ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [reborn]จะก้าวเดินไปพร้อมเธอ(5986)

    ลำดับตอนที่ #8 : ก้าวที่7

    • อัปเดตล่าสุด 1 ส.ค. 54


    [86]
       หวาๆ คุณโกคุเดระไปไหนแล้วเนี่ย เดินเร็วชะมัดเลย เอ๊ะ!แล้วทำไมฮารุต้องตามมาด้วยล่ะฮาฮิ(ก็เคียวโกะบอกไม่ใช่เหรอ) ว่าแต่...ไอแฟ้มดำนี่มันดูน่าสงสัยยังไงไม่รู้แฮะ ใส่พินัยกรรมไว้เหรอ ไม่รู้ล่ะลองเปิดดูละกัน(นี่แกไม่กลัวเจ้าของเค้ารู้เลยใช่มั๊ย= =)

    "อ๊ะ!"ในแฟ้มนั่นไม่ใช่พินัยกรรมอะไรที่ฮารุคิดเลย เป็นกระดาษคล้ายๆจดหมาย ส่วนนึงเป็นภาษาอิตาลี แล้วก็อีกส่วนเป็นภาษาญี่ปุ่น แล้วก็มีโน้ตเพลงแผ่นสองแผ่นใส่ไว้ด้วย

    'คุณโกคุเดระคิดจะทำอะไรกันแน่นะ แล้วที่ว่ามีเรื่องต้องทำมันหมายถึงอะไรนะ'ฮารุคิดได้ดังนั้นเลยรีบวิ่งไปที่คอนโดเช่าที่คุณโกคุเดระอาศัยอยู่ หวังว่าคงจะอยู่นะ

    ก๊อกๆ ฮารุตัดสินใจเคาะประตู

    "หืมม์ มีอะไรอีกล่ะยัยต๊อง"นั่นทักแน่เหรอคะ= =

    "ฮารุไม่ใช่ยัยต๊องนะคะ! เอ้านี่ค่ะ!"ฮารุยื่นแฟ้มเจ้าปัญหาให้เค้า

    "ไปเอามาจากไหน!"

    "ไม่ได้เอามาจากไหนทั้งนั้นแหละค่ะ!คุณโกคุเดระนั่นแหละทำตกไว้ตอน...เอ่อ...ช่วยฮารุ"ฮาฮิ!คิดถึงตอนนั้นอีกแล้ว=///=

    "...เข้ามา"อะเด๊ะ? เมื่อกี้เค้าชวนฮารุเหรอ

    "เข้ามาสิเฟ้ย ยืนเอ๋ออยู่นั่นแหละ!"ฮารุไม่ได้เอ๋อนะคะ ว่าแล้วฮารุก็เดินเข้าไปในห้องคุณโกคุเดระแบบไม่สบอารมณ์เท่าไหร่

    "โห!ใหญ่พอควรเลยนะคะฮาฮิ"

    "เอาเหอะ เธอจงภูมิใจไว้อย่างนึงว่าเธอเป็นผู้หญิงคนแรกนอกจากอาเจ๊ที่ได้เข้ามาเหยียบพื้นที่ส่วนตัวชั้น"มันน่าภูมิใจมั๊ยนั่น= ="

    "อย่าพูดไรแบบนั้นดิฮาฮิ!มันสยองชอบกล แล้วแม่ตัวเองไม่เคยเข้ามารึไงคะ!"

    กึก! ฮาฮิ อยู่ๆคุณโกคุเดระนิ่งไปทำไมเนี่ย ฮารุไม่ได้พูดอะไรผิดซักหน่อย(มั๊ง?)

    "...แม่ชั้นตายไปตั้งแต่ยังเด็กแล้ว นอกจากอาเจ๊ที่เป็นลูกคนละแม่กับพ่อที่อยู่อิตาลี ทั้งบ้านก็เหลือชั้นคนเดียวนี่แหละ"

    'แย่แล้วๆ ดันเผลอพูดเรื่องไม่ดีไปจนได้'ทำไงดีอะ คุณโกคุเดระดูซึมไปเลยอะ ฮารุนี่มันใช้ไม่ได้จริงๆTAT

    "ข ขอโทษค่ะ ฮารุดันไปรื้อฟื้นเรื่องเก่าๆมาจนได้"เอาเหอะ อย่างน้อยๆก็ขอโทษไปละกันนะฮาฮิ

    "ฮะๆ นึกไม่ถึงเลยว่าอย่างยัยต๊องจะขอโทษคนอื่นเป็น"

    "ฮาฮิ!เมื่อกี้พูดว่าอะไรนะ..."คนอุส่าห์เป็นห่วงแท้ๆเลย!

    "ช่างเถอะ เรื่องมันผ่านไปแล้วก็ให้มันแล้วไปเถอะ อย่างน้อยตอนนี้ชั้นก็ได้มีเพื่อนกับเค้าบ้างก็ดี"แสดงว่าที่ผ่านมาไม่เคยมีเพื่อนเลยเหรอคะ คงเหงาแย่เลยสินะ

    "จดหมายนั่นเป็นของที่เคยคิดจะส่งให้แม่ ส่วนโน้ตเพลงก็คิดจะเล่นให้จบ แต่ก็ไม่ได้ทำตามที่คิดซักที ถึงตอนนี้คงไม่มีความหมายแล้วล่ะ"ฮารุพอช่วยอะไรได้บ้างรึเปล่านะ อ๊ะจริงสิ!

    "ทำได้สิคะ ก็...แบบนี้ไงคะ"ฮารุพับกระดาษแผ่นนึงเป็นจรวด อา...อย่าเคืองฮารุนะฮาฮิ

    "เด็กจังเลยนะเธอ แต่...ก็น่าลองเหมือนกันแฮะ"ตกลงจะชมหรือด่าคะนั่น= =+ แล้วเราทั้งสองคนก็พับกระดาษที่เหลือเป็นจรวดแล้วปาออกไปนอกหน้าต่าง

    "วันนี้น่ะ..."คุณโกคุเดระพูดขึ้น

    "ฮาฮิ?"

    "ขอบใจนะ ฮารุ"ฮาฮิ!เมื่อกี้เค้าพูดขอบคุณเหรอนั่น แล้วไม่ได้เรียกฮารุว่ายัยต๊องด้วยนะ

    "ม ไม่เป็นไรค่ะ"โอย...ทำอะไรไม่ถูกแล้ว=////=

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×