คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ก้าวที่9
[59]
เมื่อไม่มีทางเลือกอื่น ผมจึงต้องตัดสินใจ(เนียน)เดินดูของในร้านแบบผ่านๆ เฮอะ!ถ้าคนอื่นรู้(โดยเฉพาะเจ้ายามาโมโตะ)คงเอาไปเล่ากันต่างๆนาๆชัวร์ป้าบ!
"อ้าว!พ่อหนุ่มมาซื้อของให้แฟนรึ"ป้าเจ้าของร้านถามผม ฮึ่ย!แค่คนรู้ใจก็ยังไม่ถึงขั้นด้วยซ้ำ!
"เปล่าซะหน่อย!ก็แค่ๆ..."แค่ไรดีวะ!
"แหมๆ อาการแบบนี้น่ะรักแรกพบชัวร์เลย..."
"รักแรกพบอะไร!อย่างยัยนั่นน่ะน่ารำคาญจะตาย!"
"ต๊ายตาย มีพูดถึงกันด้วย"ป้านี่จะเสือกอีกนานมั๊ยฟระ!
"อ้อ!แล้วที่บอกว่าน่ารำคาญน่ะหมายถึงไรจ้ะ"ยังไม่หยุดอีก= =+
"ขี้บ่นอย่างนู้อย่างนี้ ทำอะไรไม่ถูกใจก็แว้ดใส่ผมตลอด แถมยังเซ้าซี้เพื่อนผมอีกคนนึงอยู่ได้ มันน่ารำคาญมั๊ยล่ะนั่น!"ไหนๆแล้วก็ระบายซะให้หมดเลยละกัน
"หึงเพื่อนเค้าเหรอ"
"เปล่า!"ใครหน้าไหนจะกล้าไปหึงยัยต๊องมิทราบ!
"จากที่ฟังมาแล้วนะ ท่าทางคนๆนั้นจะร่าเริงพอควรเลยนะ แล้วก็ดูเป็นคนมีฝันด้วย"ป้าเป็นแม่พระรึไงเนี่ย!เป็นผมไม่มีทางคิดแบบนั้นเด็ดขาด(มั๊ง)
"ถ้างั้นก็เอานี่ไปให้เธอคนนั้นสิจ๊ะ"ป้าพูดพร้อมยื่นที่ห้อยมือถือรูปดาวให้ผม
"ม ไม่ต้องถึงขั้นนั้นก็ได้..."
"ไม่ได้ๆ ถ้าไม่เอาใจตั้งแต่ตอนนี้เดี๋ยวเค้าก็โกรธตายหรอก"อย่างยัยนั่นโกรธผมได้ทุกวันอยู่แล้ว
สุดท้ายก็ลงเอยที่ผมซื้อเจ้าที่ห้อยมือถือมาจากป้าคนนั้น แล้วนี่ทำไมผมต้องทำตามที่เค้าบอกด้วยเนี่ย!
'นั่นมัน...ยัยฮารุนี่หว่า'ผมมองเห็นเด็กคนนึงนั่งอยู่ที่ม้านั่ง
"คุณโกคุเดระ..."แล้วเจ้าเท้าบ้านี่ทำไมต้องพาเดินไปหาด้วยนี่
"...ให้"ผมพูดเบาๆพร้อมดยนที่ห้อยมือถือให้เธอ
"เอ๊ะ?"ยังจะมาเอ๋ออีก
"...รุ่นที่สิบฝากมาให้"ผมจงใจโกหกเธอ
"ฮาฮิ!อย่างคุณสึนะเหรอซื้อให้ฮารุ ฮารุรู้สึกแฮปปี้ที่สุดในโลกเลย!"ยัยนั่นกระโดดโลดเต้นยังกะถูกหวยรางวัลที่หนึ่ง
"จริงสิๆ!ต้องรีบไปขอบคุณคุณสึนะแล้วล่ะฮาฮิ!"
"งั้นก็ดี"ผมพูด
"ฮาฮิ?"
"โชคดีละกันนะ ยัยต๊อง"พูดจบผมก็เดินสวนทางกับเธอไป ถ้าผมพูดว่าผมเป็คนซื้อให้เธอละก็เธอคงไม่มีทางเชื่อผมเด็ดขาดเลย จริงมั๊ยล่ะ
ความคิดเห็น