คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : G27 ตอนที่ 1
G27 - 1
"สวัสดีครับ ผมซาวาดะ สึนะโยชิ" ผมแนะนำตัวกับคุณครูสอนพิเศษคนใหม่ที่คุณแม่จ้างให้มาดูแลผมตลอดปิดเทอมหน้าร้อนนี้ ส่วนตัวท่านกลับ หนีไปเที่ยวต่างจังหวัด T_T มันน่าน้อยใจนักนะครับ
"ไง ...ฉัน จิอ๊อตโต้ เราจะเรียนอะไรกันก่อนดี" จิอ๊อตโต้ เงยหน้าขึ้นจากสมุดสีดำเล่มหน่าที่ตัวเองถืออยู่ (เดธโน๊ตหรอครับ?)
ดวงตาสีอำพันจ้องผมเขม่ง น่ากลัว~
"สังคม" ผมรีบตอบ อย่างน้อยมันก็ดีกว่า คณิต กับ อังกฤษ ล่ะหน่า
"งั้นเริ่มเรียนจากคณิตก่อนก็แล้วกันอาทิตย์นี้"
"ห๊า!" คุณครูครับ เท่าที่ผมจำได้ ผมบอกครูไปว่า สังคม นะครับ!
"นายมีปัญหา?"
"ป่าวครับ...ไม่มีปัญหา" ซวยแล้วไง คณิตศาสตร์
"เอาหล่ะ หยิบสมุดขึ้นมาลอกโจทย์ แล้วแก้สมการ ให้เสร็จ ไม่ยากหรอก" จิอ๊อตโต้ส่งกระดาษ ที่มีตัวเลขยุ่งเหยิงมาให้ผม -[]-;; จะไม่สอนก่อนหรอครับ มาถึงก็ให้ทำแบบฝึกหัดเลย ใจร้ายนะ
"ค่อยๆ ทำไปนะ เดี๋ยวฉันนอนรอ" จิอ๊อตโต้อมยิ้มน่ารัก ผมก็พยักหน้าให้เขา... เดี๋ยวนะ...นอน? นอนงั้นหรอ?
"นอนที่ไหนหรอครับ?"
"บนเตียงนาย" หว่า! ทำไม ทำไม ทำไม... คุณตอบได้หน้าตายแบบนั้นหล่ะ!
"ครับ...?"
"ถ้าฉันตื่นขึ้นมา...นายยังทำไมเสร็จ" เขาไล่นิ้วเรียวสวยผ่านคอผม เฮือก! เอ๊ะ ไม่ต้องมา ยิ้มเลยนะครับ! โจทย์แบบนี้ คุณเอาไป บูชา เซอร์ไอแซก นิวตัน ไป๊! ชิ้ว
10 นาที ผ่านไป...
"ยากชะมัดเลย!" ผมเอามือขยี้หัว
"ฉันเห็นนายนั่งขยี้หัวมาซักพักแล้วนะ"
"หว่า! ผมนึกว่าครูหลับไปแล้ว" ผมสะดุ้งพรวดนั่งหลังตรงเมื่อได้ยินเสียงบุคลที่ตัวเองนึกว่าจะหลับไปแล้ว
"ยากมากเลยหรอ?"
"ครับ" จิอ๊อตโต้พยักหน้าแล้วยิ้มๆ ก่อนจะเดินไปล็อกประตู ? ล็อก? ล็อกทำไม เห๋
"ถ้า นายแก้โจทย์ปัญหานี้ไม่ได้....ห้ามออกจากห้อง"
"ห๊า!!! แต่ถ้าผมปวดฉี่หล่ะ? แล้วๆ ถ้าผมหิวข้าว ผมจะทำยังไงหล่ะครับ?!" ล้อเล่นหน่าเขา เขาใจร้ายจัง
"โจทย์ปัญหา แค่ 5 ข้อ เอง ^ ^"
"......" 5 ข้อ ข้อนึง โจทย์ยาวตั้ง 8 บรรทัด! คุณเอาดินสอมาปักหัวผมเลยดีกว่ามั้ย?
"ทำได้มั้ย?" จิอ๊อตโต้ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ผม ไอ้ครูปีศาจ แค่วันเดียวผมก็ต้องมานั่งปวดประสาทเพราะโจทย์เกรียนๆของคุณแล้ว!
"ไม่ได้ครับ"
"ฉันจะบอกคำตอบ ข้อ 2 ให้"
"เอ๊ะ? จะ จริงหรอครับ?!"
"อื้ม"
"งั้น คำตอบของข้อ 2 คือ?" จิอ๊อตโต้ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ผมก่อนจะทำแก้มป่องข้างนึง
เห๋?
"ครับ?"
"หอมแก้มฉันก่อน..." ....อ๋อ หอมแก้มนั้นเอง ^ ^....หอมแก้มนั้นเอง ^_^......
หอมแก้ม - -?....
o_O หอม....แก้มO[]O;;!!!
"...คุณครูครับ...ขอโทษที่ต้องเสียมารยาท แต่ช่วยพูดประโยคเมื่อกี้ใหม่ได้มั้ยครับ..."
"ฉันบอกให้นายหอมแก้มฉัน แล้วฉันจะ บอกโจทย์ ข้อ 2" นั้น!!! ชัดเลย!!!
"แหะๆ...คง ไม่ได้หรอกครับ"
"งั้นก็ตามใจ..."
30 นาทีผ่านไป....
"คุณ...จิอ๊อตโต้"
"ว่าไงเจ้าหนู" จิอ๊อตโต้เงยหน้าขึ้นมาจากสมุดเล่มสีดำหนาของเขา
"...." ทำไงดี ผมทำมันไม่ได้เลยซักข้อ สมการ ซ้อนแบบนี้มันยากเกินไปสำหรับผม T_T
"ว่าไงครับ...คุณนักเรียน"
...จบตอน...
ความคิดเห็น