ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Ficสั้น Kantai Collection

    ลำดับตอนที่ #33 : ยุทธนาวีเกาะซานตาครูซ2

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 192
      4
      6 เม.ย. 61

    ยุทธนาวีเกาะซานตาครูซ 2


    ...

    ..

    .



    ..

    ...

    ....



     

    เวลา 10.08น.

       เครื่องบินดำทิ้งระเบิดของฝั่งสาวเรือรบ เริ่มปักหัวลงใส่เรือบรรทุกเครื่องบิน โวะคลาสตาเหลือง อย่างเกรี้ยวกราด  แต่มันก็ยังไม่ยอมแพ้...

     

          ....ควันปืนและปลอกกระสุนปืนฟุ้งไปทั่วรอบตัวของโวะคลาส

    เครื่องบินลำแล้วลำเล่าของพวกเธอ สาวเรือรบต่างลุกเป็นไฟและตกลงไปก้นมหาสมุทร

     

       และในที่สุด โชคก็เข้าข้างฝั่งสาวเรือรบ!

    เมื่อเครื่องบินทิ้งระเบิดลำหนึ่งหลุดดงกระสุนมาได้อย่างปาฏิหาริย์ และทิ้งระเบิดใส่เหนือศีรษะของโวะคลาสได้สำเร็จ

     

         แรงระเบิดทำให้จังหวะการยิงปืนชะงักลง และเปิดช่องโหว่ให้เครื่องบินอีกลำดิ่งลงมาทิ้งระเบิดใส่มัน  และยัง.... โดนจุดสำคัญด้วย

        “อ๊ากกก!!”       

     

            แม้มันจะเสียหายสาหัส แต่ก็สามารถฟื้นตัวได้อย่างรวดเร็ว แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความ

    ว่า... เธอจะสู้ได้ดีเหมือนในตอนแรก

     

          แต่โวะคลาสลำนี้ก็ยังสู้สุดกำลัง และหลบหนีระเบิดจากเครื่องบินได้

    สุดท้าย เหล่าสาวเรือรบ ก็ต้องยอมจำใจถอยกลับเนื่องจากอาวุธของพวกเธอไม่เหลืออยู่อีกแล้ว...

        แต่มันยังไม่จบ!! โวะคลาสปล่อยเครื่องบินมาอีกฝูง และยังร้ายกาจยิ่งกว่าเดิม

     ใช้เวลาไม่นานนัก ฝูงบินของฝั่งสาวเรือรบก็ถูกจัดการลงอย่างง่ายดาย

     

      แต่เครื่องรบลำหนึ่งที่ถูกยิงต้อนจนลุกเป็นไฟ กลับเลือกที่จะปักหัวเครื่องลงที่เรือพิฆาต อิคลาสอย่างจัง เครื่องบินจำนวน 9ลำที่รอดมาได้ เข้าโจมตีใส่โวะคลาสที่ยังบาดเจ็บอย่างไม่รอช้า

          โวะคลาสที่แม้จะเสียหายหนัก แต่ก็สามารถหลบตอร์ปิโดจากเครื่องบินได้ทุกลำ ฝั่งสาวเรือรบเห็นท่าไม่ดีจึงถอยกลับไปยังกองเรือของตน...

     

            ทางด้านโวะคลาส ตาฟ้า นั้นกำลังพยายามฟื้นฟูตัวเองอย่างสุดกำลัง

     

    -ตัดกลับมาทางฝั่งสาวเรือรบ-

        ฟ้าวว!

    เครื่องบินรบของพวกเธอลงจอดบนลานบินอย่างทุลักทุลัง บางลำก็ยังอยู่ในอาการหวาดกลัวกับการเผชิญหน้ากับ ความตาย

            จึงทำให้การโจมตีอีกระลอกนั้นเป็นไปอย่างล่าช้า

     

        “หน่วยจู่โจมระลอกที่2  เครื่องบินทุกลำเดินเครื่องออกปฏิบัติการณ์ได้!

     

         “เหอๆ  จะลุยเต็มกำลังกันตรงนี้ล่ะ ลุย!

     

    สิ้นเสียงของซุยคาคุและจุนโยเครื่องบินก็ออกตามล่าโวะคลาสอีกครั้ง

     

    หลังจากที่ซุยคาคุกับจุนโยปล่อยเครื่องบินรบไปได้สักพัก ก็ถึงคราที่โชวคาคุจะปล่อยบ้าง

        “ลุยกันเลย! ทุกเครื่องทำการบุกทะลวง!

     

          ....ทางด้าน โวะคลาส ตาฟ้า

    การฟื้นฟูเป็นไปอย่างเชื่องช้า โดยระหว่างนั้นก็มีเรือลาดตระเวนหนัก เนะคลาส คอยช่วยประคอง

     

           ฟ้าววว

    และโชคร้ายก็มาเยือนกองเรือทะเลลึก เมื่อเครื่องบินตอร์ปิโดของจุนโยเข้าโจมตีโวะคลาส ตาฟ้า อย่างไร้ความปราณี

            ตอร์ปิโดจำนวน 2ลูก พุ่งไปหาเธอจังๆ

          “อ๊ากก!

    โวะคลาสร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด  แต่ก็ยังไม่จบ

      เครื่องบินทิ้งระเบิดของซุยคาคุก็เข้ามาโจมตีซ้ำอีกรอบ  จนไม่มีทางรอดได้อีกแล้ว...

     

          “บัง..คับจม..ข้า..ซะ”

    โวะคลาสสั่งเรือพิฆาต โระคลาส จำนวน 2ลำที่คอยคุ้มกันมันไป

     

       ถึงแม้นจักกำลังตาย แต่กองเรือทะเลลึกอย่างข้า ก็ยังมีศักดิ์ศรีพอ ที่จะถูกจมด้วยฝีมือของพวกพ้อง มากกว่าจะถูกพวกมันจับไปทำวิจัย...

     

     

           เรือพิฆาตทะเลลึกทั้งสองลำยิงตอร์ปิโดออกไป

    ตอร์ปิโดจำนวน 11ลูก ถูกยิงใส่โวะคลาส ตาฟ้า ที่ใกล้จะหมดลมหายใจเต็มที ตามด้วยการระดมยิงอีกกว่า 500นัด แต่โวะคลาสก็ยังไม่จมลง…

     

       กองเรือทะเลลึกตนหนึ่งสังเกตเห็นเรือบรรทุกเครื่องบินของสาวเรือรบใกล้เข้ามาอย่างรวดเร็ว จึงรีบหนีกันทันที โดยทิ้งซากของโวะคลาสเอาไว้...

     

            เวลา 22.20น.

       “นั่นมันเรือบรรทุกเครื่องบิน โวะคลาสนี่นา!!

    ซุยคาคุชี้ไปที่ร่างของโวะคลาสที่นอนสลบไสลอยู่บนพื้นน้ำ

       ใช่แล้ว..เธอไม่เคยลืมมันเลย..และยังเป็นลำที่กล้ามาโจมตีฐานทัพของพวกเรา!!

    “หึหึ..ฉันมีความคิดดีๆแล้ว ยึดมันกลับไปที่ฐานทัพเพื่อวิจัยร่างกายของกองเรือทะเลลึกกันเถอ- เอ๊ะ..!?”

       ซุยคาคุยังพูดไม่จบดี ก็ต้องตกใจกับภาพตรงหน้า

    เรือบรรทุกเครื่องบิน โวะคลาสที่ที่เสียหายหนักเกินกว่าจะพากลับไปวิจัยที่ฐานทัพได้

    สภาพของโวะคลาสนั้นแย่เกินกว่าจะบรรยายได้ สาวเรือพิฆาตบางคนเห็นก็ถึงกับตกใจกลัว

     

       “มากิกุโมะ..อากิกุโมะ..”

           “คะ..ค่ะ!

    แม้ซุยคาคุจะยังไม่พูดอะไร แต่เธอทั้งสองก็เข้าใจดี...

     

         ตูมม!!

    ตอร์ปิโดจำนวน 4ลูก ถูกยิงใส่โวะคลาส

    แต่นั่น ก็ยังไม่สามารถปลิดชีวิตของมันได้

     

       สุดท้าย สาวเรือพิฆาตทั้งสองจึงต้องมาจ่อยิงปืนใหญ่ในระยะเผาขน อีกกว่า 200นัด

    จนในที่สุด...

     

     

       27 ตุลาคม 1942

    เวลา 01.32น.

       เรือบรรทุกเครื่องบิน โวะคลาส แห่งกองเรือทะเลลึก ที่ทนกับการโจมตีมานาน ก็เริ่มม้วนตัวลงสู่ใต้ผิวน้ำ

       แต่ความแค้นของมันก็ยังไม่หมดสิ้น..!!


       “ไม่เคยมีใครสอนรึ..ว่าอย่าเข้ามาใกล้เรือที่กำลังจะจมน่ะ”

     

    น้ำวนที่เกิดจากการจมของโวะคลาส ดึงสาวเรือพิฆาตทั้ง 2คนมาชนกัน!!

      “หวา!”     

    “โอ๊ยย!!

     

    แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้เกิดความเสียหายสักเท่าไร

     ซุยคาคุที่เห็นตั้งแต่แรกจนจบก็เอ่ยบางสิ่งบางอย่างออกมา...

     

          “ถึงแม้แกจะเป็นกองเรือทะเลลึก แต่ฉันก็ขอนับถือแกจากใจจริงเลย ที่ทนมาได้ถึงขนาดนี้  เพราะฉะนั้น..ราตรีสวัสดิ์นะ”

     

      พูดจบ ซุยคาคุก็สั่งให้สาวเรือรบทุกคนกลับไปยังฐานทัพทันที....

     

    ศึกครั้งนี้ ทางฝั่งสาวเรือรบอาจจะชนะในด้านยุทธวิธี

    แต่ถ้าทางยุทธศาสตร์นั้นกลับตกเป็นของฝั่งกองเรือทะเลลึก...

     

     

      

      

     

     

        -มุมพูดคุยกับนักเขียน-

     สวัสดีค่าา ในที่สุดก็แต่งยุทธนาวีเกาะซานตาครูซจบจนได้  ไรต์พยายามแสดงให้เห็นว่า ถึงเป็นกองเรือทะเลลึกแต่ก็มีศักดิ์ศรี

     ส่วนถ้าใครไม่เข้าใจว่าโวะคลาสทั้ง 2ลำคือใครก็ง่ายๆค่ะ

    โวะคลาสตาฟ้า = เรือบรรทุกเครื่องบิน ยูเอสเอส ฮอร์เน็ต

    โวะคลาสตาเหลือง = เรือบรรทุกเครื่องบิน เอ็นเตอร์ไพรซ์

     

     

       

    O W E N TM.
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×