ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [reborn]You're all I ever need นายคือทั้งหมดที่ฉันต้องการ

    ลำดับตอนที่ #18 : น้องสาว...?

    • อัปเดตล่าสุด 13 ม.ค. 55




    [18]
    "เก่งนี่ครับ เดาถูกซะด้วย คุฟุฟุ"

    "ฆ่าเธอไปครั้งนึงแล้วยังไม่พอใจอีกรึไง"

    "หืมม์? คุณพูดถึงอะไร"

    'ไอ้นี่...!!'

    "ก็แกเองไม่ใช่เหรอที่ทุบตีเธอทุกวี่ทุกวัน ทั้งๆที่เธอเคารพแก ทำตามแกสั่งทุกอย่าง ยอมเอาชีวิตเข้าแลกเพื่อแก! แต่สิ่งที่เธอได้รับกลับมาทุกครั้ง...มันคุ้มค่าแล้วนักหรือไงฮะ!"

       ให้ตายสิ! วันนี้ผมเป็นอะไรไปเนี่ย ทำไมผมต้องโมโหมากขนาดนี้ โมโหมากจนควบคุมตัวเองไม่อยู่ ถึงกับต้องด่าออกมาแบบนี้...เป็นครั้งแรกเลยนะที่ผมเป็นแบบนี้

    "แล้วยังไง?"

    "แล้วยังไงน่ะเหรอ...พูดออกมาได้ไงฮะ...!!"

    "วันนี้คุณดูแปลกๆไปนะครับ ฮิบาริ เคียวยะ"อยู่ๆไอ้มุคุโร่มันก็เดินเข้ามาใกล้ๆผม ใกล้ขึ้นเรื่อยๆจนผมเป็นต้องค่อยๆกระเถิบตัวห่างจากมัน นี่เรากำลังเป็นบ้าอะไรวะ?!

    "หืมม์? หนีผมทำไมครับ กลัวผมแล้วรึไง คุฟุฟุ"สายตาที่มันจ้องจะจับผิดผมให้ได้แบบนี้...มันอะไรกันวะเนี่ย

    "เปล่า"

    "คุณกำลังโกหกผมอยู่นะครับ ฮิบาริ เคียวยะ"

    "ชั้นเปล่าโกหก..."

    "ถึงคุณจะหลอกผมได้ แต่ก็หลอกตัวเองไม่ได้หรอกนะครับ...เรื่องของโคลมก็คงเหมือนกันสินะครับ"

    "แกพูดอะไร?"

    "ผมไม่รู้หรอกนะครับว่าคุณไปข่าวนี้มาจากไหน แต่ว่า...ถ้าคุณคิดว่าจะชิงโคลมไปจาก'ผม'ง่ายๆแบบนี้น่ะ คิดผิดคิดใหม่ได้นะครับ คุฟุฟุ"

    "แกสิที่ต้องคิดใหม่! ต่อให้ต้องตายชั้นก็ไม่ยอมยก'นางิ'ให้คนเลวๆอย่างแกเอาไปทำทารุณได้อีกหรอก! คนอย่างแก...ไม่มีสิทธิในตัวเธอซะด้วยซ้ำ!"

    "...ใช่สิ ผมน่ะไม่มีสิทธิในตัวเธออยู่แล้ว"

       เจ้านี่มันเป็นบ้าอะไรวะ? อยู่ๆก็ค่อยๆถอยห่างจากผม แถมยังก้มหน้าลงต่ำอีกต่างหาก เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย...เจ้านี่มันจะเอาไงกันแน่ฮะ= =?

    "ต่อให้อยากครอบครองเธอไว้เท่าไหร่ ต่อให้อยากรักเธอมากเท่าไหร่ ต่อให้ผมพยายามทำให้เธอรักผมมากแค่ไหน...ก็ทำไม่ได้ เพราะว่า..."

    "น้องสาว...สินะ?"

    "...รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ครับเนี่ย?"

    "ถ้าเป็นคนปกติโดนแกทำร้ายคงต้องหาทางดิ้นรนให้คนนอกช่วยเอาผิดแกให้ได้ แต่ว่าเธอโดนแกทำร้ายมาไม่รู้กี่ครั้ง แต่กลับไม่เคยคิดจะทำเรื่องแบบนั้น"

    "ถ้าไม่ใช่คนที่ใกล้ชิดจริงๆคงไม่ทำแบบนั้นหรอก"

    "เฮ้อ ต่อให้เป็นเรื่องซับซ้อนขนาดไหนคุณก็ยังมองออกง่ายๆเหมือนเดิมเลยนะครับ"มุคุโร่ถอนหายใจ พูดพร้อมยิ้มเศร้าๆ

    "ใช่ ทั้งที่ผมทำร้ายเธอ ทั้งทุบ ทั้งตี ทั้งตบ ทั้งขว้างปาข้าวของใส่เธอ แต่เธอก็ไม่เคยเลยที่จะวิ่งหนีไปให้พวกวองโกเล่หรือคนอื่นๆช่วย..."

    "ตรงกันข้าม...เธอกลับปกป้องผมทุกครั้งด้วยซ้ำ"

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×