คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : CHAPTER 2 :$
เย็นวันนั้น
“ฮัลโหล ว่าไงสมายด์?”
“พี่เฟรม ออกมาเจอสมายด์หน่อยได้มั้ย” เด็กสาวโทรหาเพื่อนต่างวัยเพื่อจะปรับทุกข์ เมื่อเฟรมได้ยินเสียงเศร้า ก็รู้ได้เลยว่าต้องเกิดเรื่องไม่ดีกับเพื่อนสนิทของเธอเป็นแน่ จึงรับคำแล้วนัดเจอกัน
“สมายด์เป็นไรรึเปล่า?”
“พี่เฟรม..ฮึก..” เสียงสะอื้นดังมาอีกครั้ง เฟรมจึงได้แต่เงียบไม่อยากถามอะไร แล้วค่อยๆ ดึงเพื่อนตัวเล็กมากอด
“สมายด์ไม่ต้องกลัวนะ มีพี่อยู่ตรงนี้แล้ว” เวลาผ่านไปเนิ่นนาน เฟรมกับสมายด์ก็ยังคงกอดกันอยู่อย่างนั้น จนน้ำตาของคนตัวเล็กเริ่มแห้ง สมายด์ก็เริ่มเล่าเรื่องีท่เกิดขึ้นให้เฟรมฟัง
“เลวมาก... สมายด์มีอะไรโทรมาหาพี่ได้ตลอดเลยนะ พี่จะคอยช่วยเหลือสมายด์นะ”
“ขอบคุณนะพี่เฟรมที่คอยอยู่ข้างๆ หนู” สมายด์ยิ้มบางๆ ให้เฟรม เวลาเธอมีเรื่องทุกข์ใจ ก็ได้พี่สาวคนนี้คอยให้กำลังใจเสมอ
“ไม่เป็นไรหรอก หิวรึยังล่ะเรา?” สมายด์พยักหน้าเบาๆ เฟรมจูงมือสมายด์ไปที่รถ แต่ยังไม่ทันที่จะได้ขึ้นรถ..
“สมายด์!!!”
“พี่ต๊อป” สมายด์พูดเสียงแผ่ว หลังจากได้ยินเสียงเรียกมาจากด้านหลัง
“กลับบ้านกับพี่!!!” สมายด์ตอบตกลงแล้ว บอกลาเฟรม เธอกลัว กลัวสต๊อปจะทำอะไรเธออีก..
บนรถไม่มีบทสนทนาอะไรเกิดขึ้น มีแต่เสียงแอร์เท่านั้นที่ทำลายความเงียบนี้ จนถึงบ้าน ต้นเรียกทั้งคู่ไปทานข้าวเย็น ไม่มีเสียงคุยกันเหมือนวันที่ผ่านๆ มา สมายด์ได้แต่หลบตาสต๊อป เพราะสต๊อปคอยจ้องสมายด์อยู่ตลอด
“สมายด์อิ่มแล้ว หนูขอขึ้นไปอาบน้ำก่อนนะคะ” เด็กสาววิ่งขึ้นห้องไป
“ต๊อปก็อิ่มแล้ว ขอตัวนะ” สต๊อปพูด แล้วก็วิ่งขึ้นห้องตามสมายด์ไป
“สมายด์ ทำไมต้องหลบตาพี่?”
“…” สมายด์ไม่กล้าตอบ กลัวตอบไปแล้วสต๊อปจะทำอะไรเธออีก
“ทำไม่ตอบพี่!”
สมายด์สะดุ้ง แต่ก็ยังคงหลบสายตาโหดเหี้ยมของสต๊อปอยู่อย่างนั้น สมายด์เงียบจนสต๊อปทนไม่ไหว ร่างสูงจัดการรวบตัวคนตัวเล็กแล้วระดมจูบไปทั่ว ริมฝีปากปากเริ่มมีเลือดซิบอีกครั้ง สมายด์ใช้แรงทั้งหมดผลักตัวสต๊อปให้ออกห่าง ร่างสูงก็ไม่ลดละ ผลักคนตัวเล็กลงบนเตียงแล้วบีบคางสมายด์ อย่างรุนแรง
“โอ้ย!”
สต๊อปก็ไม่สนใจเสียโอดครวญ เธอเริ่มซุกไซร้สมายด์อีกครั้ง น้ำตาเจ้ากรรมที่คนตัวเล็กอุส่าห์กลั้นไว้ก็ไหลลงมาอีก สต๊อปจัดการถอดเสื้อผ้าที่เกะกะตาออกไป คนข้างล่างพยายามขัดขืนแต่ก็สู้แรงไม่ได้ มือเรียวลูบไล้ร่างกายสมายด์ไปเรื่อยๆ แต่ติดตรงชั้นในนี่ สต๊อปจัดการกระชากออกไปอย่างไม่ใยดี มือเรียวเริ่มทำงานอีกครั้ง สมายด์หลับตาลงปล่อยให้น้ำตาไหลไปเรื่อยๆ
..เจ็บอีกแล้ว แต่ยังไงก็ขัดพี่ต๊อปไม่ได้..
เมื่อสต๊อปกระทำพอใจ ก็จัดการจูบคนตัวเล็กไปอีกครั้ง แล้วเดินออกจากห้องไป มือบางเช็ดน้ำตาอีกครั้ง แล้วเก็บเสื้อผ้าที่กระจัดกระจายของตัวเองลงตะกร้า แล้วคว้าผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำไป มือบางบิดก๊อกฝักบัวชำระล้างร่างกาย ถึงแม้ร่างกายจะสะอาดแล้ว แต่จิตใจก็ยังหม่นหมอง ยังไม่รู้ว่าจะสดใสเมื่อไร ขาสมายด์เริ่มอ่อนแรงลง เธอค่อยทรุดลงไปกับพื้น แขนเล็กยกขึ้นกอดเข่า เสียงสะอื้นแข่งกับเสียงน้ำจากฝักบัว น้ำตาก็ไหลไม่หยุดเช่นกัน
..เจ็บปวดเหลือเกิน ทำไมพี่สต๊อปถึงทำแบบนี้กับหนู..
ความคิดเห็น