ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [reborn]You're all I ever need นายคือทั้งหมดที่ฉันต้องการ

    ลำดับตอนที่ #13 : ของขวัญ...

    • อัปเดตล่าสุด 8 ม.ค. 55




    [18]
    "ห้ามเรียกชั้นแบบนั้น!"

    "ก็จะเรียกอะ มีปัญหา?!"

    "คุยกับใครอยู่เหรอครับ ฮิบาริ เคียวยะ?"

       โรคุโด มุคุโร่...พับผ่าสิ! ทำไมต้องเจอมันในเวลาแบบนี้ด้วย คนยิ่งอารมณ์เสียอยู่!

    "เปล่า"

    "เหรอ? ผมนึกว่าคุณกำลังคุยกับวิญญาณของใครบางคนอยู่ซะอีก"

    '!!'

       เจ้าบ้านั่นมันรู้ได้ไง จะบอกว่ามันเห็นยัยนี่เหมือนกับที่ผมเห็นงั้นเหรอ ดูท่าทางโคลมเองก็ตกใจไม่น้อยเหมือนกัน ถึงขนาดที่เริ่มหลบหลังผมแล้ว

    "ผมไม่รู้หรอกนะว่าคุณกำลังพูดกับวิญญาณของใครอยู่ แต่ลางสังหรณ์ของผมมันบอกผมแบบนั้น"

    "แค่เรื่องลางอย่าเอามาพูดกับชั้น"

       ผมพยายามหลีกเลี่ยงที่จะพูดกับมัน ก่อนจะฉุดโคลมให้พยายามเดินห่างจากไอ้หมอนี่ ยิ่งอยู่ใกล้มันก็เริ่มรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาแบบไม่มีเหตุผมงั้นแหละ

    "แล้วทำไมต้องหนีผมด้วยล่ะครับ"

    "ชั้นไม่ได้หนี"

    "หรือว่าคุณมีบางอย่างปิดบังผมอยู่"

    "ถึงชั้นจะปิดบังบางอย่างจากแก แต่แกก็ไม่มีวันรู้หรอกว่าสิ่งที่ชั้นปิดบังมันคืออะไร!"

    "หืมม์? ทำไมต้องโมโหผมด้วยล่ะครับ"

       ให้ตายสิ ไม่เคยรู้สึกกดดันมาขนาดนี้มาก่อนเลย...โคลมเองก็คงรู้สึกกดดันไม่ต่างจากผม

    "ไม่ตอบก็ได้ ผมไม่ได้ว่าอะไรซักหน่อย"

    "มีธุระอะไร?"

    "เปล่า แค่เดินผ่านมาเฉยๆ แล้วก็...มีอะไรจะให้คุณนิดหน่อย"

    "อะไร?"

       เจ้ามุคุโร่นั่นมันยื่นกล่องอะไรซักอย่างมาให้ผม ขนาดก็ไม่ได้ใหญ่อะไรมาก ที่ด้านมุมเหมือนเชียนอะไรไว้นิดหน่อยแฮะ...

    'นางิ...?'

    "ที่จริงโคลมเคยให้เจ้านี่กับผมตอนวันปีใหม่ แต่ว่า...ผมไม่สนมันหรอก รับไว้มันก็มีแต่จะทำให้ห้องรก"

    "นี่แกโยนของขวัญที่คนอื่นให้ได้หน้าตาเฉยเลยเหรอ!"

    "ก็เหมือนกับคุณนั่นแหละ...ลืมไปแล้วเหรอว่าใครที่เคยปัดของขวัญจากมือผู้หญิงบางคนได้อย่างไร้เยื่อใยน่ะ คุฟุฟุ"

       ซักประมาณช่วงปีใหม่ได้ล่ะมั๊ง จำได้ว่าตอนนั้นโคลมอุส่าห์ถ่อมาถึงห้องคณะกรรมการคุมกฎแล้วยื่นของขวัญปีใหม่ให้ผมถึงที่ แล้วก็...ผมก็ปัดมันออกจากมือเธอ ก่อนจะโยนมันทิ้งถังขยะ...

       เจ้ามุคุโร่นั่น...มันรู้เรื่องนี้ด้วยงั้นเหรอ

    "เท่านี้ล่ะครับ ลาก่อน"

    "แต่คุณฮิบาริมันไม่เหมือนคุณ! ที่เค้าทำแบบนั้น...มันก็แค่เค้าแสดงออกไม่เก่งเท่านั้นแหละ! ไม่ได้ใจดำทิ้งของขวัญคนอื่นได้อย่าหน้าตาเฉยแบบคุณซะหน่อย!"โคลมตะโกนไล่หลังเจ้ามุคุโร่จนแทบเข้าขั้นคนบ้าได้ล่ะมั๊ง ตอนนี้เธอคงเหลืออดแล้วล่ะ

    "พอแล้ว"

    "คุณฮิบาริ...แต่ว่า!"

    "ชั้นยอมรับ ว่าตอนนั้นชั้นไม่รู้สึกอะไรกับเธอเลยจริงๆ อาจจะรำคาญเธอซะด้วยซ้ำ"

    "ไม่จริง...ชั้นไม่เชื่อ! คุณฮิบาริแค่แสดงออกไม่เก่งใช่มั๊ยคะ ใช่มั๊ยคะคุณฮิบาริ?! ตอบชั้นทีสิว่าใช่!"

    "พอเถอะ...อย่าตั้งความหวังไว้กับชั้นมากไปกว่านี้เลย"
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×