คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : ก้าวที่11
[86]
ฮ้าว!เช้าแล้วเหรอฮาฮิ อืม...
"อ เอ๊ะ!"ไม่เอ๊ะได้ไงคะ ก็ที่นี่น่ะ...มันไม่ใช่บ้านฮารุนี่คะ! มันคุ้นๆยังกะว่าเป็น...
"บ้านคุณโกคุเดระเหรอฮาฮิ!"กรี๊ด!แล้วฮารุมาอยู่นี่ได้ไงเนี่ย
แอ๊ด!
"ตื่นแล้วเหรอยัยฮารุ กรี๊ดซะลั่นบ้านเชียว"อ คุณโกคุเดระ...
"ฮ ฮ ฮารุมาอยู่ที่บ้านคุณโกคุเดระได้ไง อ แอบลักพาตัวมารึไง..."
"บ้าเหรอ!ชั้นเป็นสุภาพบุรุษพอที่จะไม่ทำเรื่องแบบนั้นหรอกนะ"ขอโทษนะคะ ได้ข่าวว่าไอ้ประโยคหน้าสุภาพบุรุษเค้าใช้กันเหรอคะ= =
"เมื่อวานหลังร้องไห้เธอก็หลับไปเฉยเลย บังเอิญว่าทางนั้นมันใกล้บ้านชั้นก็เลยพามานี่แหละ"
"อ๋ออย่างงั้นเองเหรอคะ... แล้วเมื่อคืนหรือว่าจะลักหลับ...!"ไม่นะฮารุยังไม่อยากเสียเวอร์จิ้นนะTAT
"ชั้นนอนบนโซฟาเองแหละ คนอย่างเธอมันน่าลักหลับตรงไหนเนี่ย อกคัพเล็กๆนี่ชั้นไม่สนหรอก"น น นี่!
"ฮาฮิ!เอาเรื่องแบบนั้นมาพูดต่อหน้าเลดี้ได้ไง..."
"ช่างเหอะน่า เอ้า!กินเข้าไปซะ"คุณโกคุเดระตัดบทแล้วยกถาดอาหารเช้ามาให้ฮารุ
"นี่มัน..."
"อย่าห่วงน่า ไม่ใช่อาเจ๊ทำหรอก ป้าข้างๆบ้านเค้าทำมาให้"เฮ้อ!โล่งใจ
"ข ขอบคุณค่ะ ถ้างั้น...ทานล่ะนะค้า~"
[59]
ผมมองดูยัยนี่กินข้าวอยู่ห่างๆ ยัยนี่ตอนทานข้าวก็น่ารักดีเหมือนกันแฮะ เฮ้ย!ผมคิดไรอยู่เนี่ย=///=
"หืมม์?มองไรเหรอคะฮาฮิ"ยัยนั่นหันมาทักผม
"ป เปล่า ไม่มีอะไร"
"แล้ววันนี้คุณโกคุเดระไม่ไปโรงเรียนเหรอคะ"
"ไม่ไปหรอก ไปก็เรียนอะไรซ้ำๆอยู่นั่นแหละ"ความจริงที่ผมไม่อยากไปก็เพราะต้องพายัยนี่ไปด้วย แล้วถ้าเจอรุ่นที่สิบกับซาซางาวะคนน้องกุ๊กกิ๊กกันยัยนี่คงต้องหงอยไปทั้งวันแน่เลย
"ฮาฮิ ขี้เกียจจังเลยนะคะ แต่สมองระดับคุณโกคุเดระคงไม่ต้องจำอะไรมากหรอกใช่มั๊ยคะ"ตกลงยัยนั่นจะประชดหรือจะชมผมกันแน่เนี่ย= =
"ว่าแต่เธอเถอะ วันนี้จะไปหรือจะหยุด"ผมถามบ้าง
"อืม...ความจริงมันก็ต้องไปอะนะ แต่ถึงไปก็เรียนเข้าหูซ้ายทะลุหูขวาอยู่ดี..."ดีล่ะ เข้าแผนเป๊ะ!
"ถ้างั้นก็ไม่ต้องไปสิ"
"จ จะให้ฮารุโดดเหรอฮาฮิ!"แล้วคิดว่าจะให้ทำอะไรล่ะ โดดตึกตายรึ
"ก็เออน่ะสิ!"
"แล้วจะให้ไปไหนล่ะคะ ไม่มีที่ไปอยู่ดี"
"งั้นชั้นจะพาเที่ยวเองก็ได้เอามั๊ย"
ความคิดเห็น