คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ก้าวที่8
[59]
ณ ร้านหนังสือแห่งหนึ่ง
"รักคือการก้าวเดิน แม้ต้องล้มลงก็จะล้มด้วยกัน แม้จะเดินหน้าก็จะเดินหน้าด้วยกัน"สาบานได้เลยว่านั่นเป็นข้อความแรกที่ผมอ่านจากการเปิดหนังสือรักน้ำเน่าที่พวกวัยรุ่นเค้าอ่านกัน แล้วทำไมถึงต้องหยิบมาอ่านด้วยเนี่ย= =
"โย่ว์!ทำไรอยู่น่ะโกคุเดระ"เฮือก!เสียงนี้มัน...
"เจ้าบ้าเบสบอล!!"แล้วแกจะโผล่มาทำฮาอะไรฟระ!
"หืมม์?อ่านอะไรอยู่เหรอ"
"ไม่ใช่เรื่องของแก อย่าเสือกรู้นะเฟ้ย!!"
ป้าบ!พูดจบผมก็เอาหนังสือเล่มที่อ่านอยู่ฟาดหน้ามันไปป้าบนึง หุๆสมน้ำหน้า(ใจร้าย//fc80) แล้วคิดเหรอว่าผมจะอยู่ให้เจ้านั่นจับได้ ก็ต้องชิ่งสถานเดียวสิครับ!
'เฮ้อ!เกือบไป'นี่ถ้าเจ้าบ้าเบสบอลรู้ล่ะก็ต้องเอาไปเล่าให้รุ่นที่สิบฟังชัวร์เลย เหอๆงานนี้ตูมีหวังดับแน่
"ฮายาโตะ..."
"แว้ก!อาเจ๊!"เฮ้อ!โชคดีใส่แว่นอยู่
"วิ่งหน้าตาตื่นมาเชียว มีอะไรรึเปล่า"
"ไม่มีๆๆๆๆ"
"แน่ใจเหรอ มีอะไรก็บอกพี่สาวแสนดีคนนี้ได้นะจ๊ะ"จับเอาpoison cookingยัดปากคนอื่นเนี่ยนะแสนดี= ="
"ก็บอกว่าไม่มีไงเล่า!เซ้าซี้อยู่ได้!"
"อ้าว ไม่มีหรอกเหรอ เสียดายจัง แบบนี้จะเข้าด้ายเข้าเข็มกันได้มั๊ยเนี่ย"ง่ะ เข้าด้ายเข้าเข็ม
"กับใคร!!"
"ตามมาเดี๋ยวก็รู้เอง"แล้วอาเจ๊ก็ลากผมไปที่ไหนซักที่อย่างเอาเป็นเอาตาย โว้ย!ปล่อยดิโว้ย ตูจะไปหารุ่นที่สิบ!
"อย่างสึนะน่ะ ยังไงนายก็ได้เจอทุกวันอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ"รู้ทันอีก= = แล้วที่ที่อาเจ๊ลากผมไปก็คือ....ร้านขายของจุกจิก
"อาเจ๊!ผมเป็นผู้ชายนะ จะให้มาซื้อของแบบนี้ไปทำไม!"
"ใครบอกให้ซื้อให้นาย ซื้อให้เพื่อนนายต่างหาก"ให้เพื่อน? ใครล่ะ ผู้หญิงที่ใกล้ตัวที่สุดก็มียัยคุโรคาวะ ซาซางาวะคนน้อง ยัยสับปะรด แล้วก็...
'ฮารุเหรอ...'
"คิดได้แล้วสินะ ถ้างั้น...พี่ขอตัวไปหารีบอร์นก่อนนะ บาย!"พูดจบก็ไปเลย เฮ้ย!นี่มันวันอะไรของตูวะเนี่ย!
ความคิดเห็น