คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Sudden 3 : งานเข้า
href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CADMINI%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_filelist.xml" /> href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CADMINI%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_themedata.thmx" /> href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CADMINI%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_colorschememapping.xml" />
ตอนนี้สิบเอ็ดโมงกว่าๆแล้วครับ ทำไมยังไม่มีทีท่าว่าซุ้มของผมจะมีคนน้อยลงไปเลย จะเที่ยงแล้วนะครับผม ไปกินข้าวกันก่อนเถอะครับบบบ ผมหิวจะแย่อยู่แล้ว
“นี่ครับน้องป้ายแขวนคอ.....ไอธันกูหิววะ” มันหันมาพูดกับผมหลังจากยืนป้ายให้กับเด็กที่เพิ่งจะตรวจเลือดเสร็จครับ
“กูก็หิว แม่งทำไมคนมันไม่น้อยลงเลยวะ” ผมที่กำลังเปลี่ยนถุงมือเงยหน้าขึ้นมาตอบมัน
“แล้วนี่เราพักกันกี่โมง มึงรู้ปะวะ”
“ไม่รู้วะ....เดี๋ยวก็มีคนมาบอกเอง.........อ่าว น้องฝ้าย มาครับเดี๋ยวพี่เจาะให้ ไม่เจ็บหรอกครับ” ผมหันไปพูดกับรุ่นน้อง ม.2 ที่เดินเข้ามาตรวจ เลยต้องปฏิบัติหน้าที่ต่อ จึงไม่ได้สนทนาธรรมกับไอบอสเลยครับ อ่อ..หลายคนคงสงสัยใช่มั๊ยละครับว่า ทำไมผมไม่ต้องตะโกนเรียกคนต่อไปแล้ว คำตอบก็คือ ไอบอสครับมันเอาผ้าที่กั้นลงตอนที่ต้องเฝ้าซุ้มกับพี่เอ็มมี่สองต่อสอง สงสัยจะกลัวตัวเองอดใจไม่ไหวละมั้งครับ สมน้ำหน้ามันจริงครับ อยากได้ความลึกลับดีนะ
“ ประกาศ คะ” เสียงป้าหนูดังขึ้นครับ
“ในเวลา 12.00 น. จะเป็นกลางพักกลางวันของซุ้มกิจกรรมนะคะ ขอให้นักเรียนที่กำลังเตรียมตัวจะเข้าซุ้ม ไปรับประทานอาหารก่อนคะ ส่วนนักเรียนสายศิลป์ กรุณากลับไปยังตึก 5 เพื่อพักรับประทานอาหารกลางวันและเรียนตามปกติด้วยคะ ขอบคุณคะ”
“เย้! ได้พักแล้วมึง” ไอบอสครับมันถอดถุงมือแล้วยืนขึ้น เหมือนบอลทีม****ของมันได้ประตูเลยครับ
“เว่อแล้วมึง ช่วยกูเก็บของก่อนดิวะ” ถ้าไม่ติดว่าโต๊ะมันขวางอยู่นะครับผมกะเดินไปตบหัวมันแก้ความปัญญาอ่อนสักหน่อย
“ ประกาศคะ...” เสียงป้าหนูเจ้าเก่าครับ
“ขอพบ นายศิรปวิชญ์ ไพศาลเสถียรนันท์ นักเรียนชั้นม.4 ที่ห้องสภานักเรียนเดี๋ยวนี้ด้วยคะ...”
“ใครวะ ศิรปวิชญ์ ชื่อแม่งยาวชิบ” ไอบอสครับ ไม่รู้มันจะบ่นอะไรนักหนา
“กูจะไปตรัสรู้มั๊ย...ชื่ออย่างกับพระเอกลิเก ไมนามสกุล ไม่เติม ณ สวรรค์วิมานอวตารสถิตย์ ด้วยวะ” ผมคิดเล่นๆนะครับ แต่ถ้ามีจริงผมมันไม่เอาไอห่านี่มาทำรายงานกลุ่มเดียวกันแน่ กระดาษหน้าหนึ่งคงเขียนชื่อมันไม่พอ
“ไปมึง กูพร้อมแล้ว ขอบใจมากวะที่เลี้ยงข้าวกู” ไอสนครับมันเดินมาจากนรกขุมไหนไม่รู้ครับ เห่ามาแต่ไกล แต่แป๊บนะครับผมไปบอกว่าจะเลี้ยงมันตอนไหน
“กูหลงผิดขนาดนั้นตอนไหนวะ”
“แม่ง แค่นี้เลี้ยงเพื่อนไม่ได้เลยเหรอวะ” มันทำหน้าน่าสงสารครับ
“กุได้ข่าวว่ามึงติดเลี้ยงข้าวกู เรื่องรองเท้า” เอาละครับหน้ามันเหี่ยวเลยครับ
“กูนึกว่ามึงจะลืมแล้ว”
“ลืมห่าไรมึง เรื่องแบบนี้กูลืมไม่ได้วะเพื่อน 555”ผมเอามือไปตบบ่ามันเบาๆ
“มึงสองคนจะจู๋กันอีกนานมั๊ยวะ กูหิว” ใครก็ได้ครับช่วยเอาเป็ดวิมมาล้างปากไอบอสที
“ไอ**** ไปหาวิมเป็ดมากินแทนน้ำเปล่าเหอะมึง” ผมด่ามันครับ วานโดนถีบนะมึง
“แล้วไอ เด กับไอกัสอยู่ไหนวะ” ไอสนมันถามถึงเพื่อนอีก 2 คนที่มักจะไปกินข้าวด้วยกันเป็นประจำ
“ติดหญิงวะ” พูดแล้วมันก็น่าฆ่าให้ตายครับ เห็นผู้หญิงดีกว่าเพื่อน
“ กลุ่มเราแม่งหายไปแล้วสอง เฮ้ยพวกมึงอย่าเพิ่งรีบมีแฟนนะเว้ย กูกลัวโดนทิ้งวะ” ไอบอสมันพูดครับ หนอยทำเป็นห้ามคนอื่น แล้วทีมันละครับม่อไปเรื่อย
“โห่ พูดไม่ดูตัวเองเลยนะมึง” ไอสนหันไปด่ามันครับ ผมนี่อยากจะตยมือให้มันจริงๆ ดดนใจเอาไปเลยเต็ม 100
“...เพื่อนกุป่าววะมึงไอสน อย่างน้อยมึงก็อยู่กับกูใช่มั๊ยวะไอธัน” อ่าว เกี่ยวไรกับผมละครับ
“อย่าเลยมึง ไอธันมันก็กำลังจะไปกับเอิงแล้ว มึงโดนทิ้งแน่ 55” ปากมันวอนแล้วมั๊ยละครับคุณสน จุดชนวนขึ้นมาจนได้ นั่นไงครับลิ้นไก่ของไอบอสมันสั่นแล้ว
“กูว่าธันมันไม่ทันแล้ววะ เอิงโดนคาบไปกินแล้วละมึง” มันตั้งใจจะหันมาตอกย้ำผมครับ ...ไอเวร
“แดกแห้วดิมึง 55+ อย่าห่วงเลย อยู่กับกูก็ได้ กูยอมให้มึงเป็นเมียน้อยกู” อ่าวไอนี่สงสัยอยากกินเท้าผมแทนข้าวแล้วมั้งครับ
“หันตูดมึงมาให้กูเตะซะดีๆเลยไอ***”
“หันให้ก็โง่ดิวะ อย่านึกว่ากูไม่รู้นะมึง ว่าจะอัดตูดกุใช่ปะละ” อย่างนี้มันต้องโดนครับ มันต้องโดน อัด เอ้ยไม่ใช่ครับเตะ แต่ไม่ทันที่ผมจะได้ทำอะไรครับมันวิ่งหายเข้าไปในโรงอาหารแล้วครับ ฝากไว้ก่อนเหอะมึง..
วันนี้มันวันอะไรกันครับผม ทำไมคนในโรงอาหารมันเยอะอย่างนี้ละครับ หรือว่าเค้ามีแจกอาหารฟรีกันกันครับ แต่ไม่น่าใช่นะครับเพราะผมยังต้องไปเติมบัตรกินข้าวอยู่เลย อ่อรู้แล้วครับวันนี้มันพักพร้อมกันทั้งม.ต้น ม.ปลายครับ โชคดีนะครับที่ร้านข้าวหมูแดงคนยังต่อแถวไม่มาก ผมเลยรีบเดินไปครับ ถ้าผมได้กินข้าวช้ากว่านี้มีหวังเป็นแผลทั้งท้องแน่ ส่วนไอบอสครับมันวิ่งห้อไปม่อเด็กม.3แล้วครับ ไหนมึงบอกกูว่าหิวไงวะ ไอสนมันก็ไปซื้อก๋วยเตี๋ยวอยู่อีกฝากนึง
“อ่าวธัน” เจน เพื่อนที่อยู่ห้องเดียวกับผมหันมาทัก ตอนผมเดินไปต่อแถวเดียวกัน
“ไงเจน คนเยอะเนอะ” ผมทักกลับ
“อืม เนี๊ย เพิ่งได้ออกมากินข้าว คนเข้าซุ้มเต็มเลย เห็นว่าของธันก็เยอะนิ”
“อืมใช่...เหนื่อยจะแย่” ผมบ่นพอเป็นพิธีครับ แต่จริงๆแล้วมันโคตรเหนื่อยเลยครับ
“ยัยเจนนนนน....” นั่นเสียง มด ครับ เพื่อนสนิทของเจน อยู่ชั้นเดียวกับผมแต่คนละห้องกันครับ
“อ่าวธัญ หวัดดีจ๊ะ” มดส่งยิ้มให้ผม ก่อนจะรีบหันไปคุยกับเจนต่อ มาแปลกนะครับวันนี้ปกติมดจะชอบแอบจีบผมอย่างโจ่งแจ้ง (แทะโลม เล่นๆนะครับ) ไหงวันนี้ไม่เห็นยักจะทำ แต่ก็ดีแล้วละครับ ผมกลัวโดนรุ่นพี่ที่เป็นหมอมาตืบผม (แฟนมดเรียนหมออยู่อะครับ)
“แก ชั้นเจอคนหล่อเมื่อกี้ หล่อมากเลยแกกกก” ผมกะแล้วครับ วิ่งมาอย่างนี้คุยกันเรื่องผู้ชายชัวร์ๆ อย่าคิดว่าผมชอบว่าผู้หญิงนะครับ แต่กับไอมดนี่ มันไม่ถือสาผมหรอก ขำๆ
“จิงดิ๊” เจนครับ ไม่น้อยหน้ากันเลยสองคนนี้
“จริงแก หล่อ ขาว สูง เท่ห์ โอ้ยไม่ไหวแล้วแก....” พูดมาซะขนาดนี้ไปขอเป็นแฟนเลยมด อ่อ ลืมไปครับมันมีแฟนแล้ว
“ใครอะแก ชั้นเห็นแกรู้จักคนหล่อทั้งโรงเรียนแล้วนะ แล้วนี่โผล่มาจากไหนอีก อยู่ม.ไหนละ” เออ ใช่ครับ แล้วที่มดพูดอยู่นี่มันใครกัน อะๆอย่าว่าผมยุ่งนะครับ แต่ผมเห็นมันคุยกันเลยอยากรู้เท่านั้นละครับว่าคือใคร อย่างนี้เขาไม่ได้เรียกว่ายุ่งใช่มั๊ยครับ
“เด็กใหม่แก อยู่ม.4 รู้สึกจะอยู่สายศิลป์” อ่อ อืมเด็กใหม่
“แล้วแกไปรู้ได้ยังไง” เจนถามมด
“ก็เมื่อกี้พี่เอ็มมี่บอกให้ชั้นไปเจอเรื่องที่จะต้องเดินขบวนในงานกีฬาเครือข่ายที่ห้องสภาอะ เลยได้เจอ เห็นว่าได้ถือตราโรงเรียนด้วย” ผมเกือบลืมไปสนิทเลยครับว่าเดือนหน้ามีงานกีฬาเครือข่ายของเครือโรงเรียนผมอะครับ นี่ผมก็ต้องลงแข่งบอลด้วยยังไม่ได้ซ้อมเลยครับ จะรอดมั๊ยครับผม แต่เอ๋ เมื่อกี้ได้ยินว่า ใครได้ถือตราโรงเรียนนะ
“มด ใครถือตราโรงเรียนนะ” ผมถามมด เพราะปกติแล้วเป็นโอกาสอันน้อยมากที่ทางโรงเรียนจะให้เด็กผู้ชาย (วึ่งซนยังกับลิงตามที่ครูอ๊อดฝ่ายปกครองของโรงเรียนได้เคยให้คำนิยามไว้) ถือตราซึ่งมีเกียรติขนาดนี้
“ก็คนหล่อของชั้นไง” มดหันมาพูดกับผม
“อ่าวผมเหรอ?” 55+ ในที่สุดผมก็ได้ชมตัวเองสักที
“ไม่ใช่จ๊ะ...ตอนนี้มีคนแรงแซงทางโค้งธันแล้ว เสียใจด้วยนะที่ธันตกไปอยู่ตำแหน่งคนหล่ออันดับที่ 4 ของโรงเรียน” ใช่ครับ ผมถูกจัดอันดับหนุ่มที่น่ากอดมากที่สุดในโรงเรียนซึ่งก่อนหน้านี้ 1 นาที ผมอยู่อันดับที่ 3 แต่หลังจาก มด ซึ่งเป็นหัวหน้าบรรณาธิการ สติ้ววีคลี่ ผู้จัดอันดับหนุ่มน่ากอดบอก ผมเลยตกอันดับมาอยู่ที่4 รองจาก คนหล่อของมด พี่แก็งประธานนร. ม.5 ที่ได้ถูกปรับจาก1 เป็น 2 และไอสน (เพื่อนผม) ที่ถูกปรับจาก 2 มาเป็น 3 ไงละครับเชื่อกันรึยังละครับว่าผมนี่แหละครับ หล่อ 555+
“เป็นงั้นไป” ผมทำหน้าเก้อ
“แต่ยังไงธันก็เป็นที่รักของมดอยู่นะ” นั่นไงครับคุณ มด
“เดี๋ยวเถอะยัยมด หมอมาชั้นไม่รู้นะ” เจนเตือนครับ
“ใครคือหมอละจ๊ะ..” ทำเป็นไม่รู้จักนะมด เดี๋ยวๆผมจะฟ้อง
“เอ่อ แล้วคนหล่อชื่อไรละยัยมด” เจนถาม
“ รู้สึกจะ ศิลปะ อะไรนี่และจำคำสุดท้ายไม่ได้” ชื่อคุ้นๆนะครับ
“สิ-ระ-ปะ-วิด รึเปล่ามด” ผมค่อยๆสะกดครับ
“อืมใช่เลย! นี่ธันรู้จักเหรอ” มดหันมาถามผมครับ เรื่องอย่างนี้ไวเลยนะคุณมด
“ป่าวหรอก ได้ยินเค้าประกาศผ่านทางเสียงตามสายหนะ” ผมตอบไป
“ยัยมดๆๆๆ คนนั่นรึป่าว” เจนเรียกมดให้ให้ไปทางฝั่งร้านขายน้ำ
“ใช่ๆ นั่นแหละคนนั่นเลย เห็นมั๊ยหล๊อ หล่อ” ดูท่าทีสองคนนี้เป็นกันใหญ่ แต่ผมไม่ได้สนใจเท่าไรหรอกครับ ยังคงดูท่าทางของเจนกับมดที่เป็นอะไรไม่รู้ครับยิ้มจนปากฉีกจะไปถึงหูแล้ว ผมตลกจังครับ
“นี่ไงธัน ดูเข้าๆ” มดครับมันดึงให้ผมหันไปดู เมื่อผมมองไปยังร้านน้ำสิ่งที่ผมเห็นคือ
“วิน...” ผมพูดชื่อคนที่กำลังซื้อน้ำออกมา
“นี่ธันรู้จักด้วยเหรอ” มดหันมาถามผมครับ
“เจอตอนอยู่ซุ้มอะ”
“งั้นดีเลย ธันขอรูปสุดหล่อให้หน่อยสิ มดจะเอาไปทำวารสาร สติ้ว นะๆ” อ่าวซวยแล้วครับ
“เฮ้ย...มดแต่ว่า...” ไม่ทันที่ผมจะพูดจบครับ
“ถ้าธันไม่เอาให้ มดจะบอกพี่เอ็มมี่ให้จับธันถือธงโรงเรียน” เรื่องไรมาขู่ผมละนี่ ไม่เอานะ ผมไม่อยากถือธงโรงเรียน น่าเบื่อจะแย่ครับ ปีที่แล้วผมเข็ดเลยครับแค่ถือรูปในหลวงยังต้องไปรอแต่งหน้าตั้งแต่ตีหนึ่ง
“ได้ไงอะ....มดคือ..ธันไม่ได้...”
“ไม่รู้แหละมดไม่ได้ขู่นะ มดทำจริง..ขอวันจันทร์นะ........ยัยเจนไปเป็นเพื่อนชั้นหน่อย กะว่าจะเข้าไปในชุมนุมเขียนเรื่อง วิน” ขอโทษนะครับสาวๆช่วยฟังนิดนึงครับ
“แต่มด...” ผมยังพยายาม
“ไม่มีแต่...ไปกันยัยเจน บ๊ายบายธัน อย่าลืมละ” แล้วเธอทั้งสองก็ทิ้งผมไปเลยครับ แล้วใครจะฟังผมละครับว่าไม่ได้รู้จักกัน
แล้วถ้าผมต้องเอารูปของวินมาจริงๆจะขอมายังไงดีครับ........ผมละกลุ้มใจ
ให้ผมตายดีกว่าครับ คนอื่นจะคิดยังไงละครับ
.........ที่ผมต้องไปขอรูปผู้ชายเนี๊ยครับ?????
....งานเข้าแล้วกู T0T
ความคิดเห็น