คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : SF STSM - LOVE FAN รักนี้ แฟนคลับจัดให้
SHORT FICTION STOPSMILE TS8J
“LOVE FAN รักนี้ แฟนคลับจัดให้”
...อยู่รอคำว่ารักของเธอนั้นตลอดมา
ช่วยรับรู้ใจกันบ้างจะได้ไหม
รับแอบๆ ไม่รู้จะไปบอกเธอยังไง...
Smile part :
“เยี่ยมเลยครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้มาลองฟังเพลงนะครับ วันนี้อัดเสร็จแล้ว”
“ขอบคุณค่ะ”
ฉันยกมือไหว้พี่ๆ โปรดิวเซอร์ แล้วออกจากห้อง ฉันถอนหายใจเฮือกใหญ่ เพราะเพลงที่เพิ่งอัดไปเมื่อกี้ มันร้องยากมากเลยน่ะสิ T^T เพราะทำไมน่ะเหรอ? พี่ๆ เขาบอกว่าฟิลมันไม่ได้ ฉันก็ไม่รู้จะเอาฟิลไปจากไหน พี่ๆ โปรฯ ก็เลยแนะนำว่า ลองจินตนาการเกี่ยวกับอารมณ์แอบรักดู คำที่พี่เขาพูดออกมา เหมือนอะไรมาปักอกดัง ฉึกฉึกฉึก! (?) แอบรักเหรอ? แม่ง! โครตตรงเลยว่ะเพื่อนๆ ที่รัก T______T
พอฉันเริ่มได้ฟิล ก็เริ่มร้องได้ลื่นไหลจนเสร็จ ตามที่พี่เขาชมนั่นแหละ จนตอนนี้ฉันยืนอยู่หน้าลิฟต์เพื่อรอใครบางคน.....ที่ฉันแอบรัก
“สมายด์ พี่มาแล้ว ขอโทษนะพอดีอัดเพลงช้าไปหน่อยอ่ะ ป่ะๆ ลงลิฟต์กันเถอะ”
พอเข้ามาอยู่ในลิฟต์ อาการเดิมๆ ก็เริ่มกลับมา ฉันล่ะเกลียดไอ้ลิฟต์ตัวนี้จริง ขึ้นทีไรก็เวียนหัวทุกที บางครั้งไปทำงานชั้น 22 ลมแทบจับ ให้ตายเหอะแฮรี่!! สุดท้ายฉันก็ถ่อสังขารตัวเองลงลิฟต์มาได้ แต่ก็ต้องคอยรับบริการแฟนคลับที่น่ารัก ที่คอยมานั่งรอตั้งแต่เช้าจนดึกดื่น คอยเอาขนมนมเนยมาให้อยู่ตลอด ซาบซึ้งจริงๆ (เห็นแก่กินมากกว่ามั้ง -*-)
“พี่สต๊อปขาา ขอถ่ายรูปคู่หน่อยได้มั้ยคะ”
“น้องสมายด์พี่ซื้อโดนัทมาฝาก ^_____^”
“อุ้ย ขอบคุณค่ะพี่พิมพ์”
ฉันกล่าวขอบคุณแฟนคลับคนนึงซึ่งพี่คนนี้มารอฉันทุกวันเลย จนฉันรู้จักชื่อพี่พิมพ์ ฉันก็แอบสงสัยว่าพี่เขาทำงานอะไร ว่างจัดเหรอ อะไรแบบนี้ - -* และเสียงอื้ออึงดังเข้ามาในหูจนขี้หูแทบแดนซ์ได้ สิบปากว่าไม่ทำตาเห็น ก็นี้มันสิบปาก ฉันก็ยังไม่เห็นอะไรเลย (ความรักมันบังตา อ๊ายย) -*- ตอนนี้ฉันก็ได้ข้าวมื้อดึก และโดนัทจากพี่พิมพ์ ไม่รู้จะกินหมดมั้ย ฉันหันไปทางพี่สต๊อป ก็กำลังเซ็นลายเซ็นพร้อมกับถ่ายรูป ความสามารถล้นเหลือจริงๆ -*- จนได้เวลาที่ฉันต้องกลับคอนโด
“สมายด์ไปแล้วนะค้า บ้ายบาย”
“งั้นพี่สต๊อปก็ต้องไปด้วยย บ้ายบายค่า จุ้บๆ”
ฉันกับพี่ต๊อปก็ร่ำลาแฟนคลับที่น่ารักทุกคน บางคนก็บอกเจอกันพรุ่งนี้ บางคนก็ว่าฝันดีนะคะ อะไรแบบนี้ จนเสียงที่คุ้นหูของฉันดังตามไล่หลังมาก่อนที่ฉันจะขึ้นรถตู้กลับ
“น้องสมายด์พี่อัพฟิคเพิ่มแล้วอย่าลืมไปอ่านน้า!”
ฉันได้ยินเสียงพี่พิมพ์ดังไล่หลังก็หันไปยิ้มแฉ่งแล้วโบกมือถี่ๆ ให้แล้วขึ้นรถตู้ หือ? อัพเพิ่มแล้วหรอ?ไม่อยากจะบอกว่าฟิคของพี่เขาสนุกขนาดไหน ไม่รู้ว่าพี่เขามีญาณทิพย์อะไร ทำไมเนื้อเรื่องมันช่างตรงกับชีวิตจริงของฉันเยี่ยงนี้ เรื่องมันเศร้า แง้ (บ้าบอ) ช่างเถอะ ตอนนี้บนรถก็เริ่มเงียบ มีแต่เสียงแอร์เป่าลมฟู่วๆ คอนโดของฉันกับพี่ต๊อปก็ไม่ไกลจากตึกแกรมมี่มากนักหรอก แต่วันนี้ดันรถติดซะได้ ติดนานเกินไป....จนพี่สต๊อปหลับ ในมือก็ยังอุ้มของที่แฟนคลับให้อยู่เลย ฉันมองออกไปนอกหน้าต่าง ฝนเริ่มลงเม็ดน้อยๆ ยิ่งทำให้แอร์หนาวขึ้นไปอีก ฉันเลยคว้านหาบรรดาขนม เจอน้ำเต้าหู้ร้อนๆ ฉันก็แกะยางแล้วดูดหลอด ก็ยังดีที่ทำให้ร่างกายฉันอบอุ่นขึ้น
“คร่อก..”
ฉันหันไปมองพี่ต๊อป พี่แกเริ่มนอนขดแล้ว ฉันเลยถอดเสื้อคลุมไปห่มให้ ก็หวังดีเอาถุงบ้าบออะไรก็ไม่รู้มาถือเอง หนักเหมือนกันแฮะ.. หนักพอๆ กับฝนที่กระหน่ำตกลงมา
..ครืนน ครืนนซ่า..
ได้บรรยากาศจริง ฉันดูดน้ำเต้าหู้ไปอีกอึกให้หมดถุงพลางเคี้ยวเม็ดแมงลักที่แสนจะเคี้ยวยากให้มันดังกรึบๆ
~มีบรรยากาศฝนตกรถติดช่วยฉัน ยังมีมือเปล่าว่างอยู่ให้จับเท่านั้น~
“จบลงไปแล้วนะฮะเพลง ระยะปลอดภัย ของว่าน ธนกฤต เข้ากับบรรยากาศตอนนี้มากๆ นะฮะ กรุงเทพกำลังฝนตกเลย เฮ้ย! น้องโอปอลฮะเขยิบไปไกลๆ พี่หน่อย พี่รู้สึกไม่ปลอยภัย 555555 ฟิ้ววววตู้มบึ่ม!(เสียงเอฟเฟ็ค)”
“เงียบไปเลยพี่เชา -*-”
ฉันนั่งฟังวิทยุที่คนขับรถเปิดให้ พลางหันไปมองพี่ต๊อปอีกที สวยจริงๆ สวยมากเลยแหละ ถึงว่าใครๆ ก็หลงรักพี่ต๊อปได้ง่ายๆ เสียงเพลงดังขึ้นในหัวอีกครั้ง ..มีบรรยากาศฝนตกรถติดช่วยฉัน ยังมีมือเปล่าว่างอยู่ให้จับเท่านั้น.. ฉันเอื้อมมือไปจับมือพี่ต๊อปแบบไม่รู้ตัว เฮ้ย! ฉันรู้สึกแบบเดิมๆ อีกครั้ง หน้ามันร้อนๆ เสียงหัวใจมันดังบอกฉันว่าเธอคือคนนั้นที่เคยตามหา
..ตึก ตึก ตึกตึก ตึกตึก..
เสียงหัวใจเต้นเร็วขึ้นอีกเมื่อพี่ต๊อปจับมือฉันขึ้นมาไว้ที่แก้มของตัวเอง รู้สึกตัวมันไหลๆ ..ก็แน่นอน -*- พี่ต๊อปดึงแขนฉันลงมาด้วยแล้วเอาแขนฉันมากอดไว้เหมือนหมอนข้าง พี่เขาก็ซบฉันแล้วด้วย
..เขินว่ะ..
อันที่จริงฉันน่าจะชินได้แล้วกับการกระทำแบบนี้ของพี่ต๊อป กอดกัน หอมแก้มฉัน บอกรักบ้างล่ะ ออกสื่อซะขนาดนั้น จนแฟนคลับจับคู่จิ้นให้ฉันกับพี่ต๊อป มันก็น่าดีใจอยู่หรอก แต่ถ้ามันเป็นจริงขึ้นมา.. แต่ก็คงไม่จริงหรอก พี่เขาก็เคยบอกว่าทำทุกอย่างให้แฟนคลับมีความสุข ก็แสดงว่าทุกอย่างที่พี่ทำให้ฉัน มันก็เพื่อแฟนคลับทั้งนั้น ไม่ใช่ฉันเลย ฮือ.. (งอแง)
.
.
.
“พี่ต๊อปๆ ถึงคอนโดแล้ว ตื่นเร็วๆ” ฉันพูดแล้วสะกิดพี่ต๊อปเบาๆ กลัวพี่เขาจะตื่น เฮ้ย! ไม่ใช่ สะกิดแรงเดี๋ยวพี่เขาเจ็บไง
“อือออ ขออีกแปปนึงนะสมายด์”
“พี่ต๊อปอย่าขี้เซาได้ป้ะ ไหนบอกวันนี้จะดูคนอวดผีไม่ใช่หรอ?”
“อือออ เฮ้ย! เออใช่ๆ รีบไปกันเถอะๆ”
-*- เราก็ช่วยกันถือของพะรุงพะรังแล้วรีบวิ่งขึ้นตึก ซึ่ง..ลิฟต์ -*- ชีวิตนี้ฉันหนีมันไปไม่พ้นจริงๆ พอถึงห้องฉันก็ลาพี่ต๊อปเพราะเรานอนกันคนละห้อง ห่างกันแค่ห้องเดียวกั้น ฉันเดินเข้ามาเปิดไฟในห้องแล้วเก็บของให้เข้าที่ เดินไปเปิดสวิตช์โน้ตบุ๊ค แล้วไปอาบน้ำ
“หยุด หยุดชีวิตอยู่กับคนนี้ แม้ว่าใครจะดีสักแค่ไหน หยุดหยุดความรักทั้งหัวใจ หยุดอยู่กับเธอคนเดียว~”
ฉันฮัมเพลงตอนอาบน้ำ อยู่ๆ ไม่รู้ทำไมต้องร้องเพลงนี้ งงตัวเอง -___- พออาบเสร็จก็ไปนั่งหน้าโน้ตบุ๊คเพื่ออ่านฟิคของพี่พิมพ์
..แอ๊ดดด ปัง!..
ฉันหันไปมองตามเสียงประตู ..ไม่มีคนนิ ฉันรีบเปิดเพลงฟังทันที เพื่อสงบสติตัวเอง ก็คนมันกลัวผีนินา T^T ฉันอ่านฟิคต่อ เพลงก็จบพอดี เงียบอีกแล้วอ้ะ..
“แบล่!!!!!”
“กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!!!”
“555555555555 กลัวหรอ”
“กลัวน่ะสิ! ทีหลังอย่าเล่นแบบนี้อีกนะพี่ต๊อป!!”
ฉันหันไปดุใส่พี่ต๊อป เล่นอะไรไม่เข้าท่าเลย โอ้ย! อกอีมายด์จะแตกเจ้าค่า T___T ฉันหันไปอ่านฟิคต่อไปจนจบ ทำไมตอนนี้รู้สึกมันสั้นๆ แต่โครตโดนเลยว่ะ T^T
“สมายด์มาดูคนอวดผีกันนนรายการมาแล้วน้า”
“ไม่ดู!! พี่ก็รู้ว่าหนูกลัวผีนิ!”
“น้าๆ สมายด์ดูเป็นเพื่อนพี่หน่อยสินะนะ”
มาไม้นี้ฉันก็คงไม่ยอมไม่ได้แล้วล่ะ ฉันเดินไปนั่งที่โซฟาตัวใหญ่กับพี่ต๊อปแล้วนั่งดูโฆษณาจนรายการมา จนช่วงกลางรายการ ฉันเริ่มกลัวแล้วล่ะ T^T หลอนมาก โอ้ย!
“พี่กลัวว่ะสมายด์” พูดจบพี่ต๊อปก่อนปีนมานั่งข้างหลังแทน เหมือนเอาฉันมาเป็นเกราะกำบัง
“หนูคงไม่กลัวเลยเนอะ -*-” ว่าแล้วก็เอาหมอนทิกเกอร์ที่แฟนคลับให้มากอด
เปรี้ยงงงงงงงงง! ครืนนนน ครืนครืน ซ่า...
ฉันตกใจจนสะดุ้ง เสียงฟ้าร้องน่ากลัวจริง ยิ่งนั่งดูรายการผีๆ แล้วมัน...เฮ้ออออออ T^T ฉันก็ต้องทนนั่งดูต่อไป จนถึงช่วงที่ฉันดูประจำ ถึงมันจะน่ากลัวก็เถอะ
“ถ้ามีอะไร อย่าวิ่งนะ เดี๋ยวส่งทีมงานเข้าไปรับนะครับ”
ฉันนั่งดูคนทำภารกิจ สถานที่มันก็เหลือเกินนะ ร้างๆ พุๆ พังๆ แต่ตอนนี้ฉันเบี่ยงเบนความสนใจมาหามืองูที่เลื้อยเข้ามาเรื่อยๆ จนตอนนี้กอดเอวฉันแน่น
“มืออ่ะมือ”
“ก็พี่กลัวนิ ขอกอดหน่อยนะ”
ฉันคลี่ยิ้มจนหน้าบานแบะเป็นกระด้ง เก็บอารมณ์ไม่อยู่จริงๆ เขินอ่ะเขิน กอดอยู่ได้ -////////////- ฉันนั่งจ้องทีวี แต่หัวใจก็ลอยไปแสนไกล~
เปรี้ยงงงงงงงง!!!!!! ครืนนนนน! พรึบ!..
“สมายด์ไฟดับอ่ะ”
“รู้แล้วน่า - -”
“พี่กลัว”
ฉันรู้สึกถึงเสียงของพี่ต๊อป รู้สึกว่าพี่แกจะกลัวจริงๆ นั่นแหละ ฉันว่าต้องทำอะไรสักอย่าง ในนี้มันมืดเกินไปแล้วนะ ..เทียน ใช่เทียน! ฉันมีเทียนอยู่นี่นา เป็นกล่องสองกล่อง ตัวอักษร A ถึง Z ตอนวันเกิดพี่แกงฉันยังไม่ได้ทิ้งเลยอ่ะ -*- หวังว่ามันคงจะใช้ได้นะ
“จะไปไหนอ่ะ?”
“ไปเอาเทียน แปปนะพี่”
“เร็วๆ นะ”
ฉันใช้แสงจากไอโฟนของพี่ต๊อปนำทางไป สงสัยกันมั้ยว่าทำไมต้องใช้เทียน ทำไมไม่ใช้ไอโฟน? ก็แบตมันจะหมดก่อนน่ะสิ อีกอย่างนี่ก็ไอโฟนของพี่ต๊อปนะ.. ฉันเดินไปค้นกระเป๋าจนเขอกล่องเทียนแล้วเดินกลับมาหยิบไฟแช็ก มาจุดที่โต๊ะหน้าโซฟา
“เดี๋ยว”
“มีไรหรอ?”
“พี่ขอเลือกนะ” พี่ต๊อปหยิบกล่องเทียนไปจากมือฉัน แล้วควานหาอยู่สักพักก็ได้ตัวอักษร 4 ตัว
“อ่ะ จุดสิสมายด์” ฉันก็จุด อันที่จริงก็จุดไม่ค่อยเป็นหรอกนะ เจ็บนิ้วไปหมดแล้ว T^T จนเทียนเล่มสุดท้ายก็จุดเสร็จจนได้
..แชะ..
“อะไรอ่ะพี่?”
“…” ฉันได้ยินเหมือนเสียงถ่ายรูป ก็รีบไปนั่งข้างๆ พี่ต๊อปทันที
“ขอดูมั่งสิ”
“อ่ะ”
พี่ต๊อปยื่นไอโฟนมาให้ฉันดูในอินสตาแกรม รูปเมื่อกี้ที่ฉันกำลังจุดเทียนเล่มสุดท้าย ฉันเพิ่งสังเกตว่าเทียนนี่มันเป็นตัว STSM อ้าวววววว! แล้วยังมีเขียนว่า
..ไฟดับ กับน้องยิ้ม ;)..
“เฮ้ยยย! พี่ต๊อปทำไมทำงี้อ่ะ?”
“ทำไมอ่ะ? น่ารักออก J”
ฉันขี้เกียจตอบแล้วล่ะ ยอมรับว่าฉันน่ารักจริงๆ ก๊ากกก55 (หลงตัวเองสุดๆ) นี่มันก็ดึกแล้ว แอร์ที่เพิ่งดับก็ยังคงความเย็นอยู่ กับฝนตกทำให้อากาศยิ่งเย็นเข้าไปอีก ฉันหยิบหมอนทิกเกอร์ใบโปรดมาหนุนหัว
“จะนอนแล้วเหรอ?”
“อื้ม แต่ยังไม่ง่วงเลยอ่า”
“มา เดี๋ยวพี่ร้องเพลงกล่อม: D”
พี่ต๊อปนอนลงข้างๆ ฉัน เบียดชะมัด (จากที่มันแคบอยู่แล้ว -*-) พี่ต๊อปดึงฉันเข้าไปกอดแล้วลูบหัวฉันเบาๆ
..อ้าาาเขินจัง -//////////-..
End Smile part.
..นั่งอยู่ตรงนี้ข้างกายฉันก็มีเธออยู่
ก็ลองมาคิดดู เรานั้นโชคดีกว่าใคร
เพราะมีเธอคนนี้เป็นที่รัก
และฉันไม่ได้ฝันไป ขอให้ลมช่วยพัดพาหัวใจ
สองเราให้ลอยไป ในคืนนี้ โอ้ โอ
Oh baby ฉันรักเธอเท่านั้น
ใต้แสงจันทร์มีเพียงเราสอง
นั่งมองแสงดาวที่พรั่งพราว
บนฟ้าไกลไปด้วยกัน
เปรียบดั่งความฝันในเวลานี้
เมื่อฉันมีเธออยู่แนบชิดกาย
ด้วยสายตาและสัมผัสด้วยรักที่เรามีให้กัน
.........
“คร่อก...”
สต๊อปมองภาพเด็กสาวตรงหน้าแล้วอมยิ้มน้อยๆ ..น่ารักว่ะ.. สมายด์หลับไปแล้ว แต่เธอยังร้องเพลงไม่จบ ก็ต้องร้องให้จบท่อนนี้เสียก่อน สต๊อปเผลอกดจมูกลงบนแก้มใสเบาๆ
..ฟอดดดด..
และฉันจูบเธอ..
ความคิดเห็น