Ficสั้น Kantai Collection

ลำดับตอนที่ #13 : เมื่อชิมะคาเซะไปดูหนังกับผู้การ

เมื่อชิมะคาเซะไปดูหนังกับผู้การ

.....

...

..

..

...

.....

   ในเช้าวันเสาร์อันแสนธรรมดาวันหนึ่ง...

แต่ไม่ใช่สำหรับกองเรือคังโคเระแห่งนี้

'' เน่! ผู้การฉันอยากไปเที่ยวกับผู้การอ่า ไปดูหนังกันนะ''

ชิมะคาเซะขอร้องผู้การหนุ่มไป

   '' เอ๋ แต่ว่า..'' 

'' ชิมะคาเซะจะปายย โชวคาคุซังยังได้ไปเลย ถ้าผู้การไม่พาไปเค้าจะนอนอยู่ตรงนี้แหละ!!'' 

  ชิมะคาเซะว่าพลางลงไปนอนดิ้นกลางพื้น

  '' เฮ้อ...'' 

ผู้การหนุ่มถอนหายใจออกมา

'' ช่วยไม่ได้นะครับ ผมจะรีบเคลียร์งานแล้วไปวันพรุ่งนี้ก็

ได้'' 

ผู้การตอบตกลงอย่างเลี่ยงไม่ได้

   '' เย้! '' 

ชิมะคาเซะรีบลุกขึ้นจากพื้นก่อนจะเดินออกจากห้องไป

อย่างอารมณ์ดี

   '' ..ใจอ่อนอีกแล้วสิเรา.''

หลังจากที่ชิมะคาเซะออกจากห้องไปได้สักพัก ผู้การหนุ่มก็บ่น

พึมพำออกมาเบาๆ....

   ....วันต่อมา ไวเหมือนโกหก

ชิมะคาเซะรีบมาก่อนเวลาถึง 30นาทีเพราะตื่นเต้น

เมื่อเธอมาถึงก่อนจึงจัดการซื้อตั๋วเสร็จสรรพ

   '' เฮ้อ จะดูแปลกไม่นะ..ถึงอามัตสึคาเซะจะบอกว่าน่ารักก็

เถอะ..'' 

ชิมะคาเซะพูดพลางมองภาพตัวเองที่ทำผิดเป็นทวินเทลมี

ลอนผูกด้วยริบบิ้นสีดำในกระจกใกล้ๆ

   '' อ๊ะ! รีบไปซื้อปอบคอร์นกับน้ำก่อนดีกว่า ใกล้ถึงเวลาฉาย

แล้วสิ'' 

ชิมะคาเซะพูดจบก็รีบไปซื้อปอบคอร์นกัยเครื่องดื่มทันที

  '' แต่ว่า..ทำไมผู้การถึงยังไม่มาล่ะ...''  

ร่างบางที่พึ่งซื้อของเสร็จทำหน้าหมองลงเพราะเลย

เวลานัดไปประมาณ20นาทีแล้ว

ชิมะคาเซะเลือกที่จะเข้าไนในโรงก่อน...

  ..ร่างบางเดินหาหมายเลขที่นั่งของตนไปมา

เมื่อเธอเจอร่างบางก็นั่งรอ แล้วมองนาฬิกาในโทรศัพท์มือถือ...

   '' 

ชิมะคาเซะ!..แฮ่ก..ขอโทษที่มาช้านะ'' 

ผู้การหนุ่มในชุดเสื้อยึดสีขาวถูกคลุมด้วนเสื้อนอกสีดำ

กางเกงเป็นกางเกงสีดำยาวคู่กับรองเท้าผ้าใบสีเทา-ขาว

   '' มาช้า!''

 ชิมะคาเซะบ่นผู้การหนุ่มไปอย่างโมโห

'' ฮะๆ โทษทีพอดี ตื่นสายไปหน่อย'' 

ผู้การหนุ่มยกมือขอโทษก่อนจะนั่งลงใกล้ๆชิมะคาเซะ

   '' ฮึ่ม..คราวนี้จะยอมให้ก็ได้'' 

ชิมะคาเซะว่าพลางทำแก้มป่อง

'' ฮะๆ..อ๊ะ นี่เธอใส่ชุดนี้มาเลยงั้นหรอ!?'' 

ผู้การหนุ่มถามออกไปเมื่อเห็นชิมะคาเสะใส่ชุดกะลาสีครึ่ง

ตัวกับกระโปรงสีน้ำเงินแสนสั้นเหมือนปกติมาข้างนอก

   '' อืม แปลกหรอ?'' 

ชิมะคาเซะเอียงคอสงสัย

'' ฮึ่ย! ออกมาข้างนอกเร็ว''

ร่างหนารีบลากหญิงสาวออกมาข้างนอกอย่างรวดเร็ว

   '' อะ เอ๊ะ แล้วหนังล่ะ?'' 

ชิมะคาเซะถามออกมาขณะโดนลาก

    '' ช่างมันก่อน!'' ...

    ...'' เอาเสื้อตัวนี้กันกระโปรงตัวนี้ครับ'' 

ชายหนุ่มบอกพนักงานสาวไปปล่อยให้ชิมะคาเสะนั่งรอ

โดยผู้การหนุ่มเอาเสื้อนอกของตนคลุมให้ชิมะคาเสะไป

ก่อน 

    '' เอ้า ไปเปลี่ยนเสื้อสิ เดี๋ยวฉันรออยู่ตรงนี้ล่ะ'' 

ร่างหนายื่นถุงใส่เสื้อผ้าไปให้ชิมะคาเซะที่ที่นั่งงอนแก้มป่อง

อยู่

    '' เชอะ!'' 

ชิมะคาเซะรับถุงมาอย่างโมโหก่อนจะรีบเดินเข้าไปในห้อง

เปลี่ยนเสื้อผ้า...

   ร่างบางเดินออกมาจากห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า

เสื้อที่เธอใส่เป็นเสื้อเชิ้ตสีขาวแขนสั้นมีระบายกับกระโปรง

สีส้ม-ขาว

   '' เสร็จแล้ว!'' 

ชิมะคาเซะบอกไป

แต่เธอกับไม่พบชายหนุ่มที่บอกว่าจะรออยู่ตรงนี้เลย

  '' พะ ผู้การไปไหนน่ะ..ฮึก..ไม่เอานะ..ฉันกลัว..ผู้การ..''

ชิมะคาเซะค่อยๆร้องไห้โฮออกมาทำให้คนแถวนั้นมุงดู..

   

    ..'' อ้าว มุงดูอะไรกันน่ะ..'' 

ผู้การหนุ่มที่พึ่งจ่ายเงินค่าชุดเสร็จเดินมาตรงที่คนมุง..

เมื่อเดินมาก็พบกับชิมะคาเซะที่ยืนร้องไห้ออกมาอย่างไม่

อายใคร 

เมื่อผู้การหนุ่มเห็นดังนั้นจึงรีบเข้าไปดึงชิมะคาเซะออกมา

    '' ชะ ชิมะคาเซะเป็นอะไรไปน่ะ ร้องไห้ทำไม!?'' 

ร่างหนาที่พาชิมะคาเซะมาตรงที่ที่ไม่ค่อยมีคนได้ถามไป

'' ผู้การ..ผู้การรร!!'' 

เมื่อชิมะคาเซะเห็นผู้การก็รีบเข้าไปกอดทันที

   '' ฮืออ..อย่าทิ้งฉันไว้คนเดียวสิ..'' 

ชิมะคาเซะซุกอกของร่างหนาพลางร้องไห้ออกมา

'' ขอโทษครับ คราวหลังผมจะไม่ไปไหนแล้ว''

ผู้การหนุ่มรู้สึกผิดนิดๆ จึงกล่าวขอโทษไป พลางลูบหัว

ชิมะคาเซะเบาๆ

   '' กลับกันเถอะ'' 

ชายหนุ่มบอกกับชิมะคาเสะไป

'' ตะ แต่เรายังไม่ได้เที่ยวกันเลย..'' 

   '' ไม่เอาน่า ไม่ว่าจะเป็นที่ไหนถ้าพวกเราอยู่ด้วยกันก็มีความ

สุขทั้งนั้นแหละ'' 

ผู้การหนุ่มคลี่ยิ้มออกมาบางๆพลางเช็ดหยดน้ำตามให้ร่าง

บาง

 '' นั่นสินะ!^^ ''

เมื่อร่างบางได้ยินดังนั้นก็ยิ้มออกมา

....

...

..

'' แม้วันนี้จะเป็นการมาเดทที่ผิดพลาดไปหน่อยแต่ฉันก็จะไม่มีวันลืมเลยล่ะ!'' 

        -มุมพูดคุยกับนักเขียน-

   สุขสันต์วันแม่ย้อนหลังค่า~ ทำอะไรให้คุณแม่ไปรึยังคะ

ไปบอกรักคุณแม่บ้างก็ได้นะคะท่านทำอะไรให้เรามาตั้งเยอะแยะ

บทนี้ก็เป็นบทสุดท้ายของเวอร์ชั่น2แล้ว บทหน้าจะเป็นบทพิเศษตอนเดียวจบ

ส่วนจะเป็นบทของใครนั้นก็ไปลุ้นกันเองน้าา

O W E N TM.