ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Ficสั้น Kantai Collection

    ลำดับตอนที่ #19 : อดีตของชิงุเระ

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 141
      3
      5 เม.ย. 61

    อดีตของชิงุเระ
    ...
    ..
    .

    ..
    ...
    ....

         ในโรงเรียนสตรีล้วนแห่งหนึ่งได้มีหญิงสาวที่ชอบหาเรื่อง ใครต่อใครไปทั่ว นามของเธอก็คือ ' ชิงุเระ' 
    แต่นั่นคือความจริงหรอ?...

        ''  ย๋าา ยัยชิงุเระมาแล้ว รีบหนีเร็วพวกเรา!!'' 
    เด็กสาวคนหนึ่งตะโกนบอกเหล่าเพื่อนของตน
    '' หวา วันนี้ก็ยังน่ากลัวเหมือนเดิมเลยแฮะ..'' 
    หญิงสาวผมสีน้ำตาลบอกกับเพื่อนของตน...
       ..ทำไมล่ะ..ทำไม..เราน่ากลัวตรงไหนหรอ? ..ที่เราหาเรื่อง
    ก็เพราะเขาจะทำร้ายเด็กนี่นา แบบนี้มันผิดตรงไหนหรอ
     ...ทำไมเราถึงไม่ได้เป็นฮีโร่ล่ะ...

       ครืด~ ชิงุเระเปิดประตูเข้ามาในห้องเรียนของตน
    ซึ่งห้องของเธอเป็นห้องคิงใครจะอยู่ห้องนี้ได้ต้องมีผลการ
    เรียนดีเยี่ยม ซึ่งตัวชิงุเระก็ได้อันดับ1ของชั้นนั่นเอง
    แต่ใครต่อใครชอบคิดว่าชิงุเระไปขโมยเฉลยข้อสอบทั้งๆที่
    ความจริงแล้วเธอตั้วใจอ่านหนังสือยิ่งกว่าใคร...ทั้งสิ้น..

        เมื่อชิงุเระมานั่งได้สักพักครูประจำชั้นก็เข้าก็เข้าห้องมา
    '' นักเรียนจ๊ะ วันพรุ่งนี้พวกเราจะได้ไปเยี่ยมชมกองเรือ
    คังโคเระนะจ๊ะ เตรียมตัวกันให้ดีนะจ๊ะ''
    เมื่อครูประจำชั้นพูดจบนักเรียนในห้องต่างฮือฮากันใหญ่
       ' คังโคเระงั้นหรอ..ที่เคยเห็นในทีวีสินะ..แต่ช่างเถอะ'
    ชิงุเระคิดอยู่ในใจพลางมองไปนอกหน้าต่าง...

         วันต่อมา....
    '' นักเรียนจ๊ะ ก่อนอื่นพวกเราจะขึ้นไปหาผู้การก่อนนะจ๊ะ
    เพราะเขาเมตตาให้พวกเราได้มาที่นี่ในวันนี้'' 
    ครูประจำชั้นคนเดิมบอกนักเรียนผ่านโทรโข่ง
    เมื่อพวกเราเดินไปถึงหน้าตึกก็มีหญิงสาวคนหนึ่งยืนรออยู่
        '' สวัสดีค่ะ นักเรียนจากโรงเรียนสตรีXOXสินะคะเนี่ย
    ฉันเรือประจัญบาน นางาโตะ และรับหน้าที่เป็นเรือเลขา
    ของผู้การวันนี้จะมานำทางให้ทุกคนค่ะ จับคู่คู่ละ2คนด้วย
    นะคะ'' นางาโตะบอกเด็กๆทั้งหลายไป
    '' ค่าา'' 

        นักเรียนแต่ละคนต่างจับคู่กันสนุกสนานยกเว้นชิงุเระ...
    ในวันนี้ชิงุเระไม่ได้มัดผมมาเพราะยางขาดบนใบหน้าของ เธอก็มีผ้าก๊อซอยู่เพราะเมื่อวานไปช่วยคนจากนักเลงมา..
    '' อ้าว เด็กคนนั้นไม่จับคู่งั้นหรอ?'' 
    นางาโตะถามคุณครูประจำชั้นพลางชี้มาที่ชิงุเระ
    '' อ๋อ แกชอบอยู่คนเดียวน่ะค่ะ ไม่ต้องไปสนใจหรอก'' 
    '' งั้นหรอคะ...'' 

       นางาโตะนำทางนักเรียนทุกคนไปที่ห้องผู้การ
    '' ผู้การคะ ฉันพานักเรียนมาแล้วค่ะ'' 
    '' เข้ามาได้เลย'' 
    นางาโตะเปิดประตูเข้าไปในห้องช้าๆเพื่อให้พวกนักเรียน
    ลุ้นกัน
    เมื่อเปิดเข้าไปก็พบกับผู้การหนุ่มนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน
        '' ยินดีต้อนรับสู่กองเรือคังโคเระนะครับ'' 
    ผู้การพูดไปก่อนจะลุกขึ้นมาจากโต๊ะ

        '' ผมมิชิโอะ โอซามุ เป็นผู้การของกองเรือคังโคเระแห่งนี้
    ธครับ วันนี้ผมจะขออธิบายประวัติความเป็นมาของกองเรือ
    คังโคเระนะครับในช่วงบ่ายเดี๋ยวจะให้นางาโตะพาชม
    สถานที่'' 
    ผู้การหนุ่มอธิบายออกมา
       '' ผมจะขอเล่าประวัติเลยนะครับ...'' 

        ...ในขณะที่ผู้การกำลังอธิบายประวัติความเป็นมาของกอง
    เรือก็สังเกตเห็นชิงุเระที่ยืนมองทะเลอย่างเศร้าๆ
       ' ทำไมแววตาของเด็กคนนั้นถึงดูเศร้าหมองจังนะ'
    ผู้การหนุ่มคิดอยู่ในใจ
       ''..และนี่ก็คือประวัติความเป็นมาของกองทัพเรือคังโคเระ ครับ ต่อไปเชิญกินข้าวที่ร้านมามิยะกันได้เลย ..นางาโตะฝากด้วนนะ '' 
    ผู้การหนุ่มพูดขึ้น
    นางาโตะจึงจัดการพานักเรียนไปที่ร้านมามิยะ
    '' อ๊ะ! เด็กคนที่มีผ้าก๊อซอย่าเพิ่งไป!'' 
    ผู้การหนุ่มบอกให้ชิงุเระหยุดก่อน
    '' คะ?'' 
    ชิงุเระหันมามองอย่างสงสัย
    '' ผมขอคุยเป็นการส่วนตัวหน่อยครับ'' ...

       เมื่อทุกคนออกจากห้องไปหมดชิงุเระจึงถามไป
    '' มีอะไรจะคุยกับฉันหรอคะ'' 
        '' ผมว่าเธอมีพรสวรรค์ที่จะเป็นสาวเรือรบได้นะ สนใจไหม
    ล่ะ''  
    ผู้การหนุ่มเข้าประเด็นทันที
       '' พรสวรรค์? อย่างฉันเนี่ยนะ'' 
    ''ครับ ผมเชื่อว่าผมดูคนไม่ผิดหรอกนะ'' 
    ผู้การพูดไป
       '' ฉันขอปฏิเสธค่ะ เด็กเกเรอย่างฉันคงไม่เหมาะหรอก'' 
    ชิงุเระฝืนพูดออกมา
    '' เกเร? แต่ผมว่าคุณเป็นเด็กดีออกนะ'' 
    '' เฮอะ นั่นมันก็แค่ภายนอกนั่นแหละค่ะ ฉันน่ะเก่งออกเรื่อง
    ตี2หน้าเนี่ย'' 
    ชิงุเระกัดฟันพูดออกมา

        '' ไม่หรอกครับ ผมไม่คิดว่าเป็นอย่างนั้นหรอกนะ'' 
    ผู้การหนุ่มยังยืนกรานคำเดิม
    '' ทำไม..ถึงไม่เชื่อฉันล่ะ'' 
    ชิงุเระเริ่มเกิดความสงสัยในตัวผู้ชายคนนี้
       '' อืมม คงเป็นลางสังหรณ์ของผมล่ะมั้งครับ?'' 
    ผู้การพูดออกมา
       '' ละ ลางสังหรณ์?..บ้า..รึป่าวคะ..ฮึก'' 
    เพราะเหตุใดก็ไม่ทราบอยู่ๆน้ำตาของชิงุเระก็ไหลออกมา
      '' ฮึก..ชะ ช่วยให้ที่อยู่กับฉันหน่อยได้ไหมคะ..ฉันไม่อยาก
    อยู่ในที่แบบนั้น..อีกแล้ว'' ชิงุเระตัดสินใจพูดความจริง
    ออกมาทุกอย่าง
    '' ได้สิครับ..ถ้าหากคุณอยู่ที่นี่จะต้องมีความสุขอย่างแน่ นอนครับ ผมขอสัญญา'' 
      '' ขอบคุณ..มากนะคะ'' 
    ชิงุเระพูดออกมาพร้อมรอยยิ้มที่ดูสดใสต่างกับที่ผ่านมา...
    ....
    ...
    ..
        ใครจะไปรู้ว่าหลังจากนั้นไม่นานชิงุเระจะกลายเป็น 
    สาวเรือรบฝีมือฉกาจคนหนึ่งเลยทีเดียว....


        -มุมพูดคุยกับนักเขียน-
      สวัสดีค่าา ไรต์ปิดเทอมแล้วล่ะะะ
    จะมาอัพบ่อยๆเลยล่า แฮะๆ
    ตอนนี้เป็นตอนของชิงุเระ
    (ชื่อเดียวกับนามปากกาของไรต์เลยอ่า-_-;)
    บทหน้าจะเป็นตอนสุดท้ายของเวอร์ชั่นนี้แล้ว คือตอนของอุชิโอะจัง~
    งั้นไรต์ไปดีกว่า บายย


    O W E N TM.
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×