คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : CHAPTER 7 :$
แสงแดดยามเช้าส่องเข้ามาทางหน้าต่างใบใหญ่ เสียงนกกำลังบินออกจากรังเพื่อไปหาอาหาร เสียงรถมอเตอร์ไซค์คันเก่าที่วิ่งอยู่บนถนนดังไปทั่วบริเวณ ทำให้คนตัวเล็กตื่นขึ้นมา สมายด์หันหัวกลับไปมองด้านหลัง คนที่ได้ชื่อว่า พี่สาว กำลังกอดเธอจากด้านหลัง สมายด์อมยิ้มน้อยๆ ก่อนจะแกะมือปลาหมึกของพี่สาวแล้วเอาหมอนข้างไปให้กอดแทน คนตัวเล็กเดินมาหยุดอยู่หน้ากระจก ..ชุดถูกเปลี่ยน.. จากชุดธรรมดาเปลี่ยนเป็นชุดนอนเป็นชุดกระโปรงสีขาวสะอาดแต่บางเล็กน้อย สมายด์เดินลงบันไดมา
..ไม่มีใครอยู่..
บ้านหลังเล็กๆ แต่ไม่คับแคบ เมื่อเปิดประตูออกมาก็เจอทะเลอยู่ด้านหน้า สมายด์เดินข้ามถนนเลียบชายทะเลที่แทบจะไม่มีรถเลย ร่างบางพาตัวเองมาหยุดอยู่ที่ชายหาด มือเล็กหยิบรองเท้าแตะขึ้นมาถือแล้วเดินด้วยเท้าเปล่าบนผืนทรายนิ่ม สมายด์หยุดเดินเพราะรู้สึกตัวเองจะเดินมาไกลพอสมควร มือเล็กวางรองเท้าแล้วยืนกอดอกด้วยความเย็นของคลื่นที่ซัดเข้าพังและนำพาเอาลมบกเข้ามาด้วย
“หนาวหรอ?”
เสียงนุ่มกระซิบที่ข้างหูพลางกอดน้องสาวตัวเองจากด้านหลัง ลมจากปากอุ่นๆ ทำให้คนถูกกอดใจเต้นแรงอยู่ไม่น้อย ถ้าไม่มีเสียงคลื่น ป่านนี้สต๊อปคงได้ยินเสียงหัวใจที่เต้นแรงของน้องสาวแล้ว
“อื้ม” สมายด์ตอบในลำคอ
“เห้ย..เมื่อกี้สมายด์ตอบพี่หรอ?????” สมายด์พยักหน้าแล้วทำสายตางงๆ ใส่สต๊อป
“เห้ยสมายด์ รู้มั้ยสามเดือนแล้วนะที่สมายด์ไม่คุยกับพี่เลย ดีใจโว้ยยยยย!!” สต๊อปตะโกนอย่างดีใจแล้วจับตัวเองสาวหันมาแล้วกอดแน่นๆ
“พี่ต๊อปบ้า..”
อีกหนึ่งประโยคที่หลุดออกมาจากปากสมายด์ในตลอด 3 เดือนทำให้สต๊อปใจชื้นขึ้นไม่น้อย แถมยังกอดแน่นขึ้นไปอีก แต่สมายด์ก็ยังปล่อยให้พี่สาวกอดอยู่อย่างนั้น ..นานเกินไปละ.. จนสมายด์ต้องเตือน
“พี่ต๊อป หนูหิวแล้วนะ”
สต๊อปพาสมายด์เดินเข้ามาในร้านอาหารตามสั่งในตลาดเล็กๆ ทั้งคู่สั่งอาหารกันเรียบร้อย พออาหารมาเสริฟแล้ว สต๊อปก็หยิบช้อนของสมายด์แล้วตักข้าวให้
“หนูกินเองได้”
“พี่ชินแล้วนี่ นะนะพี่อยากป้อนสมายด์อ่ะ”
เมื่อสต๊อปอ้อน สมายด์ก็ยอมใจอ่อนให้ป้อนจนได้ ตอนกลางวัน สต๊อปก็พาสมายด์ไปเที่ยวในตัวเมือง ไหว้พระทำบุญ และช็อปปิ้ง ทำให้สมายด์รู้ว่าพี่สาวของเธอก็เป็นคนธรรมมะธรรมโมเหมือนกัน
ตกเย็น
สต๊อปกับสมายด์ซื้อของสด ทั้งผักและเนื้อมาทำอาหารที่บ้าน เมื่อกลับถึงบ้านสมายด์ก็จัดการโชว์ฝีมือทำอาหารไม่กี่อย่าง โดยที่บอกกับสต๊อปว่าปกติเธอก็ทำอาหารกินเองอยู่เป็นประจำ ระหว่างที่แม่ไม่อยู่บ้าน สต๊อปจึงปล่อยให้สมายด์ทำอาหารเอง อาหารมื้อนี้จบลงไปได้ด้วยดี
“เดี๋ยวพี่ล้างจานเอง สมายด์ขึ้นไปอาบน้ำเถอะ”
น้องสาวพยักหน้าแล้วเดินขึ้นห้องไป ตัวเองก็จัดการล้างจานจนเสร็จ แล้วเปิดทีวีดูไปพลางๆ จนเสียงโทรทัพท์ดังขึ้นมา มือเรียวกดปุ่มเบาเสียงลง หน้าจอขึ้นเป็นชื่อเมมไว้ ‘พี่ต้น’ นิ้วเรียวกดลงบนจอสัมผัสเบาๆ
“มีไรพี่ต้น?”
(ตอนนี้แกอยู่ไหน สมายด์ล่ะ?)
“อยู่บ้านเคียงดาว กับสมายด์สองคน”
(หรอ? จะกลับมาเมื่อไหร่?)
“พรุ่งนี้เย็นๆ แหละ”
(อืมๆ เออจะบอกว่า สมายด์หายโกรธแกนานแล้วนะ)
“รู้แล้วแหละ”
(ยังมีเรื่องที่แกยังไม่รู้อีกเยอะน้องรัก ถามสมายด์เอาเองละกัน)
ต้นพูดแล้ววางสายทันที ร่างสูงปิดโทรทัศน์ แล้วรีบเดินขึ้นบันไดไปที่ห้องนอนเพื่อรอคำตอบจากปากน้องสาว เมื่อเป้าหมายเดินเข้าห้องมาในสภาพผ้าขนหนูผืนเดียว และผ้าอีกผืนที่คลุมไหล่บางไว้ ผมที่เพิ่งสระเริ่มแห้งลงแล้ว สต๊อปกลืนน้ำลายเฮือกใหญ่ แล้วตั้งสติ ยิงคำถาม
“สมายด์แกล้งพี่หรอ” สต๊อปพูดแล้วเดินมาใกล้ เมื่อสมายด์เห็นว่าสต๊อปคงรู้เรื่องแล้ว ก็บอกความจริงไป
“จริงๆ หนูหายโกรธพี่ตั้งแต่วันแรกที่พี่บอกจะดูแลหนูแล้วล่ะ”
“…”
“แล้วที่หนูไม่พูดกับพี่มา 3 เดือนหนูก็แค่อยากแกล้งพี่เฉยๆ”
“…”
“เรื่องพี่แกงส้มเมื่อวาน หนูก็แกล้งพี่อีกนั่นแหละ”
“แสบนักนะสมายด์ เชอะ” สต๊อปพูดแล้วเบือนหน้าหนี ตาคมมองสมายด์เล็กน้อยอย่างงอนๆ
“พี่งอนหรอ?”
“…”
สมายด์อมยิ้มกับท่าทีเป็นเด็กๆ ของพี่สาว ทำไมเธอจะไม่รู้ว่าตลอดเวลาที่สต๊อปเช็ดตัวให้เธอ มือสต๊อปสั่นแค่ไหน ความคิดแสบๆ แล่นเข้ามาในหัวของสมายด์ สาวน้อยยิ้มกรุ้มกริ่ม มือบางดันสต๊อป แผ่นหลังของสต๊อปไปชนกับผนังเข้า แขนเล็กข้างหนึ่งโอบรอบพี่สาวไว้ อีกมีหนึ่งกระชากผ้าขนหนูที่พาดไหล่ออกไป แล้วใช้นิ้วม้วนผมของสต๊อปเล่น ร่างบางเขยิบตัวเข้าไปชิดจนทุกส่วนของทั้งคู่แทบจะชนกันหมด ซึ่ง..มันได้ผล สต๊อปเริ่มมีท่าทีหายใจขาดช่วง ตาคมเหลือบมองหน้าอกน้อยๆ ของน้องสาวแล้วเบือนหน้าหนีทันที
“หายงอนหนูเถอะนะพี่” สมายด์พูดเสียงกระเส่า
“คิดจะยั่วพี่หรอ”
“ก็ใช่นะสิ”
“มันไม่ง่ายไปหน่อยหรอ”
“ก็ลองดู”
สมายด์พูดจบแล้วใช้มือทั้งสองข้างโน้มคอสต๊อปลงมา “พี่ชอบทำแบบนี้กับหนูทุกคืน” สมายด์กระซิบเบาๆ ที่หูสต๊อป แล้วกดจมูกลงไปบนแก้มใสข้างซ้าย แล้วเปลี่ยนมากดจมูกที่ข้างขวาฟอดใหญ่ เมื่อเห็นสต๊อปหน้าขึ้นสีขึ้นเรื่อยๆ น้องสาวยิ่งได้ใจเข้าไปใหญ่ บางทีการกระทำครั้งคงไม่ใช่แค่ง้ออย่างเดียว...ความรู้สึกลึกๆ ก็คงอยากจะทำแบบนี้
“หายงอนยัง?”
“…”
“แสดงว่ายัง”
แขนเล็กทำหน้าทีอีกครั้ง สมายด์ใช้แขนคล้องคอสต๊อปไว้หลวมๆ เท้าเล็กเขย่งพร้อมกับโน้มคอคนตัวสูงลงมา แล้วประกบปากลงไป สต๊อปตาโตเล็กน้อยด้วยความตกใจ แขนยาวกอดเอวบางของน้องสาวไว้ สมายด์ค่อยๆ ถอนจูบครั้งนี้ แต่เธอก็ไม่หยุดหรอก ...อารมณ์มันได้แล้วน่ะสิ!!
“อืม..”
สมายด์ทาบปากบางของตัวเองลงไปอีกครั้ง สต๊อปหลับตาพริ้มรับสัมผัสหวาน ปล่อยให้น้องสาวตัวดีจัดการ สมายด์เริ่มรุกล้ำจากจูบธรรมดาเริ่มร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ ลิ้นร้อนของน้องสาวเข้ามาในโพรงปากของอีกคน แขนเล็กที่คล้องคอเปลี่ยนเป็นกอดแทน ลิ้นอุ่นของคนตัวเล็กรุกล้ำเข้ามาในโพรงปากและเก็บเกี่ยวน้ำหวานอย่างช่ำชอง มีหรือคนอย่างสต๊อปจะยอม สต๊อปสอดแทรกลิ้นจูบตอบไป ปากของทั้งสองแทบจะหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกัน มือของสต๊อปกอดรัดน้องสาวแน่น มือบางก็กอดคอสต๊อปไว้แน่นเช่นกัน ไม่อย่างนั้นทั้งคู่คงได้ละลายไปกับพื้นเป็นแน่
“อื้ออ”
ความร้อนที่เพิ่มคนขึ้นภายในร่างกายของทั้งสองคน เหงื่อของสมายด์เริ่มไหลลงมา สมายด์ค่อยๆ ถอนจูบอย่างอ้อยอิ่ง ปากแดงเจ่อที่เพิ่งผ่านสงครามมาปลุกเร้าอารมณ์ของสต๊อปได้ไม่น้อย เมื่อพี่สาวทำท่าจะจูบอีกครั้ง นิ้วชี้เรียวถูกยกขึ้นมาทาบปากพี่สาว
“จะหายได้ยัง”
“ง้อแบบนี้พี่ของอนทั้งคืนเลยได้มั้ย”
สต๊อปถามเสียงกระเส่า สมายด์ยกยิ้มยั่วอีกครั้ง พลางส่ายหน้าเบาๆ น้องสาวเลือนมือลงมากอดสต๊อปแน่น สต๊อปก็กอดตอบ มือปลาหมึกของพี่สาวเริ่มซนจนสมายด์ต้องผละออก สมายด์เขย่งเท้าอีกครั้งพลางใช้แขนข้างหนึ่งกอดคอพี่สาวไว้ มืออีกข้างก็ป้องหูเพื่อกระซิบ
“รอ SF นะพี่”
“อีกนานมั้ยอ่ะ”
“อีกสามวันเอง”
“โหย นานอ่ะ พี่รอไม่ไหวหรอก”
“รอไปก่อนนะ”
สมายด์พูดแล้วกัดเม้มที่ใบหูของสต๊อปเบาๆ ทำเอาสต๊อปขนลุกซู่ได้ไม่น้อย พี่สาวอุ้มน้องไปที่เตียงแล้วกอดเอาไว้แน่น “พี่ต๊อปพี่ยังไม่ได้อาบน้ำเลยนะ แล้วหนูก็ยังไม่ได้ใส่เสื้อผ้าเลย” สมายด์บ่น
“พี่ไม่อาบแล้ว หนูก็ไม่ต้องใส่หรอก” สต๊อปพูดจบแล้วหอมแก้มน้องสาวเหมือนที่ทำทุกๆ คืน และไม่ลืมบอกรักน้องสาวอีกเช่นเคย
“สมายด์ พี่รักหนูนะ”
“หนูก็รักพี่”
เมื่อได้รับคำตอบรับ สต๊อปดึงสมายด์เข้ามากอดอีกครั้ง หน้าคมซุกลงไปที่คอขาวน้องสาว กลิ่นสบู่โชยแตะจมูกสต๊อปเบาๆ มือเล็กของสมายด์ก็กอดตอบ จนทั้งคู่เข้าสู่ห้วงนิทราไปพร้อมกัน
..มีความสุขจัง J..
ความคิดเห็น