Ficสั้น Kantai Collection

ลำดับตอนที่ #25 : ฮิริวกับงานเทศกาล

ฮิริวกับงานเทศกาล

....

...

..

..

...

....

  ในวันก่อนคืนเทศกาลประจำกองเรือคังโคเระ...

  ก๊อก ก๊อก ก๊อก

'' เข้ามาได้'' 

'' ขออนุญาตนะคะ~'' 

เสียงหวานของหญิงสาวแห่งกองเรือบรรทุกเครื่องบินที่2

นาม ฮิริว พูดขึ้นขณะที่กำลังเปิดประตูเข้ามา

  '' มีธุระอะไรงั้นหรอ?'' 

ผู้การหนุ่มวางมือจากเอกสารที่กำลังทำและเงยหน้าขึ้นมาถาม

  '' นี่ๆ ผู้การวันพรุ่งนี้น่ะมีเทศกาลใช่ไหมล่ะ ผู้การไปเดินเที่ยวกับฉันหน่อยได้ม๊า?'' 

  ฮิริวถามผู้การหนุ่มไปอย่างออดอ้อน

ผู้การหนุ่มถอนหายใจออกมาอย่างหน่ายใจ เพราะฮิริวไม่ใช่คนแรกที่มาขอเลย 

   '' คงไม่ได้หรอกครับผมมีงานต้องทำ'' 

ผู้การหนุ่มพูดโกหกไปเพราะความจริงตนเคลียร์งานเสร็จ

เรียบร้อยแล้ว

  '' น๊าา ไม่งั้นฉันเอานี่ไปให้ทุกคนดูนะคะ'' 

ร่างบางหยิบรูปถ่ายรูปหนึ่งขึ้นมา ซึ่งเป็นรูปผู้การหนุ่มกำลังอ่าน

หนังสือ.....(น่าจะรู้กันนะ)

  '' อะ เอามาน๊าา!!''

ผู้การหนุ่มรีบลุกจากโต๊ะแล้วกระโดดมาหยิบรูปถ่ายจาก

ฮิริวแต่เธอก็หลบได้ทัน

  '' แหม~ผู้การชอบแบบใหญ่ๆหรอคะเนี่ย'' 

ฮิริวว่าพลางก้มมองหน้าอกตัวเอง

  '' ฉันคงต้องระวังตัวซะแล้วสิ~''

   '' ผมไม่ทำอะไรหรอกคร๊าบบบ'' 

ผู้การหนุ่มทรุดลงไปที่พื้นอย่างเหนื่อยใจ

  '' แล้วคำตอบล่ะคะ จะไปไม่ไป?'' 

ฮิริวยิ้มกริ่มพลางโบกรูปในมือไปมา

   '' ปะ..ไปครับ..'' ......

    ....ในคืนงานเทศกาล

    ฮิริวมารอผู้การหนุ่มตรงหน้างานก่อนเวลานัดถึง30นาที

   '' อ้าว ฮิริวมาเร็วเชียวฉันอุตสาห์รีบ..มา''

ร่างสูงหน้าแดงทันทีเมื่อเห็นฮิริวในชุดยูกาตะสีดำ-ขาว

ขาดด้วยโอบิสีเหลือง  

  "  เข้าไปในงานกันเถอะค่ะ^^  '' 

เมื่อฮิริวเห็นผู้การหนุ่ม้ดินมาก็ยิ้มกว้างก่อนจะรีงเดินนำเข้าไปในงาน...

   .....'' ใกล้ถึงเวลาจุดพลุแล้วแฮะ ไปดูกันเถอะฮิริว'' 

หลังจากที่ทั้งสองเดินเล่นกันมาได้สักพักผู้การหนุ่มที่สังเกตเห็นเวลาที่ใกล้เข้ามาเรื่อยๆก็พูดขึ้น เมื่อฮิริวได้ยินดังนั้นก็สะดุ้งเล็กน้อย

      '' ค.ค่ะ'' 

ฮิริวค่อยๆเดินตามผู้การหนุ่มไปตรงจุดชมพลุอย่างช้าๆ.....

  ..เมื่อทั้งสองมายืนรอได้สักพักพลุก็เริ่มจุดขึ้น

   ปัง ปัง ปัง

เสียงพลุถูกจุดขึ้นมาเรื่อยๆ

   '' สวยดีเนอะฮิริว'' 

ผู้การหนุ่มหันมาพูดกับร่างบางที่ยืนดูอยู่ข้างๆ

  '' นะ นั่นสินะคะ..'' 

ร่างสูงแอบสังเกตเห็นว่ามือของฮิริวกำลังสั่นกลัวอยู่

(*ในประวัติศาสตร์จริงฮิริวถูกเครื่องบินรบของศัตรูทิ้ง ระเบิดใส่จนไม่สามารถใช้งานได้อีก และเนื่องด้วยเสียงพลุนั้นคล้ายๆกับเสียงระเบิด ฮิริวจึงเกิดอาการกลัว//ช่วยคิดว่ามันคล้ายกันหน่อยนาา-ชิงุเระ)

  ''ฮิริวตามฉันมาหน่อย'' 

ผู้การหนุ่มรีบจูงมือร่างบางออกมาจากงานทันที

  '' พะ ผู้การคะ..?'' 

'' รอฉันอยู่ตรงนี้นะ''

ผู้การหนุ่มให้หญิงสาวรออยู่ตรงหลังตึกส่วนตนรีบวิ่งไปที่

ไหนสักแห่ง....

    ...ไม่นานนักผู้การก็วิ่งกลับมาอย่างรวดเร็วพร้อมกับถุงใส่อะไรบางอย่าง

  " ผู้การคะนั่นมัน?'' 

'' ถ้าเป็นพลุคงยังไม่ไหว แต่ถ้าเป็นดอกไม้ไฟคงได้เนอะ'' 

ผู้การหนุ่มหยิบสิ่งที่อยู่ในถุงพลาสติกออกมาซึ่งนั่นก็คือดอกไม้ไฟที่ซื้อมาจากซุ้มขายของ

  '' ดอกไม้ไฟก็สวยดีนะ'' 

โอซามุพูดจบก็จุดดอกไม้ไฟแล้วยื่นให้กับฮิริว

    " คิก..ขอบคุณมากนะคะที่เป็นห่วงฉัน..'' 

ฮิริวคลี่ยิ้มออกมาบางๆ

     '' แต่..ต่อให้มันสวยแค่ไหน..สุดท้ายมันก็ต้องดับลงอยู่ดี..''

   หลังจากที่ฮิริวพูดจบไม่นานดอกไม้ไฟก็ดับลงพอดิบพอดี...

   ผู้การหนุ่มไม่พูดอะไรเพียงแค่ยื่นดอกไม้ไฟอันใหม่ไปให้ฮิริว

บรรยากาศเงียบไปชั่วครู่ก่อนที่ฮิริวจะปริปากพูดออกมา

   '' ผู้การคะ..ความจริงแล้วฉันมีเรื่องที่ปิดบังเอาไว้ตลอดเลย"

          "หืม?"

   "..ฉันน่ะนะ..ฉันน่ะนะชอบผู้การนะคะ..ชอบมากๆ ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอเลย เรียกว่ารักแรกพบก็คงได้..ถึงจะไม่ได้คาดหวังอะไรก็เถอะ..แล้วผู้การล่ะคะ? ชอบฉันไหม..'' 

     เมื่อฮิริวพูดจบดอกไม้ไฟก็ดับลงพอดี...

 

           '' ผม..'' 

 

........

....

    ความรักก็เปรียบเสมือนดอกไม้ไฟ 

ในยามแรกเริ่มอะไรๆก็สวยงามไปหมด..แต่สุดท้ายความรักก็เจ็บปวดอยู่ดี

  ก็เหมือนกับดอกไม้ไฟที่ดับไปแล้วปราศจากความสวยงามใดๆ

   ...แต่การที่ดอกไม้ไฟดับลงในครั้งนี้ คือจุดเริ่มต้น ระหว่างฮิริวกับผู้การต่างหาก...

  

     เอาล่ะ ความรักในครั้งนี้จะงดงามไหมนะ?

.......

....

..

 

   -มุมพูดคุยกับนักเขียน-

    สวัสดียามดึกค่าา ขอโทษที่หายไปนานนะคะ นี่ก็บทสุดท้ายของเวอร์ชั่นนี้แล้วด้วย เวอร์ชั่นหน้าจะเป็นเวอร์ชั่นอิงปวศ.ในWWII ความยาวของเวอร์ชั่นยังไม่แน่นอน แล้วก็ ไรต์ใกล้จะเปิดเทอมแล้ว(วันที่1พ.ย.นี้) ก็อาจจะมาอัพได้น้อยลงบ้างนะคะ แต่ก็สัญญาว่าจะไม่ทิ้งนิยายเรื่องนี้ไปแน่ๆ! 

งั้น..ไรต์ไปล่ะค่ะ  บายย ราตรีสวัสดิ์นะ จุ๊บๆ~

O W E N TM.