Magic Girl Atsuka-Chan : สาวน้อยเวทมนตร์ อาสึกะจัง

ลำดับตอนที่ #19 : Chapter 17

     - Chapter 17 -

      หลังจากที่อาสึกะเรียนเสร็จ เธอก็ตรงกลับมาที่บ้านพร้อมกับโอโตเมะ

แต่เพื่อนสาวของเธอกับมีธุระขึ้นมากะทันหันทำให้อาสึกะต้องเดินกลับบ้านคนเดียว..

    ''กลับมาแล้ว..''

       อาสึกะค่อยๆเปิดประตูบ้านเข้าไป

  '' ยินดีต้อนรับกลับบ้าน อาสึกะ'' 

เสียงของปีศาจหนุ่มนาม 'โอนิ' พูดขึ้น

  '' อะ โอนิ...'' 

        อาสึกะแปลกใจที่เห็นโอนิถอดสูทสีดำที่ใส่ประจำออกแล้วมาใส่ผ้ากันเปื้อนลาย..เอ่อ คุณกระต่ายแทน 

แต่อาสึกะเลือกที่จะไม่ถามอะไรทำเพียงแค่กลั้นขำ...อะนะ

     '' ฉันทำข้าวเย็นไว้แล้วมาทานได้เลย'' 

  โอนิลากอาสึกะมายังโต๊ะไม้สีน้ำตาลที่ประกอบไปด้วยอาหารหน้าตาน่ากินมากมาย

   '' อะ อ่า..แปบนึงนะ'' 

        อาสึกะวางกระเป๋านักเรียนของตนไว้ที่เก้าอี้ตัวข้างๆก่อนจะเดินไปล้างมือแล้วมานั่งที่เก้าอี้อีกครั้ง

   '' จะกินล่ะนะคะ'' 

อาสึกะพูดจบก็ตัดสินใจกินนิคุจากะ*ก่อน

      ''อร่อย '' 

ร่างบางพูดขึ้นทันทีที่กลืนอาหารลงคอ

  ''หึๆ ฉันมั่นใจเรื่องฝีมือทำอาหารพอควรเลยนะ''

โอนิพูดสิ่งที่ขัดกับนิสัยของตน(?)ออกมาหน้าตาเฉย

  ''อืม...'' 

อาสึกะทำท่าจะกินต่อแต่ก็ตัดสินใจวางตะเกียบลงก่อน               

  ''นี่ โอนิ...ฉันมีเรื่องจะถาม'' 

''เรื่องในวันนี้สินะ''

ร่างสูงพูดตัดขึ้นมา ก่อนที่อาสึกะจะเอ่ยถามเสียด้วยซ้ำ

  '' อะ อา...'' 

     ''นั่นน่ะ..อา จะว่าไงดีล่ะประมาณ..'ท่าไม้ตายลับ' ล่ะมั้ง..'' 

 ''ท่าไม้ตาย..ลับ?'' 

อาสึกะพูดพลางในหัวก็จินตนาการถึงภาพหุ่นยนต์ยักษ์ปล่อยลำแสงออกมาเหมือนกับที่พวกเด็กผู้ชายชอบดูกัน

    ''ใช่.. มันเป็นท่าไม้ตายลับอย่างที่บอกไปนั่นแหละ เพราะว่า..การจะใช้มัน  ทีนึงต้องเสียพลังเวทมนตร์ไปจำนวนมาก บางคนถึงกับตายไปเลยก็มี..'' 

โอนิเล่าออกมาด้วยมีหน้าที่หม่นหมอง

   เขาเห็นมามากแล้ว...เหล่าเด็กสาวผู้มีพลังวิเศษที่ต้องตายเพราะมัน แน่นอนว่าเขาไม่ยอมให้อาสึกะต้องลงเอยแบบนั้นแน่...

  ''ฟังนะ อาสึกะ! ไม่ว่ายังไงเธอก็ห้ามใช้มันเด็ดขาด เข้าใจไหม'' 

โอนิบีบไหล่ของร่างบางแน่น เพื่อคาดคั้นคำตอบ

  ''..ฉันคงสาบานไม่ได้หรอกว่าจะไม่ใช้มัน..'' 

    '' ทะ ทำไมล่ะ!?'' 

โอนิถามออกไปด้วยความร้อนรน

  ''ฉันไม่รู้หรอก ว่าอนาคตข้างหน้าจะเป็นยังไง บางทีในยามคับขันฉันอาจจะต้องใช้มันก็ได้ แต่ไม่ว่ายังไง..โอนิก็จะมาช่วยฉันใช่ไหมล่ะ เหมือนวันนี้ไง''

   ''อาสึกะ..'' 

  '' ได้ไหม?'' 

'' น.แน่นอน..แน่นอนสิ! ไม่ว่าตอนไหนฉันก็จะมาช่วยเธอแน่นอน'' 

ชายร่างสูงตอบกลับมา

เมื่อเธอได้ยินดังนั้นก็คลี่ยิ้มออกมาเล็กน้อย

    '' ขอบใจนะ..โอนิ'' 

ร่างบางค่อยๆจุมพิตลงที่หน้าผากของชายหนุ่มแทนคำขอบคุณสำหรับทุกอย่าง....

*นิคุจากะ

นิคุจากะ - เนื้อต้มมันฝรั่ง ( Niku jaga – 肉じゃが)" 

 เป็นเมนูประจำบ้าน...ที่มักจะทำบ่อย ๆ เพราะทำได้ง่ายมาก ๆ เหมาะสำหรับคนที่ไม่ค่อยจะมีเวลามากนัก

  ~มาคุยกับชิงุเระจังกันเถอะ~

กลับมาแล้วค่าา ขอโทษทีหายไปนานน้าา

ไม่ได้มาแต่งซะนานลืมไปเลยว่าตัวเองใช้ฟอนต์กับขนาดตัวอักษรเท่าไหร่ แฮะๆ บทหน้าใบ้ให้ว่าโอโตเมะจังเด่นล่า~ อะฮะๆๆ

บอกแค่นี้แหละ งั้นชิงุเระไปล่ะนะะ ซาโยนาระ~~

B
E
R
L
I
N
❀