คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : -บทนำ-(ครบแล้ว)
[ริกะ]
จิ๊บๆ นั่นคือ...เสียงนกที่ชั้นได้ยินทุกเช้า
ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ และนั่น...คือเสียงนาฬิกาปลุกที่ชั้นตั้งไว้ในโทรศัพท์มือถือ
"งืมๆ"ชั้นบ่นงึมงำขณะเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์มือถือที่อยู่บนโต๊ะ เพื่อกดปิดเสียง
'วันนี้...แล้วสินะ'ชั้นคิดในใจพลางคลี่ยิ้มออกบางๆ วันนี้แล้วสินะ...ที่ชั้นจะได้เป็นนักเรียนม.ต้นปี2 อย่างเต็มตัว
"ต้องรีบแต่งตัวแล้วสินะ"
สวัสดีค่ะทุกท่าน ชั้นชื่อโกคุเดระ ริกะค่ะ อ๊ะๆ! ท่านกำลังจะบอกว่าคุ้นนามสกุลของชั้นใช่มั๊ยล่ะ~ แน่นอนเพราะนามสกุลนี้เป็นของผู้พิกัทษ์แหวนแห่งวายุ โกคุเดระ ฮายาโตะ หรือว่า'พ่อ'ของชั้นเองแหละค่ะ
หลังจากที่ชั้นแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยชั้นก็รีบเดินลงไปทานข้าวเช้าที่แม่เตรียมไว้...
"อรุณสวัสดิ์ค่ะ!"
"อรุณสวัสดิ์"และนั่นคือพ่อกับแม่ชั้นเองแหละค่า
"วันนี้ดูคึกเป็นพิเศษเลยนะ"พ่อเป็นคนทักชั้นคนแรก
"แน่นอน ก็วันนี้จะขึ้นม.2แล้วนี่คะ^ ^"
"ถ้างั้นก็ทานข้าวซะนะจ้ะ จะได้มีแรง"แม่คอยเตือนชั้นแบบนี้ทุกเช้าเลยค่ะ
"ค่ะ~"
หลังทานข้าวเสร็จ...
"ไปล่ะนะคะ~"ชั้นบอกลาทั้งสองก่อนจะวิ่งไปตามเส้นทางไปโรงเรียน
อ้อ! ลืมบอกอะไรอย่างนึง ทั้งสองคนน่ะ...ไม่ใช่พ่อแม่แท้ๆของชั้นหรอกนะคะ ชั้นไม่ได้มีสายเลือดเดียวกับทั้งสอง พ่อแม่จริงๆของชั้นทิ้งชั้นไปตั้งแต่ยังเด็ก แล้วเมื่อสิบปีก่อนก็ได้เจอทั้งสองคนนี่แหละ
แต่...ไม่ว่าทั้งสองคนจะเป็นพ่อแม่จริงๆของชั้นรึไม่ ชั้น...ก็รักทั้งสองคนมากเลยนะคะ
----------------------
และตอนนี้ชั้นก็มาถึงโรงเรียนนามิโมริแล้ว โรงเรียนที่พ่อเคยเรียนอยู่ไง
"ริกะ~"และนั่นก็คือเพื่อนสนิทซี้ปึ้กสองคนแรกของชั้นเอง'ซาวาดะ สึรุโกะ' กับ 'เอริโนะ สึมิเระ'
"สวัสดีจ้า เพื่อนๆจ๋า~^o^"
"ปีนี้อยู่ห้องเดียวกันด้วยแหละ"สึรุโกะพูดขึ้น
"เห็นแล้วๆ ดีใจจังเลยน้า~"ชั้นพูดขึ้นบ้าง ดีใจจังเลยที่ได้อยู่ห้องเดียวกันอีก
"ตื่นเต้นๆ!"สึมิเระ
อ้อ! จะแนะนำทั้งสองคนให้ก็ได้ สึรุโกะน่ะเป็นลูกของคุณสึนะกับคุณเคียวโกะ บุคคลิกค่อนข้างออกไปทางคุณเคียวโกะนะ แต่ว่าก็มีเอ่อ...เปิ่นๆ(?)คล้ายคุณสึนะเหมือนกัน ส่วนสึมิเระ...ชั้นเจอเธอครั้งแรกเมื่อตอนที่เธอหลงทางไปห้องสมุด หลังจากนั้นชั้นกับเธอก็เริ่มสนิทกันมากขึ้น เห็นว่าเธอน่ะแฟนคลับตัวยงของคุณแรมโบ้ด้วยแหละ(ไม่น่าเชื่อ=[]=/ไรท์)
"นี่ๆ เย็นนี้ไปเลี้ยงฉลองขึ้นม.2กันเหอะนะ น้าๆ~"สึมิเระอ้อนใหญ่เลย
"เอาสิๆ ไม่ได้ไปเที่ยวไหนด้วยกันตั้งนานแล้วนี่"
----------------
ดังนั้น...หลังเลิกเรียน พวกเราสามคนก็เลยมีแผนจะไปกินเลี้ยงกันที่ร้านเค้ก ตอนนี้พวกเราก็กำงเดินมาถึงทางม้าลายแล้วล่ะค่ะ...
"ฮะๆ อดใจรอไม่ไหวแล้วสิ..."
"ริกะ! รถ!"
"อะไรนะ?"เสียงจากเขตก่อสร้างแถวนี้มันดังซะด้วย ไม่ค่อยได้ยินเลย
"รถ!!! ข้างหน้าเธออะ!!!!"
ปิ๊นๆๆๆๆ!
"ริกะ!!!!"
**************
จบและสำหรับบทนำ สั้นๆได้ใจความ=w=(ตรงไหนฟะ= =) ติดตามตอนต่อไป นางเอกเราไม่ตายง่ายๆหรอก หึหึ
ความคิดเห็น