ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [reborn]ยัยไร้(ร้าย)เดียงสาขโมยหัวใจนายกะล่อน(1001)

    ลำดับตอนที่ #6 : รับผิดชอบ

    • อัปเดตล่าสุด 2 ธ.ค. 54




    [writer]
       หลังจากผ่านไปได้5นาที...

    "เอ้า!เข้ามาได้แล้วจ้าทั้งสองคน^^"บอสใหญ่อาเรียที่เพิ่งจัดการ(หรือกำจัด?)ไอสองหน่อตัวดี ที่บังอาจมาทำนอกเหนือคำสั่ง เรียกยูนิกับเบียคุรันเข้ามาด้วยรอยยิ้มพิมพ์ใจ(เหรอ...)

    "ค่ะ/ครับ"

    'รู้สึกเหมือนยังได้กลิ่นคาวเลือดอยู่เลยแฮะ= ='ในใจเบียคุรัน

    'ลงโลงไปยังเนี่ย ทั้งสองคนน่ะ= ='ในใจยูนิ

    "เฮ้อ! ยังไงคราวนี้ชั้นก็เป็นฝ่ายต้องรับผิดชอบอะนะ ที่ปล่อยให้คนของชั้นไปสร้างความรำคาญให้กับนาย"อาเรียนั่งลงบนโซฟาตัวเดิมก่อนถอนหายใจ

    "คุณรับผิดชอบได้...ด้วยการยกหนี้ของผมทั้งหมด คึหึหึ"เบียคุรันพูดพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์

    'ไอ้นี่!!!'ในใจสองแม่ลูกจิสโรเนโร่+คนรับใช้อีกหนึ่ง(แกมม่า)

    "ยกเว้นเรื่องนั้นย่ะ= =+"

    "อ้าวๆ ไหน'ป้า'บอกว่าจะเป็นฝ่ายรับผิดชอบไง"เขาพูดเน้นหนักคำว่า'ป้า'

       ผัวะ! กระดาษหนาๆปึกหนึ่งถูกฟาดเข้ากับใบหน้าของเจ้าคนพูด

    "ใครบอกให้เรียกชั้นว่า'ป้า'ฮะ= =++"และดูเหมือนคราวนี้มันจะทำให้เธอเริ่มอารมณ์ขึ้นอีกครั้ง(หลังจากที่เพิ่งสงบสติอารมณ์ได้)

    "อะไรกัน...มีลูกแล้วก็ต้องเป็นป้าสิ"เบียคุรันพึมพำเบาๆพร้อมเอามือลูบหน้าของตัวเอง ก่อนจะหันไปมองร่างเล็กที่ตอนนี้นั่งนิ่งดูการกระทำของแม่ตัวเองกับรุ่นพี่ที่โรงเรียน

    "มองอะไรคะ? ชั้นสวยนักหรือไง?^^"ยูนิพูดเป็นเชิงประชด(+หลงตัวเองนิดๆ/โดนโบก)

    "บ้าเหรอ ใครมองมิทราบ อย่าหลงตัวเองไปหน่อยเลย"

    "อะแฮ่ม! ชั้นได้ยินที่นายพูดนะ= =++"อาเรีย

    "ชิ!"

    "เอาเป็นว่า...นายจะเรียกร้องอะไรจากชั้นก็ได้"

    "งั้นป้าช่วยยกหนี้..."

    "ยกเว้นเรื่องนั้น!!"

       ป้าบ!

    "แล้วนี่ก็อีกรอบ...ข้อหามาเรียกชั้นป้า!!"

       ป้าบ!

    "และสุดท้าย...สำหรับคนไม่รู้จักจำ!!"

       ป้าบ! สรุปเบียคุรันเลยได้ลิ้มรสปึกกระดาษไปถึงสามครั้ง

    "อูย...ไม่เอาแล้วค่าเสียหายล่ะ..."เขาลูบหน้าตัวเองพลางพยายามพูดเจรจา

    "หืมม์? คราวนี้นายมาแปลกนะ เมื่อก่อนยังเป็นไอ้บ้าเดินหน้าชนอย่างเดียวเลยนี่"

    "ก็ได้เธอประเคนปึกกระดาษให้ลิ้มรสไปตั้งหลายรอบแล้วนี่ครับ!!!"

    "อ้อ ไม่ต้องเอาเงินมาจ่ายชั้นหรอกนะ ชั้นทำให้ฟรีเลย"

    'หน้าเลือดชะมัดเลยยัยนี่= =++!!'

    "ไม่มีอะไรผมขอตัวกลับก่อนล่ะ"เขาตั้งท่าลุกออกจากเก้าอี้ พร้อมส่งสายตาเชือดๆมาหาลูกสาวคนเดียวของเจ้าหนี้ตัวเองประมาณว่า...

    'ฝากไว้ก่อนเหอะ ยัยเด็กบ้า!'

    'แล้วชั้นเกี่ยวอะไรด้วยยะ ไอ้กะล่อน!'

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×