ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [reborn]ยัยไร้(ร้าย)เดียงสาขโมยหัวใจนายกะล่อน(1001)

    ลำดับตอนที่ #7 : ศึกหน้าตู้กดน้ำดื่ม(?)

    • อัปเดตล่าสุด 2 ธ.ค. 54




    [1]
       วันต่อมา...ที่โรงเรียนมิลฟิโอเล่...

    "ยัยยูนิ!"บลูเบลเดินเข้ามาตบโต๊ะชั้นแรงๆ

    "อะไรเหรอ?"

    "เมื่อวานน่ะ...เธอกล้าดียังไงฮะไปท้ารุ่นพี่เบียคุรันเป็นศัตรูน่ะ!!!!"

    "เค้าเป็นฝ่ายท้าชั้นนะ= ="

    "จะใครท้าก็ช่างเหอะ! แต่แบบนี้ชั้นก็ยิ่งหมดโอกาสได้เจ๊าะแจ๊ะ(?)กับรุ่นพี่น่ะสิยัยบ้า!!T[]T"

    "เอาไปเลยก็ได้นะ ชั้นยอมเสียสละให้= ="ใครมันจะอยากได้ไอ้เผือกกะล่อนนั่นมันมาครอบครองล่ะยะ

    "ไม่รู้ล่ะ!ยังไงเธอก็ต้องรับผิดชอบ!!"รับผิดชอบไรเนี่ย!=[]=

    "ถ้าเธอชอบเค้าก็ไปบอกเค้าเลยสิ มาสนอะไรชั้นเล่า..."

    "ก็ชั้นเป็นเพื่อนเธอนะ เค้าต้องมองชั้นเป็นศัตรูไปด้วยแน่เลย...ฮ เฮ้!จะไปไหนน่ะยะ!"

    "ไปดื่มน้ำ เดี๋ยวกลับมา"

       ชั้นรีบปลีกตัวออกห่างจากยัยเพื่อนเลิฟของชั้นออกมา นานมากแล้วนะที่ชั้นไม่เคยโดนใครวีนใส่ซะขนาดนี้ ขืนอยู่ต่อนานกว่านี้ชั้นต้องหูอื้อแน่ๆเลย=_=

       ไหนๆก็เดินออกมาแล้ว ดื่มน้ำซักหน่อยก็คงไม่เสียหายนี่

       แต่ในขณะที่ชั้นกำลังเอื้อมมือไปหยิบแก้วกระดาษที่วางอยู่บนโต๊ะข้างๆตู้กดน้ำดื่ม...ก็ดันมีมือใครอีกคนนึงมาหยิบไปก่อนซะแล้ว!!

    "O_O!!!(x2)"กรี๊ด!มันตามมาหลอกหลอนชั้นอีกแล้ว...

    "ยูนิจัง!!!"

    "เบียคุรัน!!!"

    "เอาแก้วมานี่นะ!"ชั้นพยายามเอื้อมมือหยิบแก้วกระดาษในมือไอ้หมอนี่...แต่มันดันสูงกว่าชั้นซะนี่= =(หรือว่าชั้นเตี้ยเองหว่า?)

    "เสียใจ แต่ผมหยิบได้ก่อนคุณนะครับ คึหึหึ=w="ไม่ต้องมายิ้มเลยไอ้เผือกเอ๊ย!

    "แต่ชั้นเห็นก่อนนะ มันเป็นของชั้น!"

    "แก้วอื่นก็มีตั้งเยอะไปหยิบเอาสิครับ"

    "แต่ชั้นจะเอาแก้วนี้! เป็นผู้ชายซะเปล่าหัดเสียสละให้ผู้หญิงไม่เป็นรึไง!"

    "ผมเสียสละแน่...ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นนอกจากคุณน่ะนะ"ซี้ด~ค่ะท่าน...= =++

       งั่ม! ชั้นเลยจัดการกระโดดงับแขนไอ้คนข้างหน้าชั้นไปซะเลย!

    "โอ๊ย! ปล่อยนะเว้ย!"เรื่องอะไรจะปล่อยล่ะยะ

    ------------------

    [100]
    "ยัยเด็กนรกเอ๊ย! บอกว่าปล่อยไงฟระ!!!!"ยัยเด็กบ้า! เกาะแน่นจริงๆเลยเว้ย! แกะเท่าไหร่ก็ไม่ออกซักที!

       ปึ้ก! และแล้ว...ผมก็ปิ๊งไอเดียนึงขึ้นมา โดยการใช้ตัวอัดกับกำแพงให้ยัยนี่ปล่อยผม และมันก็ได้ผลซะด้วย=w= (ไอเลว! เดี๋ยวโทรตามแกมม่ามาเก็บซะนี่= =+)

    "ชิ!ยัยบ้าเอ๊ย"

    "..."

    "เฮ้ๆ เธอน่ะ...ได้ยินมั๊ย"ผมย่อตัวลงไปคุยกับเธอที่ตอนนี้ทรุดลงไปกองกับพื้น

    "..."

    "= =^^"งานเข้าแล้วไงตรู! ยัยนี่พูดเท่าไหร่ก็ไม่ตอบซักที=[]=

    "คุณเบียคุรัน...ผมว่าคุณรีบพาเธอไปห้องพยาบาลก่อนที่จะโดนพวกนั้นสับก่อนจะดีมั๊ยครับ"มุคุโร่คุง(ที่มาไงไม่รู้)พูดพร้อมชี้ไปที่กลุ่มคนกลุ่มนึงที่มองมาทางผมด้วยสายตาอาฆาต

    "เฮ้ย!นั่นมันไอ้เบียที่เคยหักอกเพื่อนตรูนี่หว่า"

    "บังอาจมาทำฮิเมะของเราเหรอ= =+"

    "ฆ่ามันซักนิดดีมั๊ยเนี่ย!"

    "ก ก็ได้ครับ..."เพื่อยูนิจังที่ทรุดไม่ได้สติ(+ความปลอดภัยของผมเอง) ผมเลยต้องช้อนยัยนี่ขึ้นมาแล้วอุ้มไปที่ห้องพยาบาลโดยมีสายตาจากคนรอบข้างมองมาที่ผมแบบปลกๆ

    'เฮ้ยๆ ไอเบียมันอุ้มฮิเมะด้วยว่ะ'

    'กรี๊ด!ชั้นชักอยากเป็นยูนิจังแล้วอะ>///<'

    'กรี๊ด! ทำไมไม่จับกดกันไปเลยอะ!'(ไอนี่ชั่ว= =+)

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×