ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Chapter 3
- Chapter 3 -
'จะว่าไป..แล้วเราจะหาไอ้ปีศาจแห่งความสิ้นหวังนั่นยังไงล่ะเนี่ย'
ฉันคิดพลางมองบ้านเมืองกับท้องฟ้าสีครามที่ถูกแต้มด้วยสีขาวของก้อนเมฆนอกหน้าต่างอย่างเหม่อลอย...
'' ใครตอบคำถามข้อนี้ได้บ้าง''
ครูผู้ชายวัยใกล้เกษียณพูดขึ้นพลางมองไปรอบๆห้องแต่ก็ไม่มีนักเรียนคนไหนยกมือสักคนเดียว...รวมถึงฉันด้วย
ฉันเองก็ไม่ได้สนใจอะไรมากอยู่แล้ว ถ้าเกิดว่า...
'' งั้น..โยชิสึตอบมาซิ''
ครูคนนั้นพูดพลางมองมาที่ฉัน
'' คะ!? ''
ฉันหันกลับมามองครูอย่างตกใจ
'' ครูถามว่าข้อนี้ตอบว่าอะไร''
ครูคนเดิมพูดพลางเอาชอล์กจิ้มไปที่โจทย์บนกระดานดำ
...ทำยังไงดีล่ะ...
''..ไม่..''
'' คุณโยชิสึ คุณโยชิสึ''
ก่อนที่ฉันจะตอบไปว่าไม่ทราบก็มีเสียงกระซิบดังมาจากโต๊ะข้างๆ
เมื่อฉันหันไปก็พบกับกระดาษโน้ตที่เขียนคำตอบไว้
'' เอ่อ..12.81 ค่ะ..''
'' ถูกต้องนั่งลงได้''
สิ้นเสียงของคุณครูผู้ชายฉันก็นั่งลงที่เก้าอี้ไม้
'' ขอบคุณมากนะคะ''
ฉันกระซิบบอกเด็กสาวผมสั้นสีน้ำตาลอ่อนโต๊ะข้างๆไป
'' ไม่เป็นไรค่ะ ^_^ ''
เธอตอบกลับมาพร้อมรอยยิ้มบางๆ
..วันนี้เป็นวันที่ดีชะมัด...
'' ว่าแต่คุณชื่ออะไรนะคะ ''
ฉันถามเด็กสาวตรงหน้าไปที่ฉันไม่รู้คงเป็นเพราะฉันไม่ค่อยสนใจคนรอบตัวสักเท่าไรเลยไม่คิดจะจำ
'' ฉันชื่อ ชิโรอิ ยูกะ ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก''
เธอทำหน้าตกใจเล็กน้อยก่อนจะตอบกลับมา
'' โยชิสึ อาสึกะ ค่ะ''
ฉันพูดพลางยิ้มบางๆตอบไป...
- ตอนเย็น -
''คุณโยชิสึคะ ไปกินแม็คกันไหม''
คุณชิโรอิพูดขณะที่กำลังเดินเข้ามาหาฉันที่กำลังเก็บหนังสือเรียนเข้ากระเป๋า
'' เอ๋ แม็คหรอ เอาสิ!''
ฉันตอบไปด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น
ไม่ได้แวะเที่ยวกับเพื่อนมานานเท่าไรแล้วนะ..ไม่สิไม่เคยเลยต่างหาก..
'' คุณโยชิสึเอาอะไรคะ''
'' อะ เอ่อ เฟรนช์ฟรายก็ได้ค่ะ'' ฉันตอบเธอไป
'' ค่ะ เอาชุดชีสเบอร์เกอร์กับเฟรนช์ฟรายจัมโบ้ค่ะ''
คุณชิโรอิหันไปบอกกับพนักงานขายไป...
'' สะ สั่งจัมโบ้เชียวหรอคะ..''
ฉันพูดกับคุณชิโรอิที่กำลังถือถาดใส่อาหารมาวางที่โต๊ะ
'' อื้ม! คุณโยชิสึผอมจะตาย ต้องกินเยอะๆสิ ^_^ ''
เธอพูดจบก็หยิบเฟรนช์ฟรายขึ้นมาให้ฉัน
''ขะ ขอบคุณ ''
ฉันกล่าวขอบคุณไปก่อนจะหยิบเฟรนช์ฟรายที่เธอยื่นมาให้เข้าปาก
...'' งั้นก็แยกกันตรงนี้นะ''
คุณชิโรอิพูดพลางโบกมือบ๊ายบายให้ฉันแล้วเลี้ยวตรงหัวมุมทางเดิน
...มีความสุขที่สุดเลย...คุณชิโรอิเป็นคนดีจังอุตสาห์เลี้ยงเฟรนช์ฟรายฉันด้วย...
ฉันคิดพลางยิ้มแป้นอยู่คนเดียวจนถึงบ้าน..
โดยหารู้ไหมว่ากำลังจะมีเรื่องร้ายมาเยือนในไม่ช้า...
~มาคุยกับชิงุเระจังกันเถอะ~
ดีจ้า! สนุกกันไหมตอนนี้ความจริงชิงุเระจะแต่งเสร็จแล้วแต่ดันเผลอกดลบที่แต่งไว้หายหมดเลยT_T
แต่อุตสาห์มีคอมเม้นท์ให้กำลังใจชิงุเระเลยพยายามแต่งต่อจนได้ค่ะ ^_^
เรื่องนี้ถ้าใครคิดว่าเป็นแนวใสๆ กุ๊กกิ๊ก ในวัยเรียน ก็คิดผิดแล้วค่ะ อิอิ
ชิงุเระยังไม่ทอดทิ้งนิยายเรื่องเก่าหรอกนะจะแต่งให้จบทั้งสองเรื่องเลย!
ชิงุเระจะพยายามนะ บ๊ายบายรีดเดอร์ทุกคนน้า :-)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น