คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : >>Chapter 5
>>Chapter 5<<[ผู้หญิงที่ทนกับเลิฟซีนไม่ค่อยได้...]
(ภาขออนุญาติเปลี่ยนขนาดตัวอักษรและรูปแบบการเ้ว้นวรรคนะคะ)
แปะ....
มารู้ตัวอีกทีตอนนี้ฉันกำลังลงแป้งให้ฟุบุคิอยู่ -w-; รู้สึกจะดีกว่าซาคุมะตรงที่ตอนนี้ฟุบุคิมีอาโฟรดี้ช่วยล็อคตัว
ไม่ให้ขยับไปไหนอยู่ข้างหลัง -w-b นางฟ้ามาโปรด....
“เอ้า หลับตาสิ” ฉันพูด
“เอ้า หลับตาสิ” อาโฟรดี้พูดตาม - -; เพียงแต่พุดกับฟุบุคิ
“จ้า~ หลับตา - -;;” แล้วฟุบุคิก็หลับตา...
นี่มันฉากบ้าอะไรฟะ = =;; ช่างเถอะ...
ว่าแล้วฉันจึงมานั่งปัดอายแชโดว์สีดำตามขอบตาไปเรื่อยๆ~ โอ๊ะ เริ่มเหมือนปอบแล้วแฮะ =w=!
“แค่นี้แหละ ไหนลืมตาหน่อยจิ๊”
“ลืมตาหน่อยจิ๊” อาโฟรดี้พูดตาม = =;
“จ้า ลืมตา~ =__=” แล้วฟุบุคิก็ลืมตา... (ไอ้คนเขียนมันคิดมุขอื่นไม่ออกรึไงย๊า~!!!! =[]=)[เออ -_-]
โอ้ว~ ภูมิใจจัง ใครแต่งเนี่ยเหมือนผีฟ้าเดี๊ยะเลย~!! =w= (ย่ะ จะชมตัวเอง = =)
เอ๊ะ! =__=+++ ทำไมตรงนั้นมันยังขาวไม่เท่ากันล่ะ ปะแป้งไม่เนียนหรอเนี่ย! =[]= ไหนๆต้องดูใกล้ๆแล้ว!!...
ว่าแล้วฉันก็ขยับหน้าเข้าไปเพ่งตรงแถวๆแก้มฟุบุคิใกล้ๆ เอ๊ะ...มันเงานี่นา - - คงไม่เป็นไรแล้วแหละ
...แต่ว่าในขณะที่ฉันกลับลังชักหน้ากลับเข้ามานั้น...
“ฮ้าดเช่ยยยย!!!”
ไอ้อาโฟรดี้มันจามพอดิบพอดีเลยทำให้ฟุบุคิกระเด้งมาข้างหน้านิดนึง ซึ่งมันก็เลยทำให้...ทำให้....หน้าฉันมัน
ไปแปะอยู่ที่แก้มฟุบุคิพอดี!!!! =[]=!
“O__O!!!!!” ฉัน
“=[ ]=!!!!” ฟุบุคิ
“=w=?” อาโฟรดี้
แล้วในขณะนั้นความเงียบก็เข้าปกคลุมไปช่วงนึง...
“หืม? ทำอะไรกันน่ะ” ซาคุมะเดินออกมาทำลายความเงียบเมื่อครู่
“อะ!! มะ ไม่ใช่นะ...อุ๊บบบบ!!! พรืดด!!!! อะ ฮ่าๆๆๆๆ” ฟุบุคิหลุดจากอาการเขินเมื่อกี๊แล้วหัวเราะร่าออกมาทันที
- -? ทำเอาฉันหลุดจากการเขินเมื่อกี๊แล้วหันไปมองซาคุมะตาม
“กรี๊ดดดดด!!! ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ!!” แล้วฉันก็หัวเราะออกมาอย่างคุมไม่ได้
“โอ้ว!! ฮ่าๆๆๆๆๆๆ!!” อาโฟรดี้ก็เริ่มบ้าตามไปอีกคน (โอเค เลิฟซงเลิฟซีนไม่ต้องมีมันแล้ว - -! ::ไรเตอร์)
ก่อนที่ผู้อ่านทุกคนจะเริ่มมองว่าพวกเราบ้า - -; ขออธิบายว่าที่เราหัวเราะก็เพราะซาคุมะนั่นแหละ ท่าทางจะล้าง
หน้าไม่สะอาดเครื่องสำอางเลยเลอะเต็มหน้า ดูไปดูมาเหมือนตัวอะไรสักอย่างเลย วะฮ่าๆๆ >w<~
“ไม่ต้องขำเลย - - ก็คนมันไม่เคยแต่งหน้าที่นา” ซาคุมะเอาผ้ามาเช็ดหน้า ก่อนจะยิ้มอย่างมีเลศนัย
“ว่าแต่เมื่อกี๊พวกเธอทำอะไรกันเหรอ~ ^^” ซาคุมะพูดทำเอาฉันสะดุ้งเฮือก =[]=! พอหันกลับไปมองหน้าฟุบุคิ
หน้าของฉันก็ร้อนขึ้นมาดื้อๆ หัวใจก็เต้นแรงมากๆสองสามที ในสถานการณ์นี้ต้องทำยังไง! ต้องทำยังงายยยย!
TOT
เพียะ~!! แล้วมือฉันก็ไปเร็วกว่าความคิด ขอโทษนะฟุบุคิ T^T////
วันต่อมา~
“วันนี้อากาศดีจังเลยนะครับ แถมวิวก็ส้วยสวย~” มิโดริคาวะเปิดหน้าต่างมองไปยังสนามฟุตบอล โอเค...มันเป็น
วิวที่สวยมากเลยจ้ะไอ้โง่เอ๊ย...- -^
“มองวิวหรือมองคนกันแน่~” อาโฟรดี้แซว โอเคสนามฟุตบอลนั่นมีแต่ผู้ชายนะตาบ้า...- -^
“มะ ไม่ใช่นะครับ!! คุณอาโฟรดี้อ้าาา~!!” แล้วสองคนนั้นก็วิ่งไล่กันไปมาเหมือนเด็กสี่ขวบ - -^ เครียด...
ด้วยความรำคาญฉันจึงตัวสินใจควักโทรศัพท์มานั่งเล่นเกมฮีโร่ไฟท์ติ้งอย่างเมามัน -w-~ อิฮิฮี๊~ โอ๊ะ แต้มExp
ครบแล้ว อัพเลเวลอาวุธเลยดีกว่า -w-~
“ไง นางฟ้าของฉัน~” โอ๊ะ ใครเข้ามาในห้องชมรมหว่า~ ช่างเถอะ ฮีโร่ไฟท์ติ้งๆๆ >__<
“โอ้ว~แม่น้ำเชื่อมหวานหยดย้อย~ ~” เสียงของอาโฟรดี้ทำให้ฉันเงยหน้าขึ้นมาทันที
O-O โอ้ววววว!!!!! ผู้หญิงคนนี้ดูดีชะมัด! หน้าตาสวยแต่บุคลิกเท่มาก!! น่าเอามาคอสเพลย์เป็นเคียวโกะในมาโด
กะ...(เฮ้ยนอกเรื่อง!) ว่าแต่ทำไมคลอเคลียกับไอ้อาโฟรดี้เยอะจัง
“ที่รักรู้มั้ยฉันคิดถึงเธอตั้งแต่หัวค่ำยันอุษาสาง~~” น่าน! =__= อดัมกับอีพมาสิงแล้วเอ็ง
“ฮิๆๆ นางฟ้าน่ารัก ^^” โอเค...ฉันกำลังจะบีบโทรศัพท์แตกแล้ว อะจึ๊กกึ๋ยชะมัด - -;;
แล้วฉันก็ก้มลงมามองฮีโร่ไฟท์ติ้งสุดที่รักของฉันต่อ -w- พยายามไม่สนใจออร่าสวีทตรงข้างหน้า...เพราะว่าถ้า
ขืนมองมากๆแล้วฉันต้อง ต้อง...บ้าไปเลยแน่ๆ =w=’’ โอยปวดตับบบ... ><
“สวัสดีคาเซะมารุที่รักของฉัน~” มีคนมาอีกแล้ว - -? คราวนี้เป็นผู้หญิงผมทรงเดทร็อค -w-;
“เฮ้ย! เธอมาได้ไง~ คิดถึงนะ~ >w<” คาเซะมารุพูดพลางวิ่งไปหาผู้หญิงคนนั้นทันที
กร๊อก.... แป้นปุ่มกดบนโทรศัพท์ฉันเริ่มส่งเสียงแปลกๆออกมาแล้ว
“โฮะๆ รู้มั้ยเธอนั้นช่างน่ารัก อุตส่าห์มาเยี่ยมฉัน~ ^^”
“จะเป็นอดัมกับอีฟคู่ที่สองรึไง!!!!!!” ฉันเขวี้ยงโทรศัพท์ลงพื้นอย่างเหลืออด จนสองคู่สวีทตรงนั้นสะดุ้งเฮือก
แล้วหันมามองฉันเป็นตาเดียว -0-;;
“อ่ะ เอ่อ...แค่หงุดหงิดกับเกมน่ะค่ะ ^^;; ขอโทษค่ะ” ฉันโค้งให้พวกเขาอย่างพองามก่อนจะหยิบมือถือ(ที่ดับ
สนิท)ขึ้นมาเก็บเข้ากระเป๋ากระโปรงแล้วนั่งก้มหน้าเล่นนิ้วตัวเอง (_ _;; )
“คิกๆ ว้าย~อย่าจับสิ จั๊กจี้นะ~” กรูจะเสียบไส้เมิงไม่ให้เมิงจั๊กจี้เลย....
“ฮ่าๆ จะหนีไปไหนที่รัก~~” วิ่งไปตายมั้งเมิง...ลงนรกไปเลยเมิง...
“นายหน้าหวานขึ้นนะ~ ฉันชอบอ่ะ” เออพูดไปเหอะเมิง....
“เธอนี่น่ารักไม่เปลี่ยนจริงๆ ^O^” หุบปากไปเลยเมิง....
ตามด้วยเสียงหัวเราะคิกคักจู๋จี๋อีมากมาย...ทนไม่ไหวแล้วโว้ยยยยย!!!!
ปังงงงงงง!!!!!
ฉันทุบกำแพงไปหนึ่งที TOT อ๊ากกกก!!! ทำไงดี ทำไงดี ต้องหาคนคุยด้วยยยย!! >__< อ๊ะนั่นไง ไปคุยกับมิโดริ
คาวะคุงดีกว่า>O<
คิดได้ดังนั้นฉันจึงเดินไปหามิโดรคาวะคุงทันที...ทว่า...
“ฮิโรโตะ~!!! สู้ๆน๊า~ >O< ฉันรักนายยยย~!”
ฉันสะดุดขาตัวเองแล้วล้มหน้าคว่ำทันที ของคาเซะมารุกับอาโฟรดี้ยังเป็นผู้หญิง แต่ของไอ้หมอนี่มันเป็นผู้ชาย
หล่อกิ๊ก =[]=!
“~~~ ^O^” คนข้างล่างไม่ตะโกนอะไร แค่ยิ้มแล้วทำแขนรูปหัวใจส่งมาให้มิโดริคาวะ อี๋! จะอ้วกก =[]=
ตอนนี้ความหวังสุดท้ายคือซาคุมะ TOT ถ้าไม่รีบหาคนช่วยคุยฉันต้องถูกออร่าสีชมพูที่นี่กลืนไปแน่เลยยย!! T^T
“ซาคุมะ...ทำอะ..ไร...อยู่...” ฉันถาม แต่ต้องตะกุกตะกักไปเมื่อเห็นว่าเขากำลังโทรศัพท์อยู่ และเนื้อหาที่คุยก็...
“อือ...เจอกันนะ...////” ท่ายิ้มกรุ้มกริ่มนั่นมันอะไร!! แล้วแก้มแดงๆมันหมายความว่าไง!! TOT
“อ๊อก....-v-;;;;;;;” ฉันเริ่มเซไปเซมาแล้วสิ...
“อ้าว อาสึยะเป็นอะไร OvO ให้ช่วยไปส่งห้องพยาบาลมั้ย...” อะ เสียงอาโฟรดี้นี่นา...
“อย่าเข้ามาไอ้เทพสวีท!!!!!!!” แล้วฉันก็ปล่อยหมัดชกอาโฟรดี้กระเด็นไปแถมจะไปชนแฟนเขาอีกคนนึง =[]=
เหวอๆแย่แล้ว
“โอ๊ะน่าสนุก >w<” แล้วแฟนของอาโฟรดี้ก็ชกอาโฟรดี้ที่โดนฉันชกไปหาจนลอยมาทางฉันอีกที แว้กก!
วืดด~
แต่ด้วยความรวดเร็วของฉันจึงหลบทันแล้วร่างของอาโฟรดี้ก็ผ่านหน้ามิโดริคาวะทะลุหน้าต่างไป~
บินให้สนุกนะท่านเทพ...อาเมน T^T
“อรุณสวัสดิ์ โอ๊ะคุณเมเปิ้ลคุณเรกะ สวัสดีครับ ^^” ฟุบุคิที่เดินเข้ามาทักสองคนนั้นก่อนจะเดินไปวางกระเป๋า
ส่วนฉันน่ะเหรอ...ตอนนี้วิญญาณหลุดไปแล้ว... ฉัน... โคริโนะ อาสึยะ นักเรียนไรมง สังกัดชมรมคอสเพลย์ ซึ่ง
ตอนนี้เป็นผู้จัดการการแสดงให้ชมรม Neuter Boy ซึ่งมีสมาชิกเป็นเด็กหน้าหวาน...และเกือบทุกคนมีแฟนแล้ว!!!!
ฉันควรทำไงดี T^T ยิ่งเป็นพวก “ทนฉากเลิฟซีนไม่ได้” ควรจะทำยังไงดีถึงจะอยู่ได้โดยรอดปลอดภัยยยย!! T^T
HERO BaGGKaa
______________________________
อุว้า~ จบไปกับตอนที่ 5
ซึ่งต้องขอบคุณพี่อลิสกับพี่เตยเป็นอย่างสูงที่ให้ยืมเมเปิ้ลและเรกะมา TwT
(อันที่จริงยังไม่ได้ไปของพี่เตยเลย 55) ฝากด้วยค่า~!!
ความคิดเห็น