คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ(รีไรท์)
เย็นวันหนึ่ง...
"เฮ้อ!เสร็จซักที"ยามาโมโตะ ทาเคชิ หรือว่าพระเอกของเรา ยืดเส้นยืดสายตัวองซักแป๊บ หลังจากที่เมื่อกี้เพิ่งส่งซูชิสิบกว่าถาดไปที่บ้านลูกค้า
"กลับบ้านไปซ้อมดาบดีกว่า"ว่าแล้ว เขาก็โดดขึ้นจักรยานที่ขี่มากลับมาบ้านตัวองไป
แต่ว่า...ระหว่างทางกลับ
"เฮ้ย! เบรกเสีย!!!"อยู่ๆจักรยานเจ้ากรรมดันเบรกไม่ได้นี่สิ ตอนนี้ยามะเลยถลาลงไปตามทางลาดยาวๆ
"นี่เธอ!! หลบไปซะ~"ยามะตะโกนแต่ดูเหมือนคนข้างหน้าจะไม่ได้ยิน และในที่สุด...
โครม! ก็ชนกันจนได้=w="""
"โอ๊ย!"ทั้งสองตะโกนขึ้นพร้อมกัน มาดูทางฝ่ายชายก่อน
"อูย...เจ็บ..."เขาลูบแขนตัวเองที่กระแทกลงกับพื้นเต็มๆ โชคดีที่แขนไม่หัก
"เฮ้! เธอน่ะเป็นไงบ้าง..."เขาหันไปหาฝ่ายหญิงที่เป็นเหยื่อ(?)อุบัติเหตุคราวนี้
ขวับ! เธอค่อยๆหันกลับมา...เส้นผมสีน้ำเงินปลิวไปตามทิสทางลม ตาสีเหลืองทองจ้องมองมาทางชายหนุ่ม...
'น น่ารักว่ะ=.,='นี่คือสิ่งที่อยู่ในหัวพระเอกเรา
"นี่นาย! ขี่ประสาอะไรฮะถึงมาชนชาวบ้านเค้า!!"เธอไม่รอช้ารีบตวาดใส่ทันที
"ข ขอโทษที ให้ชั้นช่วยนะ"ยามะพูดพร้อมยื่นมือส่งให้เธอ
เพียะ! เธอปัดมือเขาอย่างไร้เยื่อใย
"นี่เธอ..."
"แค่นี้ชั้นช่วยตัวเองได้...โอ๊ย!"เธอเอามือกุมที่ข้อเท้าขวาของตัวเอง
"ข้อเท้าแพลงนี่นา แบบนี้คงเดินไม่ไหวหรอก ถ้างั้น..."พูดจบยามะก็ยกตัวฝ่ายหญิงขึ้นนั่งบนจักรยานที่ขี่มา
"นี่จะทำอะไรน่ะ!!"
"วันนี้เธอมาค้างบ้านชั้นซักคืนนึงก่อนเถอะ ไว้พรุ่งนี้ค่อยกลับก็ได้"
"ชิ! แค่คืนเดียวเท่านั้นนะ แล้วนี่...นายยังจะกล้าขี่กลับไปเหรอ!!!"
"เอาน่าๆ ก็บ้านชั้นมันอยู่ใกล้ซะที่ไหนเล่า แล้วก็ถ้าคราวนี้มันเสียอีกล่ะก็ ชั้นเตรียมวิธีเบรกฉุกเฉินไว้แล้ว"ยามะพูดพร้อมถีบจักรยานต่อไป
ระหว่างทางนั้น...
"นี่ๆ ชั้นยังไม่รู้จักชื่อเธอเลย ชั้นชื่อยามาโมโตะ ทาเคชิ อายุ14ปี"พระเอกแนะนำตัว
"ฟูจิตะ"เธอพูดสั้นๆ
"ไม่มีชื่อจริงเหรอ"
"ชั้นจะยังไม่บอกนายจนกว่าชั้นจะเชื่อใจนาย"ฟูจิตะมองตาขวาง
"แล้ว...อายุเท่าไหร่ล่ะ"
"13"
"อ๊ะ! ถึงแล้ว เกาะไว้แน่นๆนะ"
"ห หา! กรี๊ดดดดดดดดดดด!!!!"ไม่กรี๊ดได้ไงคะท่าน ก็ยามะเราเล่นเบรกชนิดที่ว่า...เอ่อ...สตั๊นแมนเค้าทำกันน่ะ(อธิบายไม่ถูก)
"อ อ้าว!ไม่เป็นไรนะ"
"ไม่เป็นไรบ้านแกสิ..."ฟูจิตะพูดด้วยสภาพปางตายสุดๆ
"โทษทีๆ"ยามะพูดก่อนค่อยๆพยุงอีกฝ่ายเข้าไปในบ้าน
ครืด!
"กลับมาแล้วพ่อ!"
"กลับช้าจัง...แล้วนั่นไปทำอะไรมาน่ะ! ตัวเปื้อนฝุ่นไปหมดเลย"ยามาโมโตะ สึโยชิ พ่อของพระเอกถามเมื่อเห็นสภาพลูกชาย
"จักรยานมันเสียก็เลยล้มระหว่างทางน่ะ แล้วก็...เธอคนนี้เลยโดนไปด้วย"เขาตอบพร้อมเบนหน้าไปทางฟูจิตะ
"หืมม์? แล้วเธอคือ..."
"ฟูจิตะค่ะ"
"ข้อเท้าเธอแพลงน่ะพ่อ วันนี้ขอให้เธอพักที่นี่ซักวันนะ"
"อืมๆ จัดการกันเอาเองแล้วกัน"สึโยชิสั่งพร้อมโบกมือเป็นเชิงว่าให้ขึ้นไปบนห้อง
----------
รีไรท์ๆ อย่าโกรธกันนะ เม้นท์กันด้วย
ความคิดเห็น