คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : เปรียบเทียบ
[100]
ฮึ่ย! ฝากไว้ก่อนเหอะยัยยูนิ คนอย่างผมมันฆ่าได้ หยามไม่ได้นะเว้ย!= =++ ผมพยายามนั่งข่มอารมณ์ไม่ให้มันระเบิดออกมา ไม่งั้นมีหวังเสียมาดแหง(ก็เสียมาแล้วมิใช่รึ?)
"...เบียคุรัน เบียคุรัน...ไอ้เบีย!!!!!"
"ห หา?!"เสียงของครูมาม่อนที่สอนวิชาเศรษฐศาสตร์(เหมาะมาก= =b)ปลุกผมให้ตื่นจากภวังค์
"ครูเรียกแล้วทำเป็นเมิน จ่ายตังค์มา50เยน ข้อหาทำให้ครูต้องตะเบ็งเสียง= =+!!"เอาอีกแล้ว...ยัยครูนี่เอะอะนิดหน่อยก็เก็บเงินลูกเดียว คนทั้งห้องล้วนก็เสียเงินให้ยัยครูคนนี้ไปหลายร้อยแล้วเหมือนกัน
อยากรู้จริงๆเลยว่าครูเบลฯที่กิ๊กกับครูทนนิสัยนี้ได้ไงเนี่ย= =^(เอ็งลองมาเป็นตรูบ้างดูมั๊ย ชิชิชิ/เบล)
และสุดท้าย...ผมก็ต้องจ่ายเงินไปตามระเบียบ
"ตอบมา 1827+80x59[6918(801859-0027)] เท่ากับเท่าไหร่?!"เฮ้ย!โจทย์ยาวขนาดนั้นใครมันจะตอบได้วะครับ=[]=(รู้สึกว่าเลขคุ้นๆนะ)
"ตอบไม่ได้ใช่มั๊ย จ่ายมาอีก50เยน!"สรุปแล้ว...เรียชั่วโมงเดียวเสียไปเลย100เยน วิชาเฮงซวยไรวะเนี่ย~!!!
-------------
[69]
ตอนเลิกเรียน...
"มุคุโร่คุง!"คุณเบียคุรันเดินมาหาผมพร้อมเอามือกระแทกโต๊ะแรงๆ
"ครับ?"
"ทำไมชั่วโมงเศรษฐศาสตร์ไม่ยอมสะกิดผมฮะ?! ผมเสียเงินไปตั้งร้อยเยนแน่ะ ร้อยเยนเชียวนะครับ!"
"สะกิดแล้วนะครับ หลายรอบด้วย คุณไม่ยอมรู้สึกตัวเองต่างหาก"ถ้าเอาความจริง...ผมแทบอยากจะใช้ตี-นถีบหน้าคุณด้วยซ้ำ= =
"เฮ้อ...นี่มุคุโร่คุง ถามอีกเรื่องนึงเหอะ"
"อะไรอีกล่ะครับ?"
"ยูนิจังดีกว่าผมตรงไหน= ="อ้อ ฮิเมะของชั้นม.ต้นปีสองนั่นน่ะเหรอ ถ้าให้เทียบกับคุณเบียคุรันแล้ว...ยังกะสวรรค์กับนรกเลยล่ะครับ ต่างกันลิบลับ
"ไม่รู้สิครับ ลองมาเปรียบเทียบกันดูดีมั๊ยครับ"แหลไว้ก่อน พ่อสอนไว้ คุฟุฟุ=..=
"อืม...ความสวยความหล่อ...แบบนี้เหรอครับ"
"คุณยูนิเค้าก็สวยใช้ได้เหมือนกันนะครับ"ก็ถึงกับติดท๊อปชาร์ทเหมือนกันเลยนี่
แต่ยังไงก็สู้นางิ...รุ่นน้องคนสนิทของผมไม่ได้หรอกครับ รายนั้นที่หนึ่งในใจผมเลยล่ะครับ คุฟุฟุ=..=
"ความรวย?"
"ก่อนคุณเอ่อ...เป็นหนี้ คุณก็รวยเกือบเท่าเธอแล้วนี่ครับ"ความจริงอยากใช้คำว่า'ตกอับ'มากกว่าด้วยซ้ำ
"ความน่าเชื่อถือ?"
"คุณยูนิน่าเชื่อถือมากกว่าคุณเป็นร้อยเท่าเลยครับ!"
"มุคุโร่คุง= =+"
"ก็พักหลังคุณเล่นหักอกผู้หญิงไปหลายรายแล้วนี่ครับ"
"นี่คุณกล้าว่าผมเหรอ= =+"
"มันคือความจริงครับ...ไม่มีอะไรผมขอตัวกลับก่อนนะครับ"ผมพูดพร้อมลุกขึ้นเดินออกจากห้องไป วันนี้ต้องรีบไปหานางิก่อนจะโดนไอพ่อนกกระจาบนั่นฉกไปก่อน= =+(ฮิบารินั่นแหละ)
------------------
[writer]
ภายในรถคันใหญ่คันหนึ่งที่กำลังแล่นไปมาบนถนน...
"วันนี้องค์หญิงดูอารมณ์ดีกว่าวันอื่นๆเลยนะครับ"แกมม่าเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นองค์หญิงของตัวเองนั่งสบายอารมณ์เกินหน้าเกินตากว่าวันอื่นๆที่ผ่านมา
"งั้นเหรอ? ชั้นก็เป็นของชั้นแบบนี้อยู่แล้วนี่^^"เธอตอบกลับไปพร้อมรอยยิ้ม
"อืม...สงสัยผมคงคิดมากไปเองมั๊งครับ"
'หึ! เจ้าเบียคุรันเอ๊ย...นายคิดผิดแล้วที่มาท้าคนอย่างชั้นให้เป็นศัตรูน่ะ หุหุ=w='
ความคิดเห็น