าายนายะไม่ไหวเอานะแบม"ยูยอมพูอย่ามีเหุผล
"เรื่ออันนายเป็นใรถึมาพูแบบนี้ ันะเป็นะายมีใรสนใ้วยเหรอ"แบมแบมพูสิ่ที่อยู่ในใออมานยูยอมยมือึ้นลูบหัวแบมแบมเบาๆ
"สนใสิ อย่าน้อยนาย็มีันที่แร์นาย"ยูยอมพูยิ้มๆเาไม่รู้ว่าอะไรทำให้เาสนใแบมแบมนานี้อาเพราะรอยยิ้มที่แสนสใสแ่บาที็แฝไป้วยวามเศร้านั้น็ไ้ถึทำให้เาสนใหรืออาเพราะำบอเล่าอยอแถึเพื่อนนนี้ให้เาฟัปล่อยๆ็ไ้ถึทำให้เาสนใ
สนในินทามาที่นี่
"นายเหรอ"แบมแบมถามอย่าแผ่วเบาพร้อมับมอยูยอมเพื่อนใหม่อเา รั้ที่สอแล้วที่เวลาเา้อารใรสันยูยอมะเ้ามา
"ไปับันเถอะ ให้นอื่นเาเล่นันบ้า"ยูยอมพูเท่านั้น็ออแรึแบมแบมไปหยิบระเป๋าแล้วเินออมาท่ามลาสายาอนทั้สนาม
"นายะพาันไปไหน"แบมแบมถามอย่าๆที่อยู่ๆยูยอม็ลาเาออมา
"ไม่รู้"ยูยอมอบ้วยท่าทีสบายๆนั้นทำให้แบมแบมสะบัมืออเมื่อไ้รับำอบ
ไม่รู้ะไปไหนแ่ับพาเาออมาอย่านั้นเหรอเป็นนยัไันแน่นะิมยูยอม
"นายบ้าหรือเปล่า โอ๊ย"แบมแบมถามยูยอม่อนะ้อยมือุมหน้าท้อัวเอที่บิเร็ึ้นมาื้อๆ
เป็นอีแล้ว
"เป็นอะไร"ยูยอมรีบเ้ามาถามอย่าเป็นห่วเมื่อเห็นท่าทีอแบมแบม
"เ็บท้อ"แบมแบมอบออไปอย่าเ็บปวนั้นทำให้ยูยอมประอแบมแบมไปนั่ที่ม้านั่แถวนั้น
"มาไหมให้พาไปโรพยาบาลหรือเปล่า"ำถามอยูยอมมันทำให้หน้าอมาร์ลอยเ้ามาในหัว
ถ้ามาร์ะใีแบบนี้ไ้สัรึ่หนึ่็ี
"น้อู ูพาไปเอไม่้อลำบานนออย่ามึพาไปหรอ"มาร์ที่วันนี้เาเลิเร็วว่าปิ็ไม่รู้ะไปไหนเลยแวะมารับแบมแบมไปเ็บอที่บ้านมาอยู่ับเาให้เรียบร้อยและเา็มาทันไ้เห็นาเ็พอี
"พี่มาร์"แบมแบมมอมาร์อย่าแปลใที่เห็นมาร์เพราะนี้ยัไม่ถึเวลาที่นััน
"มานี่แบมแบม เินมาหาู ูบอให้มึเินมา"มาร์มอแบมแบมอย่าออำสั่นั้นทำให้แบมแบมลุึ้นเินไปหามาร์อย่าำยอม
ยูยอมึเอื้อมมือไปึเอาไว้เมื่อเาเห็นว่าแบมแบมไม่ไ้อยาไปับมาร์
"นายไม่ไป็ไ้"ยูยอมมอมาร์อย่าไม่พอในั
"แบม"มาร์เรียแบมแบมอีรั้่อนะเินมาระาแบมแบมออายูยอมอย่าหมั่นไส้
"โอ๊ย"แบมแบมที่ยัไม่ทันั้ัวอีทั้แรบีบัวที่ท้อทำให้าเาไม่มีแรนล้มลรหน้ามาร์
"แบม"ยูยอมรีบนั่ลประอแบมแบมอย่าเป็นห่ว่าามาร์ที่เอื้อมมือไประาแบมแบมึ้นาพื้นอย่าแร
"อย่ายุ่ับน้อู
แบมลับ"มาร์พู่อนะออแรระาแบมแบมให้เินามหลัาปัมือยูยอมออาแบมแบม
"พี่ไม่เห็นหรือไว่าแบมแบมไม่สบายนะเป็นพี่ประสาอะไร"ยูยอมถามอย่าโมโหที่เห็นารระทำที่แสนเลวร้ายอมาร์ที่ทำับแบมแบม เา็อยาปล่อยไปนะแ่มันมาเินไปแบมแบมัวเล็แ่นี้เอนะทำไม้อรุนแรนานั้น
"อโทษนะทีู่้อบอว่ามันไม่ใ่น้อู ู็ไม่ใ่พี่มัน
อยารู้ไหมว่าูับมันเป็นอะไรัน"มาร์ถามยูยอมอย่าเหนือว่า
"พี่มาร์"แบมแบมเรียมาร์อย่าหวาลัว ลัวว่ามาร์ะพูอะไร
"..."ยูยอมเียบไป
"รู้เอาไว้นะว่ามันนะเมียูแล้วู็ผัวมัน"มาร์อหน้ายูยอมับ่อนะระาแบมแบมให้เินามทันที
"ปล่อยผมนะ ผมไม่ไปับพี่"แบมแบมสะบัมือออามือมาร์อย่าไม่พอใ
เป็นบ้าอะไรอเาอีถึมาทำัวแบบนี้ใส่เาที่โรเรียน อยาแล้เาอย่านั้นเหรอแล้วที่เป็นอยู่ทุวันนี้มันยัไม่มาพอหรือไัน
"ถ้ามึ้าวไปาูแม้แ่้าวเียวููบมึโว์นทั้โรเรียนแน่
เอาสิ"มาร์มอแบมแบมอย่าท้าทายเพราะเารู้ีว่าแบมแบมไม่ล้าลอีับเาหรอแ่มาร์ลืมไปแล้วว่าวันนี้แบมแบมมียูยอม
"พี่มันน่ารัเลียว่ะ"ยูยอมพูพร้อมับเินมาโอบแบมแบมบลบนไหล่ัวเอเพราะเาเห็นมันไ้อย่าัเนว่าแบมแบมำลัร้อไห้แม้ะไม่มีน้ำาให้เห็นแ่เื่อเถอะว่าอีไม่นานมันะ้อไหลออมา
"ปล่อยแบมแบม"ไม่มีรั้ไหนเลยที่มาร์ะรู้สึว่าัวเอโนหัหน้ามานานี้
"ันไม่ไปับเา ่วยันที"แบมแบมพูเบาๆให้ยูยอม่วยเาหนีามาร์สัพั
เารู้ว่าารทำแบบนี้มันไม่เป็นผลีับัวเาเลยแ่ให้เาไปับมาร์อนนี้เาไม่ไหวริๆ
"วันนี้แแบมแบมะไปับผมถ้าแบมพร้อมเอพี่เมื่อไหร่เี๋ยวผมพาับมาส่"ยูยอมพูเท่านั้น็เินโอบแบมแบม ออมาโยมีสายามาร์มอามอย่าแ้นใที่แบมแบมล้าไปับนอื่น่อหน้าเา
นาบำเรออย่ามันไม่มีสิทธิทำแบบนั้น
"แม่มึ ถ้ามึไปับมันรับรอเรื่อทุอย่าแม่มึะ้อรู้"มาร์ใู้เนียร์มาเป็น้ออ้าในที่สุนั้นทำให้แบมแบมหยุเิน
นั้นสิแม่เา หาแม่รู้แม่้อเสียใมาแน่ๆ
"แบม"ยูยอมเรียแบมแบมเสียเบาเาลัวริๆลัวว่าสุท้ายแบมแบมะไปับมาร์
"พี่มันเลวมาร์ พี่มันเลว"แบมแบมหันหน้าับไปมอมาร์อย่าแ้นใ
"มาสิแบมแบมลับบ้านเรา้วยัน"มาร์ยื่นมือให้แบมแบมพร้อมับรอยยิ้มอย่ามีนะ
ยัไะเา็เื่อว่าแบมแบม้อเลือเา
"แบม"ยูยอมึแบมแบมเอาไว้เมื่อแบมแบมเริ่มยับัวเินไปหามาร์
"อบุนะที่่วยแ่อนนี้ไม่้อแล้วละ"พูเท่านั้นแบมแบม็ึมือยูยอมออแล้วเินเ้าไปหามาร์ที่ยืนรออยู่แม้เาะไม่อยาทำ แม้มันือสิ่ที่เาไม่เย้อารเลยสัรั้
"พู่ายๆแบบนี้ั้แ่เเร็บ"มาร์พูเยอะเย้ยแบมแบมพร้อมับโอบเอวแบมแบมให้เินไป้วยัน่อนะหยุเินแล้วหันมามอยูยอม
"ำเอาไว้มันเป็นอู"มาร์พูเท่านั้น็หอมแ้มแบมแบมโว์ยูยอมที่มอทั้สอ้วยสายายาะเาว่าเาิอะไร่อนมาร์ะพาแบมแบมเินไปที่รถที่ออยู่แถวๆนั้น
"..."ลอทาแบมแบมเอาแ่เียบไม่พูอะไรเลยสัำมันทำให้มาร์เหล่ามอเป็นระยะและเา็้อแปลใทุรั้ที่เามอแบมแบมะเอามือลูบหน้าท้อัวเอเหมือนมันเ็บมา
"เ็บท้ออีแล้วเหรอมึนะ"มาร์ถามแ่แบมแบมเียบๆ
"..."
"ไอ้แบมมึิะลอีับูหรือไ
ูถามทำไมไม่พู"มาร์ะอใส่แบมแบมอย่าหุหิที่แบมแบมเียบใส่แบบนี้
"แล้วถ้าผมพูพี่เยิฟัผมบ้าไหม"แบมแบมถามับอย่าเสียใเาเ็บมา เสียใมาที่มาร์ไม่เยให้โอาสอะไรเาเลย
อยาทำอะไรมาร์็ทำ เา็นเหมือนันเาป่วยเาปวท้อเยิะพาเาไปหาหมอบ้าไหม
"อย่ามาประูแบม"มาร์หยุรถ่อนะหันมามอแบมแบมรๆ
"..."แบมแบมเียบอีรั้่อนะหันหน้าไปอีทาเพราะไม่อยาให้มาร์เห็นน้ำาที่ำลัไหลออมาอเา
ท้อ็ปวมาึ้นมาร์็เอาแ่ว่ามันทำให้แบมแบมไม่รู้ว่าอนนี้วรรู้สึยัไ่อนี
"ลไปแบม
ลไปถ้าไม่อยาไปับูนัมึ็ลไป"มาร์ออปาไล่อย่าโมโหที่เห็นท่าทีอแบมแบม ทำไมทุรั้ที่อยู่้วยันแบมแบม้อแสท่าทีแบบนี้ใส่เา
ทำไม้อทำเหมือนไม่อยาอยู่ับเามานานั้นถ้าเลือไ้เา็ไม่ไ้อยาอยู่ับมันนัหรอแ่เาทำไมไ้เารู้ัพ่อเาี
"..."แบมแบมไม่อบแ่ับหยิบระเป๋าแล้วเินลารถ่ายๆมันทำเอามาร์อ้าปา้าที่แบมแบมทำแบบนั้นริๆแ่เา็ไม่ิะห้าม
อยาอวเ่นั็ปล่อยมันไปยัไนอย่าแบมแบม็ไม่ไหนไม่รอ
"แล้วูะอยูว่ามึะไปไ้ี่น้ำแบมแบม"มาร์พูับแบมแบมอย่าท้าทาย่อนแบมแบมะปิประูระแทใส่มาร์อย่าแร
ปั!
ทันทีที่ประูปิลมาร์็ับรถาไปทันที แบมแบมไม่ไ้มอามรถไปเพราะเาไม่ำเป็น้อหวัไม่ำเป็น้อแร์ไม่ำเป็น้อรู้สึว่ามาร์ะลับมาเพราะมันไม่ำเป็นมันไม่มีประโยน์อะไรที่ะหวัแบบนั้น
"ผมเลียพี่มาร์"แบมแบมพูึ้น่อนะเินเอามือุมท้อัวเอเินหาป้ายรถเมล์เพื่อลับบ้านแ่ยิ่เินท้อเา็ยิ่ปวนในที่สุแบมแบม็เินไม่ไหวเานั่ลับพื้นอย่าทรมาน
"เลือ"แบมแบมมอหว่าาัวเอที่อนนี้มีเลือไหลึมออมาอย่าใว่าัวเาเป็นอะไรันแน่วามเหนื่อยล้าสับสนทำให้แบมแบมไม่รู้ว่าวระทำยัไ ไม่รู้ว่าัวเอเป็นโรร้ายอะไร
"อึ"แบมแบมัฟันทนพาัวเอเินหาน่วยแม้ะยัเ็บมาและเลือที่ไหลึมามหว่าา็เริ่มมาึ้น
ไม่ไหว เา ไม่ไหวแล้ว
ยูยอมที่ัสินใับรถามมาวิ่มารับแบมแบมที่ทำท่าะล้มลเอาไว้ไ้ทันเาประอแบมแบมเอาไว้แน่นพร้อมมอหว่าาที่เ็มไป้วยเลืออย่าแปลใ
"แบมแบม
แบมแบม"ยูยอมเรียแบมแบม่อนะอุ้มร่าแบมแบมไปที่รถอเาทันทีเมื่อเห็นใบหน้าที่ีลนน่าลัว
เาไม่น่าปล่อยแบมแบมมาับผู้ายนนั้นเลยริๆ
"่วย้วย เ็บ"แบมแบมเอามือเปื้อนเลือับายเสื้อยูยอมอย่าอร้อ
"ันะไม่ทิ้นาย"ยูยอมพูประโยที่ยอแเยบอว่าแบมแบมอบฟัเวลาไม่สบายมันทำให้แบมแบมมอยูยอมอย่าแปลใเพราะเาไม่ไ้ยินมันมานานแล้วั้แ่ยอแย้ายไปอยู่ับพ่อที่เมาเา็ไม่ไ้ยินใรพูแบบนี้อีเลย
‘’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’
แบมแบมถูเ็นเ้าห้อุเินทันทีที่มาถึโยมียูยอมนั่รออยู่หน้าห้ออย่าเป็นห่วทั้ที่นนั่มันวรเป็นมาร์มาว่ายูยอมที่พึ่รู้ัแบมแบม
นานนานมาทีเียวว่าหมอที่รัษาแบมแบมะออมา
"เธอเป็นอะไรับนไ้"หมอถามยูยอมมอย่าลำบาใเพราะทั้สอยัใสุ่นัเรียนม.ปลายันอยู่เลย
"ผมเป็นเพื่อนเารับเาเป็นยัไบ้า"ยูยอมถามอย่าเป็นห่วว่าเพื่อนใหม่อเาะเป็นอะไรมา
"อนนี้ปลอภัยแล้วละทั้ัวนไ้และเ็ในท้อแ่่อไป้อระวัมาว่านี้นะเพราะมันอาไม่โีเหมือนรั้นี้็ไ้"ำพูอหมอทำเอายูยอมถึับมึน
"หมอะบอว่าเพื่อนผมท้อเหรอรับ"ยูยอมถามอีทีอย่าไม่มั่นใ
"ใ่เพื่อนเธอท้อ ท้อไ้6สัปาห์แล้ว
ท้อในวัยเรียนไม่ใ่สิ่ที่ีแ่เรื่อนี้็นับว่าเป็น่าวีเป็น่าวีอนเป็นพ่อเป็นแมู่แลเาให้ีละมีอะไรปรึษาหมอไ้และทาที่ีวรบอรอบรัวให้รับรู้พวเาะไ้่วยันูไ้"หมอพูแบบนี้เพราะเ้าใว่ายูยอมเป็นพ่อเ็ทั้ที่ริแล้วยูยอมรู้ัแบมแบมแ่5วันเท่านั้นแ่เา็้อมารับรู้ว่าเพื่อนรัอพี่ายฝาแฝอเาท้อ
"รับ"ยูยอมอบรับอย่าๆ
……………………………..
มาร์ที่นั่รอแบมแบมอยู่บ้านมอประูบ้านอย่าหุหิที่แบมแบมไม่ลับมาสัทีทั้ที่อนนี้มัน็ึนานี้แล้ว แบมแบมไม่มีที่ไปไม่มีทาไปไหนไ้นอาลับบ้านแ่ทำไมยัไม่ลับหรือิะลอีับเา
"ุายให้ั้โ๊ะเลยไหม่ะ"แม่บ้านเินมาถามมาร์เมื่อไ้เวลาอาหารแล้ว
"แบมแบมมันับมาหรือยั"มาร์เรียที่ะถามหาแบมแบม่อนนั้นทำให้แม่บ้านแปลใเพราะปิทั้สอ็ไม่ลรอยันนั
"ยั่ะ"
"ทำไมไม่มีใรไปาม ไปามมันลับมา"มาร์ออำสั่อย่านเอาแ่ใ่อนัวเอะลุึ้นเินออาบ้านเพื่อามหาแบมแบม
เาไม่ไ้อยายอมรับเลยว่าอนนี้เารู้สึเป็นห่วแบมแบมแ่เา็้อยอมว่าเาำลัเป็นห่วริๆเพราะถ้าแบมแบมเป็นอะไรนที่ะาย่อาแบมแบมมัน็ือเา
"ุายะไปไหน่ะ"แม่บ้านร้อถามมาร์ามหลั
"ามแบมแบมถ้าพ่อโทรมาบอว่าแบมแบมอยู่ับผมที่อนโนะรับ"มาร์พูพร้อม่อนะึ้นนั่รถแล้วับออมา
อยู่ไหนนะ มึไปไหนทำไมไม่ลับบ้าน
มาร์พยายามมอหาแบมแบมา้าทาแ่เา็ไม่เอนที่มีลัษะเหมือนแบมแบมเลยสัน
้อไปหาที่ไหน
แบมแบมมึหายไปไหนว่ะ
ความคิดเห็น