คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : r o o m 1709 : intro♡。
r o o m 1709 : intro♡。
♡:♡:♡:♡:♡:♡:♡:♡:♡:♡:♡:♡
น.สพ.บยอน แบคฮยอน
ปาร์ค ชานยอล
언제부터 였는지 너를 본 순간부터
ตั้งแต่ตอนนั้น ตอนที่ได้เจอเธอครั้งแรก
เช้าที่แสนสดใสสำหรับนายสัตว์แพทย์ตัวเล็ก บยอนแบคฮยอน เช้าวันนี้เป็นวันที่สดใสที่สุดตั้งแต่เขาเกิดมาเลยหล่ะเพราะเขาจะได้ออกมาอยู่คอนโดแล้ว อยู่แบบตัวคนเดียวกับโรซี่ที่รัก อยู่กับคุณสมศักดิ์ สมศรี สมใจ สมหญิง สมจิต ฯลฯ อยู่แบบไม่มีหม่าม๊าอาราคอยบ่นงุ้งงิ้ง
'ป๋ายเอ๋อจะตายแบบนี้จะอยู่ตัวคนเดียวได้ไงคะลูกหม่าม๊า ฮือ'
ใครเอ๋อ .. ผมไม่เอ๋อนะ มั้ง ..
ปั๊ก ..
"โอ้ย !!!!! นี่นาย นายลากกระเป๋าภาษาอะไรเนี่ยทับรองเท้าฉันไม่เห็นหรอ!"เสียงเข้มร้องโวยวายขึ้นหลังจากที่ผมรู้สึกว่าทำไมเมื่อกี้ทำไมกระเป๋ามันลอยๆน้า
"หือ (' ') ฉันทำอะไรหรอ"ผมเงยหน้าขึ้นไปปะทะกับคนที่เอาแต่โวยวาย อืม.. หน้าตาก็ดีหุ่นก็ดีแต่ทำไมต้องทำหน้าดุดุตลอดเวลาด้วย ขมวดคิ้วอยู่นั่นแหล่ะเมื่อยคิ้วบ้างมั้ยน้า
"เหอะ .. เมื่อ-กี้-นาย-เข็น-กระ-เป๋า-ทับ-เท้า-ฉัน ชัดพอมั้ยคราวนี้ก็จ่ายค่ารองเท้าของฉันมาได้แล้ว"ร่างสูงพูดทีละคำพร้อมก้มหน้าคุยกับผมระดับเดียวกัน
"กระเป๋าตังค์โดนโรซี่กินเมื่อวาน"
"นายว่ายังไงนะ?"
"ก็บอกว่าโดนโรซี่กินไปเมื่อวานไงเห้อพูดไม่รู้เรื่อง"
ครืด ปั๊ก !
"โอ้ย !!!!!!! นาย !!!!!!"ร่างสูงที่พึ่งโดนร่างเล็กลากกระเป๋าทับเท้าอีกรอบหันไปคว้าไหล่บางมาเผชิญหน้า
"หือ"สัตว์แพทย์ตัวเล็กทำหน้าเหลอหลาเหมือนไม่รู้เรื่อง แต่จริงๆเขาก็คงไม่รู้ว่าทำอะไรไป
"จ่ายค่าเสียหายมาเดี๋ยวนี้"
"ก็บอกว่าโดนโรซี่กินไปเมื่อวานไงเล่า"
เมื่อวานวางกระเป๋าตังค์ไว้บนโต๊ะโรซี่เดินมาคาบไปงาบเฉยเลยครับ ผมจะทำอะไรได้หล่ะนอกจากลูบหัวแล้วบอกว่า 'เก่งมากที่รัก' ก็ผมรักโรซี่นี่นา ..
"จะไม่จ่ายใช่มั้ย ? ได้ .. รปภ.!! .. อ้าวเห้ยไปไหนแล้ววะ"
ผมเดินลากกระเป๋ามาที่เค้าท์เตอร์ในคอนโดโดยไม่รอให้นางคนหน้าดุนั้นพูดว่าอะไรบ้าง ก็ผมบอกแล้วไงครับว่าโรซี่กินไปหมดแล้ว ค่าเสียหายอะไรผมจะมีได้ไง .. อู้ว ดอกไม้ลอยผ่านหน้าสวยจังเลย
"ป้าครับผมบยอนแบคฮยอนมาเอากุญแจห้อง1709ครับ"
"มีปัญหาอะไรก็โทรมาข้างล่างน้าตัวเล็กคิคิ ป้าอยู่รับตลอด24ชม.แน่นอน"
คุณป้าแต่งตัวไฮโซคล้ายจะไปงานราตรียื่นกุญแจห้องให้ผม ผมยิ้มขอบคุณเล็กน้อยก่อนจะเดินไปขึ้นลิฟท์ .. ฮ่า อยากเจอห้องใหม่เร็วๆจัง
♡:♡:♡:♡:♡:♡:♡:♡:♡:♡:♡:♡
"หึช่างเถอะรองเท้าฉันมีเป็นร้อยเป็นพันคู่ โยนทิ้งซะก็สิ้นเรื่อง"
ร่างสูงโปร่งเดินบ่นเข้ามาในคอนโด พอนึกถึงหน้าคนตัวเตี้ยที่พึ่งลากกระเป๋ามาทับเท้าเค้าก็อดอารมณ์เสียไม่ได้จริงๆ เอาเถอะเค้าคือ ปาร์คชานยอล นายแบบชื่อดังนี่จะไปสนอะไรคนตัวเตี้ยหน้าตาเอ๋อๆดูลอยๆพรรณนั้น
"คุณป้าครับผมมาเอาคุณแจห้อง1709ครับ ปาร์คชานยอล"
"ป้าแกไปดูละครรีรันตอนบ่ายน่ะพ่อหนุ่ม ห้องอะไรนะเดี๋ยวลุงหยิบกุญแจให้"
คุณลุงแก่ๆที่น่าจะเป็นแฟนเจ้าของคอนโดเงยหน้าขึ้นถามหมายเลขห้องของผมอีกที
"1709ครับ"
"เอ้าได้แล้วพ่อหนุ่ม หน้าตาดีนะเนี่ยเราเป็นพระเอกงิ้วโรงไหนรึ"
หืม .. พระเอกงิ้ว
"ผมเป็นนายแบบครับ"
หึ พระงิ้วงั้นหรอ? ชั้นเฟิร์สคลาสแบบผมเนี่ยนะ
"หน้าตาดีงี้น่าจะแสดงงิ้วนะตาว่า อ่าว .. ไปไหนละว่าจะแนะนำโรงงิ้วให้ซักหน่อย"
ผมเดินออกมาอย่างหัวเสียวันนี้วันซวยอะไรวะ ตอนเช้าเจอไอเตี้ยที่ไหนไม่รู้เข็นกระเป๋าทีบเท้า ห้านาทีต่อมาเจอลุงแก่ๆมาหาว่าเป็นพระเอกงิ้ว เหอะ ..
ติ๊ง..
ผมเดินเข้าลิฟท์กดชั้น17ตามที่บอกในแผนที่คอนโด
คอนโดนี้เป็นคอนโดหรูใจกลางเมืองแน่นอนว่าต้องแพงมากๆ ถ้าไม่รวยหรือไม่ได้นี่ไม่มีสิทธิ์ได้อยู่หรอกครับ นี่มันระดับ5ดาว ดารานายแบบนางแบบไฮโซอยู่กันเต็มไปหมด
ติ๊ง ..
เมื่อลิฟท์เปิดผมรีบสาวเท้าออกจากลิฟท์เพราะอยากไปถึงห้องเร็วๆน่ะ เพลียชะมัด
1705 ..
1706 ..
1707 ..
1708 ..
1709 ..
ห้องนี้สินะ .
แกร๊ก ..
เมื่อผมเปิดประตูเข้าไปภาพที่ผมเห็นทำให้ช๊อคและแทบจะปรี๊ดแตก
ไอเตี้ยนั่นมาอยู่ในห้องของผมได้ยังไง !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
♡:♡:♡:♡:♡:♡:♡:♡:♡:♡:♡:♡
"มาทำอะไรในห้องของฉัน!!!!!!!!"
ร่างสูงหน้าประตูห้องโวยขึ้นขณะที่ผมกำลังวางคุณสมศรีลงที่ระเบียง
"นี่ห้องฉันนะอย่ามั่วชี่" ผมรีบสาวเท้าเข้าไปหาจอมโวยวายตัวสูงหน้าห้อง
"ห้อง 1709 คือห้องของฉันยกของของนายออก-ไป-เดี๋ยว-นี้ !!!!"
คนขี้โวยวายชูกุญแจห้องกับคีย์การ์ดตรงหน้าผม เขียนว่า '1709' เหมือนของผมเด๊ะเลย
"อ๋า เหมือนกันเลย (' ')" ผมเลยชูขึ้นให้ดูบ้าง ติดสติกเกอร์แล้วนะจะบอก สวยใช่มั้ยล่า
"มันต้องมีอะไรผิดพลาดแน่ๆ .. ฮัลโหลคุณป้าครับ ขึ้นมาชั้น17 ห้อง 1709 เดี๋ยวนี้ครับ!!!!"
คนขี้โวยวายวางสายก่อนจะจ้องหน้าผมเขม็ง แถมส่งสายตาดุดุมาให้อีกแล้ว
"นายเตรียมเก็บกระเป๋าได้เลย หึ"
"ว่าไงจ้ะเด็กๆมีปัญหาอะไรหรอ"
คุณป้ารีบสาวเท้ามาหาพวกผมด้วยใบหน้ายิ้มแย้มต่างจากคนตัวสูงนี่จริงๆเลย เอาแต่หน้าเป็นตูด ..
"ทำไมผมถึงได้มาอยู่ห้องเดียวกันกับไอเตี้ยนี่?"
"ไหนมาดูสิ .. "
คุณป้าหยิบสมุดจดเลขห้องขึ้นมาดูเปิดไปเรื่อยๆจนหยุดอยู่หน้านึง
"ห้อง 1709 ผู้อาศัย1 ปาร์คชานยอล.."
"นั่นไงเห็นมะ..!!"
"ผู้อาศัย2 บยอนแบคฮยอน.."
ความคิดเห็น