ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    0=(0.0)Fighting L^o^vE: สปิริตรักหนุ่มนักสู้ Yaoi (0.0)=0

    ลำดับตอนที่ #1 : "ชั้นจะลงคหกรรม"

    • อัปเดตล่าสุด 16 เม.ย. 50


    ตอนที่ 1 "ชั้นจะลงคหกรรม"

     

                "น.ร. จ๊ะ นี่คือคิม แจจุง พึ่งย้ายเข้ามาปีนี้ ....เอ้าเธอแนะนำตัวสิ" เสียงอาจารย์กระตุ้นเด็กหนุ่มที่ยืนข้างๆท่าน เด็กหนุ่มคนนั้นพยักหน้าเล็กน้อย ก่อนจะหยิบชอร์คขึ้นมาเขียนบนกระดาน อ่านได้ว่า

     

                '…ผมชื่อคิม แจจุง ขอฝากตัวด้วยนะครับ…'

     

                ทำเอาเพื่อนๆในห้องแปลกใจว่าทำไมไม่พูดเอง และดูเหมือนอาจารย์สาวจะพอเข้าใจ ก็เลยพูดขึ้นว่า

     

                "แจจุง เขาเป็นเด็กโครงการพิเศษ และถึงเขาจะพูดไม่ได้ก็ขอให้ทุกคนเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันด้วยนะ" สิ้นบอกจากอาจารย์ก็เรียกเสียงฮือฮาจากทุกคนได้อยู่พอสมควร

     

                โครงการพิเศษ คือโครงการที่ผอ.ของสถานศึกษาโอจุง จัดตั้ง อุปถัมภ์ และดำเนินการ โดยมีจุดประสงค์เพื่อคอยช่วยเหลือเด็กอัจฉริยะแต่ขาดทุนทรัพย์ ส่วนเด็กโครงการพิเศษ หรือทางภาษาชาวบ้านเรียกว่านักเรียนทุนนั้น โดยมากจะมีปัญหาด้านจิตใจ อารมณ์ สังคม และร่างกาย เป็นเด็กอัจฉริยะแต่ไม่มีเงิน ทางโครงการก็จะจัดการส่งเสียให้เข้าเรียนที่โอจุงฟรี เพียงแต่เมื่อเรียนจบจะต้องมาทำงานให้แก่สถาบันโอจุง

     

                "แจจุง ครูจะให้เธอไปนั่งไหนดีเนี่ย ตัวเธอเล็กจะนั่งด้านหลังก็ลำบาก" อาจารย์สาวบ่น "เอางี้ชางยาเธอไปนั่งแทนที่ซูยอน ซูยอนไปนั้งข้างแตฮี...เอ้าแจจุงเธอไปนั่งข้างจุนซูแทนชางยา เห็นไหมตรงที่ว่างแถวแรกข้างหน้าต่าง"

     

                แจจุงพยักหน้าให้เล็กน้อย ก่อนจะเดินตรงไปที่นั่งที่อาจารย์ชี้ เป็นที่นั่งข้างๆเด็กหนุ่มหน้ามน ตาตี่ ทำผมสไลด์ย้อมสีแดงแซมน้ำตาล

     

                "หวัดดีชั้น คิม จุนซู นายชื่อคิม แจจุงใช่ไหม" เด็กหนุ่มตาตี่ถาม แจจุงพยักหน้าให้ "เรามาเป็นเพื่อนกันนะ แล้วหนุ่มน้อยน่ารักจุซูก็ส่งยิ้มให้แจจุง แจจุงพยักหน้าแล้วส่งยิ้มกลับไป...ดีใจจังมาวันแรกก็ได้เพื่อนแล้ว...แจจุงคิดอย่างยินดี

     

                การเรียนวันแรกผ่านไปอย่างสดชื่น เพราะเพื่อนใหม่ของเขา คิม จุนซู ชวนเขาคุยเรื่องโน้นเรื่องนี้ไม่หยุด หรือถ้าจะพูดให้ถูกคือจุนซูพูดอยู่ฝ่ายเดียว

     

                "นี่คิดได้ยังจะเข้าชมรมอะไร" จุนซูเปิดบทสนทนาใหม่ ในระหว่าคาบที่สาม ที่มีอาจารย์ชราสอนคณิตศาสตร์พูดปาวๆๆอยู่หน้าชั้น

     

                '…ยังเลยแล้วนายล่ะ…' แจจุงเขียนบอก ไม่รู้ทำไมจู่ๆจุซูก็หน้าแดงขึ้นมากะทันหัน แถมยังแดงมากๆเสียด้วย

     

                "...................." จุนซูพูดพึมพำในลำคอ

     

                '…นายว่าอะไรนะ…' ร่างเล็กตวัดปากกา

     

                "คะ...กะ...กรรม" จุนซูพูดเสียงดังกว่าเดิมอีกนิดนึง แจจุงขมวดคิ้วก่อนจะยื่นกระดาษที่ขียนคำพูดเดิมออกไป

     

                "ชั้นจะลงคหกรรม" ในที่สุดจุนซูก็เอ่ยขึ้น

     

                '…จริงหรอ ดีจังชั้นก็กะจะลงคหกรรมเหมือนกัน…'

     

                "ใช่ม่ะ นายว่ามันดีเนาะ......เฮ้ยเดี๋ยว เมื่อกี้บอกจะลงคหกรรมใช่ไหม นายพูดจริงหรอ" จุนซูถามพลางเขย่าตัวแจจุง " ว้าว  ดีใจจัง คือแบบมันน่าอายน่ะ ที่เด็กผู้ชายจะไปลงคหกรรม กับพวก......"

     

                "แฮ่ม ...พวกเธอสองคนว่างนักใช่ไหม" เสียงเย็นๆชวนให้เสียวสันหลังดังขึ้น พร้อมกับมีเงาดำทะมึนมาทาบทับตัวพวกเขา "พวกเธอคงจะไม่ได้ยินที่ชั้นสั่งเมื่อกี้ว่าให้ทำแบบฝึกหัดหน้า 27 ข้อ 1-35 และส่งท้ายคาบนี้ ใครทำไม่เสร็จจะต้องอยู่เย็น เข้าใจไหม"

     

                ทันทีที่อาจารย์พูดจบแจจุงกับจุนซูต่างเงยหน้าขึ้นมองนาฬิกาอย่างพร้อมเพรียง ซึ่งพวกเขาพบว่าเหลือเวลาอีกแค่ 20 กว่านาทีเท่านั้น นั่นหมายความว่าทั้งสองมีเวลาทำแบบฝึกหัดข้อละไม่เกินหนึ่งนาที ยัยอาจารย์แก่นั่นยิ้มเยาะให้ทีนึงก่อนเดินสะบัดตูดออกไป

     

                สำหรับแจจุงโจทย์ 35 ข้อ ภายใน 20 นาที มันง่ายเสียยิ่งกว่าง่ายอีก เพราะเขาเคยมำโจทย์ 100 ข้อภายใน 45 นาทีมาแล้ว คงติดแต่จุนซูเพื่อนใหม่เจ้าปัญหาของเขาที่ตอนนี้นั่งกุมขมับตั้งแต่เห็นโจทย์ข้อแรก

     

                "ทำไงดี...ทำไงดี...ถ้าอยู่เย็นก็จะอดดู โดเรม่อน โปเกม่อน ปิกาจู นารูโตะ ดราก้อนบอล แล้วยัง one peace อีก ทำไงดี...ทำไงดี๊" เสียงจุนซูบ่นพึมพำเหมือนคนบ้า

     

                'จึก จึก' แจจุงสะกิดจุนซู พร้อมกับดันหนังสือคณิตของเขาไปให้ ข้างในหนังสือสอดแผ่นกระดาษแผ่นนึงไว้ จุนซูหยิบออกมาอ่านมันเขียนว่า

     

                '…ผมทำเสร็จแล้ว จะลอกก็ได้ แต่เร็วๆหน่อยนะแล้วก็อย่าให้ อ. เห็นนะครับ…'

     

                จุนซูหันไปมองหน้าแจจุงน้ำตาคลอเบ้า ก่อนจะรีบก้มหน้าก้มตาลอก ในที่สุดจุนซูก็ไม่ต้องอยู่เย็น และก็ไม่พลาดเหล่าการ์ตูนที่ฉายตอนช่วงเย็นที่เขาติดนักติดหนา ส่วนยัยอาจารย์แก่นั่นก็ถึงกับอึ้งไปเลยที่พวกเขาสองคนส่งทันเวลา

     

     

                "นี่ๆ เธอดูนั่นสิ"

     

                "ไหนๆอะไร.....ต๊าย มีอาการตาหลงเข้ามาแล้ว"

     

                "จริงด้วย น่ากินจังเลย"

                 

                "บ้าสิ เขาเรียกว่าน่ารักย่ะเธอ"

     

                "......................"

     

                "......................."

     

                และอีกมากมายที่ทำเอา คิม จุนซู อายเขินเสียจนหน้าแต่ ทั้งๆที่เขาควรจะชินกับเสียงซุบซิบนินทาจากแม่สาวๆพวกนี้ได้แล้วนะ ในเมื่อเขาเข้าชมรมคหกรรมมาตั้งแต่ม. 1 ผิดกับอีกคนที่โดนซุบซิบนินทาชนิดระยะเผาขนแล้วยังไม่สะทกสะท้านอะไรเลย หน้าขาวๆนั่น ก็ยังคงขาวอยู่เหมือนเดิม ไม่มีอาการเขินหรืออายเลย

     

                "อ้าวจุนซูว่าไง.....อ๊ะๆ ไม่ต้องเขียน พี่ลงชื่อเราไว้แล้ว เพราะพี่รู้ว่านายต้องลงคหกรรม" หญิงสาวที่นั่งอยู่ตรงโต๊ะรับสมัครของชมรมคหกรรมเอ่ยขึ้น เมื่อเห็จุนซูตั้งถ้าจะหยิบปากกาเขียนชื่อลงในใบสมัคร

     

                "หรอครับ" จุนซู พูดได้แค่นั้นก่อนจะถอยออก

     

                "ว้าวปีนี้มีผู้ชายมาลงคหกรรมเป็นคนที่สองแล้ว.....แถมยังน่ารักเสียด้วย" หญิงสาวว่าเมื่อเห็นแจจุงที่เดินต่อแถวต่อจากจุนซูหยิบปากกาขึ้นมาเขียนชื่อ "ชื่อคิม แจจุงใช่ไหม ขอหยิกแก้มหน่อยได้ป่ะ" ไม่รอคำตอบหญิงสามหยิกแก้มขาวๆของแจจุงเบาๆ

     

                "พี่ชื่อชิน ทายอน นะ อยู่ม. 6 ห้อง E" พอหยิกแก้มเสร็จ เจ๊แกก็แนะนำตัว แจจุงพยักหน้าให้เป็นเชิงรับรู้ ก่อนจะเดินออกมา

     

     

     

    รู้สึกคุ้นๆชื่อกันบ้างไหมจ๊ะ ถ้าใครเป็นแฟนดงบังจะต้องรู้แน่เพราะเราเอาชื่อเขามา ฮิฮิ อย่าว่ากันน้า เราคิดชื่อเกาหลีไม่ออก(แต่ดันอยากใช้ชื่อเกาหลีอีก) ไม่โวทไม่ว่า แต่ช่วยเมนท์หน่อยน้า ติชมกันได้เต็มที่ แต่ต้องห้ามใช้ภาษาหยาบล่ะ เราไม่ชอบ

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×