คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : ตอนที่ 11 นางฟ้า vs ซาตาน (ตอนที่ 2)
เมื่อไหร่เธอะถึัที พี่รอไม่ไหวแล้วนะอฮยอน ยฮวานั่บ่นอยู่ในรถ้วยวามหุหิ เพราะอนนี้เาอรถอยู่บริเวลานอรถอสนามบินแ่ไม่มีวี่แววออฮยอนและเหล่าสมาิโยอนิแ
“พี่่ะทำไมรถยัไม่มาะทีละ่ะ” เสสิ้าบ่นับผู้ัารทันทีที่มาถึลานอรถ
“นั่นิ อาะรถิรอหน่อยนะสาวๆ” ิ๊ ิ๊ ิ๊ เสียโทรศัพท์อพี่ผู้ัารัึ้น
“อะไรนะ รถเสียหรอ ้อรออีั่วโมนึ อ่อๆเ้าใแล้ว”หลัาไ้ยินพี่ผู้ัารรับโทรศัพท์เหล่าสาวๆถึับอแยเว้นอฮยอน
“พี่ๆ่ะมันเป็นเหุสุวิสัย รอแปปนึเี๋ยวรถ็มา ใเย็นๆนะ่ะ” อฮยอนเธอเป็นนมีเหุผลในทุๆเรื่อเลยนะ เพราะแบบนี้ไพี่ถึอบเธอ ยูฮยอนำลัมอไปที่อฮยอนอย่าื่นม
“เอาี้มั้ยเอารถพี่ไป่อน ออยู่ทาโน้น” ยูฮยอนยื่น้อเสนอับสาวๆ เพราะเาอรถเอาไว้ั้แ่สามวันที่แล้ว
“็ีเหมือนัน่ะ แ่เราะนั่ันไปหมหรอ” ทิฟฟานี่ี้ไปที่รถอยูอยอนพราะเห็นว่ามันเล็เินไป
“เอาี้ออนนี่ไปัน่อน เี๋ยวันรออยู่ที่นี่ับพี่ผู้ัารเอ” อฮยอนเห็นว่าเหล่าออนนีู่เหนื่อยๆเลยอยาให้พวเธอไ้ไปพัผ่อน
“เอาี้ีว่าผมอยู่ับอฮยอนเอ พี่ผู้ัาระไ้ไปูแลพวสาวๆ” มันเป็น้ออ้าอยูฮยอนแ่ที่ิแล้วเาอยาะอยู่ใล้ับออยอน
“’ั้น็ไ้่ะ พี่ผู้ัารไปับออนนี่เถอะ เี๋ยวันอยู่ับพี่ยูฮยอนเอ” ้วยนิสัยออฮยอนที่ไม่เรื่อมาทำให้ยูฮยอนไ้แ่แอบมอเธอ้วยรอยยิ้ม
“ั้นเอันที่ห้อนะูฮยอน” เหล่าสาวๆโบมือบ๊ายบายอฮยอน
“พี่ว่าๆเลยไปเินที่ร้านหนัสือ เห็นว่าเธอำลัเรียนภาษาี่ปุ่นอยู่” ยูฮยอน่อยๆหยิบหนัสือภาษาี่ปุ่นในระเป๋าให้อฮยอน
“อบุมาๆเลย่ะ ันำลัอยาไ้เล่มนี้อยู่ โอปป้าันอบมาเลย่ะ”อฮยอนยิ้มให้ยูฮยอน่อนที่ะหันไปสนใับหนัสือที่อยู่ในมืออเธอ แ่ยูฮยอนยัแอบมออฮยอน้วยวามีใที่เธออบหนัสืออเา
ผมอยู่เป็นเพื่อนอฮยอนเอรับ อฮยอนพี่ื้อหนัสือมาให้ เฮ้อ ยฮวาำลัเินไปหาอฮยอนและยูฮยอน้วยวามโมโห วันนี้พี่ะบอให้เ้ารู้ว่าเราเป็นอะไรัน
“ฮยอน พี่ิถึเธอัเลย” ยฮวาเินไปออฮยอน้วยใบหน้ายิ้มแย้ม อฮยอนถึับเพราะไม่ิว่ายฮวาะอยู่ที่นี่ แ่นทีู่ะใมาที่สุ็ือยูฮยอน
“พวเธอ ทำไมถึ” ยูฮยอนถามออไป้วยน้ำเสียที่ะุะั แ่ไม่ทันที่อฮยอนะอบ
“เราำลับันอยู่รับ ใ่มั้ย๊ะอฮยอน” ยฮวา่อยๆหอมไปที่แ้มออฮยอนอย่าแร
“ลับับพี่เี๋ยวนี้ไม่ั้นพี่ะูบเธอให้ยูฮยอนโอปป้าอเธอู” ยฮวาระิบเบาๆที่หูออฮยอน โอปป้าทำไมถึทำแบบนี้ ันเสียใรู้มั้ย่ะ อฮยอนไ้แ่บ่นอยู่ในใับารระทำอยฮวา
“เอ่อพี่่ะ ั้นันลับ่อนนะ่ะ อบุมาๆสำหรับหนัสือ ันอโทษิๆที่้อให้พี่รอนเียว” ยฮวาั้ใโอบไปที่เอวออฮยอนเพื่อให้ยูฮยอนเห็น
ผมรู้สึาไปทั้ัว ทำไมหัวใอผมถึไ้เ็บแบบนี้นะ ยูฮยอนมอามรถสปอร์สีแที่ำลัแล่นออไป้วยวามเสียใ
บรรยาาศในรถอนนี้มีแ่วามเียบ ยฮวาที่ับรถ้วยสีหน้าที่บึ้ึ อฮยอนที่ำลัมอผ่านระออไปอย่าเลื่อนลอย
“เธอไม่มีอะไระพูับพี่เลยหรอ อฮยอน” ยฮวาถามออไป้วยวามโรธ แ่อฮยอนับไม่สนใ
“ทำไมรึว่าไปี่ปุ่นับพี่ยูฮยอนอเธอ ะมีวามสุันมาินะ โทรศัพท์อพี่เธอยัไม่อยาะรับมัน” อฮยอนยัเียบ่อไป ยฮวาึัสินใอรถ้วยวามโรธ
“เธอะไม่พูับพี่เลยใ่มั้ยห๊ะอฮยอน”ยฮวาระาแนออฮยอนให้หันมาเผิหน้าับเา แ่อฮยอนยัมีสีหน้าที่เรียบเย
“ไ้ถ้าเธอ้อารแบบนี้ พี่ะทำให้เธอพูับพี่” ยฮวาูบไปที่ริมฝีปาออฮยอน้วยวามรุนแร อฮยอนพยายามัืนแ่็สู้แรอยฮวาไม่ไ้ พี่ะทำอะไรับัน็เิ เพราะอนนี้หัวใอันมันเ็บิๆ
ิ๊ ิ๊ ิ๊ เสียโทรศัพท์อยฮวาัึ้นทำให้เา่อยๆถอนริมฝีปาาอฮยอนเพื่อมารับโทรศัพท์
“ว่าไินอ”
“ันับเพื่อนๆรออยู่ที่าเฟ่ใล้บอมอานะ ที่นายเยมาถ่ายรายารับอฮยอนอ่า มีนเาอยาเอนาย้วยละ รีบมาเร็วๆนะ” ยฮวาับรถ้วยวามเร็วโยไม่สนใอฮยอน อย่าร้อไห้นะอฮยอน แล้วพี่ะรู้สึเสียใที่ทำับันแบบนี้
ยฮวา่อยๆอรถที่าเฟ่อันเียบสบและมีวามเป็นส่วนัวสู พร้อมเปิประูลมา แ่อฮยอน็ยันั่อยู่ในรถ ยฮวาึเินไปประูให้อฮยอน
“ลมา เพื่อนๆพี่รออยู่” ยฮวามีน้ำเสียที่อ่อนล
“ันไม่ลไป่ะ ุไปนเียวเถอะันะอ่านหนัสือรออยู่ในรถ”อฮยอนอบออไป้วยน้ำเสียเยา แ่มันับทำให้ยฮวายิ่โมโหหนัมาว่าเิม
“อยาอ่านมาินะไอ้หนัสือเล่มนี้” ยฮวาแย่หนัสือามือออฮยอนพร้อมับโยนลไปในถัยะ้วยวามโรธ
“เธอไม่ยอมลมาีๆใ่มั้ยั้นพี่็ะใ้วิธีนี้” ยฮวาอุ้มอฮยอนลมาารถ
“ปล่อยนะ ันเลียโอปป้า โอปป้าใร้าย” อฮยอนยัิ้น่อไปแ่ยฮวา็ยัไม่ยอมปล่อยเธอลแ่ยัอุ้มเธอเ้าไปในาเฟ่
ินอ เยี อูยอน ฮยอน ยอ ำลัพูุยันอย่าสนุสนาน แ่็้อใเมื่อยฮวาเปิประูเ้ามา
“ปล่อยันลไ้แล้ว่ะ” ยฮวา่อยๆปล่อยอฮยอนล
“นี่นายมาับอฮยอนหรอ เอ่อ” เยีหันไปมอหน้าินอ ยฮวาถึับับท่าทาแปลๆอพวเา แู่่ๆประู็เปิออมา
“ันมาแล้วทุๆน ยฮวาะ้อีใแน่เลย” ยฮวาถึับใเพราะผู้หินนี้ือรัรั้แรที่เาไม่มีวันลืม อฮยอนเมื่อเห็นสายาที่ยฮวามอผู้หินนี้ ผู้หินนี้ะเป็นแฟนเ่าอพี่ินะ แล้วพี่ะพาันมาทำไม พี่่ะ พี่ใร้ายที่สุเลย่ะ
ยโหไปมั้ยเนี่ย ไหนะมีแฟนเ่ามาอี น้ออไม่ยอมยโทษให้่ายๆ
รอิามอน่อไปนะ่ะ
ความคิดเห็น