ปิ๊งรัก นายโคตรหยิ่ง

ลำดับตอนที่ #3 : ~ตอนที่2::นายนั้นเปลี่ยนไป~

ชั้นกลับไปถึงบ้าน นอนพลิกซ้ายพลิกขวา คิดแผนพิชิตใจอยู่นาน ชั้นจึงหยิบกระดาษขึ้นมาเขียน
แผนพิชิตใจนายโคตรหยิ่ง เฮ้ยไม่ใช่สิ นายหนึ่ง
ต้องสืบประวัติให้รู้ซะก่อนว่า ชอบอะไร ไม่ชอบอะไร ชอบผู้หญิงแบบไหน เกลียดผู้หญิงแบบไหน ชอบกินอะไร ไม่ชอบกินอะไร
สร้างสถานการณ์ รักหวานแหวว (โอ้ย...เวอร์ไปแล้วเรา ไม่เอาดีกว่า ลบทิ้งซะเลย)
กำจัดคนรักเก่า... ของนายนั้นออกไป(แล้วจะกำจัดวิธีไหนล่ะเนี่ย โอ้ย ปวดหัว)
ชั้นนอนคิดอยู่ทั้งคืน คิดไป คิดมา ก็คิดไม่ออกซักที เอาไงดีเนี่ย ... เราจะให้ตาลผิดหวังไม่ได้ แล้วอีกอย่าง เราจะให้นายนั้นดูถูกเราไม่ได้เด็ดขาด 555+
ชั้นนอนคิดจนเผลอหลับไปเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ... รุ่งเช้าชั้นตื่นมาด้วยร่างกายที่สดใส แต่ใจมันยังคิดมากอยู่อีก ชั้นรีบแต่งตัวไปโรงเรียน และไปปฏิบัติ ภารกิจที่สำคัญ ....
ณ โรงเรียน

"นิ นาย ...นายเป็นเพื่อนของ หนึ่ง รึป่าว"ชั้นถามเด็กผู้ชายคนนึง ซึ่งตาลบอกกับชั้นว่ามันเป็นเพื่อนไอนายนั้น
"ใช่ มีไร"
"ชั้นอยากจะรู้ว่าหนึ่งเค้า ชอบอะไร ไม่ชอบอะไรบ้าง"
"เธอจะเอาไปทำอะไร"
"เอาไป ..เ..อ..า...ไ...ป.. ไม่มีไรหรอก อยากรู้เฉยๆ"
"รู้สึกว่า เมื่อวาน หนึ่งเค้าบอกกับผมว่า... ถ้ามีคนมาถามว่าเค้าชอบอะไร ไม่ชอบอะ ให้บอกคนนั้นว่า ให้ไปถามหนึ่งเองอ่ะ"
"จิงหรอ"
"อืม ... เธอไปถามหนึ่งเองแล้วกันนะ ผมไปก่อน"
"เดี๋ยว !! เดี๋ยวก่อน"
"อะไรครับ"
"ชั้นขอถามกับเธอได้มั๊ย ชั้นไม่อยากเจอหน้านายนั้น"
"ใครไม่อยากเจอหน้าใครกันหรอจ๊ะ คุณรี่ สุดสวย"นายนั้นเดินเข้ามาท่าทางไม่เหมือนกับเมื่อวานเลยซักนิดเดียว(ทำเอาชั้น งง)
"นายกินยาอะไรเข้าไป ทำไมถึงเป็นแบบนี้เนี่ย ... เมื่อวานยังดูเป็นคนหยิ่งๆ และที่สำคัญยังมาด่าชั้น ยกใหญ่ แล้วทำไมวันนี้นายถึง.."
"แหม่ คนเรามันก็เปลี่ยนกันได้ จิงมั๊ย"
"งั้นนายก็เปลี่ยนจากรักแฟนนาย มาเป็นรักตาลได้นะสิ จิงมั๊ย อิอิ"
"ไม่ได้ คนเราก็เปลี่ยนกันได้บางเรื่องเท่านั้น ไม่เข้าใจ รึไง"
"ชั้นขี้เกียจคุยกับนายแล้ว"
"เดี๋ยวก่อน !!แล้วเธอไม่อยากรู้แล้วหรอ ว่าชั้นชอบอะไร ไม่ชอบอะไร"
"ชั้นไม่อยากรู้แล้ว..."พูดจบชั้นก็เดินจากไปด้วยฝีเท้าที่ว่องไว

"นี่ ไอรี่"เสียงใครคนนึงพูดดังออกมา ชั้นตัดสินใจหันไปดูจึงรู้ถึงที่มาของเสียงว่ามาจาก กลุ่มสาวบ้าเลือดพวกนั้น
"พวกเธอมีไรก็รีบๆพูดมา ชั้นไม่มีเวลามากหรอกนะ"
"พวกชั้นได้ยินมาว่าเธอ คิดจะลองดี เป็นแม่สื่อให้หนึ่งกับไอตาลเพื่อนแกใช่มั๊ยว่ะ"
"เออ แล้วมันหนักส่วนไหนของพวกแกว่ะ"
"ชั้นจะบอกแกไว้ก่อนนะโว้ย.. ว่าถ้าไม่อยากเจ็บตัวก็เลิกล้ม ความตั้งใจนี้ซะ แล้วอย่าหาว่าพวกเราไม่เตือนนะโว้ย .."
"ชั้นจะบอกให้ ยังไงชั้นก็ไม่เลิกหรอก ไม่ต้องมาขู่กันซะให้ยาก ไม่มีทางหรอก..."
"แล้วเราจะได้เห็นดีกัน ไอรี่"
ชั้นเก็บเอาคำพูดของพวกนั้นมาคิดอยู่ตลอดเวลา หรือว่า กลุ่มสาวบ้าเลือด จะชอบไอหนึ่ง (ตาบอดจิงๆเลยพวกแก 55+)
ไม่ได้แล้ว เราจะปล่อยให้ไอหนึ่งเป็นของพวกนั้นไม่ได้ หนึ่งต้องเป็น ของ ต...า..ล..ค...น..เ...ดี...ย...ว ทำไมเราถึงไม่ค่อยอยากให้หนึ่งเป็นของตาลนะ หรือว่า .... ไม่ได้ ไม่ได้นะรี่ ไม่ได้....
"เป็นอะไรไปรี่"ตาลเดินเข้ามาท่าทางเหมือนจะจับผิดชั้นยังไงไม่รู้
"ป่าวๆ ไม่มีไรหรอก แค่นั่งคิดแผนอยู่น่ะ"
"ขอบคุณรี่มากนะ ที่ช่วยเรา"
"ตาล เรามีเรื่องนึงอยากถามตาลมานานแล้วอ่ะ"
"อะไรหรอ"
"คือว่า...ตาลชอบหนึ่งที่ตรงไหนหรอ"
"เราชอบหนึ่งเพราะหนึ่งเป็นคนเงียบๆ ดูแล้วเท่ดี"
"แล้วถ้าเกิดว่าหนึ่งไม่ได้เป็นคนแบบนี้ล่ะ เธอจะชอบเค้ามั๊ย"
"ไม่รู้สิ..."
"ตาลเธอต้องมั่นคงหน่อยสิ ถ้าเธอรักหนึ่งจิง เธอต้องรับได้ทุกการกระทำของเค้า"
"ชั้นก็ยังไม่แน่ใจเลยรี่ ว่าชั้นรักเค้าจิง"
"อะไรนะ ตาล"
"เราหยุดพูดเรื่องนี้กันเถอะ ลองให้ชั้นคบกับหนึ่งดูก่อน เธอต้องช่วยชั้นนะ"
"อืม... แน่นอน"
(ตอนนี้เราคงต้องตีสนิดกับหนึ่งให้ได้มากที่สุด เพราะกลุ่มสาวบ้าเลือดพวกนั้นจะต้องทำอะไรซักอย่างอยู่แน่ๆ)

ณ หลังเลิกเรียน

"ตาล วันนี้รี่ จะไปปฏิบัติการแล้วนะ ไปแล้วจ๊ะ บาย"
"บายจ๊ะ รี่"
ชั้นเดินตรงไปที่ห้องของหนึ่ง รออยู่ประมาณ ครึ่งชั่วโมงกว่าจะออกมาได้ (โอ้ย...ทำไมเราต้องรอนายนั้นถึงขนาดนี้ด้วยนะ)
"รี่ เธอมาทำอะไรแถวนี้"
"ก็มารอนาย นี่แหละ"
"เฮ้ย ... ไอหนึ่ง มีสาวๆมารอทุกวันเลยนะโว้ย... ไม่แบ่งมาให้ตูซักคนหรอว่ะ คนนี้ก็ได้ ไม่ว่ากัน"เสียงเพื่อนร่วมห้องของหนึ่งดังขึ้นมา มันชั่งเป็นเสียงที่ไม่พึงประสงค์จิงๆ ชั้นอ้าปากจะด่ามันแต่ก็ไม่ทัน ....
"โอ๊ย !!"เสียงนี้ดังขึ้นมา ชั้นค้างไปชั่วขณะ ภาพที่ชั้นเห็นเป็นภาพที่หนึ่ง ....ต่อย....หน้ามัน (โอ้....สุดยอด)
"เราไปกันเถอะ"ยังไม่ทันที่ชั้นจะพูดอะไรต่อนายหนึ่งมันก็ลากชั้นออกไปจากที่นั่น
"เดี๋ยว หยุดนะ นายจะพาชั้นไปไหน"
"เงียบๆหน่อย รำคาญ"
"ปล่อยชั้น นะ"
"นี่ !!ชั้นไม่พาเธอไปปล้ำหรอก แต่ถ้าเธอไม่หยุดก็ไม่แน่นะ"
นายนั้นเดินเข้ามาใกล้ชั้นเรื่อยๆ ชั้นกลัวมากจึงยอมทำตามนายนั้นซักครั้ง ....
ชั้นยอมเดินไปกับหนึ่งโดนดี ...