คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : เกมส์เสี่ยง(วัด)ดวง...
"น่านะ จะเครียดกันไปทำม้ายยยย! มาดื่มอะไรดับกระหายกันเถอะ อารมณ์จะได้เย็นลงไง^0^"
......ได้ข่าวว่าเมื่อกี้เอ็งยังขู่ตูกับน้องอยู่เลยนะ แอ๊บ(?)เนียนได้โล่จริงๆ ชินทาโร่
เมื่อสองพี่น้องคิซารากิเดินกลับมาที่ห้องนั่งเล่น ก็พบคิโดะ เซโตะ มารี และคาโนะนั่งล้อมกันเป็นวงกลม และเว้นที่ไว้ราวกับรอทั้งสองคนมานั่ง โดยมีคาโนะกล่าวน่าระรื่นพร้อมยื่นกระป๋องบรรจุของเหลวบางอย่างให้พวกเขา
"อ๊ะๆ! อธิบายกติกาหน่อย" บักโนะเอ่ยพร้อมกำมือไว้ด้านล่างปาก ประหนึ่งว่ามีไมค์อยู่ในมือ "ผมซื้อน้ำดื่มมาสองชนิด คือโค้มกับน้ำอีกอย่างที่ไม่อาจบอกได้"
"แล้วมันคืออะไรล่ะคะ" มารี
"ก็ถึงต้องอุบไว้ไงครับมารีจัง เดี๋ยวมันก็ไม่เร้าใจ...เอ้ย! หมายถึงเดี๋ยวก็หมดหนุกน่ะสิ"
พวกฉากหลัง(ยกเว้นมารี) : ทำไมรู้สึกร้อนๆหนาวๆ...
"ต่อเลยนะคร้าบ ซึ่งผมได้เทของเหลวนั้นลงกระป๋องโค้กเปล่ากระป๋องนึง และเอามาวางปนกับโค้กที่เหลือ สรุปก็คือในบรรดากระป๋องโค้กเปล่าทั้งหกกระป๋องนี้ จะมีหนึ่งกระป๋องที่ข้างในไม่ใช่โค้ก"
"อืมๆ //พยักหน้า"
"ซึ่งทุกคนต้องดื่มมาหยิบพร้อมๆกัน และถ้าใครได้กระป๋องแปลกพวกนั่นไปล่ะก็......คิกๆ"
"??????"
"ถือว่าวันนี้เป็นวันซวยของคุณไปแล้วกันนะคร้าบ...!"
"เดี๋ยวก่อนสิ!!!!"
"ว่าไงเหรอเซตโตะ ^^?ง"
"แบบนี้มันเกมส์วัดดวงชัดๆเลยนี่! แล้วถ้าได้เอ่อ...น้ำกระป๋องนั้นไปดื่ม มันจะเกิดอะไรขึ้นบ้างล่ะ?!" พอโตะโวยวายแบบนี้แล้ว ทุกคนไม่เว้นแต่คิโดะต่างก็จ้องมาที่คาโนะเป็นสายตาเดียวกัน
"ทีแรกว่าจะไม่บอกแล้วนะ แต่ใบ้ให้หน่อยก็ได้...อืม......ประมาณว่าจะควบคุมตัวเองไม่อยู่....มั๊ง?"
เรือสวย เอ้ย! หาย แล้วไง...!
ม-มันหมายความว่ายังไงกันนะ....... เซโตะ
ตรูไม่น่าปล่อยให้มันเล่นอะไรพิเรญจ์ๆแบบนี้เลย.......//กุมขมับ คิโดะ
เอ๊! น่าสนุกจังเลย...... มารี (//แม่ขอให้ลูกโชคดีนะ-/\-)
...ดูดวงครั้งล่าสุดบอกว่าช่วงนี้จะเจอแต่เรื่องซวยด้วยอะ....... โมโมะ
ตรูยิ่งไม่มีดวงในเรื่องพวกนี้อยู่ด้วย....... ชินทาโร่
ฮะๆ น่าสนุกเป็นบ้าเลยวุ้ย......(ไม่ต้องบอกคงรู้นะ)
จากนั้น ทุกคนต่างก็เอื้อมมือไปหยิบกระป๋องโค้กบริเวณกลางวงอย่างรวดเร็ว ด้วยเหตุที่ว่าโอกาสที่จะฟลุคได้น้ำที่ 'ปกติ' ก็ยังมีห้าในหก และไม่อยากเจอ 'เรื่องอย่างว่า(?)' ที่พอ่เกรียนเราบอกด้วย
"เอาล่ะ ทีนี้ก็ถึงเวลาระทึกแล้วนะ 3.........2..............................2นิด..............2หน่อย............2ครึ่ง.....................และ....."
ตึกตักๆๆ
"ดื่ม!!!"
"อึก!!" ไม่รู้อะไรดลบันดาล แต่ว่าทั้งหกพร้อมใจกันกระดกน้ำลงคอพร้อมกันเลย และในไม่กี่วินาทีต่อมา.........
"พรวดดดดดดดดด!! ไอคาโนะ!!"
เหมือนว่าผู้โชคดีคนแรก(?)จะเป็นคิโดะ หัวหน้าใหญ่ของที่นี่นั่นเอง เพียงแค่ประมาณครึ่งนาที(30วิ)เท่านั้นแหละ น้ำก็ถูกพ่นออกมาจากปากอย่างสวยงาม(เอ่อ...) ดูจากสีหน้ามันบ่งบอกว่ารสชาติมันคงไม่ดีแน่
"ว่าไงคร้าบ คิโดะซัง^^"
"โค้กบ้านไหนของนายฟระ! หวานยังกะใส่น้ำตาลร้อยก้อน+น้ำเชื่อมอีกเหยือกนึงเลย!!"
"หวานๆแบบนี้ดีแล้วนี่คร้าบ! เป็นผู้หญิงต้องเพิ่มความหวานในชีวิตเข้าไปบ้าง ไม่ใช่อะไรก็กำลังอย่างเดียวนะ หรือว่าหวานแค่นี้ยังไม่พอ ต้องการความหวานจากผมอีก^w^"
ฉากหลัง : เอ็ง-กล้า-มาก!!(ว่ะ!)
"เอาดีๆ ไม่งั้น......." แต่เหมือนฝ่ายหญิงจะไม่พอใจกับคำตอบที่ได้มา ถึงได้ง้างหมัดที่พอจะต่อยผู้ชายตรงหน้าเข้าโรงบาลได้สามวันเป็นอย่างต่ำ พร้อมพูดด้วยเสียงต่ำจนน่ากลัว
"ก-ก็ได้ครับ//กลัว ผมไม่ได้บอกนี่ครับ ว่าโค้กที่ให้เป็นโค้กธรรมดานี่ ผมก็เลยเติมส่วนผสมตามแบบใจฉันลงไปด้วย เช่นกรณีของคิโดะ ผมเพิ่มน้ำตาลเข้าไปสามก้อน เอ....แล้วอะไรอีกนะ"
"พรวดดดดด!! มรึงจะให้ตรูเป็นไตวายตายรึไงฟระ!!" เซโตะโวยวายลั่นพร้อมควานหาเครื่องดื่มล้างคออย่างเร่งด่วน
"อ๊ะ! มีกระป๋องนึงใส่เกลือไปสิบช้อนเห็นจะได้ แล้วก็...."
"ร้อนนนนนนนนนน!!! น้ำอยู่หนายยยยยยยยยยยยยยยย!!!"
"ใส่พริกป่นไปกระป๋องนึง ท่าทางคิซารากิจังจะได้กระป๋องนั้นไปสินะ แล้วก็มีอีกกระป๋องนึงนะที่ผมตั้งใจปรุงมาพิเศษเลย......"
"ม-มารี เป็นอะไร...." คิโดะมองมาที่มารีซึ่งเริ่มหน้าถอดสี ตัวสั่นหงึกๆ มือทั้งสองยกขึ้นปิดปากไว้
"อึก....อึก......"
"เอ่อ....ห้องน้ำอยู่ขวามือสุด....."
คิโดะเอ่ยขึ้นพร้อมชี้นิ้วไปตามทางที่บอก ราวกับรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อไป และไม่ทันที่เจ๊จะพูดจบ หนูเมดูซ่าก็ออกตัววิ่งไปด้วยความเร็วแสง พร้อมมีเสียงเอฟเฟ็ค(?)ตามมาเป็นพักๆ ซึ่ง....ถ้าจะให้อธิบายคงยาวแน่ๆ
"จะไปดูก็ไม่มีใครว่าหรอกนะ"
"มารี!!!!!!!" พ่อโตะเราวิ่งนำห้าไปก่อนใครเพื่อนเลยครับ แหม...ก็ว่าที่ศรีภรรยา(?)สุดน่ารักนี่ขอรับ ฮ่าๆ
"นายคงเตรียมคำอธิบายได้สินะ..." คิโดะมองหน้าคาโนะ
"สงสัยวันนี้ดวงจะไม่เข้าข้างมารีจังซะแล้วนะ//หัวเราะ มีกระป๋องนึงที่ผสมปนเปตามใจฉันไปหมดเลยล่ะ ทั้งพริกป่นเอย น้ำส้มสายชูเอย ซีอิ๊วขาวเอย แล้วก็....."
"พอแล้ว!! อยากทำให้ฉันคายของเก่าออกมามากนักรึไงวะ!!!"
พูดจบก็วิ่งไล่พ่อเกรียนทั้งฐานทัพเลย สาเหตุหนึ่งก็ฉุนที่ตัวเองกลายเป็นหนึ่งในผู้โชคร้าย แต่ที่ฉุนกว่าคือมันเป็นคนเดียวที่ได้โค้ก 'แบบปกติ'!! แถมบักโนะมันก็ยังใช้สกิลหนีขั้นเทพ หลบหลีกคิโดะได้ 'เกือบ' หมดอีกต่างหาก....
แต่สุดท้าย......มันก็มาตายที่วิ่งสะดุดขาตัวเอง ล้มหน้าไปจูบกับพื้น และโดนท่านหัวหน้าใหญ่ซัดหมอบตามระเบียบ (สมน้ำหน้าโว้ย! 5555555)
"แฮ่กๆ จะเหนือข้ามันยังเร็วไปร้อยปีโว้ย แฮ่กๆๆ..." คิโดะเดินกลับเข้ามาในห้อง พร้อมกับแบก ย้ำ!! ว่าแบกคาโนะกลับมาในสภาพยับเยิน เหมือนโดนนักเลงท้ายซอยรุมกระทืบมาไม่ผิด
"ฮึก! ใจร้ายจัง...TT_TT" ยังจะมีแรงพูดอีกนะเอ็ง...
"มารี ไหวแน่นะ จะเป็นลมบอกฉันได้นะ..." เซโตะกับมารีก็กลับมาจากห้องน้ำแล้ว แต่ดูท่าทางน้องมารีแกจะยังมึนๆอยู่นะ
"เอ่อ...ทุกคนคะ" โมโมะเอ่ยพร้อมยกมือขึ้นระดีบไหล่ "คือ...ทุกคนได้โค้กรสชาติแตกต่างไปดื่มกันถ้วนหน้าแล้วใช่มั๊ยคะ"
"แหงสิ ออกอาการแบบนั้น คิดว่าจะเป็นอย่างอื่นไปรึไง..." คิโดะลดเสียงต่ำลงเมื่อใกล้จบประโยค หน้าเริ่มซีดลงเหมือนกับไอสองคนที่เหลือ(บักโนะสลบไปแล้ว)
"ม-หมายความว่า......." เซโตะ
"คนที่ได้แจ๊คพ็อดก็คือ......." มารี
ขวับ!!!
"ชินทาโร่!! /พี่ชาย!!"
ทึกคนหันไปเรียกชื่อพระเอกผู้โดนลืมมาทั้งตอน(ฮา) ผู้ที่นั่งเงียบไม่พูดไม่จามาตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว แต่ท่าทางเฮียแกก็ดูปกติดีถ้าเทียบกับพวกที่เหลือ(ตรงไหน?!)
"โมโมะ รีบสะกิดมันเร็วซิ! เผื่อมันเกิดโคม่า(?)หรือเป็นอะไรขึ้นมา!" คิโดะออกคำสั่งอย่างเร่งด่วน
"พี่ชาย!! พี่ชายเป็นอะไร...?!"
ความคิดเห็น