Secret love หลงรักอยู่ได้ยัยซึนเดเระ [ Yuri ]

ลำดับตอนที่ #1 : chapter 1 : รูมเมท...เกือบเสร็จฉัน(?)

' แอบรักเพื่อน...คงได้แค่แอบสินะ '

.

.

.


" นี่น้องตรงนั้นทำอะไรกันมิทราบครับ น้องนั้นแหละ เออน้องอะ กรุณารีบๆมารวมกะเพื่อนนะ

ครับหรืออยากโดนครับน้อง"

บรรยากาศการรับน้องเป็นไปด้วยความสนุกสนานถ้าไม่รวมเสียงพี่ว๊ากที่ดังมาแต่ไกล แต่ก็ไม่ได้

ทำให้กรรวีรู้สึกรู้สาอะไรมากนักยังคงเดินเอื่อยๆต่อไป

"คุณโซฮาร์คะ กรุณารีบๆเดินได้ป้ะพี่เขาโกรธแล้วนะเว้ย เดี๋ยวก็โดนหรอกตามฉันมา"

ปภานันไม่พูดเปล่ารีบดึงตัวคนไร้อารมณ์มาอย่างเร็ว พาเจ้าของร่างที่ไม่ค่อยจะสนใจโลกสัก

เท่าไหร่ให้นั่งลง

"น้อง2คนนั้นอะคิดว่าเป็นใคร ทำไมไม่ทำตามที่พี่บอกละครับ อยากลองดีกันรึไงครับ"

เจ้าของเสียงจะเป็นใครได้ก็มีแต่พี่ว๊ากคนเดิมอันมีนามว่า'พีค'ยืนตะโกนโวยวายอยู่ข้างหน้าแต่'พี่

ไผ่'ที่คอยห้ามปราบไม่ให้ทำเกินกว่าเหตุแถมหล่อหยังกะดารา ใจดี จนใครหลายๆคนพากันปลื้ม

พี่ไผ่คนนี้ รวมไปถึงปภานันที่มัวแต่นั่งเหม่อมองตาไม่กระพริบตั้งแต่ต้น ทำให้คนข้างกายที่ไม่

ได้รู้เรื่องอดเป็นห่วงไม่ได้

" พริกไทยเป็นอะไรรึป่าว เราเห็นเหม่อนานละนะไม่สบายป่าว? "

ว่าแล้วก็เอามือแตะหน้าผากด้วยความเป็นห่วงกลัวคนตรงหน้าจะเป็นอะไรไปซะก่อน แต่ก็ต้อง

กินแห้วแบกความเป็นห่วงกลับบ้านไปเมื่อได้ฟังคำพูดที่ออกมา

"โซ..พี่ไผ่นี่เท่จังเลยเนอะ >/////< ปลื้มอะแกรรรรรพี่แกใจดีจัง หล่ออีกต่างหากจะมีแฟนยัง

น้าา~ไม่ไหวละกรี้สสสสสสสสส"

เป็นเอามากนะนั่น -*- เจอวันเดียวเป็นได้มากขนาดนี้เลยอ๋อวะ เริ่มรู้สึกไม่ค่อยดีแล้วสิดู

ท่าทาง'พี่ไผ่'คนนี้ไม่น่าไว้ใจ เพราะอะไรน่ะหรอ เธอรู้เหตุผลของตัวเองเป็นอย่างดี แต่ก็คงได้

แค่คิดไม่ได้ปริปากพูดไปด้วยเพราะเป็นคนที่เก็บความรู้สึกของตัวเองไว้ภายในหรืออีกอย่างถ้า

จะเรียกง่ายๆก็คงไม่ชอบพูดมากนั่นแหละ เลยได้แค่ยิ้มตอบไป และแล้วเสียงที่ทุกคนได้ยิน

แล้วอยากจะว๊ากกลับให้ก็ดังขึ้นเรื่อยๆ จนผ่านกิจกรรมต่างๆการรับนัองก็จบลงด้วยดี(?)

........................................................................................................................................

"ที่นี่ละ"

หญิงสาวไทยแท้บอกกลับคนข้างๆให้เตรียมใจกับการอยู่หอทั้งๆที่ไม่เคยคิดที่จะอยู่ด้วยซ้ำ แต่

ทำไงได้อุตส่าห์ได้มาเรียนที่ดีๆแบบนี้ใครจะปล่อยให้พลาดละโฮะๆ(?)ภายในห้องก็คงไม่พ้นเป็น

ห้องว่างเปล่าๆ ที่รอเจ้าของคนใหม่มาแต่งเติมสีสัน

"ห้ะ!!!!เตียงเดี่ยว ไม่นะTT"

เสียงร้องคร่ำครวญบอกบุญไม่รับเมื่อได้เห็นห้องคนที่เงียบตั้งแต่แรกก็ถึงกับลมจับ ปภานันไม่

เข้าใจแค่นอน'ร่วมเตียง'(?)กับเธอถึงต้องตกใจขนาดนั้นเลยรึไง

"คุณโซคะ เตียงก็มีเตียงเดียวเท่าที่เห็น รังเกลียดฉันขนาดนั้นเลยหรอคะ เสียแรงที่เป็นเพื่อนกัน

มานาน"
กรรวียังคงมึนกับคำพูดแปลกๆของปภานันเธอชอบพูดอะไรสร้างความงวยงงให้เสมอ

"เราไม่ได้รังเกลียดพริกนะ เราแค่คิดว่าพริกคงลำบากไง วันนี้เหนื่อยมามากละพริกรีบไปอาบน้ำ

แล้วมานอนเถอะ อย่าอาบนานนักหละเดี๋ยวไม่สบายเคนะ?"

พูดจบเจ้าคนทำตัวเหมือนเด็กมีปัญหายังไม่ทันได้ตั้งตัวก็ถูกลากเข้าห้องน้ำไป

"จะให้อาบให้รึจะอาบเองคะ?รีบๆอาบหละ"

โดยไม่ลืมที่จะส่งผ้าขนหนูไปให้ แล้วไม่ทันไรจอมเผด็จการก็ต้องรีบหนีออกจากห้องน้ำเพราะ

อะไรน่ะหรอก็ยัยตัวดีถอดเสื้อผ้าไม่อายกันบ้างเลยรึไงนี่คนทั้งคนนะเว้ยยยย

"จะมาอาบด้วยกันมั้ยละคะโซฮาร์"

เสียงตามไล่หลังมา สาวลูกครึ่งกลับมานั่งคิดอยู่ที่เตียง ที่ไม่อยากเป็นรูมเมทกันอยู่ด้วยกัน

ตลอดไม่ใช่เพราะเกลียดหรอกนะเพราะเรากลัว... กลัวเธอจะได้ยินเสียงหัวใจของเรา นอนเตียง

เดียวกันอีกฉันจะบ้าตายยยยยยจะทนไหวมั้ยวะเนี้ย เป็นห่วงขนาดนี้ นี่เธอไม่รู้อีกรึไงยัยบื้อเอ๊ย

"แกร๊ก" เสียงประตูห้องน้ำเปิดออกมามีกลิ่นหอมอ่อนๆโชยมาเตะจมูกคนบนเตียงให้ละสายตา

จากโทรทัศน์จนต้องหันไปมองคนที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จหมาดๆ

"ทำไมไม่เข้าไปอาบน้ำด้วยกันละคะโซฮาร์"

สายตาอย่างนั้นมันอะไรน่ะ นี่เธอกำลังจะทำให้คนที่ละความสนใจจากโลกคลั่งตายรึไง

"อะ..อะ..เอ่อ เออ พริกเดี๋ยวเราไปอาบน้ำก่อนนะ ผมที่สระเช็ดให้แห้งก่อนนอนด้วยนะเดี๋ยวไม่

สบาย"

ปกติกรรวีไม่ค่อยแสดงความรู้สึกออกมากับใครมากนักก็มีแต่ปภานันนี่แหละที่ทำให้เขาแสดง

ความรู้สึกจริงๆออกมาถึงจะไม่ได้มากก็ตาม

"ค่าาคุณแม่ อาบน้ำเร็วๆเหมือนกันนะคะที่รัก"

ห้ะ!!!!!!!!!!!!นี่เธอเล่นอะไรน่ะโอ๊ยยย สาวลูกครึ่งรีบเข้าวิ่งเข้าห้องน้ำแทบไม่ทัน หัวใจ

เต้นรัวถี่ๆ อย่างนี้ใช่มั้ยที่เขาเรียกกันว่าความรัก แต่ตอนนี้พระเจ้ากำลังเล่นตลกอะไรกับ

เธอเนี่ยยยยย!!!!!! ค่ำคืนนี้จะผ่านไปเช่นไรโปรดติดตามตอนต่อไป


*************************************************************************************************

เพิ่งลองแต่งเป็นเรื่องแรกติชม&ติดตามได้นะคะ ^^