ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [reborn]You're all I ever need นายคือทั้งหมดที่ฉันต้องการ

    ลำดับตอนที่ #4 : คำขอร้องจากวิญญาณ

    • อัปเดตล่าสุด 1 ม.ค. 55



    (ใครแปลออกเชิญเจ้าค่ะ_ _)


    [18]
       เลิกเรียน16.00 น. ...ผมเดินกลับบ้านตามทางปกติที่ผมกลับทุกๆวัน พลางพยายามจะลืมเรื่องของโคลม โดคุโร่ไปซะให้หมด แค่ผู้หญิงคนเดียวทำไมมันลืมยากงี้วะเนี่ย!

    "วันนี้คุณดูวุ่นวายจังนะครับ คุฟุฟุ"

       นั่นไง...ไอ้ตัวขัดความสุขตัวที่สองเริ่มโผล่มาแล้ว มันเดินออกมาจากทางตรอกซอกซอยแถวๆนั้นก่อนจะเอ่ยทักทายตามประสาของมัน...

       ผมทรงสับปะรดนั่น ตาสองสีนั่น ชุดแบบนั้น...โรคุโด มุคุโร่ ไอ้คนที่ผมเกลียดขี้หน้ามันที่สุด

    "อย่าเสือก"ผมตอบส่งๆก่อนจะเดินสวนทางกับมันไป

    "ไม่สบอารมณ์กับผมขนาดนั้นเชียวเหรอครับ ฮิบาริ เคียวยะ"

    "วันนี้ชั้นไม่มีอารมณ์จะคุยกับแก"

    "เป็นอะไรครับ? โดนคุณดีโน่เมะใส่มารึไงครับ คุฟุฟุ(เฮ้ย!อย่าออกทะเล)"ไอ้นี่!!!

    "อยากตายเร็วมากนักรึไง?!"

    "ก็ได้ๆ ถ้าวันนี้คุณไม่มีอารมณ์ งั้นผมจะมาใหม่วันหลังก็ได้ ลาก่อนครับ"

       พูดจบมันก็กลายเป็นหมอกหายไป ไปซะได้ก็ดี ไอ้บ้านั่นมันโคตรกวนตีนเลยวุ้ย...

    "อยู่ด้วยกันมาตั้งนานแล้วยังไม่ชินอีกเหรอคะ"

    "ชั้นก็สงสัยเหมือนกันว่าเธอทนอยู่กับเจ้านั่นทุกวันได้ยังไง..."

       เดี๋ยว...เมื่อกี้ผมกำลังคุยกับ...

    "สวัสดียามเย็นค่ะ^^"

    "จะตามมาอีกทำไม ก็บอกแล้วไงเล่าว่าอย่าตามมาอีก"

    "ก็ชั้นมีสิทธิที่จะไม่ทำตามที่คุณบอกเหมือนกันนี่คะ คุณฮิบาริ"

    "นับวันเธอชักเริ่มกวนประสาทชั้นมากขึ้นแล้วนะ โคลม โดคุโร่"

    "ใจดำจังเลย..."เธอพูดพร้อมทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ เหอะ!อย่าคิดนะว่าแค่นี้จะมาทำให้ผมใจอ่อน ผมไม่ใช่พระเอกใจดีแบบในละครน้ำเน่าหลังข่าวนั่นหรอก รู้ไว้ซะ

    "ท่านมุคุโร่ยังเหมือนเดิมเลยนะคะ"เธอพูดต่อ

    "กวนประสาทพอๆกับเธอสิไม่ว่า"

    "คุณฮิบาริล่ะก็..."

    "กลับล่ะ..."ผมพูดพร้อมทำท่าจะเดินสวนเธอไป แต่เธอดันคว้าชายเสื้อผมมาก่อนนี่สิ

    "เดี๋ยวก่อนค่ะ...!"

    "ไปไกลๆจากชั้น ยิ่งห่างได้มากเท่าไหร่ยิ่งดี"ผมพยายามแกะมือเธอออกชายเสื้อผม แต่...ยัยนี่มือเหนียวชะมัด-*-

    "มีเรื่องจะขอร้องค่ะ!"

    "ชั้นไม่สน ปล่อยมือได้แล้ว"

    "พรุ่งนี้...ขากลับแล้วช่วยแวะไปที่โกคุโยแลนด์ให้หน่อยได้มั๊ยคะ!"

    "คิดเหรอว่าชั้นจะยอมทำตามที่เธอขอ ปล่อยมือซะ!"

    "นะคะคุณฮิบาริ ถือว่าเป็นคำขอร้องเดียวของชั้นนะคะ"

    "ชั้นจะนับถึง3 1..."

    "มีบางอย่างที่ชั้นต้องให้คุณได้รู้..."

    "ชั้นไม่ต้องการรับรู้มัน 2..."

    "แต่ว่า..."

    "สา..."

    "ถ้าคุณยอมไป ชั้นจะไม่ตามรังควานคุณอีกต่อไปแล้วค่ะ!"

    "..."

    "นะคะ...คุณฮิบาริ เคียวยะ"

    "แค่ไปก็พอสินะ..."

    "เย้!คุณฮิบาริใจดีที่สุดเลย^o^"โทษที ได้ข่าวว่าเมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมา หล่อนเพิ่งบอกว่าผมใจดำอยู่เลยไม่ใช่เหรอ- -

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×