คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : จุดเริ่มต้นของเรื่อง
ดีครับผมนารูโตะ ถ้าจะอธิบายถึงลักษณะรูปร่างล่ะก็หึๆ รูปหล่อพ่อรวยหึๆ
แต่ก็นะ...มีแต่คนบอกว่าผมน่ะหน้าตาเหมือนผู้หญิงไม่ว่าจะป๋า ม๊า เพื่อนๆทุกคน มันเหมือนตรงไหนอ่ะก็แค่ไว้
ผมยาวเพราะผมขี้เกียจตัดผมเอ้ง~
วันนี้ที่โรงเรียนผมเลิกเร็วเพราะเค้าจะจัดห้องสอบสำหรับสอบวันจันทร์ล่ะ เลยทำให้ผมได้กลับคอนโดเร็ว
เอ้อผมเรียนอยู่ที่แคนนาดาล่ะ ทำไมถึงมาเรียนอะไรน่ะหรอครับ ผมมาเรียนด้านภาษาอ่ะ ถ้าถามว่าทำไมถึงมาเรียนล่ะ ฮ่ะๆก็มีเหตุผลอยู่นะ
ก็คือว่า...แม่ผมวางยาสลบผมแล้วส่งมาเรียนที่นี่อ่ะ!!! ทั้งๆที่ผมปฏิเสธไปตั้งหลายรอบ ผมเลยถูกปล่อยทิ้งไว้ที่คอนโดที่แคนนาดานี่ล่ะ
แต่มันก็ผ่านมา 5 ปีแล้วนะ ตอนนี้ผมเลยพูดอังกฤษคล่องมากเลยล่ะคล่องจนครูที่โรงเรียนยังอายเลยล่ะ จากโรงเรียนผมมาถึงคอนโดก็ประมาณครึ่งชั่วโมง
แอ๊ด~ผมเปิดประตูห้องของผมแล้วแก้ยางรัดผมออกจากนั้นผมก็กระโดดไปนอนเล่นบนเตียงนอน
"อ๊าาา~าาสบาย"เตียงนู้มนุ่มของผมมม~มม อ้ะจริงสิ!!!
"คุยกับพี่อิทาจิดีกว่า>3<"แล้วผมก็หยิบโน้ตบุ๊คของผมขึ้นมาแล้วเปิดเครื่องจากนั้นก็เล่นเว็บแคม อ้อถ้าถามว่าพี่อิทาจิคือใครน่ะหรอ~
พี่เค้าเป็นลูกชายคนโตของตระกูลอุจิฮะ พ่อของพี่เค้าสนิทกับพ่อผมมากๆเลยล่ะครับ ผมประทับใจพี่เค้ามากตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกันกับพี่ที่งานสัมมนาของบริษัทพ่อผมน่ะ ตอนนั้นพี่เค้ามากับพ่อพี่เค้า ผมจำได้ว่าตระกูลอุจิฮะน่ะ มีลูกทั้งหมดสามคน คนโตพี่อิทาจิ คนกลางกับคนเล็กเป็นฝาแฝดกันซึ่งเรียนรุ่นเดียวกันกับผม
"พี่อิทาจิ~"ผมรีบพูดโดยที่ไม่ได้ดูว่าหน้าจอเป็น...
' ใครวะเกะ= = 'ปลายสายที่ผมแคมฯไปไม่ใช่พี่อิทาจิ แต่เป็น...ลูกชายฝาแฝดของตระกูลอุจิฮะ- - ซึ่งทั้งสองคนนั้นหน้าตาเหมือนกันยังกะแกะ
' จะรู้มั้ยวะไอซากิ 'แฝดอีกคนตอบคนที่เล่นโน้ตบุ๊คพี่อิทาจิ ผมว่าสองคนนี้มันตัวอันตรายชัดๆ
' ว่าไงครับสาวน้อยจะคุยกับพี่ผมหรอ คุยกับผมดีกว่ามั้ยอ้ะ~'แฝดคนที่เล่นโน้ตบุ๊คพูดกับผม
' เฮ้~อิทาจิมีสาวแคมฯมาหาพี่อ่ะ 'ไอ้สองคนนี้มัน!!!มันหาว่าผมเป็นผู้หญิงหรอ?!? อย่าให้รู้นะว่าบ้านอยู่ไหน!!! พ่อจะไปบึ้มบ้านเลยคอยดู!!!
' แอ๊ด~หือ? เห้ย!!!ซาสึเกะ!!!ซากิโตะ!!!พี่เคยบอกแล้วใช่มั้ยว่าอย่ามายุ่งกับโน้ตบุ๊คพี่!!! ออกป๊าย!!! 'พี่อิทาจิมาแล้ว ผมรอดตายแล้ว!!!
' โถ่พี่อ่ะ- - กำลังจะจีบเพื่อนพี่อยู่เลย 'เพ่ือนบ้านแกดิ!!!ฉันรุ่นเดียวกับแกนั่นล่ะ!!
' ไอ้ซากิคนเดียวผมไม่เกี๊ยว~ '
' ออกไปเลยซาสึเกะ ซากิโตะด้วย!!!อย่ามายุ่งกับแฟนพี่!!! 'คำหลังพี่อิทาจิพูดว่าอะไรนะ ฟอแอนอ อ่านว่า แฟน!!!
"เห้ยไม่ชะ..."ผมยังพูดไม่จบพี่อิทาจิก็หันมาหาผมพร้อมกับกระพริบตาให้ ผมเข้าใจละครับ โอมจงเนียน จงเนียน~
' งะ..งั้นหรอครับพี่..พะ..พ่ะ...ผมไม่ยุ่งแล้วล่ะครับ 'ฝาแฝดคนที่เล่นโน้ตบุ๊คพี่อิทาจิพูดอย่างกะกลัวพี่อิทาจิมากเลย แต่จะกลัวทำไมกันนะ
แล้วสองคนนั้นก็เดินออกจากห้องพี่อิทาจิไป
' อ่าโทษนะนารูโตะ >/\< ไอ้น้องชายตัวแสบพี่มันก็เป็นอย่างนี้ล่ะ ไม่ค่อยรู้ภาษา '
"อ่าครับ ฮ่ะๆ"ผมฝืนหัวเราะ ผมรับไม่ดร้าย!!! >[]<
' ว่าแต่ทำไมวันนี้เลิกเร็วจังล่ะนารูโตะ '
"อ่อวันนี้ที่โรงเรียนเค้าจัดสนามสอบน่ะครับ สอบอะไรนร้า~- -?"ผมคิดระลึกชาติอะไรกันนาาา
' ใช่สอบชิงทุนแลกเปลี่ยนป้ะ 'ใช่!!!ว่าแต่พี่อิทาจิรู้ได้ไงอ่ะ> <?
"พี่รู้??"
' ใช่ซากิโตะเล่าให้พี่ฟังอยู่ ว่าแลกเปลี่ยนจากญี่ปุ่นไปเรียนที่โรงเรียนที่นารูโตะเรียน 1 ปี '
"โอ้รู้ละเอียดจังนะครับ^ ^"
' ขอบใจนะ ว่าแต่นารูโตะสอบมั้ยล่ะ 'แหมพี่ล่ะก็- - ไม่น่าถามนะครับเพราะผมน่ะคิดถึงบ้านเกิดตัวเองอ่ะ แต่เรียนยังไม่จบเลยโดนกักตัวไว้ที่นี่อ่ะ
"สอบสิครับ"
' หรอๆ ตั้งใจสอบล่ะจะได้กลับบ้าน '
"ขอบคุณครับ"
' งั้นพี่ไปก่อนนะ บาย~ '
จากนั้นผมก็ปิดโน้ตบุ๊คแล้วไปตั้งใจอ่านหนังสือ
"ญี่ปุ่นจ๊า~ผมจะกลับไปละนร้าา~!!!"
End chapter 1
----------------------------------------
เป็นไงๆอ่านแล้วก็เม้นต์ๆเพื่อเป็นกำลังใจให้เค้านร้าาา!!~
ความคิดเห็น