คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : CHAPTER 8 :$
แสงแดดอ่อนๆ ส่องเข้ามาในหน้าต่างใบเดิม สมายด์ตื่นขึ้นมาในอ้อมกอดของอีกคน มือเล็กยกแขนที่พาดตัวเธอไว้ออกไป แล้วลุกขึ้นนั่ง พลางนั่งถอนหายใจแล้วเดินเข้าห้องน้ำพร้อมกับผ้าเช็ดตัวผืนเดิมที่ใส่นอนทั้งคืน
“กรี้ดดดดดดด!!!”
“เฮ้ย! พี่ต๊อปเป็นไร???’
สมายด์ที่กำลังเช็ดผมตัวเอง จู่ๆ เสียงกรี้ดจากคนบนเตียงก็ดังจนเธอสะดุ้ง ก็เดินเข้าไปนั่งข้างๆ สต๊อปที่นั่งเหงื่อแตกและหอบอย่างหนัก “ฝันร้ายเหรอพี่?” สมายด์ถาม สต๊อปก็พยักหน้าตอบ
“ฝันว่าอะไร?”
“ฝันว่า..สมายด์หนีไป..จากชีวิตพี่..”
“โหย หนูจะไปไหนได้ไงเล่า พี่เล่นกอดหนูทั้งคืนนี่นา” สมายด์พูดแล้วยิ้มแป้นแล้น
“ในฝัน พี่กลัว..มาก”
“โอ๋เอ๋ๆ อย่ากลัวน้า” สมายด์พูดแล้วเข้าไปกอดอีกคนแน่นๆ แล้วส่ายตัวไปมา มือเล็กก็ลูบหลังสต๊อปเบาๆ
สต๊อปพาสมายด์ออกไปทานข้าวมื้อกลางวัน แล้วพาไปเข้าวัดทำบุญตามทางต่างๆ จนเริ่มเย็น สต๊อปก็ขับรถกลับไปยังคฤหาสน์หลังใหญ่ของครอบครัว
“อ้าวไงสมายยยยย คิดถึงจังเลยไม่เจอกันตั้งนาน”
“หนูก็คิดถึงพี่ มาๆ กอดกันๆ”
ต้นกับสมายด์ยืนทักทายและกอดกันนาน มือหนาก็ลูบหัวน้องสาวตัวเล็กอย่างทะนุถนอม กอดกันนานจนพี่สาวอีกคนเสียอารมณ์ “อะแฮ่มๆ” สต๊อปกระแอมในลำคอเพื่อให้สัญญาณว่า นานเกินไปละ -____-
“เอ้อ สมายด์ไปพักผ่อนบนห้องก่อนนะ เดี๋ยวมื้อเย็นจะไปเรียก”
“โอเคค่า”
“ไอ้ต๊อป อยู่นี่ก่อน พี่มีอะไรจะบอก”
เมื่อสมายด์เดินขึ้นบันไดหายไปจนลับสายตา ต้นก็พาตัวเองและน้องสาวมานั่งที่โซฟา
“ต๊อป อาทิตย์หน้า ป๊ากับแม่ จะกลับมา”
“หรอ..”
“ไอ้ต๊อป แกโอเคมั้ย?”
“โอดิ ทำไมจะไม่โอ ป๊าแม่กลับมาทั้งทีอ่ะ” สต๊อปพูดแล้วยิ้ม
“เอาดีๆ พี่จริงจังนะ”
“..ก็..ไม่ค่อยโอ”
“แกก็ระวังๆ เรื่องสมายด์ไว้หน่อยก็ดีนะ พี่เป็นห่วง”
ต้นพูดแล้วตบบ่าสต๊อปเบาๆ แล้วเดินจากไป สต๊อปเอนหลังพิงโซฟานุ่ม แล้วหลับตาพริ้ม พ่อของเธอไม่ชอบพวกผิดเพศซะด้วย ยิ่งเรื่องแคน ที่ทำให้เธอร้องไห้อย่างหนัก พ่อก็ยิ่งไม่ยอมให้เธอไปมีความรักที่ไหนกับใครอีก แล้วพ่อของเธอก็เป็นคนเข้มงวดมาก หากทำอะไรขัดคำสั่งของท่าน ก็คงต้องมีการเสียน้ำตากันอีกแน่
“สมายยยยยลงไปกินข้าวได้แล้ววว”
“เดี๋ยววววแปบนึงนะพี่ต้น เรื่องนี้กำลังสนุกเลย”
สมายด์ตะโกนกลับออกมา ต้นเลยบิดลูกบิดประตูเข้าไปในห้อง พาแวบดูหนังที่น้องสาวกำลังดู ..โคนัน -____-.. ต้นทำหน้าเอือม เพราะน้องสาวโตขนาดนี้แล้วก็ยังดูการ์ตูนเป็นเด็กๆ ไปได้ มือหนากดปิดทีวี
“อ้าวเฮ้ย! พี่ต้นทำงี้ได้ไงอ่ะ”
“ไปกินข้าวเลย เดี๋ยววันนี้พี่ไม่พาไปกินขนมนะ”
“เฮ้ยไปๆ ไปกินข้าวกัน”
สมายด์พูดแล้วดึงต้นให้ออกจากห้อง มื้ออาหารที่มีแต่เสียงหัวเราะกลับมาอีกครั้งในรอบหลายๆ เดือน ป้าแหม่มและคนอื่นๆ ในบ้านก็พลอยมีความสุขไปด้วย เมื่อมื้ออาหารจบลง พี่คนโตและน้องสาวทั้งสองก็พากันออกไปเที่ยวข้างนอก
“ไปกินขนมที่ไหนกันดี?” ต้นถามขึ้นพลางมองกระจกส่องหลังที่น้องสาวทั้งสองนั่งอยู่
“ไปที่ร้านพี่โดมไง ขนมหวานอร่อยมากกก ..อร่อยเหมือนปากสมายด์เลย”
ประโยคสุดท้ายสต๊อปแกล้งพูดเสียงเบาให้ได้ยินกันแค่สองคนกับสมายด์ คนที่ถูดพูดถึงก็ทำตาเขียวใส่สต๊อปทันที มือบางก็ตีไปที่ไหล่ของสต๊อปแก้เขิน “เฮ้ย! อะไรพี่หมายถึงสมายด์อ่ะปากหวาน ชมคนเก่ง คิดไรเนี่ย 5555”
“อ๋อ...ปากหวานแล้วแกเคยชิมมั้ยวะไอ้ต๊อป?” ต้นถามแกมแซว (ก็ชงด้วย)
“จะเหลือหรอ”
สต๊อปไม่ตอบต้น แต่กระซิบไปที่หูสมายด์เบาๆ ทำเอาน้องสาวตัวเล็กเสียวซ่านไปทั้งตัวเพราะลมอุ่นๆ ที่เบาหูของเธอ ต้นมองดูการกระทำนั้นจากกระจกส่องหลังแล้วยิ้มตามไป ความสุขเล็กๆ ทีมี ทำเอาคนในรถทั้งสามใจชื้นไม่น้อยเลย
“ฮ้ายยยยยพี่โดม”
“โย่วววววน้องหยุด วันนี้กินอะไรดีเอ่ย?”
“เหมือนเดิมเลยจ้า”
สต๊อปสั่งเมนูขนมหวาน แล้วพาพี่น้องมานั่ง สมายด์เลือกเดินไปนั่งฝั่งตรงข้ามข้างๆ ต้น “เอ้าสมายด์มานั่งนี่ดิ” สต๊อปพูดพลางตบเก้าอี้ตัวข้างๆ
“ไม่ พี่ต๊อปชอบแกล้งหนู อยู่กับพี่ต้นสนุกกว่าเยอะ แบล่”
สมายด์พูดแล้วแลบลิ้นใส่พี่สาว เอนตัวไปซบไหล่ต้น เสียงสนทนาดังไปทั่วร้าน คนในร้านก็ให้ความสนใจได้ไม่น้อย จนขนมหวานที่สั่งมาถึง ทั้งสามก็จัดการขนมตรงหน้าไม่เหลือแม้แต่น้อย
“จะสั่งอะไรเพิ่มมั้ยสมายด์”
“ไม่อ่ะ อิ่มแล้ว จะกลับไปดูโคนันแล่ว พี่ต้นปิดไว้ตอนเย็น เซ็งมาก! -*-”
“โตขนาดนี้ยังจะดูการ์ตูนอีกหรอ?” ต้นแซว
“ที่พี่ดูโดเรม่อนหนูยังไม่บ่นพี่สักคำเลยนะ”
สมายด์พูดแล้วขำน้อยๆ กับท่าทีของต้นที่ดูอึ้งๆ ไป (โดเรม่อนหนักกว่าโคนันอีกนะ -*-) เสียงสนมนาของพี่ชายน้องสาวดังขึ้นอีกครั้ง จนสต๊อปต้องปราม
“พี่โดมมมมมเก็บตังค์ด่วนๆ เลย”
คนถูกเรียกรีบวิ่งมาเก็บเงินทันที เพราะเสียงสงครามน้ำลายของลูกค้าทั้งสองจะทำให้ลูกค้าคนอื่นๆ หนีกลับบ้านกันไป เมื่อเก็บเงินเสร็จ ทั้งสามก็พากันกลับบ้าน
“ไอ้ต๊อป จะทำไรก็รีบทำซะนะ ก่อนที่จะไม่ได้ทำอีก”
ต้นพูดทิ้งท้ายแล้วเดินขึ้นห้องนอนของตัวเองไป สต๊อปครุ่นคิดกับคำพูดของพี่ชาย หมายความว่ายังไงนะ? แล้วความคิดแปลกๆ ก็ปรากฏขึ้นในหัวสมอง เจ้าตัวก็เดินทอดน่องไปที่ห้องของน้องสาว เมื่อมาถึงในห้อง นิ้วเรียวก็แอบกดล็อคประตูห้องทันที
“เอ้าพี่ต๊อป กำลังจะเปิดดูโคนันพอดีเลย มาดูด้วยกันป้าว?”
“...”
ไร้ซึ่งเสียงตอบรับใดๆ สมายด์รับรู้ถึงสายตาของสต๊อปที่เริ่มแปลกไป สต๊อปเดินเข้าไปประชิดตัวน้องสาว สมายด์ถอยหลังจนไปชนผนังห้อง สต๊อปเดินเข้าใกล้เรื่อยๆ จนทุกส่วนของทั้งคู่แทบจะติดกัน
“พี่..จะทำอะไร?”
“ขอชิม..ได้มั้ย?”
สต๊อปพูดพลางมองจ้องไปยังปากสีชมพูอ่อนของน้องสาว เมื่อถูกมองนานเข้าสมายด์ก็เริ่มเขิน สายตาหลงใหลของสต๊อปจดจ้องที่ริมฝีปากบาง สมายด์ก็ไม่ยอมแพ้จึงมองริมฝีบางแดงสดของพี่สาวบ้าง แต่ไม่รู้ว่าแรงดึงดูดอะไรบางอย่างทำให้ปากบางค่อยๆ ประกบกันช้าๆ แขนยาวค่อยๆ สอดเข้าไปกอดเอวบางของสมายด์ สมายด์ก็โอบรอบคอสต๊อปไว้ จูบที่ดำเนินไปอย่างช้าๆ เนิบๆ ริมฝีปากของทั้งคู่ดูดกันอย่างดูดดื่ม เกิดเป็นเสียงเล็กๆ ยิ่งทำให้อารมณ์เริ่มปะทุขึ้น ลิ้นอุ่นของสต๊อปเริ่มสอดแทรกเข้ามา กลิ่นของขนมหวานที่เพิ่งทานมายังติดปากของทั้งสอง ลิ้นร้อนเริ่มหยอกล้อกันไปมา รสจูบอันหอมหวานทำให้ทั้งคู่ไม่สามารถหักห้ามใจได้เลย
“อืม..”
รสจูบเริ่มร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ ลิ้นร้อนของสต๊อปควานหาความหวานในปากน้องสาวอย่างหื่นกระหาย น้ำหวานไหลเยิ้มออกมาเปรอะเปื้อนไปทั่วคอขาวของสมายด์ สต๊อปค่อยๆ ถอนจูบออก ลิ้นร้อนลากไปทั่วบริเวณคอขาวเหมือนทำความสะอาด สมายด์กำคอเสื้อสต๊อปด้วยความเสี่ยวซ่าน
“อ่า..”
น้องสาวเริ่มเคลิ้มไปกับการกระทำของสต๊อป สต๊อปเลื่อนขนมาประจันหน้ากันกับน้องสาวพลางมองด้วยสายตาหวายเยิ้ม สมายด์เริ่มตั้งสติไว้ก่อนที่สติจะหลุดลอยไป
“ไหนบอกแค่ชิมไง”
“ก็พี่อยากกินแล้วนี่”
“พอเลย หนูจะไปอาบน้ำแล้วพี่กลับห้องตัวเองไปเลยนะ”
สมายด์พูดแกมออกคำสั่ง มือบางคว้าผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำไป คนถูกสั่งก็ได้แต่ทำตาละห้อย ขายาวก้าวไปยังเตียงนอนของน้องแล้วหยิบหมอนขึ้นมากอดแล้วหอมไปฟอดใหญ่ ตาคมเหลือบไปเห็นตุ๊กตาทิกเกอร์ที่เรียงรายอยู่บนหัวเตียง แต่เธอเลือกหยิบตัวที่นอนอยู่บนเตียงแล้วเดินออกจากห้องไป
สมายด์ที่กำลังล้มตัวลงนอน มือบางควานหาตุ๊กตาตัวโปรดแต่ก็ไม่เจอ แต่ก็ไม่เอะใจ จึงหยิบตุ๊กตาอีกตัวลงมากอดแทนแล้วหลับไป ทางห้องสต๊อป เมื่ออาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ก็รีบกระโดดล้มตัวลงนอนแล้วกอดตุ๊กตาตัวโปรดของน้องสาวไว้แน่น แล้วหลับไป
..สมายด์พี่รู้แล้ว พี่รู้สึกแล้ว..
ไรเตอร์มาาาาา หลบเร็ววววววว! เอ้ยยยไม่ช่ายๆ -*-
ไรท์มีอะไรจะบอกแหละ :D
ตอนหน้าเริ่มจะมาม่าแล้วนะเออ จุ้บ <3
ความคิดเห็น