ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Ficสั้น Kantai Collection

    ลำดับตอนที่ #15 : ลาก่อนนะคะ..ท่านพี่

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 173
      2
      5 เม.ย. 61

    ลาก่อนนะคะ..ท่านพี่
    ...
    ..
    .


    ..
    ....
    .....


       ในเช้าวันหนึ่งที่ 4พี่น้องคองโกมาทำภารกิจเหมือนทุกครั้ง
    เพียงแต่ครั้งนี้กับไม่มีกองเรือทะเลลึกโผล่มาสักลำ

       '' มันง่ายเกินไปรึป่าวคะเนี่ย'' 
    ฮิเอย์ถามคองโกไป
    '' นั่นสิเดส..''
    คองโกตอบไป...

         ครืน..
    อยู่ๆท้องฟ้าก็เริ่มมืด บรรยากาศดูวังเวง
       '' พวกกองเรือทะเลลึกมาแล้วสินะ!'' 
    ฮิเอย์พูดออกมา
    '' ทุกคนเตรียมบรรจุกระสุนเลยเดส!'' 
    คองโกสั่งน้องๆของไป

       '' ท่านพี่คองโก ฉันตรวจสอบกองเรือทะเลลึกได้แล้วค่ะ!
    เป็นเรือบรรทุกเครื่องบิน 5ลำ เรือพิฆาต 7ลำ'' 
    คิริชิมะบอกคองโกไป
       ''OK! ฮารุนะตามพี่มาเลย ฮิเอย์กับคิริชิมะฝากจัดการทางนั้นนะ'' 
    '' รับทราบค่ะ!'' 
    ฮารุนะรีบแล่นตามคองโกไปอย่างรวดเร็ว...

        ปัง! ปัง! ปัง!
    เกิดการแลกกระสุนกันระหว่างฮารุนะกับเรือพิฆาตทั้ง 7ลำ
       '' การต่อสู้ครั้งนี้ฮารุนะขอถวายชีวิตค่ะ!'' 
    ฮารุนะพูดจบก็บรรจุกระสุนปืนทั้งหมดแล้วยิงออกไป
    ส่งผลให้เรือพิฆาตจมไปถึง 3 ลำ
       '' very good น้องพี่'' 
    คองโกรีบตามมาสนับสนุนหลังจากจัดการเรือบรรทุก เครื่องบินไปได้ 1ลำ
      '' ยังไม่เท่าท่านพี่คองโกหรอกค่ะ'' 

        ทว่า..ในช่วงที่เผลอนั้นศัตรูอาศัยช่องโหว่ยิงปืนใส่ฮารุนะทันที
    '' หนอย! บังอาจทำร้ายน้องสาวฉัน อย่าหวังว่าจะรอดไปได้นะเดส!'' 
      คองโกรีบบรรจุกระสุนปืนใหญ่แล้วยิงไปที่เรือพิฆาต
    แต่กระสุนกับเฉี่ยวไปเท่านั้น
        '' ระยะใกล้มาก รอบต่อไปโดนแน่ค่ะ!'' 
    ฮารุนะตะโกนบอกคองโกไป

       '' จัดไปจ้า!'' 
    คองโกยิงปืนใหญ่ไปอีกรอบปรากฏก็รอบนี้โดนจังๆ
    ทำให้เรือพิฆาตลำนั้นจมไปได้
       แต่พวกเธอทั้งสองก็ลืมระวังตัวจนไม่สังเกตุว่าเรือบรรทุก
    เครื่องบินใกล้เข้ามาแล้ว
    จนเมื่อวาฬบินถูกปล่อยออกมาทั้งสองจึงรู้สึกตัว
       '' ท่านพี่คะ! ฮารุนะจะจัดการตรงนี้เอง ท่านพี่มุ่งหน้าไป
    จัดการเรือบรรทุกเครื่องบินก่อนได้เลยค่ะ''
    ฮารุนะตะโกนบอกคองโก
       ''Ok ! ระวังตัวด้วยนะเดส!'' 
    ก่อนที่คองโกจะมุ่งหน้าไปอีกทางก็ตะโกนบอกฮารุนะไป
       
         '' เป็นเกียรติมากค่ะ ที่ท่านพี่คองโกเป็นห่วง!'' 


        ฮารุนะพูดจบก็แล่นเข้าไปใกล้กองเรือพิฆาตที่เหลืออยู่3ลำ
    '' แต่ขอโทษนะคะท่านพี่...''


          '' กระสุนของฉันหมดแล้วค่ะ...'' 
    ฮารุนะพูดขึ้นมาเบาๆ ก่อนจะฝ่าเข้าไปในวงล้อมของศัตรู
       '' ถึงจะน่าเสียดายที่คงไม่ได้ร่วมโต๊ะดื่มชาด้วยกันอีกแล้ว
    ก็เถอะ..แต่ก็..ลาก่อนนะคะ..ท่านพี่..'' 
    ฮารุนะพูดออกมาพร้อมน้ำตาที่ไหลริน 

       ปังง!
    เรือพิฆาตทั้ง3 ยิงปืนใหญ่มาที่ฮารุนะ
    แม้ร่างบางจะพยายามหลบแต่ก็ไม่พ้นโดนยิงเข้าจนได้
    จนปืนหลักทั้งหมดของเธอไม่สามารถใช้การได้

       '' อึก!'' 
    ฮารุนะล้มลงไปที่พื้นน้ำเนื่องจากเสียการทรงตัว
     เรือพิฆาต1ใน3ลำ หันปากกระบอกปืนมาที่เธอ
       ก่อนที่จะถูกยิงฮารุนะยื่นมือไปข้างหน้าเหมือนจะจับอะไร
    แต่ก็ไม่สามารถจับได้

          '' อา..เรานี่บ้าจัง..ดันคิดว่าท่านพี่จะมาช่วยซะได้..'' 


    ฮารุนะพูดจบค่อยๆหลับตาลงช้าๆ

      ปังงง!!
    แต่พวกมันก็ไม่ยอมให้เธอได้จมลงอย่างสงบสุข
    กระสุนอีกชุดถูกยิงทะลุผ่านร่างบางนับร้อยนัด
    ตัวเธอที่ตอนแรกค่อยๆจม  เมื่อโดนยิงซ้ำเข้าก็จมลงไปทันที..

    .....
    ...
    ..

       '' ขอโทษที่ทำให้ผิดหวังนะคะท่านพี่...''


          -มุมพูดคุยกับนักเขียน-
       Hi~ เริ่มเวอร์ชั่นใหม่ก็ปวดตับเลยย
    เวอร์ชั่นนี้ก็มี6ตอนเช่นเคยย
    ขอโทษที่ช่วงนี้ไรต์ไม่ค่อยได้มาอัพเท่าไรนะคะ แฮะๆ //ก้มหัวขอโทษ
    ไรต์ต้องไปแล้วค่าาา
    ปล.1 วิวเท่ากับกำลังใจ
           1เม้นเท่ากับว่าแต่งต่อแน่นอน
        เพราะงั้นช่วยกันเม้นด้วยน้าา

    O W E N TM.
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×