Magic Girl Atsuka-Chan : สาวน้อยเวทมนตร์ อาสึกะจัง

ลำดับตอนที่ #10 : Chapter 9

    -Chapter 9 -

      '' นาย!!'' 

       '' โอนิ!'' 

โอโตเมะตะโกนออกมาเสียงดังด้วยความตกใจ

  '' ทะ ทำไมนายถึงมาอยู่ตรงนี้ได้..'' 

โอโตเมะพูดพลางค่อยๆเขยิบหนีจากโอนิ

'' อาสึกะอยู่ที่ไหนฉันก็อยู่ที่นั่นแหละ'' 

โอนิตอบพลางสวมกอดอาสึกะจากข้างหลังหลวมๆ

   '' ปล่อยเลยนะ'///' '' 

อาสึกะพูดพลางพยายามแงะมือโอนิออก

    '' อาสึกะ...อาสึกะจังเกี่ยวอะไรด้วย!?'' 

โอโตเมะถามออกไป

'' เกี่ยวสิ..ก็อาสึกะน่ะเป็นคนที่ฉันรักและเป็นห่วงนี่นา...'' 

โอนิพูดพร้อมรอยยิ้ม

  '' คะ คนที่รัก..''

 โอโตเมะพึมพำเบาๆ

  '' บ้ารึป่าว! ปีศาจกับมนุษย์จะรักกันได้ยังไง!?'' 

โอโตเมะโวยวายออกไป

''ฉันไม่ได้บอกให้อาสึกะรักฉันนี่นา'' 

โอนิพูดพลางชำเลืองมองอาสึกะที่ยืนหน้าแดงเป็นมะเขือเทศอยู่ข้างๆ

'' ฉันก็แค่รักเธอ ไม่มีอะไรผิดนี่นา?'' 

   โอนิพูดขึ้น

   '' ผิดสิ!'' 

แต่โอโตเมะก็ยังไม่ยอมแพ้โวยวายต่อไป

'' ยังไงล่ะ?''

'' กะ ก็มนุษย์กับปีศาจน่ะแค่อายุก็ห่างกันเป็นร้อยๆปีอยู่แล้วไหนจะเรื่องภาพลักษณ์ต่างๆอีก'' 

เมื่อโอโตเมะพูดจบบรรยากาศก็เงียบลงทันที

'' เธอนี่มัน..น่ารำคาญชะมัด..'' 

โอนิพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือกพลางจ้องโอโตเมะเหมือนจะฆ่าให้ตาย

    '' หา..'' 

โอนิค่อยๆสร้างพลังขึ้นมาแล้วทำท่าเหมือนจะยิงออกไป

'' ไม่ได้นะ! ห้ามทำร้ายคุณโอโตเมะนะโอนิ'' 

อาสึกะที่ยืนเงียบไปนานรีบเข้ามาขวางโอนิไว้

'' ทำไมล่ะ ยัยนี่มันขวางหูขวางตาออก'' 

โอนิพูดพลางจ้องหน้าโอโตเมะ

'' ถ้าอยากจะทำร้ายขนาดนั้นล่ะก็ทำร้ายฉันสิ!''

 

    '' ...ให้ตายเถอะ ฉันจะกล้าทำร้ายเธอได้ยังไงล่ะ..'' 

โอนิพูดจบก็สลายพลังไป

'' ..เธอมาช่วยฉันทำไม..'' 

โอโตเมะถามอาสึกะไป

'' ..ไม่รู้สิ'' 

อาสึกะพูดแล้วส่งยิ้มบางๆให้โอโตเมะ

'' ..บ้ารึป่าว..'' 

โอโตเมะพูดพลางหน้าขึ้นสีเล็กน้อย

       '' คงงั้นมั้ง'' 

   อาสึกะพูดแล้วเงยหน้ามองท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวนับล้าน

'' นี่อาสึกะดึกแล้วรีบกลับบ้านไปนอนเถอะ''

    โอนิพูดแทรกขึ้น

'' อ๊ะ นั่นสินะ'' 

อาสึกะพูดก่อนจะรีบเดินกลับบ้าน

'' แล้วเจอกันพรุ่งนี้นะ..'โอโตเมะจัง'...'' 

อาสึกะหันมาพูดเล็กน้อยก่อนจะเดินต่อ

โอนิแอบหันมาพูดอะไรบางอย่างโดยไม่มีเสียงกับโอโตเมะเป็นคำว่า

' ฉัน-ไม่-ยก-อา-สึ-กะ-ให้-หรอก' 

   '' ทำอะไรหรอโอนิ?''

อาสึกะหันกลับมาถามโอนิ

 '' เปล่าหรอกกลับบ้านกันเถอะ'' 

โอนิพูดจบก็รีบเดิน(หรือลอย?)ตามอาสึกะไป

........

     '' หึ แล้วจะแย่งมาให้ดู..''

      ~มาคุยกับชิงุเระจังกันเถอะ~

ดีจ้าห่างหายไปหน่อยต้องขอโทษด้วยค่า!

ต้องขอขอบคุณคุณ ผู้ท้าทายอำนาจแห่งพระเจ้า ด้วยที่ให้กำลังใจชิงุเระให้แต่งต่อ

//ก้มกราบ

อาสึกะนางเอกของเราเนื้อหอมจังเนอะขนาดผู้หญิงด้วยกันยัง....

เอาเป็นว่าชิงุเระไปก่อนล่ะนะะ

B
E
R
L
I
N
❀