ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic[KHR] 4 คู่รัก รับซักคู่ ดีมั้ยคะ? 8059 5927 1827 G27 NC

    ลำดับตอนที่ #3 : G27 ตอนที่ 2

    • อัปเดตล่าสุด 15 เม.ย. 56




    ตอนที่ 2





    27 : part

    "ว่าไงครับคุณนักเรียน..."

    "ผมทำไม่ได้..." ยากอย่างนี้ใครจะไปทำได้ฟร่ะ!

    "งั้น?"

    "T_T ผมปวดฉี่"

    "ฉันยังไม่ให้นายออกไปจากห้องหรอก โจทย์แค่ 5 ข้อ ทำไมนายทำไม่ได้...ฉันหล่ะเชื่อเขาจริงๆเลย" แล้วทำไมคุณต้องยิ้มเจ้าเล่ห์ด้วยล่ะ

    "...."

    "ตกลงจะทำยังงะ..."

    จุ๊บ!

    ...T_T อย่าถามว่าเสียงอะไร! ...ไม่ต้องบอกก็รู้ใช่มั้ยครับว่าเสียงอะไร ตอนนี้ขอแค่ได้ไปฉี่ก็พอแล้ว...

    "ผะ ผม...ขอไปเข้าห้องน้ำนะครับ..."

    "...  เชิญ"



    แอ๊ด....

    ปึง

    ผมเข้ามาในห้องน้ำก่อนจะทำธุระส่วนตัว...เอ๊ะ! พวกคุณตามผมเข้ามาทำไมเนี้ย นี้เวลาส่วนตัวนะครับ! (ท่านผู้อ่าน กรุณาปิดตา ฮี่ฮี่ฮ๊่ฮ๊่ // โดนตืบ)

    แอ๊ด....  !!!!

    "O[---]O!!!! คุณจิอ๊อตโต้!!!" ผมรีบดึงกางเกงขึ้นทันที เมื่อประตูห้องน้ำอันเป็นที่ส่วนตัวโดนเปิดออกโดยผู้ชายหน้าด้าน (ด้านไหนก็หล่อ) ที่มีชื่อว่า จิอ๊อตโต้

    "ทำไมไม่ล็อคประตู?"

    "ผมลืมครับ!"  ปกติเวลาอยู่กับแม่ไม่ต้องล็อคนี่หน่า เพราะมันเป็นส่วนตัวอยู่แล้ว

    "นาย...คิดจะให้ท่าฉันใช่มั้ย" O[ ]o;!?

    "คุณจะบ้าหรอ ผมจะไปให้ท่าคุณทำไม!" เขามีปัณหาทางจิตรึเปล่าครับเนี้ย! ผมอยู่ในห้องน้ำของผมดีๆ แค่บังเอิญลืมล็อคประตู เขาก็มาบอกว่าผมให้ท่าเขา

    "...กลับไปที่ห้องได้แล้ว" กลับอยู่แล้วไม่ต้องไล่หรอกหน่า...



    อะไรกัน..

    เขารู้ทั้งรู้ว่าผมอยู่ในห้องน้ำ


    ...

    เฮ๋

    จุดประสงค์ไม่ค่อยชัดเจนเฮะ


    "โฮ่งๆ!"

    "เอ้า ลัคกี้ ขึ้นมาทำไมหรอ...ฉันนึกว่านายจะออกไปเล่นนอกบ้านซะอีก..." ผมก้มลงลูบหัวให้สุนัขพันธุ์ปั๊กที่ผมเลี้ยง เอ๊...เมื่อเช้ามันออกไปเล่นข้างนอกนี่หน่า...แล้วเปิดประตูเข้ามาในบ้านได้ยังไง?

    "คุณ สึนะครับ!!!"

    "หว่า! มุคุโร่!" ผมสะดุ้งพรวดเมื่อเห็นคนที่เดินพรวดพราดขึ้นมาบนบันได

    "สวัสดีครับคุณสึนะ วันนี้เราไปเที่ยวกันมั้ยครับ"

    "คงไม่ได้หรอก คือว่า...ผมต้องเรียนพิเศษ"

    "จะไปเรียนพิเศษหรอครับ?"

    "ผมให้ครูมาสอนที่บ้าน" แถมการบ้านปิดเทอมก็เยอะ น่าเสียดาย

    "......แสดงว่าต้องอยู่กันสองคน "

    "อะ...อื้ม" แต่จะกลัวอะไรหล่ะครับ ผมเป็นผู้ชายนะ (แถมเป็นผู้ชายที่เคะน่าฟัดมาก)

    "คุณแม่ จะกลับเมื่อไหรครับ?"

    "ก็อีกสองเดือน"

    "สองเดือน...คุณสึนะไปอยู่บ้านผมก่อนก็ได้...."

    "ห๊า! มะ...ไม่ เป็นไรหรอกครับ"

    "ผมไม่อยากให้คุณสึนะอยู่บ้านคนเดียว..."

    "ฉันก็ไม่ได้ปล่อยให้อยู่คนเดียวนิ..." จิอ๊อตโต้ ที่เพิ่งเดินมาจากห้องน้ำบอก ก่อนจะหันมามองผม แล้วชี้ไปที่ประตูห้องเป็นเชิงบอกว่า 'ฉันจะไปรอในนั้น'

    "...นั้น...ครูพิเศษคุณสึนะหรอครับ?"

    "อื้ม มุคุโร่ ผมต้องไปเรียนต่อแล้วหล่ะครับ..."

    "คุรสึนะครับ...เย็นนี้ผมจะมารับนะ...เตรียมของสำหรับไปนอนบ้านผม ได้เลย"...


    ...จบตอน...
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×