คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : ก้าวที่13
[86]
ฮาฮิพี่สาวพูดอะไรเนี่ย ฮารุเขินนะคะ=///= แล้วพี่สาวคนนั้นก็พาฮารุกับคุณโกคุเดระไปนั่งที่ติดขอบหน้าต่าง
"เอ้า!จะสั่งอะไรล่ะยัยต๊อง"คุณโกคุเดระเปิดประเด็น
"คำก็ต๊อง สองคำก็ต๊อง ฮารุไม่ใช่ยัยต๊องนะ!"
"แล้วจะให้เรียกอะไร ยัยเอ๋อ ยัยเบ๊อะ ยัย..."กวนนักใช่มั๊ย...
"โอ๊ยพอแล้ว!เรียกฮารุก็พอแล้วค่ะ!"
"แล้วตกลงจะสั่งอะไรล่ะ ยัยฮารุ"ถ้าเอา'ยัย'ออกฮารุจะยินดีมากกว่านี้หลายเท่าเลยนะคะ= =
"อืม...เอาเค้กมะนาวที่นึงค่ะ"เอาเหอะ เมนูนี้ฮารุก็ทานกับเคียวโกะจังประจำอยู่แล้ว
"ชั้นไม่เอาล่ะ"
"ฮาฮิ ไม่หิวเหรอคะคุณโกคุเดระ"
"ไม่ล่ะ"ก็ดี ถ้าอดตายขึ้นมาฮารุไม่สนแล้วนะ คนอุส่าห์หวังดี-^-
"รอซักครู่นะคะ"แล้วพี่สาวก็ขอตัวไป ตอนนี้ฮารุจึงนั่งอยู่กับคุณโกคุเดระสองต่อสอง...
[59]
"..."
"..."รู้สึกว่าบรรยากาศมันชักจะเงียบเกินไปแล้วนะเนี่ย
"เอ่อ...เงียบจังเลยนะคะ"ยัยนั่นเอ่ยขึ้น
"คิดเหมือนกันเลยแฮะ"
"คุณโกคุเดระ"
"หืมม์?"
"ทำไมถึงชวนฮารุมาล่ะคะ"เอาล่ะสิ ยิงคำถามที่ตอบยากมาจนได้
"...ไม่รู้สิ มาคนเดียวมันเหงามั๊ง"ผมตอบส่งๆไป
"งั้นเหรอคะ..."
"เค้กได้แล้วค่ะ"แล้วพนักงานคนนั้นก็เอาเค้กมาเสิร์ฟ
"ขอบคุณค่า ทานแล้วนะคะฮาฮิ~"แล้วยัยฮารุก็จัดการยัดเค้กเข้าปากตัวเองทันที
"เป็นผู้หญิงกินให้มันเรียบร้อยหน่อยสิ"
"ฮาฮิ เผลอตัวไปหน่อยค่ะ"ให้ตายสิ เชื่อเค้าเลย
"นี่ ให้ชั้นถามอะไรหน่อยสิ"ผมตัดสินใจพูดออกไป
"คะ?"
"ทำไมเธอถึงชอบรุ่นที่สิบล่ะ"ให้ตายสิ!ผมถามอะไรออกไปล่ะเนี่ย!
"ก็...ก็...คุณสึนะเค้าใจดีมากๆเลยสิคะ มีหัวใจอบอุ่นคอยเทคแคร์ทุกๆคนเลยค่ะ เหมือนท้องฟ้าที่คอยปกคลุมทุกสิ่งเลย ให้ตายยังไงฮารุก็จะไม่มีวันเปลี่ยนใจเด็ดขาดเลยล่ะฮาฮิ~"ทีแบบนี้ล่ะพูดมากเชียว รุ่นที่สิบอย่างนู้น รุ่นที่สิบอย่างนี้อยู่ได้ เฮ้ย!ผมคิดไรอยู่ คงไม่ใช่แบบนั้นหรอกน่า...
"แล้วเธอไม่คิดอะไรเกี่ยวกับ..."ผมยังพูดไม่จบประโยค อยู่ๆยัยฮารุก็หน้าซีดไปเฉยเลย
"ฮ ฮารุ?เฮ้ย!เป็นไรไป ตอบชั้นสิ!"
"ค คุณสึนะ..."ร รุ่นที่สิบ?
----------
ทิ้งปริศนาไว้ให้ไปคิดกันเล่นๆ สำหรับวันนี้ก็ขอให้แม่ๆทุกคนมีความสุขมากๆนะคะ
ความคิดเห็น