ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Chapter 5 : Jessica & Donghae Part (100%)
Chapter 5-1 : Jessica Part
“คยูฮยอน .... คยู ..... ตื่นสิ ตื่นๆ” ฉันเรียกคยูฮยอนเบาๆ
มาทำอีท่าไหนถึงได้มานั่งหลับในโซฟาหอพักชาวบ้านเค้าเนี่ย !!
วันนี้ฉันกับยูริไปอัดรายการ Strong Heart กับพี่อีทึกมา
พี่อีทึกก็เลยมาส่งเราทั้ง 2 คนที่หอ ยูริกับพี่ทึกคุยกันในรถต่อนิดหน่อย
ฉันรู้สึกเหนื่อยเลยขอตัวเข้ามานอนก่อน
แต่พอกลับมาฉันก็เข้ามาพบว่า น้องเล็กของวงเรากำลังมีสมาธิกับเจ้าเคโรโระ
ในขณะที่น้องเล็กของอีกวงกำลังหลับคอพับอยู่ที่โซฟาตัวข้างๆกัน !!
ฉันลากคยูออกมาคุยกันที่ระเบียงด้านหน้าหอของเรา
“คยูฮยอน นายมาทำอะไรที่นี่ ?”
“ฉันมาเยี่ยมซอฮยอน .....”
“แล้วทำไมนายต้องมาเยี่ยมซอด้วยหล่ะ” ฉันถามต่อ
คยูฮยอนทำหน้าลำบากใจ .... นั่นสิ ทำไมหล่ะ
“พี่ให้กี้มันมาเองแหละ” เสียงพี่อีทึกดังขึ้นจากอีกด้านหนึ่ง
“เอ๋ ?”
“พี่ให้เจ้ากี้มาดูแลน้องซอเอง ตั้งแต่นี้ต่อไปเลย”
“ทำไมหล่ะคะพี่ทึก” ฉันเริ่มรู้สึกหงุดหงิดเล็กๆ
“เพราะไม่มีใครทำให้คยูมันเป็นผู้ใหญ่ได้เท่าน้องซอไง”
“เข้าใจนะกี้ ?” พี่ทึกหันไปย้ำกับคยู
“พี่ไม่ต้องห่วง ตอนนี้ผมเป็นพี่ชายของซอแล้ว” คยูฮยอนตอบพี่ทึกโดยไม่มองหน้าฉัน
….. อ๊ะ อะไรนะ !? …..
ตั้งแต่วันนั้นมา คยูฮยอนก็ดูเหมือนจะใกล้ชิดกับซอฮยอนมากขึ้น
ตานั่นมาสอนซอฮยอนร้องเพลง แวะเอาน้ำมาให้เวลาพัก แล้วยังออกไปกินข้าวด้วยกันอีก
ไม่มีใครทักท้วงความสัมพันธ์ของทั้งคู่ เพราะสมาชิกทั้งสองวงรู้ว่าทั้งคู่เป็น “พี่น้อง” !!
คยูพยายามจะทำอะไรกันแน่นะ แต่ไหนแต่ไรคนที่เค้าคอยห่วงคือฉันไม่ใช่หรือไง !?
ส่วนซอฮยอน ก็เหมือนจะเปิดใจให้คยูฮยอนมากขึ้น
ปกติแล้วซอไม่สนิทกับรุ่นพี่คนไหนเลย นอกจากพวกเราในวงเท่านั้น
แต่ตอนนี้ …..
“ซอฮยอน Keroro the movie เข้าแล้วนะ”
“จริงเหรอคะพี่คยู O-O ”
“ใช่แล้ว นี่เลย แต่นแต๊นนนน !!!”
“ว๊าย พี่คยูไปแอบซื้อตั๋วหนังมาตอนไหน”
“เดี๋ยวซ้อมเสร็จแล้วเราไปดูกัน ^^”
“ว้าว ขอบคุณค่ะ”
ฉันมองภาพตรงหน้าเหมือนมองภาพคู่รัก
คยูฮยอนดูจะยิ้มได้มากขึ้นเมื่ออยู่กับซอฮยอน
ผิดกับตอนที่อยู่กับฉัน คยูมีแต่ร่องรอยแห่งความกังวล และลำบากใจ
ฉันไม่ได้ชอบคยู …. เรื่องนี้ฉันรู้ตัวเองดี ….
แต่คยูฮยอนเป็นที่พึ่งหนึ่งเดียวของฉัน เป็นคนที่คอยดูแลและเป็นห่วงฉัน
อาจดูเห็นแก่ตัว ที่ฉันยังยื้อเขาไว้อย่างนี้
แต่…..ฉันปล่อยเขาไปไม่ได้จริงๆ …..
“คยู เย็นนี้จะไปไหนหรือเปล่า” ฉันแน่ใจว่ายังเห็นแววตาวูบไหวของเขา
“เย็นนี้หรอ ….”
“อืม ไปซื้อของเป็นเพื่อนสิก้าหน่อยสิ”
“เอ่อ คือว่า…..เย็นนี้ …”
“คยูไม่สนใจสิก้าแล้วสินะ”
“ไม่ใช่อย่างนั้นนะสิก้า คือคยู …..”
“สิก้าเข้าใจ สิก้าไม่ได้เป็นคนสำคัญของคยูแล้ว”
“ไม่นะสิก้า โอเค คยูจะไป …..” นั่นไง ฉันรู้อยู่แล้วว่าคยูไม่ขัดฉันหรอก
“ไม่ต้องไป !!! ”เสียงเข้มดังขึ้นข้างหลังกลบประโยคที่เหลือทั้งหมดของคยู
“พี่ดงเฮ !!” << เสียงของฉันกับคยูฮยอนร้องขึ้นพร้อมกัน
“พี่ไปกับเจสเอง คยู นายไม่ควรเบี้ยวนัดซอฮยอนนะ”
“ส่วนเธอ ….. มานี่เลย”
พอพูดจบพี่ดงเฮก็คว้าข้อมือของฉันลากออกมานอกห้องซ้อม
“พี่ดงเฮ เจสเจ็บนะ เบาๆสิคะ”
“เธอพยายามจะทำอะไรเจสสิก้า ?” พี่ดงเฮพูดเสียงดัง จนเกือบจะตะคอกฉัน
“คะ?” ฉันงงไปหมดแล้ว
“ฉันถามว่า เธอ - จะ - ทำ – อะ - ไร ” เขาพูดเน้นทีละคำช้าๆแต่แฝงไปด้วยความหงุดหงิด
“เธอพยายามปั่นหัวคยูฮยอน คิดว่าฉันไม่รู้เหรอเจสสิก้า ฉันเห็นเจ้ากี้มันกลุ้มใจเรื่องของเธอมาตั้งนานแล้ว ฉันไม่รู้ว่าเธอฟูมฟายอะไรกับมัน แต่ตอนนี้เธอควรจะปล่อยมันไปได้แล้ว ”
คำพูดของพี่ดงเฮทำร้ายจิตใจของฉัน เพราะเขาไม่ใช่เหรอที่ทำให้ฉันเป็นแบบนั้น
เพราะพี่นั่นแหละ ที่ทำให้ฉันทุกข์ใจขนาดนั้น
มาตอนนี้พี่จะไม่รู้อะไร แล้วมาว่าฉันไม่ได้นะ
“ทำไมคะ พี่ดงเฮจะมาเดือดร้อนอะไรด้วย” ฉันกล้ำกลืนน้ำตาไว้ข้างใน แล้วเชิดหน้าตอบออกไป
“ทำไมเธอทำแบบนี้เจสสิก้า ” พี่ดงเฮถามด้วยน้ำเสียงโอดครวญ
“เจสปล่อยคยูไปไม่ได้หรอกค่ะ พี่ดงเฮ”
“ดี งั้นพี่จะขัดขวางเธอเอง !! ”
พี่ดงเฮปล่อยข้อมือของฉัน แล้วเดินจากไป
ทำไมกัน แต่ก่อนพี่ไม่เคยสนใจเรื่องของฉันเลย
พี่ไม่เคยรู้เรื่องความรู้สึกของฉันเลยสักนิด
ตอนที่เราเป็นข่าวกัน พี่ไม่เคยออกมาปกป้องฉันจากพวกแอนตี้เลย
พี่ตีตัวออกห่างจากฉัน พี่ไม่เคยหันกลับมามองฉัน
ทำไม … ตอนนี้พี่จะมาสนใจฉันทำไม ….
Chapter 5-2 : Donghae Part
ผมรู้สึกหงุดหงิด !!!
ใช่ครับ ผมหงุดหงิดมากเลย
ทำไมยัยนั่นถึงทำแบบนี้
ผมเห็นเหตุการณ์ตั้งแต่ต้น
คยูฮยอนมักจะบ้าคลั่งขึ้นมาเมื่อเกิดเรื่องกับเจสสิก้า
ทุกครั้งที่หมอนั่นกลับจากไปหาเจสสิก้า หน้าของหมอนั่นจะเหมือนหมาป่าหงอยๆ
แต่ตอนนี้เจ้าหมาโง่นั่นกำลังกลายเป็นลูกหมาเชื่องๆต่อหน้ามักเน่น้อยซอฮยอน
ไม่รู้ว่าไปตกลงเป็นพี่น้องกันตอนไหน แต่จู่ๆเจ้าหมอนั่นก็เริ่มดูแลซอฮยอน
รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนหน้าเจ้ากี้ทุกครั้งที่กลับจากไปพบซอ
เจ้านั่นชอบเล่าเรื่องความใสซื่อของซอฮยอนให้ผมฟัง
เจ้ากี้อาจไม่รู้ตัว แต่เจ้าตัวชอบยิ้มเวลาเล่าเรื่องแบบนั้น
ผมสนิทกับคยูฮยอนมาก หมอนั่นถือผมเป็นแบบอย่าง
คยูฮยอนเหมือนเป็นน้องชายแท้ๆของผมเลย
แต่วันนี้ เจสสิก้ากำลังกลับเข้ามาป่วนในชีวิตคยูอีกครั้ง
ผมกำลังดื่มน้ำอยู่ตอนที่เหลือบไปเห็นสีหน้าลำบากใจของคยูอีกฟากห้อง
ผมสืบเท้าเข้าไปใกล้พอที่จะได้ยินบทสนทนาระหว่างคยูและเจส
ยัยนั่นไล่ต้อนคยูฮยอน
แถมหมอนั่นก็ดันหวั่นไหวซะอีก
เจ้าโง่เอ๊ยยยยย !!!
ตั้งแต่เกิดเรื่องแอนตี้ระหว่างผมกับเจส ผมก็ไม่เข้าใกล้เธออีก
ผมตีตัวออกห่าง กลายเป็นรุ่นพี่ในค่ายคนนึงของเธอเท่านั้น
ที่จริงเราก็ไม่ได้เป็นอะไรกันตั้งแต่แรก ความสัมพันธ์ของเราสะดุดลงก่อนที่จะพัฒนาไปไกลกว่านั้น
ผมไม่คิดว่าเธอจะชอบผมหรอก อีกอย่าง …. ป่านนี้เธอคงเกลียดผมไปแล้ว
…… ผมลืมเธอ …… ลืมว่าเธอน่ารักขนาดไหน ลืมว่าสนิทกันขนาดไหน
….. นั่นเป็นวิธีปกป้องเธอในแบบของผม
ถ้าผมไม่เข้าใกล้เธอ เรื่องวุ่นวายก็คงไม่เกิด …..
คยูก็ดูเหมือนจะชอบเจส ผมเลยต้องปล่อยให้เรื่องมันคาราคาซังอยู่อย่างนั้น
เจสหันไปสนิทกับคยูมากขึ้น
แน่นอน …. ผมไม่มีสิทธิทักท้วงเลย
แต่ตอนนี้ ผมต้องเข้ามาเกี่ยวกับเธออีกครั้ง เพื่อช่วยน้องชายตัวเอง
ผมหวังว่าเจ้าคยูจะรู้ได้เร็วๆว่าความสุขที่แท้จริงของมันคืออะไร
……เพราะผมกลัวตัวเองจะหวั่นไหวซะก่อนหน่ะสิ …….
---------------------------------------
Writer talk : ไรเตอร์เอนท์ติดแล้ววว !!!
เจอกัน จุฬา นะคะ ฮิฮิ
ช่วงนี้อาจจะยุ่งๆหน่อย ขอโทดไว้ล่วงหน้าเลยนะค้า
ขอบคุนทุกๆคนที่ติดตามกันค่ะ ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น