ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [reborn]You're all I ever need นายคือทั้งหมดที่ฉันต้องการ

    ลำดับตอนที่ #14 : ความรู้สึกที่มากเกินกว่าจะบรรยายได้...

    • อัปเดตล่าสุด 8 ม.ค. 55




    [18]
    "ทำไมล่ะคะ...คุณฮิบาริ"

    "ชั้นน่ะ...ทำตามที่เธอคาดหวังไว้ทุกอย่างไม่ได้หรอกนะ"

    "คุณฮิบาริ"

    "ถึงแม้ว่าตอนนี้ชั้นจะทำให้เธอมีความสุขได้ แต่ว่า...ในวันข้างหน้าชั้นอาจทำอะไรให้เธอมีความสุขแบบนี้ไม่ได้อีกต่อไปแล้ว"

    "ดังนั้น อย่ามาหวังลมแล้งๆจากชั้นอีกต่อไปเลย มันเหมือนจะยิ่งตอกย้ำตัวเธอเองมากขึ้น อย่าทำให้ชั้นรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นผู้ร้ายไปมากกว่านี้เลย"

    "ไม่ค่ะ"

    "หา?"

    "คุณฮิบาริน่ะไม่ต้องทำตามสิ่งที่ชั้นคาดหวังหรอกค่ะ เพราะว่า...ชั้นไม่ได้เคยคิดหวังอะไรจากคุณเลยด้วยซ้ำ"

    "อะไรนะ?"

    "ที่ชั้นตามติดคุณฮิบาริมาตลอดน่ะ ไม่ใช่เพราะชั้นต้องการให้คุณฮิบาริทำอะไรให้ชั้นหรอก แต่เป็นเพราะ...ชั้นอยากเจอคุณฮิบาริต่างหากล่ะคะ"

    "อยากเจอชั้น?"

    "ชั้นน่ะ...อยากเจอคุณฮิบาริมากเลยนะคะ ถึงจะไม่ได้พูดอะไรกันเลยก็เถอะ ยังไงขอแค่ชั้นได้เจอหน้า'รักครั้งแรก'ของชั้นแค่นี้ก็พอแล้ว"

    "ชั้นไม่เคยคิดเลยนะคะว่าคุณฮิบาริจะต้องรักชั้นตอบ ขอแค่เค้ายังเห็นชั้นสายตา ขอแค่เค้ายังไม่ลืมชั้น ...มันก็เพียงพอแล้ว"

    "...ทำไมถึงยังพูดอย่างนั้นได้ล่ะ ทั้งๆที่ชั้นเคยทำร้ายความรู้สึกเธอมาตลอด..."

    "ใครบอกคะว่าคุณทำร้ายความรู้สึกของชั้นมาตลอด คุณช่วยทำให้ชั้นมีความสุขมาตลอดต่างหาก"

    "หมายความว่าไง?"

    "คุณน่ะ...เสียใจที่เคยทำให้ชั้นเจ็บมาไม่รู้กี่ครั้ง ชั้นตายไปทั้งคนแต่ท่านมุคุโร่ไม่สะทกสะท้านเลยซักนิด ตรงกันข้ามกับคุณที่รู้สึกแบบนั้น"

    "ขอบคุณ...ที่ช่วยเสียใจกับการตายของชั้นนะคะ คุณเป็นคนแรกและคนเดียวที่ทำกับชั้นแบบนั้น ชั้นสัมผัสได้นะคะว่านั่นเป็นความรู้สึกที่ออกมาจากใจจริงของคุณ"

    "ใจจริงของชั้น?"

    "ดังนั้น...คุณไม่จำเป็นต้องทำอะไรให้ชั้นหรอกนะคะ ขอแค่คุณยังเห็นชั้นอยู่ในสายตา แค่นี้ชั้นก็ดีใจที่สุดแล้วล่ะค่ะ"

       ไม่มีใครเคยพูดกับผมแบบนี้มาก่อน...เธอเป็นคนแรกที่พูดกับผมแบบนี้ เป็นความรู้สึกที่เปิดเผย ไม่มีการบิดเบือนแม้แต่นิด ความรู้สึกที่ไร้เดียงสา และบริสุทธิ์

    "อ้อ!ของขวัญนั่นน่ะ ชั้นให้คุณไปเลยนะคะ"

    "เธอใส่อะไรลงไปน่ะ ทำไมมันเบาจัง"

    "ไม่ได้ใส่อะไรเลยค่ะ"

    "หา? แล้วเธอจะให้ชั้นทั้งกล่องเปล่าเนี่ยนะ"

    "ก็...ความรู้สึกของชั้นมันมากมายเกินกว่าจะยัดลงไปในกล่องๆเดียวได้นี่คะ"

    "โคลม..."

    "ไม่ต้องเรียกชั้นด้วยชื่อแบบนั้นก็ได้นะคะ ชั้นก็มีชื่อจริงๆของชั้น..."

    "ชื่อจริง..."

    "ฮิฮิ ใช่ค่ะ..."

    " 'นางิ' ไงล่ะคะ..."

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×