คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ
“ตัวเล็กครับ เอ่อ คือว่า ชะ...ช่วยคบกับพี่ได้มั้ยครับ นะ นี่ก็ ปีสุดท้ายแล้ว เอ่อ..พี่ชอบตัวเล็กจริงๆนะครับ>//////< ” รุ่นพี่ปีสาม ประธานนักเรียน โรงเรียนชายล้วนแห่งหนึ่ง กำลังพูดด้วยใบหน้าแดงจัดอยู่ตรงหน้าผม อ่านไม่ผิดหรอกครับ ก็ผมน่ะ ‘ผู้ชาย’แท้ๆเลย..นี่ก็จะปิดเทอมอยู่แล้วพี่ก็ยัง อุตส่าห์มาบอกกับผมอีกนะ- -
“เอ่อ คือ พะ พี่ เซน ครับ คะ คือว่า....” จะว่าไงดี(วะ)
“ครับ?? ”
“ผะ ผม ชอบ ผู้หญิงครับ!! ขอโทษด้วยนะครับ”
“ เอ่อ ถ้างั้น พะ พี่ขอโทษนะครับ เอ่อ พี่ขอตัวนะ ^^; ” พี่เซน ประธานนักเรียนคนปัจจุบัน ว่าก่อนจะ หันกายจากไป
เฮ้อ ให้ตายสิ ก็อย่างที่เห็นนี่แหละครับ ผมน่ะมักจะโดน สารภาพรักจากพวกรุ่นพี่รุ่นน้องหรือแม้แต่รุ่นเพื่อนก็มี วันวาเลนไทน์ก็ได้แต่ช็อกโกแลตจากพวกผู้ชายนี่แหละครับ ทั้งๆที่ผมก็อยากได้ของจากผู้หญิงเหมือนกันนะT^Tก็แหงล่ะนี่มันโรงเรียนชายล้วน นี่ แต่ผมก็มีเพื่อนสนิทที่ไว้ใจได้คนนึงอยู่นะ ก็โตมาด้วยกันนี่ ว่าแต่...
“แกจะยืนอยู่ตรงนั้นอีกนานมั้ยวะ? ออกมาได้แล้ว” ผมหันไปเรียกไอ้เพื่อนรัก ที่แอบอยู่ที่หลังต้นไม้ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ให้ออกมา
“โห รู้ได้ไงว่าฉันแอบอยู่นี่อ่ะ”นี่ คือทารอส เพื่อนที่ผมไว้ใจมาที่สุดในโรงเรียน เพราะพวกเราแทบจะเรียกได้ว่าโตมาด้วยกัน เลยก็ว่าได้ บ้านก็อยู่ใกล้กัน เรียนโรงเรียนเดียวกันมาตั้งแต่อนุบาล
“ตัวนายเล็กนักนี่ ถึงได้ไปหลบอยู่หลังต้นไม้ต้นแค่นั้นน่ะ- -” ปัญญาอ่อนสิ้นดี ชิ!! เห็นแล้วหมั่นไส้ ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ ที่เจ้านี่สูงกว่าผม ใช่ว่าผมจะเตี้ยนะ!! ผมก็สูง 170 เศษๆ ตามมาตรฐานชายไทย แต่ไอ้นี่มันสูง ตั้ง 185 กว่าๆ เปรตชัดๆ!!
“ฮะ ฮะ ก็แหม อุตส่าห์เจอฉากสารภาพรักแบบในการ์ตูนตาหวานนี่ เอ่อ ตัวเล็กครับ ชะช่วยคบกับพี่ด้วยนะครับ ฮ่าๆๆ ”
“ยังไม่ชินอีกเหรอ - - ”
“คราวนี้ประธานนักเรียนเลยนะเว้ย ไม่ลองดูหน่อยละ??”
“จะบ้าเหรอ!! มันจะปิดเทอมอยู่แล้ว จะคบทำเพื่อ? อีกอย่าง นั่นผู้ชายนะโว้ยฉันก็ผู้ชาย!! ”
“แน่ใจเหรอว่านายเป็นผู้ชายน่ะ ” อ้าว ไอ้นี่ วอนซะแล้ว
“ไอ้!! อะ” ยังไม่ทันได้ด่าให้หายคันปาก ไอ้เพื่อนบ้านี่ก็เอื้อมมือมาจับหน้าผมซะก่อน เป็นบ้าอะไรของมันวะ
“ดูแกดิ ตาก็โต ปากก็บาง จมูกโด่ง หน้าเนียนได้รูป ผิวก็ขาวอมชมพูเนียนนุ่ม.... ” มันเริ่มลูบไปตามแขนผม แต่ที่มันบรรยายอยู่เนี่ยหมายถึงผมหรือ ผู้หญิงวะ!!
“...ตัวก็เตี้ย! อีกต่างหาก ฮ่าๆๆๆ” มันเอาหน้าผากมากเขกที่หน้าผากผมก่อนจะวิ่งหนีไป
“ไอ้!... อย่างฉันเรียกมาตรฐานเว้ย มาตรฐาน!!” ผมตะโกนก่อนจะวิ่งไล่ตามมันไป
หลังเลิกเรียน
“เฮ้ย!! แยกกันตรงนี้นะ บาย” ทารอสว่า ทันทีที่ถึงหน้าบ้านผม แต่บ้านมันห่างออกไปไม่ถึง สิบก้าว จะพูดว่าแยกเพื่อ??
“บาย” ว่าตามมันไปก่อนละกัน
“กลับมาแล้วคร้าบบบ ” ผมพูดพลางโยนกระเป๋าไปที่โซฟา
“กลับมาแล้วเหรอลูก” เสียงแม่ดังออกมาจากทางสวนหย่อมหลังบ้านและกลิ่นหอมๆ *-*
เมื่อผมเดินเข้ามาถึงสวนหย่อม พบกับแม่ และ แม่ของทารอส นั่งจิบชาแอปเปิ้ล และ มัฟฟินกันอยู่
“สวัสดีครับแม่ สวัสดีครับแม่นิด -/\-” ผมยกมือไหว้ท่านทั้งสองตามประสาเด็กไทย มารยาทงาม แม่สอนดีครับ^^
“อ้าว แล้วทารอสล่ะจ๊ะ? ไม่มาด้วยกันเหรอ” แม่นิดถามผม
“ทารอสกลับเข้าบ้านไปแล้วล่ะครับ^^”
“เห็นไหมเจนิส ลูกเธอเป็นเด็กดีจะตาย เนอะตัวเล็ก” แม่สุดที่รักของผมพูดขณะที่ผมนั่งลงที่เก้าอี้ เหอะ เหอะ เด็กดี- -‘’
ไม่ต้องแปลกใจนะครับที่แม่ผมเรียกแม่นิดว่าเจนิส เพราะเจนิสคือชื่อจริงๆของท่าน ท่านเป็นลูกครึ่งแต่ชอบชื่อนิดมากกว่าเจนิส แกเห็นว่าชื่อนิดมันไทยดี - - ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมคนไทยที่ชื่อสมชายต้องเปลี่ยนเป็นแนนซี่ ?
“นั่นก็ไม่ว่าหรอกนะ แต่ว่า....”
“เจนิส ถ้าเธอคิดจะทำอย่างนั้นจริงๆ ฉันก็จะให้ตัวเล็กไปด้วย!”แม่ผมว่าเสียงหนักแน่น
“เอางั้นเหรอ ก็ได้ อย่างน้อยตัวเล็กก็น่าจะไปดูแลทารอสได้” ไปไหน?? แม่ไม่ถามเจ้าตัวก่อนล่ะคร้าบบบ
“เดี๋ยว!! แม่จะให้ผมไปไหนกับไอ้ทารอส??”
“...” แม่ทั้งสองหันมาสบตากัน ก่อนจะหันมาพูดอย่างพร้อมเพรียงว่า... “โรงเรียน สห!!/โรงเรียน สห!!”
ความคิดเห็น