[Fic SNSD,SJ] The Maknae Love Story ,, วุ่นรักน้องเล็ก !!!!

ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 2 : Kyuhyun part

Chapter 2 : Kyuhyun part

 

การซ้อมเต้นจบไปอีกหนึ่งวัน ผมเหนื่อยจนแทบจะลงมานอนกองที่พื้นเหมือนเคย

สาบานได้นะว่าผมเต้นดีขึ้นแล้ว =.,= v

พวกพี่ๆเริ่มแยกย้ายกันไปทำตามตารางงานเดี่ยวของตัวเอง

เหลือแค่ พี่ดงเฮ พี่อีทึก พี่อึนฮยอก พี่คังอิน แล้วก็ผม

ใช่ซี๊ ผมมันไม่ดี ไม่มีงานเข้ามาเร๊ย T^T

 

วันนี้เจสสิก้ากับซันนี่เข้ามาขอยืมวิทยุจากห้องซ้อมของเรา

ผมยิ้มให้เธอ … เธอโบกมือให้ผม

แต่สายตาของเธอ กลับมองไปที่ใครอีกคน …

 

บางทีการกระทำของผมอาจมีคนสังเกตได้

เพราะพอเจสสิก้าออกไป พี่อีทึกก็มองหน้าผมเหมือนอยากจะพูดอะไรบางอย่าง

 

หลังจากนั้นพี่คังอินก็พูดขึ้นมาว่า ไหนๆก็ว่างอยู่ อยากจะไปดูพวก SNSD ซ้อมเต้นซะหน่อย

เอ่อ ทำไมผมจะไม่รู้หละ ว่าพี่เค้าอยากไปดูแทยอนเต้นหน่ะ

พอพี่คังอินพูดจบ พี่อีทึกก็หันขวับเลยหล่ะครับ - -“

รายนี้ก็ไปเรื่อย ขอบอกเลยนะว่าพี่อีทึกน่ะ ชอบสาวๆทุกคนแหละ

 

“เสียใจด้วยนะ ฮโยส่งเมสเสจมาบอกว่าเค้าแยกย้ายกันแล้วหละ” พี่ฮยอกแจขัดขึ้น พร้อมกับส่งเมสเสจติ๊ดๆไปด้วย

“หง่ะ เสียดายจัง แล้วนายจะไปไหนอ่ะฮยอก” พี่หมีคังถาม เพราะพี่ฮยอกเริ่มเก็บข้าวของแล้ว

“สอนเต้นส่วนตัว หุหุ” พี่ฮยอกแจส่งยิ้มเจ้าเล่ห์แบบไก่ๆมาให้ แล้วก็หายตัวไป

…หมั่นไส้จังครับ ฮึ่ยยย …

 

ขอเสริมเล็กๆ SNSD เป็นวงรุ่นน้องของพวกเราเอง

สมาชิกเกือบทุกคนอายุเกือบเท่าผม (ห่างกันไม่เกิน 1 ปี) ยกเว้น ยุนอา กับ ซอฮยอน เท่านั้นเอง

อืม … มิน่าหละ บางทีเจสสิก้าอาจต้องการคนที่เป็นผู้ใหญ่ และพึ่งพาได้มากกว่าผม …

 

แต่สุดท้ายพี่อีทึกก็บอกว่าจะไปห้องซ้อม SNSD อยู่ดี เพราะต้องเอารายละเอียดงานไปให้แทยอน

 

ก๊อกๆๆ … แอ๊ด (เสียงเปิดประตูห้องซ้อม)

ในห้องซ้อมเหลือแค่ แทยอน  ยุนอา แล้วก็ … ใครสักคนที่กำลังนั่งอยู่บนพื้น …

 

เอ่อ .. มันต้องเกิดอะไรขึ้นสักอย่างในห้องนี้แน่นอนเลย

เพราะสาวๆโซนยอชิแดกำลังก้มๆเงยๆเหนือตัวคนที่นั่งอยู่หน่ะแหละ …

 

“พี่อีทึกคะ มาช่วยกันหน่อย” เสียงลีดเดอร์แทยอนหน่ะเอง

ผมกับพี่อีทึกเดินเข้ามาในห้อง

… ซฮฮยอน มัคเน่ของโซนยอชิแดนั่งกุมข้อเท้าอยู่ที่พื้น …

 

“ซอฮยอนหกล้มหน่ะค่ะ เหมือนข้อเท้าจะพลิก” ยุนอาอธิบายภาพตรงหน้า

 

สุดท้าย … เอ่อ เนื่องจากซอฮยอนสูงที่สุดในวง

(ไม่นับซูยองนะครับ ผมคิดว่าปีหน้าซอคงจะสูงเลยซูยองแน่นอน - -“)

ผมคิดว่าพี่อีทึก กับพี่ดงเฮ คงจะแบกเธอไม่ไหวแน่ ผมเลยต้องอุ้มเธอไปห้องพยาบาลของตึก SM เอง

 

ซอฮยอนพยายามบ่ายเบี่ยง เธอยืนยันว่าเธอเดินเองได้

“นี่ ขาบวมเท่าลูกมะนาวแล้ว ยังจะมาเล่นตัวอีก ” โอ้ เจอยุนอาแหวเข้าให้ …

 

เอ่อ แต่ผมก็เข้าใจนะ บางทีเธออาจจะอึดอัด

ใครจะอยากให้คนที่แทบไม่เคยคุยด้วยมาอุ้มหล่ะครับ

 

ถึงผมกับเธอจะเป็นมัคเน่วงพี่น้อง แต่ซอฮยอนเป็นเด็กเรียบร้อย

เธอค่อนข้าง … เอ่อ เก็บตัว ?

ผมเลยแทบไม่เคยคุยกับเธอเลยหล่ะครับ

 

สุดท้ายผมก็เลยแบกเธอขึ้นหลังไปห้องพยาบาล มีพี่แทยอน และพี่อีทึกเดินตามมาด้วย

ดูเหมือนว่ายุนอาจะติดนัดกับพี่ซีวอน

เธอบอกว่าจะรีบไปบอกพี่ซีวอนก่อน แล้วจะกลับมาดูแลซอฮยอนเอง

 

“อ้าว เจ้าหน้าที่ไม่อยู่แฮะ” พี่อีทึกพูด เมื่อเรามาถึงห้องพยาบาล

“’ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวแทดูแลซอเอง” แทยอนบอกพี่อีทึกกับผม

“ไม่ได้หรอก เธอกับพี่มีประชุมนะ เราต้องฟังรายงานไปบอกสมาชิก”

“ให้คยูฮยอนดูแลเถอะ” พี่อีทึกพูดเสริม แล้วก็ยัดถุงน้ำแข็งใส่มือผม

 

พี่อีทึกก้มลงมากระซิบข้างๆหูผม จักกะเดี๋ยมนะครับขอบอก … = =”

“ลองดูแลคนที่เค้ารู้ค่าของนายบ้างสิ”

… พี่อีทึกรู้เรื่องของผมหรอเนี่ย …

 

“คยูฮยอน แทฝากซอด้วยนะ” แทยอนพูดด้วยสีหน้าเสียใจสุดซึ้ง

ทั้งคู่ออกไปแล้ว … ซอฮยอนมองผมด้วยสีหน้ากระอักกระอ่วน …

 

“เดี๋ยวพี่ประคบขาให้แล้วกัน” เป็นครั้งแรกที่ผมได้แทนตัวเองว่า พี่

 

ผมนั่งประคบขาให้ซอบนพื้น

เธอนั่งอยู่บนเตียงพยาบาล มองหน้าผมโดยไม่พูดอะไร

ผมประคบเท้าเล็กๆชองเธออยู่นานจนน้ำแข็งเริ่มละลาย

ข้อเท้าของซอฮยอนยุบลงบ้างแล้ว

แต่ก็ยังไม่มีบทสนทนาใดๆระหว่างเรา

 

ผมเงยหน้าขึ้นมองเธอ

อาจเป็นเพราะแสงแดดอ่อนๆที่สาดแสงผ่านม่านด้านหลังของเธอเข้ามา

ทำให้ผมรู้สึกเหมือนเห็น … อะไรบางอย่าง ที่ผมไม่เคยเห็น …

 

ซอฮยอนยิ้มเล็กๆให้ผม ดวงตาใสซื่อนั่นสบตากับผม

“ขอบคุณนะคะพี่คยูฮยอน” เธอพูดเบาๆแทบเหมือนเสียงกระซิบ

 

ชั่วแวบหนึ่ง ผมรู้สึกแปลกๆที่หน้าอก

ผมเผลอผุดยิ้มขึ้นมาโดยไม่ได้ตั้งใจ

… อา การได้ดูแลคนที่เค้าเห็นค่า มันดียังงี้นี่เอง ….

-------------------------------------

Writer talk : อัพตอนที่ 2 แล้ววว !!!
ในที่สุดน้องซอก็ได้ออกโรง T^T"
แต่ยังเป็นพาร์ทของคยูฮยอนอยู่นะคะ

ยังไงฝากฟิคเรื่องนี้ด้วยนะคะรีดเดอร์ทุกคน
คอมเม้นวันละนิดจิตแจ่มใสค่ะ !!
(ไรเตอร์ก็แจ่มใสด้วยยย >_________<)