Ace's room

ลำดับตอนที่ #3 : การแสดง

“อืมงั้นผมขอตอบละครนอกแล้วกัน”

ชายหนุ่มตอบก่อนจะทำท่าเกาคางนิดๆ อย่างครุ่นคิด

“ ถ้าให้เดาคุณคงคิดว่าผมเหมากับมันใช่มั้ยล่ะ หึหึ แน่นอน เหตุผล ก็ไม่มีอะไรมากผมคิดว่าพื้นเพของผมสัมผัสกับการอยู่แบบ ประชาชนคนหนึ่งที่เรียบง่าย ผมเติบโตมาแบบประชาชนคนหนึ่งไม่ใช่ลูกคนในวัง แน่นอนว่า ผมต้องรู้จักละครนอกมากว่าละครจำพวก อื่นๆ .. เอหรือว่าอาจารย์เป็นเด็กในวัง ฮุ้~~ งั้น คุณก็อยู่กับผมไม่ได้น้า เพราะผมมันโคตรติดดิน และชอบละครแนวมันๆ มากกว่าอ่อนช้อย เพราะถ้าให้ไปนั่งดูพวกอ่อนช้อยผมต้องหลับแน่ๆ ฮ้าว~ ”

                              เขาพูดพร้อมปิดปากหาวไปด้วย บ่งบอกว่าเขาเป็นพวกนอนได้ทุกเวลา

“ และที่สำคัญที่สุดของสิ่งที่ผมชอบในละครนอก ก็คงไม่พ้น ..ใกล้ตัว  ในที่นี้ไม่ใช่แค่ผมเกิดนอกวังหรืออะไรหรอกนะครับ แต่หมายถึงว่า  บทละครนอกทุกเรื่องคุณไม่เห็นหรอ ว่ามันเกี่ยวกับ วัฒนธรรม การละเล่นพื้นบ้าน หรือความเป็นอยู่ของชาวบ้าน ที่อยู่แถวนั้น แน่นอน ละครนอกแต่ละเรื่อง ล้วนกล่าวถึง ชาวบ้านที่อยู่เป็นหลักนี่แหละ”

                                                           เขาพูดพร้อมทำหน้าทะเล้น              

“ส่วน เหตุผลสุดท้ายที่แสนจะสวยหรู ก็คือไม่น่าเบื่อ เฮ้ๆ อย่าเพิ่งทำหน้าเอือมผมหน่า คนเรามันต้องมีสิ่งที่ไม่ปลื้มใช่มั้ย ผมน่ะมันพวกรักสนุก เน้นอิน พออินแล้ว ตบโต๊ะ ป๊าบๆ ถ้าให้ไปดูละครอื่น ผมคงโดนไล่ออกไปไกลๆแน่ๆ”

เขาพูดพร้อมทำท่าตบโต๊ะให้อาจารย์ดูเป็นขวัญตา
 

“ ก็ผมมันเป็นพวกชอบลุ้นเวลาดู เน้นเมามัน สนุกสนาน มากกว่า เอิ่ม อ่อนช้อยสวยหรู ให้ค่อยๆดูทีละตอน ค่อยๆ ดูร้องพลัดไปพลัดมา รำนู่นนี่ มันไม่มัน ผมชอบพุ่งตรงชนเดะ (?) ประมาณ ไม่ต้องลีลา จัดไปเลยเข้าเรื่องเน้นอารมณ์ ไม่เน้นโปรยปราย ถ้าจะเปรียบก็คง เหมือน ผมชอบอาหารตามสั่ง มากกว่าอาหารในภัตตราคาร โอเคอาหารภัตตราคารหรูหรา อลังกาลราคาแพงก็จริง แต่มันกินไม่อิ่ม ให้น้อย ไม่เหมือนอาหารตามสั่ง ที่จัดมาเต็มๆ ล่อซะพุงกางในชามเดียว มันก็เหมือนละคนนอก ที่ไม่ต้องพีธีไรมาก แต่ได้ครบทุกรส ได้ครบทุกอารมณ์นั่นแหละ”

เขาตอบ พร้อมเอนตัวลงนอนบนโต๊ะแบบชิวๆ

“นั่นแหละคำตอบฉบับผม ผมก็ไม่รู้ว่าอาจารย์จะชอบมันมั้ย แต่มันเป็นตัวผมที่สุดแล้วล่ะครับ ..อ้อ ถ้าหมดคำตอบแล้วผมลาล่ะ”

เขาพูดจบก็เอนตัวลงนอน อย่างสบายใจ พร้อมเอาหมวกมาปิดหน้าราวกับต้องการความส่วนตัว