ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Chapter 4
- Chapter 4 -
- วันรุ่งขึ้น -
แปลกจัง..ทำไมคุณชิโรอิยังไม่มาโรงเรียนอีกนะ...
ฉันคิดพลางดูนาฬิกาพกในมือที่กำลังบอกเวลา 7.55 น.
ซึ่งอีกเพียงแค่ไม่กี่นาทีก็จะเข้าเรียนแล้ว
ครืด~
เสียงครูประจำชั้นเปิดประตูเข้ามาในห้อง
'' นักเรียน ฟังนะครูมีเรื่องน่าเศร้าจะมาบอก...''
แปลกจัง..ลางสังหรณ์นี่คืออะไรกันนะ...
''คุณ..ชิโรอิ ยูกะ ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตไปเมื่อวานระหว่างกลับบ้าน''
สิ้นเสียงครูพูดก็มีนักเรียนพูดกันมากมาย
'' ไม่จริงน่า..''
'' น่าสงสารคุณชิโรอิจัง..''
...แต่ไม่ว่าเสียงไหนก็ไม่เข้ามาในหัวของฉันเลย..
'' ครูต้องขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวของคุณชิโรอิด้วยจริงๆ''
ไม่จริง..ถ้าเมื่อวานเราไม่ปล่อยให้คุณชิโรอิกลับไปคนเดียวล่ะก็...
กริ๊ก!
เสียงเข็มนาฬิกาถูกหมุนย้อนหลัง1รอบแล้วไปหยุดอยู่ตรงที่เลข VI
ว๊าบ!
ทิวทัศน์รอบตัวฉันกลายเป็นเวลาพลบค่ำก่อนที่ฉันจะแยกกับคุณชิโรอิ
''งั้นแยกกันตรงนี้นะ''
หมับ!
ฉันรีบดึงมือเธอไว้ทันที
'' คุณ..โยชิสึ?'' เธอหันมามองด้วยความสงสัย
''วะ วันนี้มานอนบ้านฉันไหมนี่ก็มืดแล้ว..''
ฉันจะไม่ยอมให้เธอต้องตายอีกแน่...
'' เอ๋ แต่บ้านของฉันก็อยู่ใกล้ๆนี่เองนะคะ''
เธอพูดพลางชี้ไปที่ทางแยกด้านขวา
'' ..ถือว่าฉลองที่เป็นเพื่อนกันไง..''
ฉันพยายามหาข้ออ้างเพื่อรั้งเธอเอาไว้อย่างสุดความสามารถ
'' ..ก็ได้ค่ะ ฉันขอโทรบอกพ่อ-แม่ก่อนนะคะ''
เธอพูดจบก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทร.....
......''คุณแม่บอกว่าได้ค่ะ''
เมื่อคุณชิโรอิพูดจบก็หันมาคุยกับฉัน
'' งั้นรีบเข้าบ้านเถอะค่ะ!''
ฉันพูดจบก็ดึงเธอมาที่ทางแยกด้านซ้าย
..ดีใจจัง..เท่านี้คุณชิโรอิก็ไม่ต้องตายแล้ว...
'' นี่บ้านของคุณโยชิสึหรอคะ สวยจังเลยนะ''
เธอพูดพลางมองรอบๆบ้านอย่างตื่นเต้น
''แล้วคุณพ่อ-คุณแม่ของคุณโยชิสึล่ะคะ? ''
ทันทีที่เธอพูดจบฉันก็หยุดเดินทันที...
''ท่าน..เสียไปเมื่อ1ปีก่อนน่ะ..''
'' ขะ ขอโทษที่ถามนะ''
เธอกล่าวขอโทษออกมา
'' ไม่เป็นไรหรอก ^_^ ''
..ก็มีเธอแทนแล้วนี่นา..
...'' คุณชิโรอิจะอาบน้ำก่อนไหม?''
ฉันถามออกไป พลางจัดการจัดกระเป๋าสำหรับวันพรุ่งนี้
'' อาบก่อนเถอะค่ะ''
เธอพูดพลางยิ้มบางๆให้
'' งั้น..นั่งรอที่เตียงไปก่อนนะ เปิดทีวีดูก็ได้''
ฉันพูดจบก็หยิบผ้าขนหนูกับชุดนอนเข้าห้องน้ำไป
...เวลาดำเนินไปอย่างรวดเร็วจนถึงเวลาเข้านอน..
''งั้น..ราตรีสวัสดิ์นะคุณชิโรอิ''
ฉันพูดขึ้นก่อนจะเดินไปปิดไฟ
'' ค่ะ''
เธอตอบกลับมาพร้อมรอยยิ้ม....
- วันต่อมา -
...ทำไมล่ะ..ทำไมผลลัพธ์ถึงยังเป็นแบบเดิมล่ะ..
ฉันมองภาพที่เพื่อนตัวเองนอนจมกองเลือดข้างล่างบันได
''คุณ..ชิโรอิ..''
ฉันพึมพำเบาๆพลางเดินลงไปข้างล่างอย่างช้าๆ
'' ไม่จริง..''
เสียงที่ดูอู้อี้เนื่องจากกำลังร้องไห้กล่าวออกมาอย่างไม่เชื่อสายตาของตน
'' ฮึก..''
กริ๊ก!...
....'' ไม่จริงทำไมล่ะ ทำไมถึงช่วยคุณชิโรอิไม่ได้เลยล่ะ..''
ฉันทรุดลงกับพื้นเมื่อเห็นเพื่อนสนิทสาวโดนท่อนเหล็กทับอยู่..
นี่เป็นครั้งที่10ได้แล้วมั้งที่เห็นเธอตาย...
กึก!
เสียงรอยร้าวประมาณ2-3 เซนติเมตร เกิดขึ้นเป็นรอยที่5บนนาฬิกาพกของเธอ..
'' อาสึกะ..ความตายเป็นสิ่งที่ถูกกำหนดไว้แล้ว..แก้ไขไม่ได้หรอกนะ''
เสียงของปีศาจผู้ที่มอบเวทมนตร์เธอดังขึ้นมาจากข้างหลัง
'' แก้ไขได้สิ! ฉันจะเป็นคนเปลี่ยนมันเอง''
อาสึกะพูดจบก็ทำท่าจะหมุนเข็มนาฬิกาพกของตัวเอง
'' หยุดซะทีเถอะ!''
โอนิพูดก่อนจะดึงตัวอาสึกะเข้าไป..จูบ...
~ มาคุยกับชิงุเระจังกันเถอะ~
อา..ในที่สุดก็มีคนตายจนได้ -_- บทนี้ยาวกว่าบทอื่นนิดหน่อยแฮะ
สำหรับใครที่ชอบยูกะจังคงช็อกน่าดู ฮะๆ
ชิงุเระไปก่อนน้า~จะรีบไปแต่งตอนต่อไป :3
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น