ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [reborn]ยัยไร้(ร้าย)เดียงสาขโมยหัวใจนายกะล่อน(1001)

    ลำดับตอนที่ #3 : ประกาศสงคราม

    • อัปเดตล่าสุด 30 พ.ย. 54




    [1](รหัสยูนินะจ้ะ เผื่อมีใครไม่รู้/ไรท์)
       สวัสดีตอนเช้าค่ะทุกคน^^ ชั้นยูนิ จิสโรเนโร่นะคะ วันนี้ชั้นก็มาเรียนตามปกติ ทุกคนรอบข้างชั้นต่างก็มองมาที่ชั้นเหมืนวันอื่นๆ ก็ชั้นน่ารักซะขนาดนี้นี่(หลงตัวเองไปมั๊ยหนู= =)

       ฮ่าๆ ล้อเล่นค่า ตอนนี้ชั้นก็เดินมาถึงหน้าห้อง2-A(ห้องเรียนชั้นเอง)แล้วค่า...

    "ยัยยูนิ! ไม่เจอกันตั้งนานคิดถึงเป็นบ้าเลย>o<"เด็กผู้หญิงผมสีฟ้ายาววิ่งเข้ามาทักชั้น ใช่ค่ะ...นี่'บลูเบล'ดูโอ้คนสนิทชั้นเองแหละค่ะ

    "อย่าเว่อร์สิบลูเบล ไม่เจอกันแค่เสาร์อาทิตย์เองนะ^^"

    "แค่สองวันชั้นก็คิดถึงเธอนะ เพื่อนเลิฟของชั้นTT"(รู้สึกว่ายิ่งแต่งมันเหมือนมาวายกันเองเฉยเลยเฮ้ย= =!)

    "โอ๋ๆ เงียบซะนะคนดี"(ยังกะแม่ลูก=[]=)

    "ทำการบ้านเสร็จป่าวอะ ลอกหน่อยดิ!"

    "เสร็จ...แต่ไม่ให้ลอกจ้ะ!"

    "ได้ไง! เอามาให้ชั้นลอกเดี๋ยวนี้นะ!ถ้าโดน'จารย์ดุขึ้นมาเธอต้องรับผิดชอบนะ!= =+"

    "ไม่ได้นะ บลูเบลต้องทำเองสิ มานี่...ชั้นช่วยนะ^^"บลูเบลนี่เหมือนเดิมตั้งแต่เมื่อก่อนเลย วันไหนไม่ทำการบ้านมาก็ตั้งแต่จะลอกชั้นคนเดียวเลย นี่เธอไม่กลัวอาจารย์แซนซัสเค้ารู้เลยใช่มั๊ยเนี่ย!

    -----------------

       ตอนพักเที่ยง(เร็วจัง)...ชั้นกับบลูเบลก็ลงมานั่งทานข้าวเที่ยงที่โรงอาหาร

    "ขอบใจมากนะยูนิ ถ้าไม่ได้เธอชั้นโดน'จารย์ด่าจนหูหนวกแน่เลย"บลูเบลพูดขณะข้าวยังเต็มปาก

    "ทานให้หมดแล้วค่อยพูดสิบลูเบล เดี๋ยวข้าวก็ติดคอหรอก"

    "เธอนี่มันจะมารยาทผู้ดีไปถึงไหนยะ= =+"

    "แม่เป็นคนสอนจ้ะ^^"

    "นี่ๆหนูทั้งสองคนน่ะ"เสียงผู้ชายคนนึงดังขึ้นจากด้านหลัง ชั้นกับบลูเบลหันไปด้านหลัง พบว่าเป็นชายผมขาว ใต้ตามีปานสีม่วง ดูแล้วน่าจะเป็นรุ่นพี่ชั้นอยู่นะ

    "ที่ตรงนี้มันที่ประจำของผมนะ ช่วยลุกไปนั่งที่อื่นจะได้มั๊ยครับ"หา?

    "แล้วมันมีชื่อคุณติดไว้ตรงไหนคะ ถึงจะมาอ้างว่าเป็นที่ของคุณ บลูเบลก็ช่วย..."ชั้นหันไปสะกิดบลูเบลหวังจะให้ช่วยพูด แต่...

    "รุ่นพี่เบียคุรัน~~~!!! ตัวจริง เสียงจริงเลยอะ*O*"

    "บ เบียคุรัน= =?"ไอหมอนี่งั้นเหรอ

    "ดูเหมือนจะรู้จักผมดีสินะครับ ถ้างั้นก็ช่วยถอยไปนั่งที่อื่นหน่อยจะได้มั๊ยครับ^^"ยังจะมา(เสือก)ยิ้มอีกนะ= =+

    "ค่ะๆ ไปกันเหอะ ยูนิ~"แล้วไปทำตามที่มันพูดทำไมยะ ยัยบลูเบล!=[]=

    "ไม่! ชั้นไม่ยอมเสียศักดิ์ศรีลูกผู้หญิงเพราะเรื่องแค่นี้หรอกนะ!"ชั้นปัดมือบลูเบลที่ดึงข้อมือชั้นอยู่ออก เรื่องอะไรจะไปยอมจำนนต่อไอเผือก(?)นี่กัน!

       จะว่าไป...หมอนี่ชื่อเบียคุรันงั้นเหรอ? เหมือนเคยได้ยินชื่อนี้ที่ไหนนะ...คิดสิ คิดสิ...

    'นึกออกแล้ว!'

    "คุณอย่าทำให้ผมมาเสียเวลาเพราะเรื่องแค่นี้จะได้มั๊ยครับ...ยูนิ จิสโรเนโร่"ฮะ! มันรู้จักชื่อชั้นด้วย แต่ก็คงไม่แปลกหรอก เพราะคนส่วนใหญ่ทั้งโรงเรียนก็รู้จักชั้นอยู่แล้ว

    "...หึ!รู้แล้วยังจะมาทำเป็นออกคำสั่งชั้นอีกนะคะ...คุณเบียคุรัน เจสโซ่"ชั้นพูดพร้อมคลี่รอยยิ้มเจ้าเลห์นิดๆ(เฮ้ย= =)

    "??"

    "คุณติดหนี้คุณอาเรีย หรือว่าคุณแม่ชั้นหลายหมื่น ยังจะมาทำเป็นออกคำสั่งลูกสาวอย่างชั้น ไม่กลัวว่าคุณแม่จะตามมาเอาเรื่องคุณเลยนะคะ"

    "=[]="ฮะๆ ไอนี่มันเริ่มหน้าซีดแล้ว=w=

    "ชั้นล่ะไม่เข้าใจคุณแม่จริงๆที่ไม่ยอมยึดทรัพย์อะไรคุณซักชิ้น ทั้งๆที่ติดหนี้นานเป็นเดือนแล้วแท้ๆ หรือว่าเพราะรู้ว่ายึดทรัพย์'คนกะล่อน'อย่างคุณไปก็ไม่มีประโยชน์กันนะ..."โฮะๆ พูดประชดคนอื่นนี่มันสนุกอย่างงี้นี่เอง=w=

    "นี่เธอ...!!"

    "อะไรเหรอคะ^^"

    "ยูนิ จิสโรเนโร่! ผมขอประกาศ...ว่าจากนี้เธอเป็นศัตรูกับผม"ตาเบียคุรันนั่นตะโกนลั่นโรงอาหารแล้วเอานิ้วชี้มาที่หน้าชั้น

    "ได้สิ ชั้นไม่ระคายเคืองอยู่แล้ว!"

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×