คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ตอนพิเศษ::ฉลองวันเกิดโคลม โดคุโร่(นางิ)[5/05]
# ตอนนี้อ้างอิงด้วย 189669 นะจ๊ะ
# พรุ่งนี้ไรท์เปิดเทอมแล้ว คงมาอัพได้น้อยลง ได้โปรดเข้าใจด้วยTT
# วันนี้วันพ่อด้วย ขอให้พ่อๆทุกคนไม่ว่าจะบนโลก หรือบนสวรรค์มีความสุขมากๆนะคะ
----------------
[writer]
ณ ด้านหน้าโรงเรียนวองโกเล่ โรงเรียนที่ตั้งอยู่ละแวกเดียวกับโรงเรียนมิลฟิโอเล่...
"ช้าจังเลย ท่านมุคุโร่น่ะ..."ร่างบางของนักเรียนม.ปลายปี1นาม'โคลม โดคุโร่'หรือ'นางิ' พึมพำกับตัวเองเบาๆ
"นี่เธอน่ะ...มายืนเอ้อระเหยอะไรแถวนี้"ร่างสูงของชายหนุ่มผมสีดำ ตาสีนิลเดินเข้ามาหาเธอ
"คุณฮิบาริ..."เธอเรียกชื่อนั้นเบาๆ
"ไม่ได้ยืนเอ้อระเหยนะคะ กำลังรอ..."
"โรคุโด มุคุโร่...ใช่มั๊ย"เขาพูดแทรกขึ้น ทำเอานางิเหวอไปไม่น้อย แต่ก็พอเข้าใจว่าทำไมคนตรงหน้าเธอถึงเดาออก...
ก็สองคนนี้ชอบตีกันบ่อยจะตายนี่= =...
"ค่ะ...เอ่อ...คุณฮิบาริคะ"
"อะไร?"
"คุณ...มาทำอะไรที่นี่คะ ได้ยินว่ามีประชุมไม่ใช่เหรอคะ"
"...เลื่อนประชุม ไม่มีที่ไปเลยมาเดินเล่นแถวนี้"
"งั้นเหรอคะ..."
"..."
"..."(เอ็งหาเรื่องอู้ชิมิ?= =+)
"นี่..."ฮิบาริพูดพร้อมทำท่าเหมือนจะควักอะไรบางอย่างออกมาจากกระเป๋ากางเกง แต่เขาก็ต้องหยุดชะงักเมื่อมีอีกเสียงหนึ่งดังขึ้น...
"นางิ!"
"ท่านมุคุโร่!"
"แฮกๆ ขอโทษที่สายครับ คุณเบียคุรันใช้ให้ไปสืบอะไรซักอย่างเลยช้าน่ะครับ แฮกๆ"มุคุโร่พูดไปหอบไป
"ม ไม่เป็นไรค่ะ เพื่อท่านมุคุโร่ชั้นรอได้เสมอค่ะ^^""
"สุขสันต์วันเกิดนะครับ นางิของผม คุฟุฟุ^^"
"ขอบคุณมากค่ะท่านมุคุโร่"
"หืมม์? แล้วคุณมายุ่อะไรด้วยครับ ฮิบาริ เคียวยะ"มุคุโร่ตวัดสายตาไปที่ฮิบาริซึ่งมองดูทั้งสองอยู่ห่างๆ
"ใครยุ่งมิทราบ...แล้วจะสวีทกันอีกนานมั๊ย ไปไกลๆเลยก่อนที่ชั้นจะขย้ำพวกแก= =+"
"คุฟุฟุ ไปก็ได้ครับไม่ต้องไล่กันก็ได้ ไปกันเถอะครับ...นางิ"
"ค ค่ะ...เอ่อ...คุณฮิบาริ..."ก่อนไปนางิหันหลังไปกระซิบอะไรกับฮิบาริซักอย่างก่อนที่จะวิ่งตามมุคุโร่ไป...
-------------
'ขอบคุณที่ช่วยอยู่เป็นเพื่อนนะคะ คุณฮิบาริ'ประโยคนั้นยังคงดังก้องอยู่แต่ในหัวฮิบาริ เขาได้แต่มองภาพทั้งสองคนเดินไปด้วยกันจนกระทั่งลับสายตา ก่อนจะหยิบบางอย่างออกจากกระเป๋ากางเกง...
สร้อยคอเส้นหนึ่ง...สร้อยคอที่เขาอุส่าห์ทุ่มตัวเก็บเงินมาตลอดสองเดือนเพื่อซื้อให้เธอในวันเกิด
ส่วนเรื่องที่ว่าเลื่อนประชุม...ก็โกหกทั้งเพ เขายอมผิดนัดเพื่อมาหาเธอแล้วให้ของขวัญวันเกิดโดยเฉพาะ
สุดท้าย...ทุกอย่างที่ทำมาก็สูญเปล่าทั้งหมด...
"แค่'เพื่อน'เองน่ะเหรอ เราเป็นมากกว่านี้ไม่ได้เลยเหรอ...โคลม โดคุโร่ ไม่สิ...นางิสินะถึงจะถูก"
"คนอย่างชั้น...จะใฝ่สูงไปก็ไม่มีวันได้อะไรขึ้นมาสินะ ชั้นนี่มันโง่สิ้นดีเลย"
"ไม่เป็นไร...ไว้ปีหน้าค่อยลองใหม่ก็แล้วกัน เอ...หรือว่าจะเป็นของขวัญปีใหม่ไปเลยดีล่ะ"ฮิบาริมองสร้อยคอเส้นนั้นก่อนพึมพำเบาๆ
'จนกว่าจะถึงตอนนั้น ช่วยรอชั้นหน่อยเถอะนะ...นางิ'
ความคิดเห็น