ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ผูกหัวใจ...สานใยรัก

    ลำดับตอนที่ #5 : อ่อนแอ 100%

    • อัปเดตล่าสุด 11 ก.ย. 58








     
     

              พชรพลมาถึงภายในเวลา 15 นาที แค่ได้ยินว่าไอลดาไม่สบาย ใจเขาก็กระวนกระวายรีบมาทันที เขาเข้ามาภายในห้องโดยมีแก้วกาญจน์เปิดประตูให้ มองไปยังเตียงก็เห็นไอลดานอนนิ่งอยู่ด้วยใบหน้าซีดเซียว เขาหันมามองหน้าแก้วกาญจน์อย่างไม่พอใจ

     

             "เป็นเพื่อนภาษาอะไร ถึงได้ปล่อยให้ไอป่วยขนาดนี้" ตะคอกเสียงดังใส่หญิงสาวตรงหน้า

     

             "ขอโทษค่ะคุณพล" แก้วกาญจน์ก้มหน้ารับผิดอย่างไม่มีข้อแก้ตัวใดๆ

     

             พชรพลเลิกสนใจแก้วกาญจน์แล้วตรงไปหาไอลดาด้วยความเป็นห่วง เขาเอาฝ่ามือทาบหน้าผากของหญิงสาวจึงรับรู้ถึงไอร้อนที่แผ่ออกมา ก่อนจะรวบร่างบางขึ้นอุ้มออกไปจากห้อง โดยมีแก้วกาญจน์เดินตามหลังมาติดๆ

     

             พชรพลและแก้วกาญจน์พาไอลดามาโรงพยาบาลที่อยู่ใกล้ที่สุด ระหว่างทางไม่มีใครเอ่ยอะไร ในรถมีเพียงความเงียบครอบคลุมทุกพื้นที่ พชรพลตั้งหน้าตั้งตาขับรถไม่สนใจสิ่งใดนอกจากอยากให้คนป่วยถึงมือหมอให้ไวที่สุด ส่วนแก้วกาญจน์นั่งเอาผ้าเช็ดหน้าที่พกมาคอยเช็ดเม็ดเหงื่อตามใบหน้างามของเพื่อนไม่ห่าง เมื่อรถแล่นมาถึงโรงพยาบาลพชรพลก็รีบอุ้มไอลดาเข้าไปด้านในทันที ก่อนหมอและพยาบาลจะพาตัวไอลดาเข้าไปในห้องฉุกเฉิน

     

             พชรพลแล้วแก้วกาญจน์รออยู่หน้าห้องฉุกเฉินอย่างกังวล โดยเฉพาะพชรพลที่เดินไปเดินมาไม่ยอมหยุด หากยังไม่ได้ฟังจากปากหมอว่าไอลดาปลอดภัยและไม่ได้เป็นอะไร เขาคงไม่สามารถอยู่นิ่งได้

     

             เวลาผ่านไปครึ่งชั่วโมงหมอก็ออกมา พชรพลรีบเข้าไปถามอาการไอลดาทันที

     

            "หมอครับไอเป็นยังไงบ้าง เธอปลอดภัยใช่มั้ยครับ" เขย่าแขนหมออย่างร้อนใจ ต้องการคำตอบเร็วๆ ให้เขาได้ใจชื้น

     

            "ใจเย็นๆ ครับ ตอนนี้คนไข้ปลอดภัยแล้ว ไข้ก็ลดลงแล้ว ที่หมดสติไปคงเพราะร่างกายอ่อนเพลียมาก และคงแพ้ท้องหนักเกินไป" หมอบอกพร้อมยิ้มน้อยๆ ส่งให้ชายตรงหน้าได้สบายใจ แต่คำตอบของหมอยิ่งทำให้พชรพลกังวลใจยิ่งกว่าเก่า

     

             "ครับ? คุณหมายความว่าอย่างไรครับ"

     

             "คุณยังไม่รู้เหรอครับ งั้นขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ คนไข้ตั้งครรภ์ได้ 5 สัปดาห์แล้วครับ" บอกเสร็จก็เดินจากไป ทิ้งให้พชรพลยืนนิ่งอย่างตกตะลึงกับสิ่งที่ได้ยิน

     

             ไอลดาท้องอย่างนั้นหรอ เป็นไปได้ยังไง เธอท้องกับใครในเมื่อเธอยังไม่มีแฟนด้วยซ้ำ เท่าที่เขาเห็น เธอไม่สนใจผู้ชายรอบตัวเลยแม้แต่น้อย เขาที่ว่าแสดงออกชัดเจนเธอก็ยังไว้ตัวและวางให้เป็นแค่คนที่รู้จัก แล้วใครกันที่ทำกับเธอแบบนี้

     

             หมอสั่งให้ไอลดาพักฟื้นที่โรงพยาบาลสามวัน เพื่อให้ฟื้นฟูร่างกายให้กลับมาแข็งแรงอย่างเก่า แก้วกาญจน์จัดการทุกอย่างด้วยตัวเอง ก่อนจะเดินมาหาพชรพลที่นั่งนิ่งอยู่ที่เดิมหลังจากที่รับรู้ว่าไอลดาท้อง เขาคงมีเรื่องคาใจมากมาย และเธอเป็นคนเดียวที่สามารถบอกเขาได้ คงถึงเวลาต้องบอกความจริงกับเขาแล้ว

     

            พชรพลเงยหน้าขึ้นเมื่อเห็นเท้าคู่หนึ่งหยุดยืนอยู่เบื้องหน้า เขามองหน้าเธออย่างแข็งกร้าว ที่ผ่านมาเธอหลอกเขามาโดยตลอดว่าไอลดาไม่มีใคร แล้วนี่มันคืออะไร

     

             "นี่มันเรื่องอะไร บอกมาซิว่ามันเรื่งอะไร!" ถามเสียงเข้มอย่างอดกลั้น

     

             "ขอโทษค่ะคุณพล แต่ไอมีแฟนแล้วค่ะ ไอขอร้องไม่ให้แก้วบอกใคร แก้วไม่ได้ตั้งใจจะโกหกคุณพลนะคะ แต่แก้วรับปากไอไว้แล้ว" แก้วกาญจน์กล่าวอย่างรู้สึกผิด

     

             "เหอะ งั้นหรอ" พชรพลแค่นยิ้มอย่างไม่อยากเชื่อ

     

             "แฟนไอเขาแตกต่างกับไอมาก ไอกลัวคนอื่นจะนินทาและไม่อยากทำให้แฟนต้องลำบากใจค่ะ แต่แก้วไม่อยากเชื่อเลยว่าเรื่องมันจะเป็นแบบนี้ ที่ไอร่างกายอ่อนแอแบบนี้ก็เพราะไอคงเครียดและเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น" แก้วกาญจน์เล่าด้วยเสียงสั่นเทา เธอสงสารเพื่อนเหลือเกิน

     

             "หมายความว่ายังไง" พชรพลถามเมื่อจับใจความได้ว่าคงมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นกับไอลดา

     

             "ไอเพิ่งเลิกกับแฟนเมื่ออาทิตย์ที่แล้วค่ะ" บอกเท่าที่เธอรู้ เผื่อว่าเขาจะสามารถช่วยอะไรเพื่อนเธอได้บ้าง

     

             "มันเป็นใคร ไอ้เวรนั่นมันเป็นใคร!" ตะคอกถามอย่างโกรธเกรี้ยว  มันเป็นใครถึงกล้ามาทำร้ายหัวใจของหญิงที่เขารัก ใช่ เขาหลงรักไอลดา รักเธอตั้งแต่เห็นหน้า รักมาโดยตลอด แล้วอยู่ๆ ก็มารู้ว่าคนที่เขารักกำลังท้องกับผู้ชายคนอื่น และผู้ชายคนนั้นก็เลิกกับเธอแล้ว นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน

     

             "แก้วก็ไม่ได้รู้จักกับเขาเป็นการส่วนตัว รู้แค่ว่าเขาชื่อกวิน ชื่อกวิน เกียรติอนันต์ ค่ะคุณพล"

     

             พชรพลอึ้งไปทันทีหลังจากได้ยินชื่อนั้น กวิน เกียรติอนันต์ อย่างนั้นเหรอ ผู้ชายคนนั้นคือมันเองงั้นเหรอ ไอ้เวรที่มันทำร้ายไลดาคือมันเองซินะ

     

            แก้วกาญจน์มองตามอย่างไม่เข้าใจ เมื่ออยู่ๆ พชรพลก็หันหลังเดินหนีไปทันทีที่เธอพูดจบ เขาคงเสียใจมากซินะ เธอผิดเองที่ไม่ยอมบอกเขาเพราะกลัวเขาจะเสียใจ และคิดว่าวันหนึ่งเขาคงตัดใจจากไอลดาได้เอง แก้วกาญจน์โทษตัวเองอย่างรู้สึกผิด

     

     

           พชรพลบึ่งรถด้วยความเร็วตรงไปยังผับชื่อดังที่ตั้งอยู่กลางใจเมือง เขารู้ว่ามันต้องอยู่ที่นี่ เขาจะไม่ปล่อยผู้ชายอย่างมันไว้แน่ ไอ้เลวที่ทำร้ายไอลดา

     

             "ไอ้วินอยู่ไหน!" พชรพลถามชายตรงหน้าที่เข้ามาขวางเขาทันทีที่เขาเข้าไปด้านในผับ

     

             "มึงมาทำไม ที่นี่ไม่ต้อนรับมึง" ชายตรงหน้าตอกกลับอย่าไม่ไว้หน้า ศัตรูของเพื่อนก็คือศัตรูของเรา ในเมื่อพชรพลเป็นศัตรูของกวิน เขาก็นับว่ามันเป็นศัตรูของเขาเช่นกัน

     

             "กูก็ไม่อยากมาผับมึงหรอก ถ้าเพื่อนเลวๆ ของมึงไม่ไปสร้างเรื่องเดือดร้อนให้คนอื่นไว้" เถียงกลับอย่างหงุดหงิดที่โดนขวาง

     

             "จะเรื่องอะไรก็ช่าง แต่ที่นี่ถิ่นกู กูไม่ต้อนรับมึง" มองหน้าอย่างเป็นต่อ

     

             "เชี้*ยเอ้ย หลบไป ไอ้วินมึงอยู่ไหน! ออกมาซิว่ะ ไอ้หน้าหมา ดีแต่หลบหลังคนอื่น เลิกมุดหัวอยู่แต่ในกระดองได้แล้ว ออกมาซิว่ะ! ไอ้หน้าตัวเมีย! มึงออกมา!" พชรพลอารมณ์ขาดสะบั้น พยายามผลักเพื่อนของกวินและเหล่าลูกน้องที่เข้ามาช่วยกันจับตัวเขาไว้ เขาโวยวายเสียงดัง ด่ากราดกวินอย่างที่ไม่เคยด่าใครมาก่อน คนเลวๆ อย่างมันคงพูดดีด้วยำม่ได้ ต้องพูดกันแบบนี้แหละถึงจะเหมาะสม

     

             "มีอะไรวะไอ้ดิน" กวินที่ได้ยินเสียงเอะอะโวยวายจึงออกมาจากห้องวีไอพีเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้น

     

             "เพื่อนรักมึงมาเนี่ย" ดินหรือปฐพี เพื่อนของกวินและเจ้าของผับแห่งนี้ตอบ

     

            กวินมองชายที่ถูกเหล่าลูกน้องของปฐพีกักตัวไว้ ก่อนจะยกยิ้มมุมปากเมื่อเห็นศัตรูมาเยือนถึงถิ่น

     

             "มาหากูถึงรัง คิดถึงกูเหรอวะ" กวินกวนอย่างนึกสนุก เขาปรายตามองเหล่าลูกน้องที่จับตัวพชรไว้ และพยักหน้าเป็นเชิงบอกให้ปล่อย

     

             พชรพลสะบัดแขนออกจากการจับกุม มองหน้ากวินอย่างกินเลือดกินเนื้อ ดูเหมือนมันยังมีความสุขดีอยู่ ทั้งๆ ที่ผู้หญิงอีกคนป่านนี้ไม่รู้ว่าจะเป็นยังไง เมื่อฟื้นขึ้นมาเธอจะรับความจริงได้ไหม ทั้งหมดมันเพราะไอ้ผู้ชายเลวๆ ตรงหน้าเขา เพราะมันคนเดียว ถ้าวันนี้เขาไม่ได้เอาเลือดชั่วๆ ของมันออกมาล้างเท้าอย่าหวังเลยว่าเขาจะกลับ

     

             "มึงทำอะไรไว้ก็รู้ดีอยู่แก่ใจ" กำหมัดแน่นอย่างอดกลั้นเต็มที่

     

             "อ้อ เรื่องไออุ่น" จบประโยคของกวิน หมัดของพชรพลก็พุ่งเข้าหน้ากวินทันที จนล้มลงไปกองที่พื้น เขาจะไม่ทนกับผู้ชายอย่างมัน คนที่มันกล้าแตะต้องเธอ

     

             ก่อนพชรพลจะได้ซ้ำหมัดที่สอง ปฐพีที่ยืนคุมเชิงอยู่ก็เข้ามาจับพชรพลไว้ ในขณะที่กวินพยุงตัวขึ้นจากพื้น เขาแตะมุมปากเมื่อรู้สึกว่ามันคงแตก และก็สัมผัสถึงเลือดที่คละคลุ้งอยู่ในปาก

     

             "ไอ้ดินปล่อยมัน เรื่องนี้เป็นเรื่องระหว่างกูกับมัน ให้กูจัดการเอง" กวินบอกเพื่อนก่อนจะเดินมาเผชิญหน้ากับพชรพลที่มองเขาเหมือนอยากจะฆ่าให้ตายเต็มทน

     

             และทันทีที่ถูกปล่อย พชรพลก็พุ่งใส่กวินอีกครั้ง แต่ครั้งนี้กวินตั้งตัวทันจึงหลบได้ พชรพลกำหมัดแน่นอย่างเจ็บใจ

     

             "จะโทษกูทั้งหมดก็ไม่ได้ เพราะมึงเป็นคนเล่นไม่ซื่อกับกูก่อน" กวินยังคงพูดอย่างไม่รู้สึกรู้สา

     

             "แต่นั่นมันเรื่องธุรกิจ มึงแค้นกูก็มาลงที่กู ไอไม่ได้เกี่ยวด้วย" พชรพลตะคอกกลับเสียงดัง กวินเข้ามายุ่งกับไอลดาเพื่อแก้แค้นเขาซินะ แต่ทำไมมันต้องลากเธอเข้ามาด้วย ทำไมไม่ทำกับเขา

     

             "ทำไมจะไม่เกี่ยวในเมื่อเธอคือคนที่มึงรัก" หากเขาทำให้คนที่พชรพลรักต้องเจ็บ มันก็ต้องเจ็บยิ่งกว่าแน่นอน

     

            "มึงย่ำยีไอ อย่าอยู่เลยมึง ทำกูกูไม่ว่าซักคำ แต่มึงทำกับผู้หญิง ไอ้เลว! ไอ้หน้าตัวเมีย!" พชรพลกระแทกหมัดใส่กวินอีกครั้งอย่างเต็มแรงไม่ยั้ง หากวันนี้ฆ่ามันตายได้เขาจะไม่เสียใจเลย

     

             กวินไม่ยอมโดนต่อยเพียงฝ่ายเดียว สวนหมัดกลับจนพชรพลเซถอยหลัง

     

             "กูไม่ได้ข่มขืนเธอ ผู้หญิงคนนั้นยินยอมเอง มึงจะมาโทษกูไม่ได้" กวินตะคอกกลับอย่างเอาเรื่อง

     

              พชรพลทนฟังไม่ไหวอีกต่อไป เขาเข้าไปต่อยกวินอย่างบ้าคลั่ง เขาไม่สนว่ามันจะเจ็บหรือจะตาย ความเจ็บที่มันได้รับตอนนี้ไม่ได้เศษเสี้ยวที่ไอลดาได้รับด้วยซ้ำ

     

             กวินพยายามปัดป้องแต่ก็สู้แรงพชรพลไม่ได้ ปฐพีเมื่อเห็นเพื่อนสู้ไม่ไหวจึงรีบสั่งลูกน้องให้มาลากพชรพลออกไป ก่อนจะเข้าไปดูเพื่อนที่สภาพสะบักสะบอม ไม่รู้ว่าพชรพลเอาเรี่ยวแรงมหาศาลมาจากไหน ถึงทำร้ายกวินจนหมดสภาพได้ขนาดนี้

     

             "มึงจำไว้นะไอ้วิน มึงจะต้องเสียใจที่มึงทำกับไอแบบนี้ ซักวันมึงจะต้องเสียใจ" พชรพลตะโกนเสียงดังขณะที่ถูกกลุ่มชายหลายคนลากออกไปด้านนอกผับ







     

    22/06/15
              แวะมาบอกว่าพรุ่งนี้จะมาอัพให้นะคะ เจอกันพรุ่งนี้ค่ะ ^-^



    18/06/15

             อัพแล้วจ้ะ เป็นไงกันบ้างเอ่ย ขอเชิญทุกคนร่วมสรรเสริญในความเลวบริสุทธิของเฮียวินค่ะ จัดมาเลยค่ะ เชิญด่าเฮียวินได้เต็มที่ แต่อย่าด่าไรต์นะคะ ไรต์ต้องการกำลังใจ ขอเม้นท์ๆ โหวตๆ ให้ไรต์หน่อยยยย ปล.มีใครสนใจเข้า #ทีมพี่พล กับไรต์มั้ย อิอิ ^-^








     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×